Zieleń szmaragdu

połówka

@up - tak, Gideon spotkał się z Paulem podczas gdy Gwen była u hrabiego Wink

zabkula

Aaaa już rozumiem, już mi rozjaśniłyście xd SPOILER:Czyli to obejmuje tylko to co robił w 3 części, bo spotkał się z Paulem na końcu drugiej części kiedy Gwen była z hrabim i dowiedziała się, że on udawał. Jestem teraz pewna, że te akta dostał wtedy bo gdzieś była o tym mowa Smile

No to teraz w spokoju mogę oczekiwac na film Very Happy

MUlka

Skończyłam Very Happy

Cóż ja przechodziłam z tą książką - uparcie najpierw przeczytałam dwie pierwsze części, żeby sobie wszystko dobrze przypomnieć, nawet porobilam sobie notatki Wink

co, gdzie, w jakim roku , i kiedy w końcu wzięłam się za Zieleń, musiałam się pakować, wsiadac w samochód i jechać 7 godzin - co za rozpacz hehe. Jak głupia, czytałam z latarką w samochodzie, no ale w końcu na spokojne, dzisiaj przysiadłam i, prawie że bez przeszkód, skończyłam Very Happy

Z jednej strony szkoda, ale z drugiej , kurcze kto mi broni czytac to ponownie , skoro powtórka z Czerwieni i Błękitu była równie miła za pierwszym razem.
No ale do sedna, wiele pisac nie będę bo po co się powtarzać. Przeookropnie uwielbiam Gwendolyn, co nie jest normalne, bo przeważnie bohaterki mnie irytują - ale ona ma tak fantastyczne poczucie humoru Smile

te wszystkie jej przypisy i wstawki były cudne. No i oczywiście Xemeri Very Happy

Jakoś dziwnie mało było w tej części Gideona i już mnie tak nie łechtał jak w poprzednich - no ale mniejsza z tym.
Poza tym odniosłam podobne wrażenie, co Agnnes, że niektóre wątki były za krótkie - człowiek nie zdążył pomyśleć o co dokładnie chodzi i nie było czasu na powiązanie tego z przeszłości i przyszłością :/ No ale też tam pal sześć, nikt nie mówił, że musi być idealnie - poza tym wszystko był tak zagmatwane, że nie wiem czy kiedykolwiek będę nawet próbowała dojść czy autorka nie popełniła jakiegoś błędu w linii czasowej.

Agnnes

Agnnes

MUlka

Wspomniały ? o sorry nie czytałam wątku, bo unikałam wszelkich spoilerów, teraz dopiero nadrabiam Wink

I nie, schematyczność nie jest zła, tylko bywa nudna, przewidywalna - chyba, że jest tak jak w tym przypadku fabuła to przesłania Smile

Ciotka Maddy Smile

i rodzeństwo było świetne , w ogóle lubię wszystkie postacie, nawet Hrabiego, Glendę (akcja w jej sypialni była dobra hehe nie dziwię się że mieszka stara u mamy Wink

) i Charlottę - ciesze się, że autorka napisała ten wątek z Lady GaGą Very Happy

- w końcu okazało się że nie jest taka idealna Wink

Agnnes

Nerezza

Nie czytałam tego tematu, bo pewnie bym nie wytrzymała i zajrzała do spoilerów. xd
Ale dałam radę i oto moja recenzja. ;3

Zakończenie genialnej Trylogii Czasu (w oryginale jest to Trylogii Kamieni Szlachetnych), autorstwa niemieckiej pisarki Kerstin Gier. Ukłony w stronę tej pani, za wykreowanie tak wspaniale całej tej serii. Jestem pewna, że sięgnę po kolejne jej książki, jak tylko się pojawią. Jak na razie będę musiała zadowolić się jedynie jej powieścią 'Z deszczu pod rynnę'. I jestem pewna, że się nie zawiodę.

Zła jestem na siebie, że zaczęłam czytać książkę po niemiecku, ponieważ prawie przez dwieście stron, wiedziałam, co będzie dalej. No i ciągle myślałam: jak bym to przetłumaczyła inaczej. Ale mimo wszystko uważam, że tłumaczenie jest genialne.

Oczywiście po lekturze trudno uwierzyć, że to już koniec. Nagle okazuje się, że nie ma kolejnego rozdziału i to jest strasznie smutne, bo wydaje mi się, że mogłabym czytać o przygodach Gwendolyn i Gideona bez końca. A książkę czyta się błyskawicznie i bardzo lekko, co jest zasługą prostego i płynnego stylu. Mnóstwo zabawnych momentów, uprzyjemnia czytanie, a ekstremalne i groźne sytuacje, podtrzymują doskonale napięcie. Czytelnik nie ma okazji znudzić się książką, a odłożeniu jej na bok nie ma mowy, ponieważ pochłania bez reszty. Nie da się myśleć o niczym innym.

Bohaterowie, o ile to możliwe, są jeszcze lepiej wykreowani, nie da się ich nie pokochać i nawet Charlottę da się polubić. Wink

A zakończenie... brak słów. Co, jak co, pewne podejrzenia miałam, ale mimo wszystko byłam totalnie zaskoczona i zachwycona. Naprawdę niezwykła historia!

Gorąco wszystkim polecam całą Trylogię! Warto po nią sięgnąć i zanurzyć się w tym niezwykłym świecie, pełnym spisków, tajemnic i podróży w czasie. Nie brakuje to również świetnych wątków romantycznych, które są integralną częścią powieści. Jeszcze raz polecam!

Plusy: Humor. Sam sposób narracji jest niezwykle zabawny, ale niektóre teksty bohaterów, lub myśli Gwen? Zdarzało mi się i to nie raz, że śmiałam się głośno na głos.
Xemerius. A zwłaszcza jego "niespisana powieść". Trzeba to zobaczyć!
Gideon. Jeszcze w drugiej części nie zdobył mojego serca, ale teraz? Jestem oddaną fanką!
Odpowiedzi na wszystkie pytania! O tak!
No i czy ta okładka nie jest cudowna?

Minusy: Ciężko było cokolwiek znaleźć. Wink

Może trochę to, że książka była momentami aż ciuuut przesłodzona. Ach no i to, że historia wydaje się niezakończona. Niby jest zakończenie, ale takie urwane... Kurdę przeczytałabym nawet suchy raport na ten temat.

A teraz spoilery Trochę za dużo było tych całusków i całej big love. >.< Naprawdę tak przesłodzone momentami było, ze masakra, ale przymknęłam na to oko.

W ogóle, Wiewióra? W życiu bym nie wpadła! Ale kurdę, jak strzelił do Gideona, to lol po 3 minutach podniósł się, jakby nigdy nic, a Gwen z kilkanaście minut przynajmniej była nieprzytomna, jak ją trafiono szablą, więc to było takie niespójne...

zabkula

Zaczne od spoileru:Ja też uważam, że pod koniec to już takie przesłodzone było, w ogóle nie bardzo podoba mi się, że autorka to wszystko wyjaśniała pod koniec takim szybkim krokiem.. do połowy książki nic nie wyjawiła a potem jedno zdarzenie po drugim, no dobra już się nie będę czepiac..
Mimo to ta trylogia będzie moją ulubioną powieścią. Nigdy mi się nie zdarzyło czytac kilka razy tę samą książkę bo strasznie tego nie lubię a tu? ,,Czerwien rubinu'' przeczytałam 3 razy, ,,Błękit..'' - 5 (moja ulubiona częśc ;3) a ,,Zieleń..'' zaczęłam teraz 2 raz ^^
na koniec moich wypocin jeszcze ulubiony fragment z zieleni spiler: -Panno Gwendolyn, dlaczego zdjęła pani chustę? To wbrew przepisom.
- Myślałam, że to szczur - powiedziałam, rzucając Gideonowi ponure spojrzenie - I wcale się tak nie pomyliłam.
Takie nijakie a jednak najlepsze dla mnie Very Happy

~~~Aly~~~

A mnie ta część podobała się najmniej. Gideon, poza samym początkiem, nie wzbudzał we mnie żadnych emocji. Liczyłam też na większy udział Leslie i Raphaela, zwłaszcza jego. Humor Gwendolyn jakoś przestał mnie zaskakiwać, może po prostu było go dla mnie za mało.
Kwestia nieśmiertelności trochę mnie zraziła. Oczywiście, to powieść fantasy, ale przez to jakoś wszystko wydało mi zbyt surrealistyczne. Poza tym straszne zamieszanie na linii czasowej i wątek Jamesa i jego śmierci: skoro nie umarł, Gwen nie mogła go spotkać jako ducha, więc nie miała powodu i możliwości, by go ratować... To wszystko przypomina paradoks dziadka, a ja nigdy nie byłam zbyt dobra w te klocki. Kiedy dłużej o tym myślę, cieszę się, że podróże w czasie nie są jeszcze powszechnie możliwe.

Zakończenie:
Plus - zaskoczyło mnie. Naprawdę się tego nie spodziewałam.
Minus - to, które sama sobie domyśliłam, było lepsze. To prawdziwe było zbyt... ckliwe .

Ogólnie, odnoszę wrażenie, że autorka oszczędzała czytelników przez dwie poprzednie części, żeby teraz całą akcję wrzucić do jednego worka. Jednak mnie to osobiście nie wciągnęło, lecz zagubiło.

tombraiderka009

Świetna. Nie da się oderwać.
Przeczytałam wczoraj i emocje we meni buzują nadal. ''Zieleń Szmaragdu'' jest niesamowita. Aż żal mi ją było kończyć.

Tajemnicze zagadki, adrenalina, romans, fochy Gwen oraz niesamowite XVIII-sto wieczne bale tylko podsycają twoją ciekawość do tego, co już wiesz i tego, czego chcesz się dowiedzieć. Wspaniały Xemerius wraz z pomysłową Leslie, bratem Nickiem i siostrą Caroline, jako pomocnicy Gwenny, pomagają w podchodach jej dziadka - Lucasa Montrose.

Dziewczyna z sercem z 'marcepanu' musi wziąć się w garść, aby nie pokazać Gideonowi, jak bardzo cierpi z jego powodu. Niestety będzie trudno, skoro razem muszą się wybrać na bal do 1922 roku, aby porozmawiać z hrabią de Saint Germain. spoiler: Niezłe jaja były, jak Gwendolyn umarła. Ale jakoś szczególnie się nie zasmuciłam kiedy Gideona zabili, bo nie mogłam sobie tego przyjąć do wiadomości, że on nie żyje ;d
Śmiesznie było, jak w tych tunelach Gideon kopnął samego siebie i przezywał, a Gwenny przytulała starego Gideona. Laughing

Trzymająca w napięciu fabuła, wartka akcja oraz zabawni, zakochani i humorzaści bohaterowie - to jest właśnie to, co powinna mieć książka. "Zieleń Szmaragdu'' oceniam 10/10.
Już chciałam napisać, że czekam na kolejną część, ale niestety to już koniec. Crying or Very sad

Jeszcze mam pytanie dla tych, którzy czytali, bo trzech rzeczy nie zrozumiałam:
Pierwsza rzecz: W jaki sposób Paul i Lucy się dowiedzieli, że hrabia Germain zastrzeli Gideona, jak tylko się pojawi.?

Druga rzecz: Skąd wiedzieli, że ten proszek z chronografu jest na nieśmiertelność.?

Trzecia rzecz: W epilogu Lucy mówi, że jest w ciąży. Czyli to dziecko, które ma tam w brzuchu, to jest Gwendolyn, czy następny dzieciak.?

klaudiuska05

Wy szczęściary. Ja muszę czekać z kupnem książki do Wielkanocy ;(. Nie wiem jak to wytrzymam. Ale jak mus to mus. ;/

MUlka

Sowa

Jestem świeżo po lekturze.
Dwa głowne wnioski:
- Za mało Gideona!
- KOCHAM KOCHAM KOCHAM WSZYSTKIE TEKSTY XEMERIUSA. <3<3<3

Mrs_Darkness

Witam, jestem tu nowa ; ). "Zieleń Szmaragdu" to zabawna, lekka i przyjemna książka. Ma ona jednak swoje minusy. Uważam, że autorka postąpiła bardzo źle nie wyjaśniając na końcu książki pewnych ważnych kwestii (chodzi mi o to, w jaki sposób doktor White odkrył kim jest hrabia i co dokładnie się z nim stało, czy wyszedł cało ze swojej konfrontacji z nim oraz co dalej ze Strażnikami, w końcu ich misja tak jakby została zakończona, jestem ciekawa co oni sądzą o ostatnich wydarzeniach opisanych w książce). Miałam również cichą nadzieję, że Gideon jednak okaże się zły ; p. Byłoby wtedy ciekawiej ; D. Niestety nie można mieć wszystkiego. Pomysł z nieśmiertelnością rodem ze "Zmierzchu". Nie spodobało mi się to. Mimo wszystko książkę czytało mi się bardzo dobrze. Szkoda, że to już koniec ; c.

tombraiderka009

Wyczytana

Zieleń Szmaragdu przeczytałam jedny tchem. Była tak świetna jak jej poprzedniczki mimo, że parę rzeczy trzeba sobie dopowiedzieć.

mellinda

Wiecie coś na ten temat? Jest jakaś możliwość, że powstanie czwarta część, jakaś rozmowa na ten temat z autorką, cokolwiek? Wink

A tak poza tym:W rzeczywistości myślałam, że ta akcja z Hrabią, będzie trochę bardziej hm.. rozbudowana, a tu rachu ciachu Gideon jest nieśmiertelny no i ogółem za dużo w jednym momencie wszystkiego, a PRZEDE WSZYSTKIM tak bardzo chciałam, żeby na końcu książki była jakaś scena między Gideonem i Gwendolyn, cokolwiek, może trochę to przewidywalne, ale jednak taka scena po tym wszystkim by się przydała, tak bardzo chciałabym poznać dalsze losy bohaterów Ileż ja bym oddała za czwartą część.

tombraiderka009

mellinda

Strawberry

Moje wrażenia po lekturze:
- za mało Gideona
- nie wiem czemu, ale zdrobnienie Gid mnie autentycznie rozwala
- Xemerius, you're my hero
- Caroline, you're my hero, too (zwłaszcza ten tekst, jak wtargnęła do pokuju, wydarła się coś o torcie czekoladowym i powiedziała: "Widzicie, wcale się nie całują." Boskie!)
- bal... ach, bal! Smile

do mnie akurat przemówiła ta scena, w której Gwen umiera, była taka dramatyczna i w ogóle...
- no ale że Wiewiór to hrabia, to nie wpadłam, ale z drugiej strony, to na niego kobiety też leciały i te brązowe oczy... w sumie, to był podobny, jak się tak zastanowić
- nieśmiertelność mnie trochę rozczarowała, niezbyt mi się to podoba, ale niech będzie
- niby od początku wiedziałam, że Lucy i Paul to rodzice Gwenny, ale jak to się potwierdziło, to mi było jakoś tak smutno...

Ogólnie, to książka jest the best, chociaż mnie osobiście bardziej podobał się "Błękit..", ale ta też wymiata. I objętość też była zadowalająca Smile

. Ale podłączam się do żebrzących o czwartą i następną część. Chociaż mnie w sumie wystarczyłoby opowiadanie. Albo coś takiego, jak zrobiła Cassie z DA i DM, że książka o tej samej tematyce, ale ileśtam lat wcześniej.

Zuz@

Przeczytałam i ja Smile

Bardzo mi się podobała ta część, jak i cała trylogia. Jednak po tej ostatniej części mam pewien niedosyt, odnoszę wrażenie, że niektóre wątki zostały trochę pominięte, zakończone na siłę. Co nie zmieni faktu, że naprawdę warto przeczytać całą trylogię.
Muszę przyznać, że cieszę się ogromnie, że nie czytałam żadnych spoilerów ani nic, jak to miewam w zwyczaju Wink

, bo byłam naprawdę nie raz bardzo zaskoczona. Czasami szczęka mi opadała, gdy dowiadywałam się niektórych rewelacji. Trudno było przewidzieć niektóre sprawy, co potęgowało ciekawość. Bywało, że gubiłam się w tym wszystkim- przeszłości, teraźniejszości i w ogóle całej tej ciągłości. Ale tak to już chyba bywa z książkami o podróżach w czasie- czasami wszystko jest mega zakręcone.
Moją ulubioną postacią był zdecydowani Xamerius Very Happy

Dzięki niemu nieraz śmiałam się jak nienormalna, i bez niego książka ta straciłaby dużą część swojego uroku Smile

. Bardzo lubię też Gwen, była taka inna od tych wszystkich głównych bohaterek takich powieści. Jej poczucie humoru, odwaga, i w ogóle charakter strasznie mi przypadły do gustu. Podobnie jak polubiłam Leslie, jedna z niewielu przyjaciółek głównych bohaterek, która mnie nie irytuje xD Do tego była tak pozytywnie zakręcona. Co do Gideona, polubiłam go bardziej w kolejnych częściach, chociaż nadal nie padam na kolana z jego powodu Very Happy

Ale ciacho fajne jest! Strasznie polubiłam też lokaja, pana George'a, dziadka Gwen, jej rodzeństwo, i z pewnością będzie mi ich brakować Smile

.
Co do zakończenia..jak wspomniałam wcześniej czuje lekki niedosyt. I może nie chciałabym nowej części, ale chociaż kilka dodatkowych rozdzialików na końcu by się zdało Very Happy

A teraz kilka spoilerów:
No więc na początku..kompletnie się nie spodziewałam, że Lucy i Paul to rodzice Gwen. To było takie..dziwne, i sama nie wiem co o tym myślec. W pierwszej chwili przestraszyłam się, że Gwen i Gideon będą spokrewnieni i wyjdzie młyn, no ale na szczęście nie było takich rewelacji.
Podejrzewałam, że hrabia żyje i jest kimś ze Strażników, ale nie mogłam dojść do tego którym, i w sumie odpowiedź mnie zaskoczyła, ale i ucieszyła, bo bałam się, że to będzie ktoś kogo lubię ^^.
I to, że pan Bernhard to...brat/bratanek/siostrzeniec Gwen? Tak zrozumiałam. No bo skoro takie nazwisko przyjęli Lucy i Paul, a to strarszy pan jest, a ona była w ciąży w 1920..To albo jest bardzo stary i jest jej bratem albo jest dzieckiem jej rodzeństwa...OMG ale fajnie Very Happy

Gwen i Gideon, o dziwo mnie nie irytowało, że po 2 tyg. znajomosci wyznawali sobie miłość i umierali za siebie Very Happy

Fajnie, że byli razem, chociaż motyw nieśmiertelności jakoś kompletnie mi nie podpasował, myślę że to największa wada książki- takie rozwiązanie.

A jeszcze sprawa Jamesa...Skoro go uratowali, on nie umarł to Gwen nigdy by go nie spotkała, więc by go nie ratowała nie znając go, więc ogólnie strasznie to pokręcone Razz

Ogólnie w kilku rzeczach się pogubiłam, ale mimo wszystko podobało mi sie Very Happy

Martyna.

MUlka

Myśle, że James miał ukazać paradoks dziadka i jeśli zaczniemy za bardzo rozbierać książkę na szczegóły, to wszystko tak na prawdę stanie się nie logiczne.
No bo przyjmiemy, że przyszłość (tu w sumie przeszłość) można zmienić, lub że jest niezmienna - czyli wszelkie dążenia Gwen i Gideona miały tak czy siak doprowadzić ich do tego do czego doprowadziły.
Ale ...
SPOILER pamiętajmy, że Lucy i Paul, i jej dziadek już nie żyją, więc ich przeszłość już się dokonała - świadectwem tego jest pan Bernard i wskazówki od dziadka ... więc ja bym się skłaniała ku temu, że w tym przypadku nie mogli oni niczego zmienić i choć wyglądało na to że czegoś dokonują to tak naprawdę dążyli ku swemu przeznaczeniu- hrabia był nieśmiertelny więc oni już to zrobili - tylko dla nas się to aktualnie działo. Pytanie brzmi dlaczego Lucy i Paul nie zostawili Gwen żadnych informacji , dlaczego dziadek ukrywał prawdę - bo co? bo wiedział, że ona i tak do niego przyjdzie - bo przecież odwiedziła go jak był młodszy.
To wszystko jest takie zagmatwane - to co dla Gwen i Gideona jest teraźniejszością i podróżami w przeszłość, dla dziadka Gwen jest wizytami z przyszłości - a przecież dla niego przyszłość jeszcze nie istnieje Smile

Ale póżniej kiedy Gwen jest młoda jeszcze nie wie, że będzie podróżować w czasie, ale jej dziadek już to wszystko wie i wie mniej więcej jak to sie skończy ...
Jesli przyjrzeć się osobie Jamesa, ma on niewielki wpływ na przyszłość i działania Gwen, więc nawet jeśli jej młodsza wersja go nie spotka nic się w jej losach nie zmieni ale zastanawiające jest to, że Gwen obecna go pamięta Smile

i to jest paradoksem KONIEC SPOILERA
W każdym razie w podróże w czasie nie wierzę, gdyby kiedyś miały nastąpić pewnie już by nas odwiedzali ludzie z przyszłości Wink

Więc nie ma co się zagłębiać w fabułę, bo zaczną tylko wychodzić jakieś bezsensowności - jak przykładowo list Gwen do dziadka w którym umawia sie z nim na spotkanie - napisała go dopiero kiedy do spotkania doszło Smile

co jest bez sensu Very Happy

Autorka pięknie zaplotła przeszłość z przyszłością, wszystko wydaje się dość logiczne, że niby czegoś dokonują, coś zmieniają a tak na serio przedstawia nam historie która już się wydarzyła Smile

dla większości bohaterów, tylko Hrabia dał ciała, że wszystkiego nie pilnował Wink

tylko bujał się po świecie Wink

myślał, że zabił Gwen a głupi Gideon przyniósł mu eliksir - tak bynajmniej to pamietał ... z tego co się z nim działo potem, chyba przez te 200 lat już się z nimi nie widywał skoro dożył czasów bycia nauczycielem, z resztą nie dziwię się dla nich hrabia jest uwięziony - sprawa zakończona ....

okej chyba jeszcze długo będę rozmyslać o tych ksiązkach Very Happy

tombraiderka009

MUlka