2. Ciemniejsza strona Greya

pestka

No właśnie szukałam tego tematu i znaleźć nie mogłam Smile

Wg mnie ta część o wiele lepsza od pierwszej . Więcej się dzieje i dowiadujemy się wielu faktów z życia Christiana G. Polecam !

MUlka

Czytacie, więc wrzucam Wink

Jak wiemy związek szarej myszki Anastasii z niebotycznie bogatym, lecz niestety niezrównoważonym emocjonalnie Christianem, nie skończył się zbyt wesoło. Bohaterkę spotykamy w pierwszym dniu nowej pracy, kilka dni po rozstaniu, jest załamana, roztrzęsiona, głodna. Jak się czuje Christian ? Na odpowiedz nie trzeba długo czekać, "los" szybko łączy ponownie bohaterów i postanawiają dalej walczyć z ciemną przeszłością Greya.

No właśnie przeszłość, w końcu poznamy więcej szczegółów - powiedziałabym nawet, że większość - choć kto wie co jeszcze skrywa Grey. Dowiemy się też sporo o tajemniczej Pani Robinson. W międzyczasie pojawi się jedna z byłych Uległych, która wprowadza inny rodzaj napięcia, bo dotychczas autorka serwowała nam głównie ten seksualny (czy skutecznie ? nie mnie to oceniać - to indywidualna sprawa, bo każdego porusza co innego). Posłużę się słownikiem Christiana i opiszę tę część jako waniliową (co mnie zaskoczyło, bo tytuł sugeruje coś zupełnie innego), scen BDSM jest bardzo mało, a nawet te co są nazwałabym raczej tylko ostrzejszymi. Związek tych dwojga wszedł na zdecydowanie wyższy poziom, Grey już tak nie intryguje, częściej denerwuje, jest taki apodyktyczny, jak to milion razy powtarza Ana, chwilami wręcz uparty i dziecinny. Owszem, kiedy patrzy się przez pryzmat tego co przeszedł, można wiele wybaczyć, ale litości - chłopak jest podobno taki inteligentny, a tu takie zachowanie - te 50 odcieni zaczyna do niego pasować. Ana jak to Bella Smile

pcha się w niebezpieczeństwa iście fachowo. I tak jak Bella za wszelką cenę chce radzić sobie ze wszystkim sama - no cóż tak to z tym typem już jest, chyba trzeba przymknąć oko.

Jak ta część wypada w stosunku do pierwszej? Ciężko mi tak do końca powiedzieć. Wiedziałam już z czym będę miała do czynienia więc rozczarowania takiego nie było. Nadal jest sporo powtórzeń, rumieńce, przygryzanie warg, przeczesywanie włosów itp itd ale w tym przypadku chyba najbardziej rozczarowały mnie intymne sceny, bo choć bohaterowie ochrzcili niemal wszystko: stoliki, windy, fortepian, stół bilardowy ... to prócz zmian miejsc wszystko było praktycznie takie samo, aż ucieszyłam się , że ani jedno ani drugie do długodystansowców nie należą Wink

.

Plusy? Pani Robinson - zdecydowanie. I mimo wszystko nadal Christian, mam widocznie sentyment do pokiereszowanych bohaterów i zawsze będą mnie interesować ich losy.

Książkę przeczytało się dość szybko, druga połowa, jak w przypadku pierwszej części, podobała mi się bardziej. Szoku doznałam na koniec, kiedy okazało się że było tego aż prawie 630 stron - widać gołym okiem, że książka jest grubsza od poprzedniej, ale żeby aż tyle! w sumie na jeden temat i hmm nawet się nie nudziłam.

Nie czuję się zmuszona do przeczytania kolejnej, nie czuję się też niestety zachęcona. Dla mnie może zostać tak jak jest. Ale znam siebie, i wiem, że przeczytam - autorka idzie w wątek a'la kryminał, kto wie co jej z tego wyjdzie.

Ten tom polecam tym w których pierwszy wzbudził choć trochę emocji. Nie oszukujmy się, nagle nie stał się cud, tym bardziej, że pierwotnie była to całość. Nadal nie do końca potrafię zrozumieć ten fenomen, to że taka książka tak świetnie się sprzedaje, mnie zasmuca. Najgorsze jest to, że czytelniczki (w tym mnie) przyciąga taki Grey - przebogaty, (prze)przystojny, (prze)inteligentny i niestety (prze)psychiczny, do tego ratuje go kopciuszek - kobieta prosta, nie za mądra, nie za głupia, nie za piękna , jedna z wielu, jedna z nas. Takie zagranie powoduje, że mimo tego, że książka jest napisana fatalnie - uzależnia. Wkurza mnie to Smile

.

ps: brak św. Barnaby - to mnie rozczarowało najbardziej Wink

Katarina

Podobała mi się ta część Smile

Dzieje się więcej, więcej dowiadujemy się o Greyu Smile

No i oczywiście są momenty bardzo zaskakujące Smile

Poza tym zakończenie :dzięki niemu na 100 % sięgnę po trzecią część

Bianca

Też przeczytałam, chociaż broniłam się rękami i nogami, że tego nie zrobię bo pierwsza część mnie zawiodła na całej linii. Ale teraz nie żałuję. Generalnie podczas lektury cały czas miałam wrażenie, że ta część została napisana przez kogoś innego. Autorka albo się postarała albo tym razem miała dużo szerzej rozumianą korektę Razz

Ogólnie jestem bardzo pozytywnie zaskoczona "Ciemniejszą stroną.." i na pewno przeczytam "Nowe oblicze.." Smile

4,5/6

symtuastic

Strasznie chcę przeczytać tę część, bo po pierwszym tomie zostałam z tyloma pytaniami i ani jedną odpowiedzią... Jednak chyba sobie chwilę poczekam, bo w żadnej księgarni tej książki nie mam, a i ebooka znaleźć nie mogę... Jak ktoś ma, niech da mi znać! Very Happy

Katarina

Sprawdź na Lubimy czytać.pl. Tam widziałam dwie osoby,które chciały ją sprzedać ewentualnie wymienić się Smile

symtuastic

Silencie

Erika Leonard (znana jako E.L James) jest kierownikiem telewizyjnym, żoną oraz matką dwójki dzieci. Mieszka w Londynie. Od wczesnego dzieciństwa marzyła o pisaniu historii, które podbiją serca czytelników. Jednak musiała odłożyć te marzenia i skupić się na rodzinie i swojej karierze. W końcu zdobyła się na odwagę i napisała swoją pierwszą powieść, Fifty Shades of Grey.
Po przeczytaniu części pierwszej tej serii stwierdziłam, że i tym razem nie odpuszczę sobie i doczytam ją do końca. Pełna wewnętrznej niechęci zabrałam się za „Ciemniejszą stronę Greya”. Wszystko wcześniej skończyło się w momencie, gdy Ana odeszła od Christiana. Pięć dni później ten namawia ją na spotkanie i oczywiście ku zaskoczeniu wszystkich – wracają do siebie! Tym razem jednak Grey gotów jest porzucić swoje zamiłowanie do zabaw sado-maso, byleby tylko zatrzymać ukochaną przy sobie.
„Stoję przed nim naga i pozbawiona wstydu i wiem, że jest tak dlatego, iż on mnie kocha. Nie muszę się już chować. Christian nic nie mówi, jedynie patrzy. Widzę jego pożądanie, wręcz uwielbienie, i coś jeszcze, siłę jego pragnienia – siłę jego miłości do mnie.”
Jeśli chodzi o bohaterów – nie mamy tu zbyt wielu zmian w stosunku do części poprzedniej. Nasz główny bohater męski stara się zmienić swoje upodobania, staje się też jednak dużo bardziej zazdrosny, zaborczy. Chciałby kontrolować wszystko. Cóż więc na to Ana? Teoretycznie się stara, w praktyce jednak zbyt wiele nie robi. Za to z wielką lubością jako narratorka relacjonuje nam wszystkie szczegóły swojej garderoby, posiłków i innych równie interesujących rzeczy. Jeśli ktoś miał nadzieję, że w tej części cokolwiek się zmieni – niestety się rozczarował. Scen erotycznych jest całkiem sporo, ba – ma się wręcz wrażenie że autorka wkłada je gdzie tylko się da. Są one jednak raczej schematyczne, słabo pobudzają wyobraźnię. A okrzyki bohaterów? Nie uległy zmianie i wciąż są takie same, jak w poprzedniej części. Jeśli ktoś już czytał – będzie wiedział co mam na myśli.
Owych scen BDSM, których moglibyśmy spodziewać się po powieści rozpętującej ‘prawdziwe szaleństwo’ jest wyjątkowo niewiele, a i te nie należą do zbyt zaskakujących.
„Uśmiecha się szeroko. Pudełko zawiera mały, drewniany helikopter z dużym, napędzanym słonecznie śmigłem. Otwiera je. - Napędzany energią słoneczną- mamrocze.- Wow.- I zanim mogę się obejrzeć, siedzi na łóżku i składa go. Robi to szybko i podnosi do góry kładąc na swojej dłoni. Niebieski, drewniany helikopter. Spogląda w górę, na mnie i obdarowuje swoim wspaniałym, amerykańsko- chłopięcym uśmiechem...”
Cóż jeszcze może nasunąć się nam w trakcie czytania? Po pierwsze – autorka nie umie budować napięcia. Jeśli już jednak pojawi się jakiś moment, gdzie możemy być niepewni o przyszłość, od razu wszystko się wyjaśnia żebyśmy nie musieli się za bardzo denerwować.
Jak możemy się spodziewać praktycznie od początku, wszystko z reguły kończy się dobrze.
Styl w porównaniu do części poprzedniej nie uległ zbyt wielkiej zmianie, ba – nie widzę żadnej różnicy. Wciąż zasypywani jesteśmy najróżniejszymi przemyśleniami Any, opisami podstawowych czynności, ubioru, nie mogło zabraknąć również jej ‘wewnętrznej bogini’. Podczas czytania nie mogłam opanować ciągłego odruchu przewracania oczami.
Reasumując – „Ciemniejsza strona Greya” jest lekturą raczej niższych lotów. Kiedy już się wciągniemy, czytanie staje się wręcz przyjemne i po jakimś czasie przestajemy zwracać uwagę na te wszystkie szczegóły które z początku irytują. Łatwo możemy domyślić się zakończenia, nie ma tam kompletnie nic zaskakującego. A najzabawniejsza w tym wszystkim jest postawa Any : „Zmienię złego chłopca w dobrego za pomocą ogromu mojej miłości!”.
Czytając opis tejże powieści nie mogłam opanować rosnącego we mnie zdziwienia. Wywołuje szaleństwo? Kobiety szaleją na jej punkcie? Nie jestem w stanie sobie tego wyobrazić.
Ale cóż, polecam ją przede wszystkim tym którzy już mają za sobą pierwszą część i tak jak ja nie lubią porzucania serii w trakcie, oraz tym którzy liczą jedynie na kilka przyjemnych chwil i nie są w stanie zrazić się wszystkimi opisanymi przeze mnie wadami.

symtuastic

Najlepsza część trylogii.

"Czcza gadanina mnie teraz przerasta. (...) Stałam się samotną wyspą. Spustoszoną wojną ziemią, na której nic nie rośnie i gdzie horyzont jest nagi."

Gdy kilka tygodni temu Anastasia Steel wtargnęła do biura znanego miliardera, jej życie zmieniło się na zawsze. Mimo negatywnych myśli o tym, że nie byłaby wystarczająco dobra dla tak przystojnego i inteligentnego mężczyzny, po krótkim czasie zaczyna wierzyć w siebie. Niestety już na starcie dowiaduje się dziwnych rzeczy o Christianie Greyu, a do najważniejszych z nich należy seksoholizm, bowiem młody bogacz wolne chwile spędza w specjalnym pokoju - oczywiście w towarzystwie atrakcyjnej kobiety, która po podpisaniu odpowiedniej umowy, z chęcią uczestniczy w jego erotycznych zabawach. W żadnym wypadku nie wydają się miłe! Grey wykorzystuje do swoich igraszek nawet bicze, co do których nie mają nic przeciwko Uległe zaczarowane urokiem ich partnera. Jednak nie każdy potrafi się mu oprzeć w taki sposób...

Ana, jako mól książkowy i nieudzielająca się towarzysko osoba, kiedy poznała Greya, nie myślała o tym, że mogłaby wejść z nim w jakąkolwiek zażyłość. Jednak gdy poznaje jego sekret, chce również przeżyć to, co jego poprzednie kobiety. Mimo że Ana jest zwykłą dziewczyną, jak każda - ma swoje potrzeby, które dotąd nie były przez nikogo zaspokajane. Już po kilku spotkaniach z Szarym odkrywa w sobie sprzeczne uczucia i myśli, które można wyszukać w umysłach zakochanych. Co ciekawsze, sama również zauważa, że takowe pojawiają się również u jej partnera, dotąd zamkniętego w sobie człowieka, który to właśnie jej pozwolił na zaśnięcie u jego boku, co jest czynnością, na którą nigdy nie wyrażał zgody.

Jednak jak każde pary, również Anastasia i Christian doświadczyli momentu, w którym ich uczucie zostało wystawione na próbę. Po kilkudniowym rozstaniu dziewczyna zgodziła się na powrót do Greya, jednak na zupełnie innych zasadach. Kiedy wcześniej zobaczyła, że potrafi pomóc mu w otworzeniu się na świat, chce kopać głębiej i dowiedzieć się wszystkiego o jego przeszłości, której nigdy nikomu nie wyjawia. Gdy zaczynają męczyć go dziecięce wspomnienia pojawiające się w koszmarach, ich związek wkracza na inny tor. Mimo że jeszcze kilka tygodni temu najciekawszym punktem dnia było dla nich wspólne spotkanie, podczas którego zamiast stopniowego poznawania się, woleli godzinami uprawiać seks, teraz wszystko uległo zmianie. Dotychczas nikt nie sądził, że w sercu Szarego jest miejsce dla kogokolwiek, jednak gdy widzi się jego spojrzenie, gdy patrzy na Anę, nie sposób się nie wzruszyć. Jak Meister Eckhart niegdyś powiedział: to czas na coś nowego i zaufanie magii początków.

Pięćdziesiąt odcieni już od wielu miesięcy plasuje się na szczytach list bestsellerów na całym świecie. Jest to trylogia z gatunku literatury erotycznej, której autorką jest Erika Leonard. Mimo że jedyne, z czym jej twórczość kojarzy się czytelnikom pierwszej części serii, to nieustanny seks - wcale tak nie jest. Stąd też w tym momencie pragnę ogłosić wszystkim osobom, które miały mieszane uczucia po lekturze Pięćdziesięciu twarzy Greya: nie macie pojęcia, ile dobrego tracicie, kończąc swoją przygodę właśnie na tym tomie!

W drugiej części sagi autorka skupiła się na często smutnej i przykrej przeszłości tytułowego Greya. Jednak czy jest tu pokazana jego ciemniejsza strona? Powiedziałabym, że wręcz przeciwnie. Erika rzuca nowe światło na postać uzależnionego od seksu miliardera. Przy zapoznaniu się z tym, czego doświadczył, gdy był jeszcze niczego nieświadomym dzieckiem, czytelnik uświadamia sobie, że sam bohater nie jest niczemu winny, a jego postępowanie i zamknięcie się na wszystko, co piękne, jest uzasadnione i pochodzi tylko z jednej myśli. Nie uważa on bowiem, że jest wart miłości i czegokolwiek, co za nią podąża. Nie spodziewałam się tak ciekawego i wzruszającego rozwinięcia tej historii!

Podczas licznych dyskusji na temat tej trylogii często pojawiały się zgrzyty dotyczące słabego stylu, w jakim był napisany pierwszy tom. Dla rozwiania wątpliwości - w jego kontynuacji widać starania autorki, stąd nie tylko treść jest znacznie piękniejsza, ale i słowa, w jakie jest ubrana, wydają się o wiele dojrzalsze. Niestety z myśli głównej bohaterki nadal nie zostało wykreślone wyrażenie wewnętrzna bogini, jednak pozostałe - ciekawe i te mniej ciekawe - terminy już nie pojawiły się w tej części, za co z pewnością należą się twórczyni brawa. Skoro udało jej się dokonać takiej zmiany w krótkim czasie, nie wiem nawet, co myśleć o kolejnym tomie serii!

Rozwinięcie fanficka Zmierzchu przyniosło pisarce z pewnością wielki zysk, który niestety nie pokrywa się z równie licznymi pozytywnymi opiniami od czytelników i krytyków. Jednak, co jeszcze dziwniejsze, zarówno kobiety, jak i mężczyźni, zaczytują się we wszystkich trzech tomach pomimo tego, że sami określają go jako beznadziejny. Cóż, według mnie oznacza to nic innego jak skryty zachwyt trylogią, która zapoczątkowała wysyp nowości wydawniczych o tematyce erotycznej na rynku księgarskim. Najwyraźniej niektórzy wolą nie przyznawać się do tego, co im się podoba, ale jeśli mimo to zaczytują się w Greyu, to i tak jestem za!

Ciemniejszą stronę Greya polecę przede wszystkim tym, których zaintrygowały opinie o książce, a także miłośnikom literatury erotycznej, która w tym przypadku przeistoczyła się w ciekawy, ponadczasowy romans. Osoby, które sięgnęły po poprzednią część trylogii i nie pozostały jej obojętne, będą jeszcze bardziej zachwycone przy czytaniu tego tomu. Z całego serca polecam!

daria

Książki te traktuje jak romanse a nie erotyki. Pochłonęli mnie bez reszty bohaterowie i ich wzajemne relacje i problemy. Takie komplikacje najbardziej lubię w romansach - czyli wtrącająca się była kochanka, a tu mamy problem z dwiema. Pani R i L są dużym plusem, dzięki nim doświadczyłam całej gamy emocji razem z Aną. Troszkę tylko denerwuje mnie Anastazja z tym swoim niedowierzaniem. Tyle zrobił Grey z nią, na co nigdy nie pozwolił żadnej innej, to już wiele znaczy, a ona ciągle niedowierza. Jedynie przyznam jej rację co do wątpliwości jak długo Christianowi wystarczać będzie ta wanilia

katkow

Zastanawiam się czy w ogóle takie książki umiałabym traktować inaczej tzn tylko jako erotyki;)

Olciak

Druga część jak najbardziej bomba Smile

Poznajemy Greya, czyli to o co od początku czytelnikowi chodzi. Żeby go bliżej poznać, rozgryźć... Smile