Trafny wybór - J.K. Rowling

Lacie

Ok, u mnie już książka przeczytana. Szczerze? Rozczarowałam się. Książka mnie nudziła i wielokrotnie ją przerywałam na inne, ciekawsze książki. Co do wulgarności, jakoś mi nie przeszkadzała, może dlatego, że chciałam jak najszybciej ją skończyć. Przykro mi to stwierdzić, bo pokochałam styl J.K. Rowling, który zaprezentowała w Harrym, ale niestety książka jest po prostu kiepska. Jedyna co ją może troszkę ratuje to styl pisania autorki. I w sumie to wszystko.

Rothen

Ja jeszcze nie skończyłam czytać, a zaczęłam dosyć dawno. Niestety jak na razie ta książka to jedno wielkie rozczarowanie. Ciągle ją przerywam i nie jestem w stanie przeczytać na raz więcej niż 2 rozdziały. Na początku faktycznie trochę raziły mnie wulgaryzmu, teraz już nie zwracam na nie za bardzo uwagi, można powiedzieć że "przywykłam". Ale ogólnie jest mi trochę smutno, bo bardzo czekałam na kolejną książkę Rowling a tu taki klops Sad

Silje

U mnie dokładnie tak samo jak u Was. Sad

Książkę zaczęłam czytać 2 dni po premierze i "czytam" do tej pory, nawet jeszcze w połowie nie jestem. Styl Rowling to jedyne, co książkę ratuje - po prostu ma baba talent, ale cała reszta jest straszna. Sad

Razi mnie ten bród, smród, slumsy, patologie... Po prostu nuda.

Martycja

Książka jest nudna i niezwykle rozwleczona. Co prawda ma niezłe i tragiczne zakończenie, ale wcześniej trzeba uważać, aby nie zasnąć. Rowling ma talent do pisania, to fakt, bo bohaterów jest mnóstwo i każdy jest inny. Opisy też są niezłe. Realizm pełną gębą, ale co z tego, skoro historia jest nudna?

Wulgaryzm mnie nie raził, on podkreśla realizm wątków, opisów i konwersacji;)

"Trafny wybór" należy przenieść do działu "dramat/obyczajówka" bo to ani kryminał, ani thriller ani horror, choć niektórzy mogą stwierdzić, że czytanie tej książki to był horror xD

lipsmackeer

Mi za pierwszym podejściem udało się przełknąć 100 stron. Potem porzuciałam ją dla szkolnych lektur i nie śpieszyło mi się z powtorem do najnudniejszej książki tego roku... Po 2 miesiącach udało mi się przejść przez kolejne sto stron, po czym znów zajęłam się czymś dużo ciekawszym na prawie 3 tygodnie. Teraz jestem na 410 stronie i mam plan dojechać już do końca... A potem wrzucę tę książkę w płonące ognisko, aby nie musieć jej więcej oglądąć...

PoProstuEwelina

Tak przelotem przeczytałam opinie o tej książce tu na forum i chyba będę jedyną której się ona bardzo podobała.
Wciągnęła mnie już od pierwszej strony i nie przestała interesować aż do końca. Fakt trochę jak niektórzy tu wspominali za dużo jak na mój gust przeklinania, ale z czasem przyzwyczaiłam się i nawet nie raziło mnie ono tak bardzo.
Książka świetnie pokazuje jak dwulicowi i zakłamani mogą być ludzie i jak niekiedy stereotypy mogą nas zmylić.
Szkoda mi było Kristal i jej braciszka, ale takie zakończenie było nawet lepsze i bardziej realne. Dzięki niemu nie tak łatwo będzie o tej książce zapomnieć. Na pewno za jakiś czas przeczytam ją od nowa. Rowling mogła by już wydać jakąś kolejną powieść bo pisze świetnie i dzięki temu nie można się wprost oderwać od jej książek.

quillee

Powiem tak, jakoś mnie nie porwała, ale i nie zachwyciła. Pewnie tak jak większość osób moje oczekiwania były znacznie większe po sadze Harrego Pottera.

A tutaj nagle zaprezentowano nam średniaka. Książkę czyta się fajnie, w sensie że lekko, nie nudzi ona (tylko momentami, no może trochę częściej niż momentami). Ale nie miałem tak, że odkładam i nie skończę bo nudy. Coś się tam dzieje, trochę bardziej ambitny "Klan Lubiczów" w brytyjskim wydaniu.

Mało zawiązania akcji, tak wiem to obyczajówka a nie jakieś książki akcji, ale i tak dzieje się nie wiele. Końcówka ratuje sytuację, ale Rowlling powinna jeszcze takie przyspieszenie dorzucić w połowie, w której pewnie część czytelników miała dosyć perypetii i "problemów ludzi pierwszego świata" rodem z kwejków.

Co do plusów, lubie kino jak i książki o patologii, o problemach takich trochę poważniejszych. W książce podobało mi się ukazanie slamsów i ich porównanie ze światem kilka ulic dalej z równo przystrzyżonymi trawniczkami i bielusieńkimi płotkami. Egoizm ludzi i snobizm tak samo wyniszczający ludzi co heroina, to się akurat Rowling udało.

Szału nie ma, ale przeczytać warto.