Żelazny Król - Julie Kagawa

Tirindeth

Zuu, w końcu ktoś się nie zachwycił Ashem, no nareszcie! Im więcej takich opinii tym lepiej, bo Ash jest mój Razz

A tak na serio, pierwsze - gratuluję Ci wygranej, a po drugie cieszę się, że książka przypadła Ci do gustu. Baśniowy klimat jest tu niesamowity! Wink

Zuz@

Tirin, mnie się nie musisz obawiać bić sie o niego nie będę xD
Dziękuję Wink

I racja klimat baśniowy jest ogromnym plusem ksiązki, i dla niego warto po nią sięgnąć, szczególnie że nie często autorzy nam serwują taką magię Smile

Agnnes, dzięki :*

Charlotte12

Niestety, wcale nie podzielam Waszego entuzjazmu. Dałabym 5/10 . W ogóle nie czułam tego klimatu, Ash tylko mnie irytował, nie mówiąc o Meghan, która w sekundzie zapominała o słodkim, kochanym Robinie, którego kocham, i leciała do mrocznego księcia. Uhh. Niestety, nie moja bajka. Oczywiście jest wiele plusów, ale ŻK jak dla mnie do elity paranormal romance nie należy.

Zuz@

Ja ogólnie zgadzam się co do wątku miłosnego , tj też kocham Robina i wkurzyło mnie, że mając go poleciała na Asha Wink

Ale mnie nadrobił to niesamowity klimat całej powieści <3

elipsa

W sumie też nie byłam zadowolona jak szybko porzuciła Robina. Jego uczucie wydaje mi się być oczywiste, więc jeszcze bardziej boli mnie, że zapomniała o przyjacielu. Cóż zrobić, w końcu to wszystko ze względu na Asha, a to jestem w stanie wybaczyć Razz

Tirindeth

Ej no co Wy? Przecież Meg nie była zakochana w Puku! On był jej przyjacielem, jak brat. A to, że on ten teges to już inna sprawa. Ja bym wybrała Asha na jej miejscu. Serio ^^

Zuz@

Ale była ślepa, ze tego nie widziala xD Ja bym wybrała bez wahania Puka xD

elipsa

Ja wcale nie twierdzę, że była zakochana w Robinie ! To oczywiste, że on był, ale nie ona Wink

Ale i tak w Nigdynigdy Rob szybko przestał się dla niej liczyć, a przynajmniej większą część uwagi poświęcała Ashowi.
E tam, też mimo wszystko jestem za Ashem XDD

MUlka

Kurcze ja jakoś specjalnie nie zwracałam uwagi na wątek miłosny - owszem Ash mnie urzekł, ale ja po prostu lubię taki typ Smile

- dobry z urodzenia, chowany w zimnych warunkach, a mimo to przetrwał ... poza tym wiele tego nie było, buzi buzi i tylko wyczuwalne przyciąganie ich do siebie, nie zwróciłam uwagi żeby były jakieś przerysowane wzdychania, zapewnienia, wyznania ...
Puk - nic do niego nie mam - nawet go lubię Smile

, ale dawał wrażenie jakby Meghan do niego należała, bo on przecież chronił ją tyle czasu i takie to dla niego było oczywiste - szkoda, że obudził się po fakcie - zresztą ona wcale o nim nie zapomniała Wink

Edward-Jacob
Jace-Simon Wink

, Will-Jem
Keenan-Seth
Deamon-Stefano
Ash-Puk Smile

itp itd
o to właśnie chodzi Wink

ja tam jestem Team Ash !! Smile

edit:
Wiem, że dla nas to jeszcze kawał czasu, ale dziś premiera okładki 4tej części i nie było by to jakoś specjalnie fascynujące gdyby nie to, że na okładce jest Ash Very Happy

jest najładniejsza ze wszystkich Very Happy

- moim zdaniem oczywiście Wink

Tirindeth

No jakby nie patrzeć, na trzech okładkach jest Meg bo w sumie o niej są te części, natomiast czwarta jest jakby troszkę oderwana. Zastanawiam się, czy to Ash będzie tym żelaznym rycerzem, co jest troszkę dziwne zważywszy na to, iż elfy nie znoszą żelaza, ale okaże się. Okładka jest śliczna, chociaż ja sobie wyobrażam Asha w długich kruczoczarnych włosach. Czy tylko ja? Smile

elipsa

przystojny jest *___* Podoba mi się ta okładka Very Happy

Kruczoczarne- owszem, długie ? nieee Very Happy

No chyba że takie dłuższe kosmyki, ale nie jakoś szczególnie długie Razz

MUlka

ja sobie wyobrażałam w krótkich, takich gęstych, czarnych trochę w nieładzie , wpadające do oczu - dość podobnie jak na okładce, może ciut dłuższe i ciemniejsze Smile

[ [link widoczny dla zalogowanych] ] (wysoki, smukły,zawsze wyprostowany z długą szyją i czarna głowa z białą twarzą a w niej błyszczące oczy Cool

)

tak mnie strasznie kusi, żeby czytać dalej - dzisiaj jeszcze udostępnili on-line tą nowelę 3,5 ... ale twardo biję się po rękach i niecierpliwie czekam Wink

zaszumiał_wiatr

Tirin, dla mnie też Ash miał trochę dłuższe włosy, takie przysłaniające kark. I zgodzę się, model na okładce jest całkiem, całkiem Wink

Kurczę, w Stanach czwarta część, a u nas o drugiej cicho sza Confused

Naikari

Ta okładka jest piękna *_* ach. Dla mnie to idealny Ash.

Tirindeth

Blood_

RoseHathaway

Model jest przystojny, podoba mi się ... ;D

Ja sobie Asha wyobrażałam, że miał takie czarne włosy z grzywką na bok w nieładzie, są gęste i lekko przydługawe, ale trochę za uszy, do brody tak mniej więcej, że ma ciemnoniebieskie oczy <3 i bladą cerę o regularnych rysach.
Kocham Asha! <3

Rosemary

Mam przez Was straszną ochotę na tę książkę! A nie zapowiada się bym szybko ją dostała Sad

Shetani

A ja jestem po przeczytaniu pierwszej części książki i jestem już oczarowana.. Czekam aż pojawi się Ash, bo mi Tirin narobiła smaka ; d

EDIT:
Skończyłam i się znowu poplakałam przy czytaniu.. masakra. Ash jest faktycznie cudowny, z jednej strony zimny i niedostępny, ale z drugiej wrażliwy i kochany. Czyli idealne połączenie ; d Ale powiem szczerze, że moją ulubioną postacią został chyba jednak Grimalkin. Po prostu kocham tego kota! Jego wypowiedzi, zachowanie.. wszystko.. jest świetny, przypomina mi kota z Cheshire.. Ogólnie książka trochę podchodzi pod Alicję w Krainie Czarów. Ten kot to chyba najlepszy na to dowów, jednak nie jest to w żadnym wypadku wada. Bardzo dużym plusem są opisy krain.. dzięki temu lepiej można się wczuć w klimat książki, ja to praktycznie tam byłam. Odnośnie Meghan.. znacznie bardziej lubiłam ją w wydaniu stanowczym. Nie lubię jak ludzie się nad sobą użalają. Jedyną postacią, która mnie denerwowała była Tytania... wredna zdzira xD A chyba najweselszą (zaraz po kocie ; d) był Puk ; d no ale co się dziwić..

Ogólnie bardzo się ucieszyłam jak zobaczyłam odniesienia do "Snu nocy letniej" Shakespeare'a. Kocham go, więc jak dla mnie to jest plus tej książki.

Całość oceniam bardzo dobrze, książka jest znakomita, pisana przystępnym językiem, szybko się czyta, no i wzbudza ciekawość.

ven_detta

No to teraz czas na mnie. Smile

Nie będę się za bardzo rozpisywać, bo też nie chcę przynudzać, a większość już zostało powiedziane, tylko kilka uwag. Wink

Uwielbiam autorkę za Nigdynigdy, jak i wszystkie żyjące tam stworzenia! <3 Chyba tego nie trzeba bardziej rozwijać Wink

Jedynie co – czułam niedosyt w związku z Żelaznym Dworem, bo naprawdę chciałabym więcej o nim poczytać, a nie było czasu się na nim dość skupić, bo akcja pędziła, ale myślę, że i na to przyjdzie czas w kolejnych częściach. Wink

Meghan polubiłam za jej siłę i determinację, ale z Pukiem faktycznie przesadziła. Niby wielka przyjaźń i takie tam, a w ogóle tego nie czułam. Ba, przez pół książki miałam wrażenie, że w ogóle nie zwraca na niego uwagi. Confused

A myślałam, że wkurzająca była przesadna troska Clary o Simona – okazuje się, że sytuacja odwrotna jest jeszcze bardziej upierdliwa. Razz

Puk był kochany! <3 Uwielbiałam to jego niefrasobliwe podejście do wszystkiego, jak potrafił mnie rozbawić, kiedy tylko się pojawiał i jednym żartem rozładować atmosferę. Very Happy

Strasznie ubolewałam kiedy zniknął i wyczekiwałam jego powrotu.
Za to Ash… mmm, Ash. Very Happy

Też był genialny, ale

MUlka

Ven jak żółto od uśmiechów w twoim poście Smile

Jeśli chodzi o wątek miłosny Wink

czyli spoiler nr 1

ven_detta

Haha, Mulka, nie mogłam się oprzeć, bo to taka pozytywna książka Very Happy

Co do 1 spoilera:

kada113

Pierwszy tom mrocznej i romantycznej trylogii "Żelazny Dwór"

Moje wyobrażenia o tej książce przerosły mój biedny móżdżek. Początkowo myślałam, że to zwykły paranormal, gdzie świat magiczny i akcja są na drugim planie, zaś 3/4 treści to nudzące opisy uczuć główniej bohaterki do jej księcia z bajki, który ma kły, cierpi na chorobę księżycową, jedną nogą siedzi w grobie, czy co tam teraz jest na topie. Ku mojej uldze, okazało się, że się pomyliłam, bo jak wszyscy wiemy trzydzieści sześć złotych piechotą nie chodzi.

Meghan Chase jest zwykłą nastolatką, która pochodzi z prowincji i jest najbardziej niepopularną osobą w szkole. W dniu szesnastych urodzin zamiast hucznie świętować, zostaje upokorzona na oczach całej szkoły przez obiekt swoich westchnień. Tylko jej przyjaciel, Robin, nie wytyka jej tego dnia palcami. Na dodatek, gdy wraca do domu okazuje się, że jej kochany braciszek, Ethan, został porwany, a na jego miejsce pozostawiony został odmieniec. Dziewczyna wraz z Robinem, który okazuje się być postacią z "Snu Nocy Letniej", wyrusza do na niebezpieczną wyprawę do magicznej krainy Nigdynigdy, by odnaleźć Ethana.

Rozpoczyna się wielka, przepełniona niesamowitymi zwrotami akcji przygoda w niebezpiecznej krainie, gdzie na Meggie czyhają niepozorne, lecz groźne istoty, o których do tej pory czytała tylko w książkach. Na skutek nieszczęśliwego wypadku, na samym początku podróży, traci chwilowo towarzysza. Lecz ta chwila wystarczy, by dziewczyna narobiła sobie kłopotów. Musi nauczyć się szybko praw rządzących tą krainą. Pomoże jej w tym diabli kot - Grimalkin. Będzie jej przewodnikiem i nauczycielem w jednym.

Muszę przyznać, że to właśnie kot wzbudził moją największą sympatię. Tajemniczy, cwany i pomocny futrzak przypominał mi trochę tego z "Alicji w Krainie Czarów". Co prawda, książki nie czytałam, ale Grimalkina wyobrażałam sobie jako tego zwierzaczka z nowej ekranizacji powieści Carrolla Lewisa (tej z Johnnym Deepem). Podobało mi się przyjazne nastawienie czworonoga do Meghan, jednakże bardzo lubiłam jego "przysługi", za które oczekiwał "czegoś niepozornego" w zamian.

Genialnym towarzyszem wędrówek przez Nigdynigdy był też Puk, zwany inaczej Robinem Koleżką. Jego humor, a także podejście do wszystkiego po prostu mnie zauroczyły. Wprost nie mogłam się powstrzymać od śmiechu, gdy czytałam o dowcipach jakie sprawiał innym. To bardzo wesoła i pogodna postać. Brakowało mi go pod koniec, ale mam nadzieję na jego powrót w wielkim stylu w kolejnej części.

Miłym przeciwieństwem pogodnego Robina Koleżki był zimowy książę, Ash. Choć jego imię bardziej kojarzy mi się z Pokemonami, niż z elfami i bajkami dla dzieci, to również uległam jego urokowi. Widząc jednak tłumy zakochanych czytelniczek, wolę stać z boku i wzdychać sobie do niego w samotności, niż zostać staranowana przez stado fanek. Ten cynizm i arogancja świetnie do niego pasują i sprawiają, że jest ciekawą postacią, lecz później, gdy pokazuje swoje inne oblicze, jest jeszcze bardziej interesujący. W dodatku przystojny książę świetnie włada bronią, a ja mam do takich słabość - Percy Jackson, Farid i Harry Potter - ten ostatni też się zalicza, bo różdżka to również broń Smile

moim zdaniem.

Główna bohaterka jest jak każda dziewczyna. W żadnym stopniu nie przypomina Mary Sue, ani też jej kompletnego przeciwieństwa. Jej zachowanie bywa denerwujące, lecz jest ono naturalne i ludzkie, chociaż bohaterka jest tylko w połowie człowiekiem. Autorka idealnie wczuwa się w jej postać i dzięki temu tak cudownie czyta się tę powieść.

W Nigdynigdy spotykamy wiele interesujących stworzeń. Jedne są nam już znane z bajek i innych książek, inne zaś nie. Lecz w niczym to nie przeszkadza, bo w książce znajdziemy dużo opisów, które pozwolą naszej wyobraźni popracować. Autorka stworzyła cudowny świat i wręcz nie mogłam się od niego oderwać. Miłość też się tam pojawiła, choć nie była ona na pierwszym planie. Owszem, trochę schematyczna, ale to uczucie przecież nie wybiera. Najważniejsze, że powoli przeradza się ona z zauroczenia w prawdziwe uczucie.

Ta książka wydaje mi się połączeniem "Alicji w Krainie Czarów" i "Atramentowego Serca". Jest świetna i mam nadzieję, że autorka nie zmarnuje pomysłu. Wydaje mi się, iż pani Kagawa ma talent i mam nadzieję, że z każdym kolejnym tomem trylogii, a także nowymi powieściami będzie go rozwijać. Wartka akcja, dużo bogatych opisów i świetny pomysł to powody dla których warto sięgnąć po "Żelaznego Króla". Myślę, że zaskoczy ona nie jednego mola książkowego.

Leanne

Witajcie w Nigdynigdy !

Na wstępie, uczciwie zaznaczę dwie rzeczy, byście mieli całkowitą jasność: po pierwsze - ja tej książki nie przeczytałam i nie przeczytam jej nigdy. Ja ją po prostu pożarłam. To nigdy nie będzie książka. To będzie coś znacznie ważniejszego. Po drugie - oświadczam, iż nie biorę odpowiedzialności za zarwane noce, zaniedbanie obowiązków, opuszczone zajęcia czy spóźnienia do pracy. "Żelaznego Króla" , czytacie tylko i wyłącznie na własną odpowiedzialność. I pomimo tych oczywistych mankamentów, jak oderwanie się od realnego życia i codziennych obowiązków, gwarantuje,że debiutancką powieścią, łączącą w sobie Sen Nocy Letniej, Alicję z Krainy Czarów i Opowieści z Narnii, będziecie na zawsze oczarowani. I już nigdy nie sięgniecie po żadną inną książkę. Bo żadna inna nie będzie aż tak dobra...

Meghan Chace, tylko godziny dzielą, od szesnastych urodzin. Ta słynna słodka szesnastka, magiczne urodziny. Meghan nie spodziewa się cudów - w jej spokojnym życiu na farmie, z oderwanym od rzeczywistości ojczymem, wiecznie zapracowaną matką i Ethanem, młodszym bratem żyjącym w świecie czarodziejskich szaf, wróżek i mówiących królików, niewiele może się zdarzyć. Jest zwyczajną dziewczyną, typową nastolatką, z ubogiej rodziny, niezauważaną w domu, obojętnie mijaną w szkole i skrycie podkochującą się w największych szkolnym przystojniaku - kapitanie drużyny futbolowej. Tego samego dnia, zaczynają dziać się rzeczy, których nie sposób racjonalnie wyjaśnić - czyżby ta zwyczajna nastolatka zaczynała wariować ? A może istnieje zupełnie inne, niekoniecznie proste i miłe wyjaśnienie... na domiar złego, wieloletni przyjaciel i powiernik Meg, "Robbie", czy może raczej Puk, oświadcza zszokowanej dziewczynie,że nic nie jest takie jak się dotąd wydawało. On nie jest człowiekiem, świat jaki dotychczas znała, nie jest jedyny, a mityczne stwory znane z legend i baśni naprawdę istnieją. Biedak, jest kompletnie obłąkany, czy nie tak?
To jednak nie koniec, chaosu w świecie Meghan. Jej ukochany brat, zaczyna zachowywać się co najmniej dziwnie - pomijając typowe dla czterolatków potwory w szafie i rozmawiające przytulanki, ten rozkoszny chłopczyk, który budzi zachwyt starszych Pań na ulicy, rzuca się na siostrę, niczym jakaś złowieszcza anomalia. Czy to na pewno jej brat ? A może potwory, nie są tylko wytworem wyobraźni i dziecinnymi mżonkami? Może one... naprawdę istnieją ?

I... rozpoczynamy podróż do Nigdynigdy. Nie ma sensu, bym Wam opisywała czym właściwie jest ta kraina. Ona dla każdego przybiera inną postać. Staje się tym, czym chcemy by się stała. I jeśli nie zachęcą Was nadnaturalne, piękne stworzenia wychylające się zza fererii barw i odurzającego kwiatowego zapachu, jeśli nie zachwycą Was trolle dźwigające olbrzymie maczugi i smukłe służące z koźlimi różkami, czy wreszcie ujmujący, ironiczny kot,żywcem wyjęty z dzieł Lewisa Carolla, to... już nie wiem jak dalej zachęcać. Tutaj Autorka, prócz wykreowania nowego, zaskakującego świata, garściami czerpie z tradycji Fantasy i znakomicie zdaje sobie z tego sprawę. Dokonała niesamowitego połączenia, dzieł Szekspira i klasyków Fantasy, tworząc coś nowego, świeżego i zatrważająco perfekcyjnego. Nie spotkaliście Króla Oberona w towarzystwie Kota z Cheshire? W dziele Julii Kagawy, znajdziecie Władcę, ze "Snu Nocy Letniej" pertrakującego z uroczym kotem, wychylającym się zza drzew w "Alicji z Krainy Czarów". Wszyscy bohaterowie, są idealnie dopracowani, znakomicie skonstruowani i złożeni. Główna bohaterka Meghan, nie jest (niebiosom dzięki) kolejną nawiną nastolatką, potykającą się o własne nogi i czerwieniącą przy byle okazji. Autorka wspaniale ukazała zachodzącą w niej przemianę - ze zwykłej dziewczyny, w silną, pewną siebie i władczą księżniczkę elfów. Taką która nie waha się bronić siebie i swoich najbliższych. Taką, która nie boi się zakochać... Mamy tutaj do czynienia z 'amantem' typowym dla młodzieżowej literatury i znów z sytuacją, gdzie mężczyzn jest dwóch, a kobieta jedna, ale na szczęście nie jest to ani żenujące, ani niesmaczne, ani bezsensowne. Poboczna historia miłosna, jest genialnie dopracowana,przyprawiająca o zawrót głowy i dreszcz podniecenia. Pokochałam Asha, niemal tak mocno jak Meghan... a to nie jest zwykłe słodkie uczucie, jak z kart typowych Paranormali. To przepiękna dojrzała i zakazana miłość, między potomkami dwóch zwaśnionych królestw. Jeden pocałunek, może spowodować odnowienie starych konfliktów i wybuch wojny. Czy dla miłości warto zaryzykować? Wszystko ? Relacja między bohaterami, prezentuje się wręcz wspaniale. Ash, to ujmujący młody mężczyzna, z lodowym sercem, do którego dostępu zaciekle broni i co mnie niezmiernie cieszy - nie rzuca się od razu w ramiona pięknej dziewczynie, nie wyznaje jej miłości. Owszem,myślałam,że droga Meghan do chłopaka będzie trudniejsza, dłuższa. Mimo wszystko - szczerze podziwiam Autorkę, za stworzenie tak genialnej postaci jak Ash. Wyobraź sobie,że olśniewająco przystojny, ironiczny mężczyzna, o chłodnych oczach prosi Cię o jeden taniec... a potem uprzejmie informuję, że zabije Cię z uśmiechem na ustach. Czujecie ten dreszcz na plecach? Ja czuję...

Akcja pędzi szybko, ale nie za szybko. Mamy czas na oswojenie się z krainą Nigdynigdy, bohaterami, na wtopienie się w historię. Julie Kagawa nie szczędzi nam niespodziewanych zwrotów akcji, przyprawiających o wstrzymanie oddechu, a fabuła jest idealnie dopracowana do ostatniej strony. Jeśli chodzi o Nigdynigdy, to... ten świat zadaje kłam opowieściom dla dzieci, gdzie elfy to przesympatyczne stworzenia, syreny tak naprawdę nie chcą naszej krzywdy, a Trolle ochoczo zaprzyjaźniają się z człowiekiem. Kraina zrodzona z wyobraźni i uzupełniana ludzkimi fantazjami. Macie młodsze rodzeństwo, któremu zdarza się mieć wymyślonych przyjaciół? Poproście, by Wam o nich opowiedzieli. I na dziewięćdziesiąt dziewięć procent, możecie być pewni, że Ci przyjaciele to stworzenia z Nigdynigdy... To świat, gdzie obietnica i "dziękuje" może kosztować Cię bardzo wiele... Obietnice czasem trzeba składać. A kiedy spotkasz na drodze kogoś, kto obróci Twoje słowa przeciwko Tobie, obietnicę przeistoczy w istną fantasmagorię i będzie żądał od Ciebie duszy, głosu czy nienarodzonego dziecka... wtedy możesz tylko modlić się o przetrwanie. Nigdynigdy, to niebezpieczny świat. Świat, gdzie śmiertelniczka jest zwykłą przekąską. Świat gdzie nie ma zasad, etyki, szacunku, czy rozterek moralnych. To świat, gdzie piękna syrena zwabi Cię śpiewem w odmęty i zabije bez mrugnięcia okiem, baśniowe stwory zrobią z Ciebie duszoną pieczeń, a złociste elfy zmuszą do tańca przez całą wieczność i jeszcze jeden dzień dłużej...

Jedynym problemem, który pojawia się po lekturze "Żelaznego Króla" jest to obezwładniające uczucie pustki i uczucie,że żadna inna książka już nie będzie tak dobra. Chyba pozostaje tylko czekanie na kolejną część... o której myślę z niepokojem. Po spektakularnym początku, Julie Kagawa może zgotować nam niespodziankę i kolejny miszmasz - ja czekam na to z niecierpliwością, bo wiem,że przy jej zdolnościach malowania obrazów słowem i odmieniania rzeczywistości, każda opowieść która wyjdzie spod jej pióra, będzie doskonała.
To książka, która dostarcza nam rozmaitych emocji, od których brakuje nam tchu. Od historii Meg, nie można się oderwać nawet na chwilę. Bo my tam po prostu jesteśmy, razem z nią.

Wypada jeszcze wspomnieć, o oprawie graficznej tej książki i serdecznie przeprosić Wydawnictwo Amber, za to,że nie wierzyłam w ich twórcze możliwości i wyśmiewałam okładki wydawanych przez nich pozycji. "Żelazny Król" to dzieło od strony graficznej, wręcz idealne. Okładka jest wprost przepiękna, z niepowtarzalnym klimatem i zwiastunem tajemnicy... warte uwagi, są też prześliczne "zawijasy" (naprawdę nie wiem, jakiego innego określenia użyć ! ) i nieziemskie kwiaty, pojawiające się w rogach każdej strony. Grzbiet książki, jest w odcieniach błękitu i z pięknie wypisanym tytułem. Słowem, czary. To wszystko sprawia,że "Żelazny Król" jest rozkoszną ucztą nie tylko dla umysłu, ale i dla oczu czytelnika.

Wszystkich którzy jeszcze nie czytali powieści Julie, zapraszam do zatopienia się w niezwykłą historię Meg, a ja... idę szukać drzwi do Krainy Nigdynigdy. Mam nadzieję,że ją znajdę. Jeśli znajdę, to z pewnością Wam o niej opowiem.
Końcowa Ocena: 10/10.

Tirindeth

Leanne, dobra recka, tylko początek przypomina mi recenzję Charlotte z Pożeracza Snów. Pewnie to tylko zbieg okoliczności, ale mówię Ci, abyś później nie miała kłopotów, wiesz prawa autorskie i takie tam Wink

Niemniej super, że książka Ci się podobała. Ash jest przeboski ^^

PS Okładka jest oryginalna więc i tak Amber nie maczał w tym palców Wink