Czerwień rubinu - Kerstin Gier

Ameliie_

Na praktycznie każdym blogu napotykałam się na recenzje 'Czerwieni Rubinu', więc w końcu sama musiałam się zapoznać z tą książką i przepadłam. Very Happy

Genialna historia, humor, świetni bohaterowie, jejku chyba nie było w tej książce rzeczy, która by mi się nie spodobała. Na pewno przeczytam dwie pozostała części no i z chęcią obejrzę też ekranizację. Wink

Shetani

Któż z nas nie chciałby się przenieść do dawnych czasów? Chyba nie ma takiej osoby. Każdy ma zapewne swoją ulubioną epokę w dziejach ludzkości, w której chciałby żyć. Ja osobiście przeniosłabym się do Starożytnego Egiptu. Ale sam fakt jak wielkie możliwości dawałyby podróże w czasie jest imponujący! Poznalibyśmy lepiej historię(i to na własne oczy!), poznalibyśmy znacznie lepiej dawniejsze zwyczaje i społeczeństwa… a wiadomo, że wszystko lepiej wchodzi do głowy, gdy tego doświadczamy.

„Czerwień rubinu” to pierwsza część Trylogii Czasu autorstwa Kerstin Gier. Trzeba przyznać, że już na pierwszy rzut oka książka zwraca na siebie uwagę przepiękną okładką. Myślę także, że nawet sama nazwa jest inspirująca i zachęcająca, bo kto z nas czytając ten tytuł nie ma przed oczami cudownego, lśniącego, ogromnego rubinu? Tak więc okładka jest zdecydowanie dużym plusem, który na pewno zachęcił nie jedną osobę do przeczytania tej historii.

A no właśnie.. odnośnie historii. Książka opowiada o prawie 17-letniej dziewczynie – Gwendolyn. Pochodzi ona z rodziny, która posiada gen podróży w czasie. Jednakże wszyscy są przekonani, że to nie ona go odziedziczyła, lecz jej kuzynka Charlotta. Wszyscy są o tym tak bardzo przekonani, że nawet sama Gwen nie jest w stanie uwierzyć, kiedy pewnego dnia ląduje nagle w innych czasach. Problem polega na tym, że Charlotta od małego była przygotowywana do cofania się w czasie, a nie Gwen nie. Jednak z pomocą Strażników i przystojnego podróżnika – Gideona – Gwen zaczyna powoli poznawać nowy dla siebie świat.

Prawda jest taka, że po tylu bardzo pozytywnych i zachwalających recenzjach nie mogłam nie przeczytać tej książki. Chyba bym sobie nie darowała. Tak więc sięgnęłam po nią nastawiając się na coś naprawdę niezwykłego. I niestety troszeczkę się rozczarowałam. A dlaczego? A dlatego, że czegoś mi w tej książce brakowało. Pomysł autorka miała naprawdę świetny, przypadł mi do gustu. Jednakże myślę, że trochę za słabo opisane były sytuacje, podczas których nastolatkowie przenosili się do innego epoki. Nie chodzi mi tylko o to, że sama epoka była według mnie słabo opisana, ale nawet sam stan przeniesienia się tam. Liczyłam na to, że chociaż raz będą opisane głębsze emocje i odczucia, które temu towarzyszą, a tego nie było. Mojej sympatii nie zdobyła także główna bohaterka, po prostu nie przepadam za zagubionymi dziewczynkami.

Jednak teraz czas na plusy i miłe zaskoczenia. Jednym z nich było wplecenie do historii Hrabiego Saint Germain. Jest to bardzo interesująca postać historyczna, którą znałam już od jakiegoś czasu i zawsze mnie intrygowała. Dlatego właśnie, gdy zobaczyłam jego nazwisko na jednej stronie bardzo się ucieszyłam. Został idealnie przedstawiony, jako inteligentny, a zarazem tajemniczy człowiek. Plusem jest także to, że autorka dość dobrze opisała hierarchię Strażników i Podróżników. Proroctwa, drzewa genealogiczne, nazwy kamieni szlachetnych - to wszystko sprawiło, że książka zyskała w moich oczach. No i muszę się przyznać, że wpłynął na to także Gideon. Nie moja wina, że mam słabość do długowłosych, aroganckich przystojniaków, prawda?

Oczywiście nie chcę, żebyście pomyśleli, że uważam tą książkę za złą. Po prostu nie zachwyciła mnie ona aż tak jakbym się spodziewała. Ma swoje plusy i minusy, które teoretycznie się zrównoważyły i sprawiły, że całość oceniam jako pozycję dobrą. Po kolejne części sięgnę na pewno, mam nadzieję, że tam akcja rozkręci się jeszcze bardziej i będzie więcej emocji!

ven_detta

Po przeczytaniu 5 stron recenzji w tym temacie nie pozostaje mi nic innego jak podpisać się pod wszystkimi pochlebnymi, czyli chyba wszystkimi xD Zdecydowanie dołączam do grona fanów Trylogii Czasu - w końcu! Very Happy

Nic odkrywczego już nie napiszę, więc tylko wspomnę kwestie, które miały dla mnie największe znaczenie Wink

Przede wszystkim główna bohaterka - uwielbiam Gwendolyn Very Happy

(To jeden z tych rzadkich przypadków, kiedy nawet główną bohaterkę lubię bardziej od bohatera Razz

). Dzięki niej, jej normalności, zwyczajności (jakkolwiek obraźliwe się to jej wydawało, uważam to za zaletę Wink

), sile charakteru i poczuciu humoru czytanie tej książki było prawdziwą przyjemnością Smile

Niby została rzucona na głęboką wodę, ale z drugiej strony, przez całe życie miała świadomość jak niezwykła jest jej rodzina i obcowała z tymi zjawiskami, więc nie było to dla niej aż takim szokiem - po prostu złoty środek Wink

Reszta bohaterów też niesamowicie realistyczna i znacząca - polubiłam Gideona, chociaż nie powalił mnie na kolana, to czekam na rozwinięcie jego postaci w kolejnych częściach Cool

No i Leslie, która była taką cudowną kotwicą do normalnego życia nastolatki dla Gwen <3 Z drugiej strony, były też postacie, które niesamowicie działały mi na nerwy (taa, chyba wszyscy wiedzą o kogo chodzi... Very Happy

), ale uważam to za plus - wzbudzały emocje, nie były obojętne.

Dwa: tajemniczy klimat. Normalnie tajemnica pod tajemnicą - niby wszystko wydaje się przewidywalne, wydaje mi się, że wszystko rozgryzłam, ale jednocześnie mam takie przeczucie, że wcale nie, że wszystko ma jeszcze drugie dno Very Happy

Akcja mknie do przodu, czyta się niesamowicie płynnie i chociaż pierwsza połowa książki została trochę poświęcona na wprowadzenie nas w świat Gwen i stojące przed nią zadanie, to nie było dla mnie problemem. Autorka cudownie rozplanowała całą kwestię tajemniczej organizacji, historycznych korzeni, no i samych podróży w czasie - to jeden z najtrudniejszych motywów w fantastyce, a tutaj wypadł naprawdę logicznie i zrozumiale.

Mogłabym tak jeszcze długo, ale to już wszystko zostało powiedziane Smile

"Czerwień Rubinu" zdecydowanie trafia do moich ulubionych historii i aż nie mogę się doczekać, kiedy dorwę "Błękit szafiru", bo poza losami głównej bohaterki, szczególnie ciekawią mnie losy pewnej pary, która sprawiła Strażnikom tyle kłopotów Wink

Aha, i też zwróciłam uwagę na to, co dziewczyny wspomniały, że przy pierwszej podróży Gwen rozjarzył się szafir - Wy już pewnie wiecie o co chodzi, czy to był błąd, czy to było zamierzone - ale mi to nie daje spokoju xD

Och, chciałabym już mieć pod ręką 2 tom Very Happy

Miriel

Po przeczytaniu kilku recenzji z ciekawością sięgnęłam po Czerwień Rubinu i nie zawiodłam się, ani trochę. Styl pisania autorki jest świetny, książkę czyta się jednym tchem. Jednocześnie naprawdę udzielają się emocje bohaterów, dawno nie spotkałam takiej książki, która podczas czytania sprawiałaby, że jestem podekscytowana, zdziwiona, czy przejęta.

Gwendolyn zdecydowanie zyskała moją sympatię, może na początku jest dosyć bezbronna, zagubiona, lecz potem rozkręca się i walczy nawet z urokiem Gideona, nie poddaje mu się tak całkowicie Wink

Świetnie sobie poradziła z nagłym faktem podróżowania w czasie, podoba mi się scena, w której niejako uratowała życie swojemu towarzyszowi Very Happy

A sam Gideon w ogóle mnie nie denerwował, był arogancki, ale jednocześnie po chwili potrafił być miły, troskliwy i automatycznie sobie tym punktował. Chociaż szybko przestawiał sobie obiekt swojej troski, czy też sympatii. Najpierw Charlotte, potem nagle, niespodziewanie Gwen. To akurat jest dosyć dziwne, no ale nikt nie każe mu być chamskim wobec wszystkich Rolling Eyes

. No i Leslie oraz same sceny w szkole zupełnie nie wydają się zbędne (jak to czasami bywa). Przypominają o rzeczywistości i wprowadzają trochę rozluźnienia. Czy muszę dodawać, że podobała mi się scena przed szkołą z limuzyną? Very Happy

Same podróże w czasie zostały opisane bardzo interesująco, choć czegoś mi w nich brakuje, nie wiem jeszcze czego, może jakiejś większej szczegółowości, większego wpasowywania się klimat, czy może dotąd zwykle nieodłącznego w książkach o podobnych sytuacjach uciekania przed byciem zobaczonym. Oni raczej się nie przejmują, że zmienią przyszłość, zaburzą czasoprzestrzeń, czy coś takiego. Jest to wspomniane parę razy, ale tak naprawdę bez wielkiego nacisku. Wystarczy spojrzeć na Paula i Lucy, czy na opowiadanie o przyszłości, podawanie wyników jakichś tam wyścigów itd. To właśnie chyba te rzeczy sprawiają, że niejako wydaje się, iż coś tu jest nie tak.

Muszę przyznać, że w książce pojawia się też sporo zabawnych momentów. No dobra, może nie tak wiele, ale też robią swoje dla fajnego klimatu książki. Plusem jest także cała masa akcji i choć duża część tego tomu to dopiero wprowadzenie do świata nie da się tu nudzić. Czerwień Rubinu jest świetną książką. Wciągającą i interesującą. Najchętniej od razu zaczęłabym czytać kolejny tom, by znaleźć odpowiedzi na niektóre tajemnice.

Lacie

A ja się zastanawiałam, czy na pewno ją kupić. Widzę, że sporo dobrego mówicie o tej książce. Na pewno teraz ustawię ją sobie w kolejce "do kupienia" xD Mam nadzieję, że się nie zawiodę Wink

herbaciana_kofeina

Pi przecztaniu tej książki mam wrażenie,że wszystko się tam dzisie tak szybko Smile

.Gwendolyn miała chyba tylko 3 podróże wczasie ,które były tak mało szczegółowo opisane (Osobiśćie wolę więcej wiedzieć) SPOILER Podoba mi się kiedy akcja książki urywa się na pocałunku Gwen z Gideonem.

Sporo zamieszania było z tą datą urodzenia Gwendolyn.

tombraiderka009

Cassin'89

Spoilery już pozaznaczane

April...

Czytałam kilka razy Trylogię , ale dalej nie rozumiem dwóch rzeczy.
1.Kim w końcu był ten facet w czerni ? Smile

2.Czemu była mowa , że Lucy nazywa się SPOILER Berhnard ?

Wyjaśni ktoś ? Bo jakaś taka niekumata jestem Razz

rossa

"Na tej chwili wisi wieczność"

Podróże w czasie zawsze przyciągały ludzką ciekawość. Pobudzały wyobraźnię, a w marzeniach przenoszono się do innej epoki. Wiktoriańskie sukienki, renesansowe tańce, egipskie piramidy, w dowolnej chwili i miejscu. Ale czy aby na pewno jest to tak cudowny, wyśniony dar? Może wręcz przeciwnie ...

Charlottcie wydawało się, że wygrała los na loterii. Od lat przygotowywano ją do pierwszej podróży w czasie - posługiwała się obcymi językami, znała dawne maniery i zwyczaje, pobierała lekcje fechtunku. Była chodzącym ideałem. Piękna figura i burza rudych loków składały się na niezwykle charyzmatyczną osóbkę, której nie sposób było nie zauważyć. I do tego mądrą, a jakże! Już niebawem miała nastąpić jej podróż inicjacyjna. Mdłości, które zwiastowały niekontrolowany przeskok w czasie przychodziły na lekcji, w domu. Jednak nic poza tym. Los postanowił zadrwić z przemądrzałej Charlotty ...

Szesnastoletnia Gwendolyn ma zwariowaną rodzinę, wspaniałą przyjaciółkę, dwójkę rodzeństwa i, jak się okazuje - gen podróży w czasie. Skąd wziął się tak poważny błąd w obliczeniach? Dlaczego nosicielem okazała się być Gwenny, a nie jej kuzynka Charlotta? I jak dziewczyna ma nadrobić materiał, jakiego uczono przez wiele lat? Na domiar złego, drugim podróżnikiem okazuje się być Gideon, niesamowicie przystojny i sarkastyczny młodzieniec, który najchętniej całą misję wykonałby sam i przy którym nie można się skupić.
Kolejny przeskok w czasie może być tragiczny. I ostatni w życiu Gwendolyn ...

Wypatrując książki w księgarni, natrafiłam na "Czerwień rubinu". Klimatyczna i piękna okładka przykuła mój wzrok z drugiego końca pomieszczenia. Nie sposób oderwać od niej wzroku, a jeszcze gorzej z powstrzymaniem się od kupna. Tak więc z kubkiem gorącej herbaty i książką Kerstin Gier zasiadłam wieczorem do fotela. Zanim się obejrzałam, byłam już przy końcówce.

Tajemnica. Tym jednym słowem w zasadzie mogę określić całą książkę. Tajemnice czyhają na czytelnika na każdym progu, piętrzą się niczym stosy książek w bibliotece. Czytający właściwie nie ma czasu na wytchnienie, wciąż jest zasypywany nowymi wydarzeniami. Zwroty akcji umieszczone są w najmniej spodziewanych momentach, wykorzystując chwilowe skupienie na czymś innym. Akcja toczy się bez przerwy i wciąga bez opamiętania. Autorka swym lekkim stylem pisania wspomaga czytelnika w szybkim zapoznaniu się z sytuacją. Chociaż informacji o przeskokach w czasie jest dość sporo, czytelnik nie czuje się przytłoczony, przeładowany tą wiedzą, tylko otacza go atmosfera tajemnicy, która powoli rozwiązuje się na oczach Gwendolyn.

Kipiącej akcji towarzyszy interesujący i rzadko spotykany motyw podróży w czasie. Rozterki Gwenny i problemu rodu Montrose przeplatane są chwilami spędzonymi w innej epoce, autorka funduje nam również trochę informacji o ubiorze i ówczesnych manierach. Pani Gier miała fantastyczny pomysł i dobrze go wykorzystała.

Całość poznajemy z punktu widzenia Gwendolyn - emocje targające dziewczyną, jej rozterki i problemy. Choć z pozoru to zwykła nastolatka, niezwykle miło spędza się z nią czas. Jest bliska odbiorcy, a jednocześnie ma w sobie coś wyjątkowego. Do pary dostała przystojnego i sarkastycznego Gideona. Mimo pewnej schematyczności wątek miłosny nie jest przesłodzony, nie przysłania akcji, tylko ją dopełnia.
Można tu spotkać przedziwnych bohaterów, którzy zapadną w naszą pamięć na długo. Oprócz tego są tam zwyczajne osoby - niektóre budzące sympatię oraz inne, które irytują. Czyli dokładnie tak, jak być powinno.

"Czerwień rubinu" cechuje szybka akcja, dowcipność i bardzo subtelny wątek miłosny. Dodatkowo klimat czasów, do których przeniosła się Gwen zostały doskonale oddane. Nie zostaje mi nic, oprócz polecania tej książki każdemu, kogo spotkam. Warto spędzić kilka godzin z przygodami zapierającymi dech w piersiach i wspaniałymi bohaterami.
Gorąco polecam!

Recenzja pochodzi z mojego bloga - [link widoczny dla zalogowanych]

Młoda90

Tyle zachwytów było nad tą trylogią, że w końcu udało mi się kupić od razu wszystkie trzy części. Trochę się obawiałam czy jednak mi się ta trylogia spodoba, ale już po przeczytaniu pierwszego tomu mogę z całkowitą pewnością stwierdzić, że nie jest to zmarnowany zakup i bardzo ciesze się, że w końcu poznałam dzieło pani Gier.

Z początku byłam trochę zdezorientowana tymi wszystkimi nazwami, prologiem, ale w miarę rozwoju wydarzeń wraz Z Gwendolyn poznawałam o co w tym wszystkim chodzi Wink

.
Książkę strasznie szybko mi się czytało i nie wiadomo kiedy byłam już na staniej stronie. Świetnie wykreowani bohaterowie, wciągająca historia i pewien bohater, który może zawrócić w głowie Wink

to wszystko co można znaleźć w 'Czerwieni rubinu'. Polecam tym, którzy się jeszcze wahają bo na pewno nie będzie to zmarnowany zakup Smile

rossa

Ja się trochę zniechęciłam tym prologiem. Taki z środka wyjęty, już w niejednej książce się spotkałam. No, ale z czasem i prolog wydał mi się fantastyczny Smile

Lacie

Ok, przeczytałam wszystkie części, ale teraz skupie się nad oseną pierwszej. Ogólnie wypada najlepiej na tle całej trylogii, aczkolwiek na kolana nie powala. Ot, taka typowa młodziezówka (albo ja się robię za stara...), gdzie wiadomo jak co się skończy. Jeżeli o mnie chodzi, za dużo książek sie naczytałam, by przewidzieć pewne rzeczy...
Nie, żebym zniechęcała do książki - po prostu uważam tą lekturkę za dobrą na zabicie nudy. I tyle.

Tris

Przeczytałam kilka dni temu i pokochałam! Gideon jest boski <3! Gwenny też niczego sobie. Książka wciąga jak nie wiem co, więc cała trylogię przeczytałam w jeden dzień. Nie jestem rozczarowana, że po nią sięgnęłam, wręcz przeciwnie. Mogę polecić każdemu. Xemerius genialny! Bardzo, bardzo mi się podobała.

Akri

Wypożyczyłam w bibliotece pierwszą część i obiecałam sobie że przeczytam jeden rozdział, sprawdzę co to jest, o czym, a potem się wezmę za naukę chemii.
Tak jak weszłam do pokoju z tą książką to siedziałam tam do 22 bo tak mnie wciągnęła!
To jedna z nielicznych, bardzo nielicznych książek gdzie bohaterkę polubiłam bardziej niż bohatera! (Może po następnych częściach Gideon bardziej mnie zaciekawi i też się w nim zakocham, ale teraz Gwen ponad wszystko!) Bardzo podobało mi się to jak cofnęli się w czasie by odwiedzić tego Hrabię, a oni zaczęli rozmawiać w innych językach, które Gwen nie do końca rozumiała, i te tłumaczenie "coś tam, coś tam, coś tam..." strasznie mnie rozbawiło.
Zamówienie na następne części już poszło, bo postanowiłam kupić książki samodzielnie gdyż w bibliotece była tylko jedna część, a strasznie mnie zaciekawiło i nie mogę dłużej czekać Very Happy

patusia.dorota

Przeszłości blask

Wyobrażaliście sobie kiedyś, że czas nie ma dla Was granic, że możecie cofnąć się do każdych czasów, o których tylko pomyślicie, uważalibyście to za dar? Ja zawsze marzyłam o podróżach w czasie, często oglądałam o tym filmy, a teraz gdy sporo czytam, lubię wracać do takich klimatów. Kojarzy mi się to z magią, siłą, którą trudno zrozumieć. Nie ważne jest dla mnie, czy podróżnicy przenoszą się w lata z przed ich życia, czy w przyszłość, ja po prostu uwielbiam tą tematykę.

Jedną z książek, która mnie zafascynowała jest powieść niemieckiej pisarki Kerstin Gier „Czerwień rubinu”. Ale nie tylko tematyka o podróżach w czasie mnie do niej przyciągała Seria ma cudne okładki, nawet napisy na nich nie rażą w oczy, lecz jeszcze umacniają w przekonaniu, że tam wszystko jest na swoim miejscu. To tego tytuł cyklu „Trylogia Czasu” i wszystkie tytuły książek, według mnie są magiczne i bajkowe. Uwielbiam takie klimaty. Musiałam ją przeczytać.

„Rubin czerwony, magią kruka obdarzony G-dur zamyka krąg przez Dwunastu utworzony”

Gwendolyn jest z pozoru zwykła nastolatką, chodzi do szkoły, ma przyjaciółkę, której mówi o wszystkim, jest przeciętną uczennicą. Jednak tu kończy się życie normalnej nastolatki i zaczyna niezwykła historia. Dziewczyna widzi duchy i rozmawia z nimi, a do tego należy do rodziny, w której żeńska część rodu, co kilka pokoleń otrzymuję gen podróży w czasie. Jej kuzynka Charlotte od wielu lat uczęszcza na lekcje fechtunku, manier, języków, wszyscy są pewni, że to ona odziedziczyła niezwykły gen.
Jednak to Gwen co raz częściej łapią bóle brzucha, mdłości, gdy pewnego dnia wychodziła z domu po cukierki dla swojej ciotki, nagle wszystko się zmieniło, krajobraz przed jej domem szybko się zmienił, a ona nie widzi, znanych jej przedmiotów, coś się zmieniło. Wraca do domu, chce zadzwonić do drzwi, nagle drzwi otwiera lokaj, dobrze jej znany, to on pracuję w ich domu. Zaczyna podejrzewać, że ktoś okropnie się pomylił w względem Charlotty. Od tego dnia jej świat odwraca się do góry nogami, a ona zastaję wciągnięta w międzyczasową przygodę.

Książkę czytałam z wielką przyjemnością, dokładniej to połykałam litery w tempie ekspresowym, pierwszy raz czytałam ją w wakacje, potem w ferie, poświęciłam na nią kilka godzin z mojego życia, oderwałam się dwukrotnie od rzeczywistości, siedziałam, leżałam tylko z tą książką, chyba trochę za bardzo się wciągnęłam....

Temat podróży w czasie od zawsze mnie fascynował, każda autorka, autor ma inny obraz takiego świata, ten bardzo przypadł mi do gustu. Jest to świetna książka, by się odprężyć, zrelaksować, niestety według mnie nie da się jej przerwać, jak już siądziesz, to będziesz musiał skończyć, drogi czytelniku, nie ma zmiłuj. Ja miałam jeszcze ten problem, ze wypożyczyłam z biblioteki tylko pierwszą część, a zakończenie w takim momencie, to nie było miłe, zaczęłam czytać ebooka zaraz po tym, potem musiałam sięgnąć po kolejną, czemu te zakończenia są tak intrygujące? Chyba troszkę odbiegłam od tematu. Nie mogłam się od niej oderwać, czułam, że historia da mi spokój dopiero, gdy przeczytam całą.

Książka to niby normalna opowieść o życiu nastolatki, poznajemy jej przyjaciół, klasę, problemy szkolne, niczym każdej dziewczyny, jednak jest jedna różnica, Gwendolyn jest niezwykła, ma dar, z którego nie potrafi korzystać, a do tego widzi duchy, czy to nie cudowne. Właśnie na tym opiera się lekkość książki, że ten niecodzienny motyw jest tak idealnie wpleciony, czytelnik może się poczuć, jakby to naprawdę było możliwe. A do tego wielkim plusem książki jest humor, zabawne teksty, śmieszne anegdoty, uwielbiam, mogłabym tu dodać bardzo dużo wypowiedzi Leslie, przyjaciółki Gwen, czasem samej Gwendolyn, jej kolegów, , czytanie ich wypowiedzi to sama przyjemność.

"- Znowu rozmawiałaś z niszą, Gwendolyn? Dokładnie to widziałem.
- Tak, Gordonie, to jest moja ulubiona nisza. Obraża się, jeśli z nią nie porozmawiam."

Bohaterowie są świetnie wykreowani. Gdy autorka postanowiła, że ktoś będzie wredny, to czytelnik, też nie z bardzo go polubi, bo cała jego natura odpycha. Zaś jeśli ktoś jest zabawny, śmieszny i niecodzienny, cały czas taki będzie. Bardzo polubiłam Leslie, jest prześmieszna, potrafi mnie rozbawić, a do tego jest bardzo inteligentna, ja nie wiem, co by bez niej poczęła Gwen. Zachowanie głównej bohaterki dość często mnie irytowało, zachowywała się czasem bardzo dziecinnie i często nie rozumiała prostych faktów. Zaś Gideon on na początku mnie denerwował, cały czas myślałam, że to jakiś bufon, nie wiedziałam, czym(oczywiście oprócz wyglądu) miał zauroczyć Gwen. Ale miłość ślepa jest...

Bardzo spodobała mi się też okładka książka, jest bajeczna... Chyba najładniejsza z polskich okładek, jakie jak na razie widziałam. Ich twórczynią jest pani Katarzyna Borkowska. Gdy widziałam kolejne nie mogłam się nadziwić, jakie są cudowne, łączą się motywem mechanizmu i kolorystycznie pasują do tytuły i diamentu. Nawet napisy, które w wielu książkach rażą w oczy, tu pasują idealnie i dopełniają całości. Cudo.

Książka według mnie jest wspaniała, uwielbiam do niej wracać, bo zawsze odkrywam ja na nowo. Mam nadzieję, że częściej będę trafiać na tak cudowne pozycje. Wątek podróży w czasie nadal mnie fascynuję, chętnie będę sięgać po kolejne książki z tym tematem. Wyczekuję też filmu na podstawie książki, choć nie oczekuję po nim zbyt wiele.
Ocena 9/10.

Querida

"Trylogia czasu" zajmuje drugą pozycję na mojej liście ulubionych serii, zaraz po "Darach Anioła". Moim zdaniem cudowna książka! Bardzo mnie wciągnęła. Kiedy przeczytałam pierwszą część, zaraz musiałam chwycić i drugą i trzecią. Nie dałam rady funkcjonować, nie wiedząc co będzie dalej.
Do tego wszystkie wydarzenia są tak doskonale przemyślane i połączone ze sobą. W dodatku odpowiedzi na wszystkie pytania są zaskakujące. W życiu bym się nie spodziewała, kim np tak na prawdę jest pan Whitman.
Jak dla mnie: książka - cudo! Serdecznie poleca. Very Happy

Inanka

Dla mnie rewelacja. Ogromny plus za pomysł, humor i trzymający w napięciu wątek romantyczny Smile