2. Magia Avalonu

@lma

Kontynuacja książki "Skrzydła Laurel".

Laurel doskonali swoje nadprzyrodzone umiejętności, lecz jej ludzkiej rodzinie i przyjaciołom nadal grozi śmiertelne niebezpieczeństwo, a brama do Avalonu jest zagrożona jak nigdy dotąd.

Czy będzie mogła polegać na Davidzie, kiedy okaże się, że jest zmuszona chronić tych, których kocha? Czy zwróci się raczej do magicznego Tamaniego ze świata wróżek, z którym łączy ją głęboka więź?

W sprzedaży od: 20 października
Cena: 29,90zł
Stron: ?

Lirra

Okladki caly czas sa okropne :/

Na razie nie mam na nia ochoty, jednak pozniej raczej ja przeczytam...

sylwinka1991

No nie przesadzajmy okladka i tak jest lepsza niz z pierwszej czesci..... ale mogli by sie tez troche bardziej wysilic. no ale coz trudno sie mowi i kupieje sie dalej:)

Val_121

Oni myślą, że okładki wyglądają słodko??? Jeżeli tak, to się ogromnie mylą... No cóż, ta okładka już lepsza od poprzedniej. Chętnie sięgnę po tę książkę. Już nie mogę się doczekać

Agnesja

Okładka taka 'sweetaśna', ale gdyby pierwsza część była taka to może bym sięgnęła.
Ale tak to po tę serię nie sięgnę.
Różowe, słooodkie okładki, mówią "Jestem słodką bajeczką, przeczytaj mnie na dobranoc".
Gdyby była okładka ang albo rosyjska... ; /

Eulalia

3 dni temu kupiłam książkę Skrzydła Laurel, (dzisiaj właśnie skończyłam czytać) mogłam wybrać inną książkę ale ta mnie przyciągnęła właśnie ze względu na okładkę i na recenzję. Nie rozumiem co Wy macie do okładki, przecież nie patrzycie na okładkę tylko czytacie książkę. Książki nie ocenia się po okładce !

Wszyscy którzy lubią świat magi i baśni oraz lubią coś lekkiego polecam tą książkę.

destinyangel

Książkę przeczytam na 100%. Fabuła pierwszej części mi się podobała ;3

comatose

ja mam zamiar kupić 'Magię Avalonu' na Targach Książki w Krakowie.
pierwsza część była niezła. mam nadzieję, że ta nie będzie gorsza. Wink

Karola

Dzisiaj zakupiłam tą książkę. Jestem w 7 rozdziale. I powiem, że na razie zapowiada się całkiem, całkiem Wink

comatose

ja kupiłam w sobotę. jak na razie nie zaczęłam czytać, ale jak tylko przeczytam podzielę się wrażeniami xd

q1a1z1w2

Okładka gorsza od poprzedniej. Może przeczytam ; ]

Voldemortowa

Widziałam wczoraj w Empiku. Nie czytałam nawet pierwszej części, bo jakoś czasu mi brak ; <. Ale jest w bibliotece, przyjaciółka bardzo poleca. Więc pewnie i kiedyś przyjdzie czas na lekturę "Magii Avalonu". Mam nadzieję, jeżeli recenzje będą pochlebne Smile

.

sylwinka1991

Wkońcu przeczytałam wcześniej musiałam przeczytać "granice" do szkoły... ale po tym mogłam sie odpręzyć przy tej normalnej książce i powiem szczerze że już niemoge doczekać sie 3 części:D bo na koniec dali takiego kombosa ze motyw na 3 część zapowiada sie jeszcze lepiej. A poza tym książka zaczyna sie rozkręcać Smile

mnie ogólnie sie podoba;)

Karola

Przeczytałam ''Magię Avalonu'' i była ciekawa. Chociaż mam pewien niedosyt.

W tej części Laurel doskonali swoje zdolności, ale także poznaje świat wróżek. Pomysł na przedstawienie tych postaci na pewno bardzo interesujący Smile

Jeszcze dogłębniej poznajemy ich zwyczaje. Opisy zawarte w książce pozwalają na dokładne wyobrażenie sobie tego magicznego świata.

Wydaje mi się, że Laurel bardzo dojrzała od poprzedniej części. W ''Skrzydłach Laurel'' miałam wrażenie, że główna bohaterka jest dzieckiem, chociaż tak naprawdę była już dorosłą nastolatką. A w "Magii Avalonu'' to wrażenie zniknęło.

W tej części jest o wiele więcej Tamaniego niż w poprzedniej części, co powiem szczerze bardzo mi się podobało Smile

Pojawiają się także nowe postacie, które miały duży wpływ na życie Laurel.

Jednak czasami miałam mdłości. Robiło się aż niedobrze. Było pełno ''Kocham Cię'' itp. Wkurzało mnie też czasami roztargnienie Laurel, która nie potrafiła podjąć decyzji i cały czas się wahała. Dawid także bywał irytujący, lecz Chelsea jeszcze bardziej polubiłam. Z pewnością była pozytywną postacią Smile

Książka budzi różne emocje. I te pozytywne i te negatywne. Ogółem jednak książka jest ciekawa i miło się ją czyta.

Ocena: 7,5/10

tear

Pierwsza część była jak dla mnie taka sobie. Pomimo tych pozytywnych opinii nie wiem, czy sięgnę po "Magię Avalonu" Sad

Speechless

Wczoraj skończyłam "Magię Avalonu" i muszę powiedzieć, że ta część bardziej mi się podobała niż pierwsza. Książka jest ciekawsza i napisana innym, lepszym stylem. Bardzo miło się ją czyta. Z niecierpliwością czekam na trzeci tom cyklu Aprilynne Pike.

Agda · Wysłany: Sob 22:31, 05 Mar 2011 Temat postu:

Jestem świeżo po i książka, chociaż tak samo nieskładna jak poprzednia, bardziej mi się podobało. Za to te wahania Laurel, co do Tamaniego i Dawida mnie wkurzały. Jezu, niech sę zdecyduje raz i tyle, a nie tak wykorzystywała Tamaniego, kiedy jej było wygodnie. Cieszę się, że usłyszała, że go już nie ma, ale i tak kibicuje im bardziej, niż jej i Dawidowi. Chciałabym tez, żeby, skoro z jednej strony chciałaby mieszkać w Avalonie powinna się dostosować do ich praw, a nie robić co chce, tylko dlatego, że tak jest w świecie ludzi. To strasznie wkurzało. Książkę przeczytam pewnie, gdy dostane od koleżanki, bo ona na pewno kupi, głownie ze względu na Tamaniego. I nie powiem, chce się przekonać, co tym razem wymyśla Trolle. I dowiedzieć się, kim jest Klea. xD

Clary93 · Wysłany: Śro 20:30, 09 Mar 2011 Temat postu:

Okładka dalej w różu - ale już nie tak okropnym, a dziewczyna na okładce jest ładniejsza i bardziej przypomina moje wyobrażenie o wróżce.
Podobało mi się - Laurel zdobyła się na jakieś działanie i poznaliśmy obyczaje panujące w Avalonie - a przynajmniej część z nich (serio można wynosić sobie diamenty? Very Happy

).
Zszokowały mnie te zwyczaje między wróżkami jesiennymi, a wiosennymi. Taka wersja rasizmu i braku tolerancji.
I chociaż z całego serca chcę, żeby Laurel wybrała Tamaniego, to nie wyobrażam sobie ich związku w Avalonie - niech zostaną w ludzkim świecie. Co to za związek, kiedy teoretycznie nie możecie prawie w ogóle spędzać czasu razem, ani nawet iść obok siebie.
śmiać mi się chciało z wyobrażenia wróżek na temat ludzi.
Początkowo byłam nieco zniesmaczona tym, jak się wychowuje małe wróżki i niektóre nie znają swoich rodzin - ale po wytłumaczeniu tego przez Tamaniego wydało się to całkiem sensowne, więc nie mogę nic zarzucić.
Szkoda, że3 autorka tak wolno (dla mnie) pisze kolejne części, bo jestem ciekawa co dalej.

Cassin'89

Wiem, że to nie ten wątek ale... ktoś chciałaby się wymienić na Magię ? Bardzo zależy mi na tym aby przeczytać wreszcie "Magię Avalonu"

tombraiderka009

Okładka fajna, chociaż lepiej gdyby Wydawnictwo zostawiło orginałke. Druga część jest jeszcze lepsza od pierwszej.!! A mówię wam co sie bedzie działo w trzeciej części.!!! Będą takie jaja, ze wy sobie tego nawet nie wyśniłyście.!! Kto śledzi blog samej Aprilynne Pike wie o co chodzi.^^Jak by ktoś chciał link do jej bloga i link do rozdziału pierwszego niech pisze do mnie na wiadomości prywatnej.:]

tear

No i przeczytałam Smile

Uważam, że dzieje się tu o wiele więcej, niż w "Skrzydłach...". Dosłownie nie mogłam się oderwać. Miła, lekka i przyjemna lektura Smile

David, Tamani... w sumie jestem w stanie zrozumieć wahania bohaterki. Ja chyba też nie potrafiłabym wybrać.
W tej części poznajemy dużo lepiej świat wróżek. Widać, że autorka ma sporą wyobraźnię. Przyjemnie było czytać o nauce Laurel podstaw magii wróżek, a także o samym Avalonie. Dzieje się, dzieje. Polecam xD

Leanne

Byłam przy końcówce,ale odłożyłam. Tak mnie nudzi ta książka,że
zasypiam przy niej. Może spróbuję jeszcze raz,ale z pewnością
nie teraz. :/

Gosiek · Wysłany: Nie 21:11, 10 Mar 2013 Temat postu:

Aprilynne Pike urodziła się w Salt Lake City, w stanie Utah, a dorastała w Phoenix, w stanie Arizona. Mieszka tam do dziś z mężem i trójką dzieci. Jej debiutancka powieść Skrzydła Laurel ukazała się w 2009r. jednocześnie w USA, Kanadzie i Wielkiej Brytanii.

„Magia Avalonu” to kontynuacja losów Laurel i jej przyjaciół. Laurel w pierwszej części odkrywa, że jest wróżką, cały świat stanął jej na głowie, jednak Dawid – jej chłopak wspiera ją. Jednak tylko chłopak i tata… mama nie rozmawia z nią , traktuje jak powietrze od momentu, gdy dowiedziała się, że ma córkę wróżkę.

Akcja utworu rozgrywa się w Kalifornii oraz w Avalonie – krainie wróżek, gdzie Laurel wybiera się na wakacje, aby nauczyć się być wróżką. Czeka ją tam dwa miesiące ciężkiej pracy.

Głównym wątkiem powieści jest miłość Laurel i Dawida oraz życie Laurel jako wróżki nie tylko Avalonie, ale i w świecie ludzi.

Wszyscy bohaterowie kreowani są fantastycznie. Laurel jako wróżka jest przedstawiona niesamowicie, a co za tym idzie bardzo przemawiają do czytelników. Szybko wzbudzają również sympatię.

Laurel to siedemnastoletnia dziewczyna, które niespełna rok temu dowiedziała się, że jest wróżką. Cale jej dotychczasowe życie w kilka dni się odmieniło, dowiedziała się o istnieniu paranormalnych istot takich jak wróżki czy też trolle. Dziewczyna jest wróżką jesienną, najważniejszą zaraz po wróżkach zimowych.

Laurel ma chłopaka, Dawida, który wspiera ją na miarę swoich możliwości. Dawid jest zazdrosny o Tamaniego, wróżkę wiosenną, którego poznała Laurel i bardzo polubiła, a może nawet coś więcej.

Dziewczyna ma również najlepszą przyjaciółkę – Chelsę, która nic nie wie o tym, kim tak naprawdę jest Laurel. Nastolatce jest bardzo ciężko z tym, że musi nieustannie okłamywać jedną z najbliższych jej osób.

Na wakacje dziewczyna wyjeżdża do Avalonu, gdzie ma się uczyć jak być wróżką. Bardzo się cieszy z tego powodu, jednak nie wyobraża sobie ile pracy i nauki czeka ją przez te osiem tygodni.

Dawid to ukochany Laurel, wpatrzony w nią jak w obrazek, jest bardzo zazdrosny, zwłaszcza jeśli chodzi o Tamaniego. Ze spokojem znosi wieść o tym, kim tak naprawdę jest jego dziewczyna. Również przyjaźni się z Chelsa.

Dawid to mój ulubieniec jeśli chodzi o towarzyszy Laurel. Dużo bardziej wolę jego, niż wróżkowego Tama.

Tamani to wróżka wiosenna, najmniej szanowany gatunek wróżek. To oni wszystkim się zajmują, a mimo to są gorzej traktowani. Tamani kocha Laurel i nie może się pogodzić z tym, że jest ona z Dawidem. Większość czytelniczek właśnie nim się zachwyca, jednak ja jestem inna i dużo bardziej lubię Dawida.

Książka zawiera 27 rozdziałów, każdy po kilkanaście stron. Język autorki jest łatwy, barwny i przystępny, co sprawia, że czyta się ją bardzo szybko i jest podobnie wciągająca jak pierwsza część.

Okładka jest cudowna. Podobnie jak w pierwszej części została zastosowana kolorystyka różu, co może sugerować, że jest to książka dla małych dziewczynek (ja bym tak pomyślała), jednak wcale tak nie jest. Dla mnie wróżki kojarzą się jedynie z różowym i błękitnym kolorem, nie widzę więc nic dziwnego w takim kolorze okładki.

Jeżeli lubicie istoty paranormalne to myślę, że przekonacie się również do wróżek z Avalonu opisanych w tej serii.

Zalety:

*okładka

*sympatyczni bohaterowie

*ciekawa historia

*wciągająca

*prosty język

*mało popularny motyw wróżek w literaturze.