Nefilim - Thomas Sniegosky

Ervisha

Serial był całkiem spoko, ale oby książka była lepsza. Bo w serialu pewien wątek zrobili po łebkach, niczego nie wyjaśnili.

Violet

Yossa

Ja zaczęłam Nefilima dzisiaj i mogę już powiedzieć, że książkę czyta się niesamowicie szybko, połykam strony, dosłownie! Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie główny bohater, wiedziałam, no po prostu wiedziałam że tak to się skończy, a wyobrażałam sobie go (od strony charakteru) zupełnie inaczej, on i jego "wprawiłeś mnie w zakłopotanie" albo "powinienem się wstydzić", niech on się zmieni, ten emo wygibus może mi popsuć całą książkę Confused

endriu

Kurczę, Nefilim jest naprawdę dobry, wciągnęła mnie ta seria... Smile

Zapraszam do polubienia serii na Facebooku!
[link widoczny dla zalogowanych]

sujeczka

Spoglądając na okładkę i tytuł - "Nefilim", miałam wrażenie, że mogę spodziewać się kolejnego paranormal romance, w którym motyw przewodni stanowi zakazana miłość, a głównymi bohaterami są aniołowie, nefilim i zakochana w nim zwyczajna dziewczyna. Czyli zasadniczo nic nowego... Ale jednak nic z tego - "Nefilim" Thomasa Sniegoskiego zdecydowanie nie zalicza się do tej kategorii i odstaje od zalewających rynek paranormali Very Happy

Autor miał naprawdę niezły pomysł na książkę i co ważne - dobrze go wykorzystał. W prologu poznajemy Erica Powella i zostajemy pokrótce zapoznani z jego historią. Eric ma wrażenie, że traci zmysły - od dnia swoich 18 urodzin rozumie język zwierząt, a teraz ostrzegają go one przed niebezpieczeństwem i nakazują mu ucieczkę. Na jego drodze staje jednak tajemniczy mężczyzna... który okazuje się być aniołem i bezwzględnie zabija Erica.

Zapoznani z tą historią, w rozdziale 1 poznajemy Aarona. Wiedzie on na pozór normalne życie - mieszka ze swoją rodziną zastępczą, codziennie rano wyprowadza na spacer swojego psa Gabriela, chodzi do szkoły, a po szkole do pracy... I tak mija mu dzień za dniem. Ma wytyczone cele w życiu - skończyć liceum, studia, dostać pracę, założyć rodzinę i po prostu być szczęśliwym. Wydaje się, że w żaden sposób nie można go powiązać z poznanym w prologu Erikiem... poza faktem, że obaj nie mają rodziców. Ale wkrótce okazuje się, że nie tylko to ich łączy, bo w dniu 18 urodzin Aarona, także z nim dzieją się dziwne rzeczy. Zaczyna rozumieć języki, których do tej pory się nie uczył, a pod wieczór może rozmawiać ze swoim psem... Podobnie jak Eric, podejrzewa, że popada w obłęd. Na jego drodze staje jednak bezdomny, który twierdzi, że doskonale wie, co się z nim dzieje i który chce mu pomóc... A pomoc będzie mu naprawdę potrzebna, bo Aarona czeka wojna z Potęgami, czyli Strażą Anielską, na której czele stoi okrutny Werchiel. I co najgorsze - wojna ta już się rozpoczęła, a Aaron ma naprawę niewiele czasu na to, by dowiedzieć się, jakie jest jego miejsce w tym wszystkim...

Sniegoski odwalił kawał porządnej roboty. Prolog był naprawdę dobrym posunięciem - wprowadził nas w fabułę powieści, a także zasiał ziarno niepokoju, bo czytelnik od razu zauważa podobieństwo między Erikiem a Aaron i dostrzega niebezpieczeństwo, które mu grozi. Dużym plusem powieści jest też możliwość poznania wydarzeń z punktu widzenia różnych bohaterów - Aarona, Kamaela, Werchiela. Sprawia to, że jesteśmy lepiej wprowadzeni w świat stworzony przez autora. A świat ten jest naprawdę dobrze zarysowany, podobnie jak Silje, mam wrażenie, że autor sobie wszystko dokładnie ułożył zanim w ogóle zabrał się za pisanie. Sniegoski sprytnie połączył życie codzienne bohatera z tym fantastycznym, nie przesadził też z wątkiem miłosnym, za co należy mu się OGROMNY plus. Poświęcił za to duuużo miejsca na akcję, walkę - i bardzo dobrze, bo naprawdę świetnie to opisał.

Ach, i bohaterowie. Aaron jest fajnym chłopakiem, nie wyróżnia się niczym od innych... do czasu Wink

Spodobało mi się przedstawienie go jako chłopaka nieśmiałego, wycofanego, niczym się niewyróżniającego i mającego jasno sprecyzowane plany na życie. Myślę, że dzięki temu zmiana, która już się zaczęła i zajdzie w nim w kolejnych częściach, będzie bardziej dostrzegalna. Vilma też była sympatyczną bohaterką. Kamael jest dość dziwny, a Werchiel naprawdę budzi grozę. Zeke... był fajny, taki sympatyczny i zabawny, choć mimo wszystko niesamowicie się na niego wkurzyłam w jednym momencie ;P. A moim absolutnym faworytem, podobnie jak i chyba wszystkich dziewczyn, które się już wypowiedziały, jest Gabriel xD Koooochany psiak Very Happy

Książka napisana jest prostym językiem, dobrze się ją czyta. Dzięki dużej dawce akcji "Nefilim" naprawdę wciąga i strasznie szybko jest się na samym końcu powieści. I przede wszystkim chce się więcej, dlatego cieszę się, że "Lewiatan" już czeka na mojej półce Very Happy

endriu

Na Nastku możecie wygrać komplet wszystkich dotychczas ukazanych książek tej serii - Nefilim, Lewiatan oraz Raj Utracony. Więcej informacji tutaj:
http://www.ksiazkimlodziezowe.fora.pl/pytania,32/konkursy,3584.html#416525

A jeśli już je macie na półce - polećcie znajomym, niech też mają coś z życia. Very Happy

Odetta · Wysłany: Sob 21:48, 12 Mar 2011 Temat postu:

Skończyłam dziś czytać tę książkę i muszę powiedzieć, że naprawdę mi sie podobała Wink

Wprawdzie może nie zaliczę ją do ulubionych, ale była bardzo dobra. Spodobała mi się wizja aniołów, stworzona przez autora. Nie są to jakieś ciepłe kluchy, tylko bezlitosne stworzenia, których celem jej usunięcie z drogi Nefilimów, potomków kobiety i anioła. Aaron to na pozór zwykły chłopak, wiodący normalne życie. Mieszkał z rodziną zastępczą i ukochanym psem, Gabrielem (który jest moją ulubioną postacią z całej książki! Był świetny! Wink

) Wszystko jednak zmienia się w dniu jego osiemnastych urodzin. Zaczyna rozumieć obce języki, których nigdy się nie uczył, w dodatku spotyka pewnego mężczyznę, który mówi mu, że jest Nefilimem. Okazuje się, że jego tropem podążają aniołowie, którzy chcą zniszczyć jego i jego rodzinę.
Książka jest napisana dużą czcionką, ponadto lekko i przyjemnie się ją czyta. Czy jest wątek miłosny? Owszem, ale mniej ważny, co mnie ucieszyło. Chętnie sięgnę po następną część.
Polecam! Smile

tombraiderka009

Czytalam ja i powiem wam, ze jest swietna.!! Zachecam do czytania jej. Razem z Aaronem przezywalam wszystkie uczucia jakie mial opisane.. =**

anusiaa

Książka ogólnie mi się podobała. Jedyne co mnie irytowało to sposób pisania autora. Nawet nie wiem dlaczego, może po prostu nie jestem przyzwyczajona do takiego stylu. W każdym bądź razie na pewno polecam!

Heyday

Czytałam książkę, ale w ogóle mi nie podeszła.

Miriel

Nefilim przedstawia zupełnie inną twarz aniołów, upadłych i nefilim. Co już na wstępie mi się spodobało to początek, dzięki któremu historia Aarona nie jest rzutem na głęboką wodę - wiadomo już mniej więcej o co chodzi. Miłą odmianą jest opowieść z perspektywy Aarona, choć językowo książka ta jest bardzo prosta. Aaron wydaje się być zwykłym nastolatkiem, nawet kiedy zaczyna zdawać sobie sprawę z tego kim jest nie traci rezonu. Co tam, pies zaczyna do mnie gadać? Przynajmniej jest do kogo gębę otworzyć Laughing

. Nieskomplikowany chłopak i tyle. Mam nadzieję, że w dalszych częściach nabierze trochę charakteru, rozterek wewnętrznych, czy jakiejkolwiek głębi, ale nie liczę na to za bardzo - nie zapowiada się. Nie wiem, może ostatnio za dużo paranormali się naczytałam i teraz przejść w inne odbieranie rzeczywistości jest mi trudno, ale Nefilim specjalnie mnie nie wciągnęło, trudno mi było się za to zabrać i wyczekać jakichś ciekawszych sytuacji. Sceny opisywane przez Kamaela, czy Werchiela to duży plus tej książki, tak jak już sam moment walki. Ale żeby naprawdę Werchiel był takim... fanatykiem, żeby stwierdził, iż to porażenie piorunem było za to, że nie udało mu się pokonać Aarona, a nie za pychę, czy nieposłuszeństwo? Phi! Mad

Wątek miłosny został bardzo słabo rozbudowany, ale nie martwi mnie to, gdyż uważam, że po prostu do atmosfery tej książki nie pasuje, chyba wolałabym, żeby go w ogóle nie było. Postacią budzącą największą sympatię jest Gabriel. Autor doskonale sobie poradził z jego opisaniem, bo jakimś cudem sytuacja gadającego psa prawie wcale nie wydaje się głupia, czy dziecinna. No i ta końcowa scena, kiedy Kamael nie chciał się z nim bawić była zabawna Very Happy

. Najbardziej zastanawiam się nad tym, kto jest ojcem Aarona i myślę, że to może się okazać niemałym zaskoczeniem. Och i jak zwykle jedna rzecz mnie wkurzała - odmienianie nazwy Nefilim, tym razem w jeszcze inny sposób. Jak w Szeptem było Nefil, Nefilem to tu Nefilimem. Tym razem jednak zastanawiam się, czy to nie jest tylko wymysł tłumacza, a nie autora, w każdym razie irytujące.

Nie mogę się pozbyć wrażenia, ze atmosfera w Nefilim przypomina tą z Siewcy Wiatru, najprawdopodobniej dlatego, bo przywołane są imiona aniołów takie jak Kamael, czy Uriel. Obawiam się jednak, że przy takim porównaniu książka ta wiele traci - nie jest równie wciągająca, nie posiada tak rozbudowanej fabuły. Z drugiej strony takie porównanie jest nie fair, bo książki bardzo się różnią, Nefilim skupia się na ludzkim świecie, nawet jeśli Aaron ma w sobie anielski pierwiastek pozostaje w większości człowiekiem - szczególnie przez swoje zachowanie.

Nefilim jest książką wartą przeczytania. Szczególnie mając nadzieję, że jako pierwszy tom jest tylko wstępem, wprowadzeniem do świata, a w kolejnej części akcja będzie pełniejsza.

Tajemnicza Brunetka

Normalnie przeczytałam w kilka godzin! Bardzo mnie to wciągnęło. Nareszcie nie muszę czytać o rozterkach rozkapryszonych nastolatek. Nic mnie w tej książce nie irytowało. Wielkim plusem jest na pewno narracja w trzeciej osobie. Dużo się dzieje, nie ma czasu na nudę. Aaron jest w porządku, nieprzerysowany mimo swojej niezwykłości. I mam ogromną nadzieję że jeszcze porządnie dokopie Werchielowi i jego armii oraz że uratuje braciszka. No i że z Vilmą jakoś też mu się ułoży bo polubiłam ją Smile

Cała książka jak najbardziej na plus. Nawet chyba nie mam do czego się przyczepić, a to u mnie raczej niespotykane Smile

Jutro zabieram się za kolejną część!

pannapasazerka

jeśli ktoś jest zainteresowany zakupem całej serii bądź pojedynczych jej części, to w księgarniach TAK CZYTAM 4 tomy kosztują 31zł, a każda z osobna 7.90 Wink

strona www księgarni (jest na niej tylko wykaz sklepów): [link widoczny dla zalogowanych]

marta1 · Wysłany: Wto 14:36, 25 Mar 2014 Temat postu:

Już ściągam na czytnik i biorę się za to Very Happy

bardzo lubię takie książki Very Happy

___________________________________
[link widoczny dla zalogowanych]

leecchh

Osobiście wole książki od seriali Smile

więc dla mnie jest OK

marlencia17

jak dla mnie serial całkiem niezły, mimo że bardzo często w porównaniu do książki jest to po prostu gniot. Oczywiście książka lepsza ale nie ma tak drastycznej różnicy jak w innych wypadkach to bywało Smile

Pearl

Książka zawsze jest lepsza...

Fullmoon

Nie zawsze, Pearl. ;p W przypadku seriali (np. TVD) bywa odwortnie niż ekranizacji książek (gdzie iflmy niemal zawsze są, wg mnie, gorsze od książek)

Serial muszę kiedyś obejrzeć, bo gra tam młody Paul Wesley.^^ Ksiązki bardzo mi się podobały, nie pamiętam już dokładnie, ale opiekun Aarona kojarzył mi się z Castielem z SPN, nie wiem czemu. ;p