Zapomniany ogród - Kate Morton

zaszumiał_wiatr

Jeden z największych bestsellerów 2008 roku - ponad pół miliona sprzedanych egzemplarzy w Wielkiej Brytanii! Powieść o poszukiwaniu korzeni i własnej tożsamości. Trzy pokolenia kobiet i łącząca je tajemnica. Rok 1913. Porzucona przez matkę na statku płynącym z Londynu do Australii mała dziewczynka zostaje przygarnięta przez bezdzietnych rodziców. Ukończywszy 21 lat, Nell O'Connor powraca do Anglii, by poznać prawdę o sobie. Kim naprawdę jest? Jakie nosi nazwisko? Wiele lat później jej wnuczka, Cassandra, wyrusza w podobną podróż - do krainy przeszłości, intryg, miłości i zdrady. Dzięki zapiskom babci odsłania kolejne fragmenty mrocznej układanki. Klucz do prawdy leży w wybudowanej na szczycie klifu starej chatce i otaczającym ją sekretnym ogrodzie, wiekowym dworze należącym do arystokratycznej rodziny Mountrachet i tajemniczym labiryncie.

Stron: 535
Wydawnictwo: Albatros, 2008

***
Czyta się jednym tchem. Historie trzech kobiet opowiedziane są po prostu fantastycznie, przeplatają się i dopełniają. Naprawdę można znaleźć tu dosłownie wszystko - tajemnicę, miłość, samotność, poszukiwanie odpowiedzi i przeszłości. Postacie są dobrze scharakteryzowane, a fabuła ciekawa. Bardzo podobało mi się przenoszenie w czasie - raz znajdowaliśmy się w Anglii z przełomu XIX i XX wieku, na chwilę wstępowaliśmy w XXI-wieczny obraz Australii i Wielkiej Brytanii, by po chwili znowu znaleźć się w połowie lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku.
Jedna z moich ulubionych książek, którą z pewnością mogę wszystkim polecić. Styl pisania pani Morton bardzo przypadł mi do gustu i z chęcią przeczytałabym jeszcze jakieś jej powieści - słyszałam o "Domu w Riverton", jednak nie czytałam. Jeszcze Wink

Fier

Lubię książki tego typu, więc jeśli tylko znajdę ją gdzieś, prawdopodobnie też kupię Very Happy

Agnnes

Och, jak to możliwe, ze prawie nikt tu tej ksiązki nie czytał? Toż ona jest genialna Very Happy

Nie sądziłam że zrobi na mnie aż Takie wrażenie! Na początku troszkę się wlecze, tajemnice jakoś nie chcą się rozwiązywać, a przybywa ich coraz więcej. Ale w końcu to nie jest taka cienka ksiażka żeby wszystko stało się rach ciach i koniec. Wszystko nadchodzi w swoim czasie Wink

Z opisu wynika że "Zapomniany ogród" to ksiązka o poszukiwaniu korzeni. I faktycznie tak jest, ale wydaje mi się że to "poszukiwanie korzeni" jest też w dużej mierze pretekstem by poznać niezwykłą historię Elizy i Rose.
Akcja toczy się w latach 1900-1913, 1975 i 2005. W każdym z tych czasów kto inny jest główna postacią, dlatego całą historię poznajemy z różnych punktów widzenia.
Wszystko zaczyna się od niewyjaśnionego pobytu małej dziewczynki Nell na statku, który przybywa do Australii. Dziewczynka nie pamięta kim jest, nie wie dlaczego płyneła na statku sama. Jedyna łącznością z jej prawdziwym życiem jest mała walizeczka i schowany w niej zbiór baśni. Dziewczynkę przygarnia jeden z pracowników portu i jego żona. I wszystko byłoby pięknie gdyby w wieku 21 lat Nell nie dowiedziała się ze tak naprawdę jest "przybłędą". Dziewczyna przezywa prawdziwe załamanie, nagle traci dla niej znaczenie wszystko co kochała, nie mając przeszłości czuje się samotna i zagubiona.
Wskazówka d odkrycia przeszłości staje się zbiór baśni i ich autorka Eliza Makepeace.

Historia Elizy dzieje się w roku 1900. Jest ona bardzo podobna do ksiązki Tajemniczy ogród. Dziewczynka przybywa do bogatego wuja, poznaje jego chorowitą córkę Rose, odkrywa piękny zakątek w ogrodzie i nagle rodzi się wielka przyjaźń. I wszystko to miało się pięknie skończyć, wieczna przyjaźń, wieczna miłość, ślub Rose i Nathaniela, a przed nimi świetlana przyszłość, ale jak mówi jedna z bohaterek: "Baśnie kończą się zbyt wcześnie i gdy książę i księżniczka znikają ze stron książki, nigdy nie wiesz, co tak naprawdę sie z nimi dzieje."
W tej ksiązce jest to pokazane. Cudowny koniec jest dopiero początkiem dramatów i tragedii z udziałem Elizy i Rose, które staną się tajemnicą na kolejne 100 lat.

Rok 2005 należy do Cassandry, wnuczki Nell, która w testamencie otrzymuje małą chatkę z labiryntem gdzieś w Kornwalii. Chatka i zapomniany ogród przyczyniają się do tego, że Cassandra postanawia dokończyć misję Nell.
Nell, która myslała że dowiedział sie już wszystkiego na temat swojej rodziny, tak naprawdę nie wiedziała jeszcze nic. Cassandra rozwiązuję tajemnicę strzeżoną przez ogród i przy okazji łagodzi ból który od dawna nosi w sercu i w końcu przestaje czuć się samotna.

Zapomniany ogród jest cudowną opowieścią, która zawiera wszystko to co uwielbiam : tajemnice, baśnie, i choć jest to ksiązka "realna" - wszystko to mogło się kiedyś zdarzyć, to jednak te wszystkie zagadki, nadają książce magiczny klimat. A najwięcej uroku całej opowieści dają zawarte w niej przytoczone baśnie Elizy. Jest ich tu chyba 4. Wszystkie głęboko łącza się z treścią książki. Świetne są momenty kiedy zauważamy jak bardzo są z nią związane.
"Zapomniany ogród" dostarczył mi wielu emocji, wiele zaskoczeń, niespodziewanych zwrotów akcji. Oczarowali mnie niezwykli bohaterowie, ich niejednoznaczność, głebokie pragnienie miłości.

Ksiązka kończy sie dla jednych tragicznie dla jednych szczęśliwie, ale moge powiedzieć że jest to zakończnie które na dlugo zapada w pamięć.
Tak jak dla Zaszumiał wiatr, "Zapomniany ogród" stał się jedną z moich ulubionych ksiązek. A autorkę uwielbiam.
Polecam!

sujeczka

Kuuurcze

Miałam ją kupić, ale zupełnie o niej zapomniałam... a po takich recenzjach wiem, że MUSZĘ ją przeczytać Smile

kaarmel

Co za genialna książka! Jedna z lepszych jakie przeczytałam w kategorii obyczajowe.
Nie mam siły pisać całkowitej recenzji, ale co nieco napiszę Wink

Po pierwsze - fabuła - bardzo wciąga. Jest niesamowita. Lekko dramatyczna, tajemnicza, o bardzo tajemnicza. Pełna miłości do drugiej osoby, która jest priorytetem. Pełna poświęceń i wyrzeczeń. Tacy są też jej bohaterowie. Wręcz tragiczni. Przynajmniej ci sprzed stu laty - widać tutaj, że ludzie świata z wiekiem stają się bardziej współcześni, ale tak jak czytelnik zafascynowani poczynaniami osób, żyjących tak dawno temu. Eliza, Nell, Cassandra - właściwie trzy pokolenia, o ile się nie mylę.
Wątki miłosne! A ileż ich tutaj! Romantyczne, czasem wręcz zakazane, a i zdarzają się namiętne, choć bez opisów, żeby nie było Wink

Ale jednak to miłość jak w tej książce tak komplikuje życie - świetnie to jest pokazane na przykładzie wręcz przyjacielskiej miłości.
Wracając do bohaterów - Eliza! Wieczna tajemnica, choć to prosta z pozoru dziewczynka. Imponuje mi swoją osobowością do tej pory i jest najbardziej wyrazista. Lubię ją. Bardzo troszkę ją lubię. Inne postacie też, choć denerwujące jest to, że mogą się pomieszać. Raz byłam w stanie, kiedy miałam ochotę wziąć do ręki kartkę i długopis i je wszystkie pospisywać. Ale jednak obyło się bez tej konieczności Wink

Niektórych może denerwować układ, ale stawia on w korzystnym świetle tajemnicę. Co by była za tajemnica, kiedy to nie wraz z bohaterami dowiadywalibyśmy się o niej, a przed nimi? Choć skoki w czasie naprawdę przyprawiają o ból głowy, to da się z nimi przeżyć, a i na koniec jesteśmy bardzo zadowoleni.
Książka magiczna. Ma w sobie coś z tamtej epoki, choć jednak totalna obyczajówka. Jedyna w swoim rodzaju totalna obyczajówka. Genialna totalna obyczajówka Very Happy

Warta tych kilku spędzonych godzin, a i nawet więcej o ile chcę się wniknąć w ten świat baśni i fikcji, a może i świat również niecodziennych uczuć Wink

Rosemary

Przeczytałam i... JESTEM ZACHWYCONA. To najlepsza książka, jaką ostatnio czytałam, myślę, że mogę powiedzieć, że najlepsza ze wszystkich powieści, z jakimi się zapoznałam w 2011. "Zapomniany ogród" ma niesamowity klimat, świetną fabułę, tajemnicę, nad którą głowiłam się przez całe noce, cudownych bohaterów! Teraz, gdy skończyłam, mam ochotę zacząć jeszcze raz. Już tęsknię za Elizą, Nell i Cassandrą. Czytało mi się tak niezwykle dobrze! To, co stworzyła ta autorka to jakiś obłęd! Ona jest naprawdę GENIALNA. Podobało mi się, że akcja dzieje się w różnych latach i opowiada o różnych bohaterach, to wszystko tworzy piękną całość. I wplątanie baśni Elizy, tak mi się podobało to, że i ja mogłam je przeczytać! Po prostu brak mi słów, ta powieść stała się jedną z moich najulubieńszych, a ja idę dalej ją wielbić!
Wiem, to co znajduje się powyżej brzmi jak oda do "Zapomnianego ogrodu", napisana przez kogoś bez żadnego poetyckiego talentu, ale nie potrafię stworzyć niczego bardziej spójnego.
Gdybym miała ocenić, to dałabym: 100000000000000000000000000000000000000000000000/10
Bardzo dziękuję agnnes i zaszumiał_wiatr za to, że namówiły mnie do przeczytania "Zapomnianego ogrodu"
Oczywiście mam zamiar przeczytać WSZYSTKO, co napisze ta autorka!

I znalazłam coś takeigo: [link widoczny dla zalogowanych]
Czyżby nowa książka Kate Morton?

Agnnes

Rosemary, witaj w gronie czcicielek książek Kate Very Happy

A co do nowej książki (aaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Very Happy

<3 <3 <3), to znalazłam gdzieś datę wydania po angielsku: Publishing Date: 2012-10-05.
I mam kolejny powód żeby żyć Very Happy

Rosemary

Agnnes ja napisałam do Wydawnictwa Albatros z pytaniem, kiedy spodziewać się tej nowej książki Kate i liczę, że szybko mi odpiszą Smile

. Nigdy nie wiem, gdzie jest miesiąc, a gdzie dzień, to chodzi o 5 października, prawda? A ja byłam na stronie autorki i nie znalazłam nic na temat powieści "Przyjęcie urodzinowe". Czyli łącznie z tą, której nie ma nawet po angielsku, są 4 książki Morton?

Agnnes

Tak, 4.
Ja inf. o niej znalazłam tutaj:
[link widoczny dla zalogowanych]
A z tymi datami to tez mam problem...i też założyłam że to październik, choć chciałoby sie inaczej.

zaszumiał_wiatr

Rose, strasznie się cieszę, że i Ty pokochałaś "Zapomniany ogród" Very Happy

Tak coś czułam, że przypadnie Ci do gustu. Agnnes, możemy być z siebie dumne, że wciągnęłyśmy kolejną osobę w świat powieści pani Morton Wink

A słyszałyście coś o książce pt. "Miscellanea"?
[link widoczny dla zalogowanych]
Im więcej jej książek, tym lepiej Smile

Agnnes

Zaszumiał_wiatr, ja się strasznie cieszę gdy uda mi się kogokolwiek zainteresować jej książkami, nie wiem czemu one są tak mało znane tutaj na forum.
A co do tego "Miscellanea", to na wikisłowniku oznacza to ni mniej ni więcej tylko: zbiór różnych tekstów, utworów, książek różnych autorów, więc hmmm, czy to jest konkretna książka...? Heh Very Happy

Ja liczę na to "Przyjęcie urodzinowe".

zaszumiał_wiatr

Hehe, masz rację, w takim razie to chyba nie jest powieść Very Happy

Również wyczekuję nowego dzieła z niecierpliwością Wink

Laura135

Bardzo chętnie przeczytam. Interesuje mnie taka tematyka. Jeżeli znajdę tą książkę w bibliotece to od razu wezmę Smile

iskradeus

Wspaniała, wzruszająca książka. Polecam każdemu kto jeszcze nie przeczytał Smile