Ostatnia piosenka - Nicholas Sparks

amy188 · Wysłany: Pią 18:27, 11 Mar 2011 Temat postu:

Jestem ciekawa jak oceniana byłaby ta ekranizacja, gdyby nikt przed nią nie słyszał o Miley, a to rola byłaby jej debiutem. Myślę, że o wiele lepiej Wink

Zakochana45 · Wysłany: Nie 18:11, 13 Mar 2011 Temat postu:

pewnie masz racje ja książke przeczytałam z różnymi humorami ze łzami czasem były momenty kiedy hihotałam ale książka ta była wspaniał ja zaniosłam film do szkoły na noc filmową to (o dziwo) chłopacy z mojej klasy normkalnie beczeli tak że byłam szczęśliwa że im sie podobało ponieważ wcześniaj sie o to sprzeczaliśmy czy to oglądniemy

Enthia · Wysłany: Nie 20:26, 13 Mar 2011 Temat postu:

Amy, jeżeli Miley wystartowałaby na 'Ostatniej piosenki', to myślę, że mogłaby sobie dobrą opinię w świecie sław wyrobić Smile

A tak to, już do końca życia będzie mi się kojarzyć ze słitaśną Haną Montaną Confused

Breath · Wysłany: Nie 20:30, 13 Mar 2011 Temat postu:

Oglądałam film (poniekąd z przymusu) i nie zachwycił mnie, co więcej, nie podobał mi się, według mnie Miley wypadła słabo. Słyszałam, że książka jest lepsza, czekam na okazję, by ją przeczytać.

Zakochana45 · Wysłany: Pon 20:49, 14 Mar 2011 Temat postu:

Ha a ja mam książkę z normalną okładką i nigdy nie dowiecie sie jaka to jest przynjmniej ode mnie

Silje · Wysłany: Czw 16:52, 31 Mar 2011 Temat postu:

„Ostatnia piosenka” to pierwsza książka Sparksa, jaką miałam okazję przeczytać. Sporo obiecywałam sobie po jego twórczości – w końcu ma on grono zagorzałych fanów, którzy prześcigają się w wychwalaniu zalet jego powieści.

Nie mogę powiedzieć, że książka mi się nie podobała, ale niestety nie mogę też powiedzieć, aby wywarła na mnie większe wrażenie. Akcja dobrze skrojona, fabuła wciągała i miło wracało mi się do lektury, jednak ogrom (tak, ogrom!) elementów, które mnie wręcz mierziły odpowiedzialny jest za niezbyt pochlebne wrażenie po skończeniu całości.

Co jest najgorsze? To czego nienawidzę w książkach, filmach i w życiu codziennym – religijność. W „Ostatniej piosence” było jej tyle, że niemal czułam jak Matka Boska wlepia mi się we włosy, a Pan Jezus spływa po nogach gęstymi strumieniami. Wszyscy bohaterowie byli tak obrzydliwie święci! Jeszcze trochę a pobiliby Oleńkę Billewiczównę. W centrum wydarzeń stoi kościół, a zaraz za nim jego wierny kustosz – pastor Harris, który jest tak dobry, nieskazitelny i pokrzywdzony przez los, że miałam ochotę go zabić. I na to wszystko ojciec Ronnie, który codziennie czyta Biblię i jest głęboko zaangażowany w działalność parafialną, robiąc dla kościoła witraż. Jego rozmowy z Pastorem o poszukiwaniu Boga, ich modlitwy wywoływały we mnie niekontrolowane mdłości. No i co najgorsze – z czasem sama Ronnie zaczyna się modlić i poszukiwać boskich odpowiedzi. No dlaczego? Postać dziewczyny jest naprawdę dobrze skonstruowana; charakterna, żywiołowa, mądra; dlaczego na jej świetnej postaci pojawiła się tak rażąca skaza jak modlitwa?
Zdaję sobie sprawę z tego, że jestem okropnie nietolerancyjna; nienawidzę księży, kościołów, chrześcijaństwa w ogóle z zasady i nigdy nie będę pochwalać rozbudowanych wątków religijnych w literaturze popularnej, jednak tutaj to już naprawdę była przesada, książka wygląda jakby była pisana na zamówienie podwórkowego kółka różańcowego.

Kolejna sprawa. Nabrałam chęci na „Ostatnią piosenkę”, bo liczyłam na wyciskacz łez. Po wielu recenzjach, w których przyznawałyście się do morza wylanych łez liczyłam na podobne reakcje zwłaszcza, że w moim przypadku niewiele potrzeba do osiągnięcia histerycznych spazmów. Co dostałam? Tandetną, amerykańską historię o tematyce miłosno-rodzinnej, która nie potrafiła ze mnie wycisnąć ani jednej łezki. Szczególnie chciałabym zaakcentować słowa „tandetny” oraz „amerykański”, ponieważ uważam, że właśnie te dwa przymioty w najtrafniejszy sposób charakteryzują powieść pana Sparksa. Historia Steve’a miała chwytać za serce, ale mnie nie chwyciła. Uważam, że była przesłodzona, do bólu przerysowana i kompletnie nieprawdopodobna. Ponadto uważam, że Steve postąpił strasznie egoistycznie

Agnesja · Wysłany: Czw 18:29, 31 Mar 2011 Temat postu:

Mnie Charlotte bardzo zachęca do tej książki Smile

Chociaż po recenzji Silje troszkę się obawiam... I nie lubię zbytnio, gdy w książkach jest religijność.

Domi .

Według mnie fajna, ciekawa jednak czytałam lepsze Sparksa Wink

demismo

książka mi się spodobała, tylko nie przepadam za wielkimi postaciami na okładce. Nie lubię za bardzo widzieć po każdym sięgnięciu po tą książkę Miley. Ale tak ogólnie to jest okej:-)

kaarmel

I jak zawsze ten sparksowski styl Wink

W każdym razie: jedna z najbliższych mi książek Sparksa. Nie opowiada o żadnej tam miłości ludzi w wieku średnim, czy tam w małżeństwie, tylko o nastolatce. Czyż nie każda z nas jest nastolatką?
Do gustu przypadły mi wszystkie postacie. W twórczości Pana Nicholasa już tak jest, że nie można poznać do końca i bardzo dobrze wszystkich postaci, ale tutaj jakoś udało mi się bardziej niż we wszystkich innych, które przeczytałam Wink

Ronnie jest naprawdę sympatyczną dziewuszką, jej ojciec ojcem, który mógłby podchodzić pod wzorzec, mając na myśli jego przedstawione uczucia, a mały Jonah był kochany. Poboczne postacie jak i złe tak i dobre były dość znośne. Co prawda ten przereklamowany Will, bo moim zdaniem Ronnie pasowałaby do takiego rockmena na motorze Very Happy

W każdym razie typowa fabuła, ale z fajnymi elementami ratowania, kłótni, pomocy, zazdrości, złości, miłości i zagrywek. I jak na początku wydawało mi się, że akcja toczy się szybko, to z czasem zwolniła, by przedstawić nam bardziej złożone reakcje, akcje i zachowania.
Chciałabym powiedzieć, że płakałam, ale tak nie było - oczywiście ten, czy inny smutek był, ale nie - nie płakałam. Może w jednym czy w dwóch momentach łzy czaiły się pod powiekami, ale się powstrzymałam.
Ogólnie książkę polecam, bo póki co uważam, że jest to jedna z lepszych sparksowych powieści, i choć nie umiem pisać recenzji to mam nadzieje, że to przeczytacie i też po nią sięgniecie Smile

Polecam bardzo mocno Smile

zakochanawilczyca

Książka cudowna! Czytałam już kilka książek Sparksa, ale wszystkie opowiadały o miłości między ludźmi starszymi, lub po prostu dorosłymi. A ta nie - ta opowiada o nastolatkach. Było w niej dużo momentów, w których płakałam jak bóbr. To jedna z niewielu książek które tak bardzo mnie wzruszyły.
A tak w ogóle to kupiłam tą książkę spontanicznie, widziałem zwiastun filmu "Ostatnia piosenka" i stwierdziłam, że muszę ją mieć! Na drugi dzień oczywiście była już moja. A teraz, ciesze się baaaardzo że ją kupiłam! Warto poświęcić czas na jej przeczytanie:) Co do okładki to daję plusa! Mi osobiście się bardzo podoba. I o dziwo, Miley nie kojarzy mi się już tylko z "Hanną Montaną" . Very Happy

Ekranizacja też wypadła nieźle, jednak pominęli kilka dobrych momentów z książki. Ale ogólnie - podobała mi się. Zarówno książka, jak i film Very Happy

Jedna rada - lepiej jest przeczytać jednak najpierw książkę, a potem pooglądać film. Wtedy łatwiej doszukać się braków Smile

:]
Choć ja tak mam, że częściej płaczę przy książkach, niżeli przy filmach. To wywiera na mnie większe emocje. Bardzo lubię odczepić się od codzienności, sięgnąć po dobrą książkę, i zatopić się w niej. Ta właśnie taka była Very Happy

! Więc jeśli jeszcze zastanawiacie się na przykład nad jej kupnem, to z ręką na sercu mówię : Kupcie, bo warto ! <3

Kinia;)

Bardzo mi się podobała ta książka, szkoda tylko, że jej ekranizacja miała taką obsadę, która ani trochę nie przypadła mi do gustu. Fabuła była ładna, wiele ciekawych sytuacji i pozytywnych bohaterów. Ogólnie książka na 5

zakochanawilczyca

a mi tak obsada nie przeszkadzała ; ]

Emma

Po obejrzeniu filmu strasznie napaliłam się na tą książkę i muszę ją przeczytać.
Wiem,że film bardzo odbiega od niej dlatego muszę się sama przekonać czy tak jest Smile

Kinia;)

Hm...według mnie fabuła książki nie odbiega, aż tak strasznie od filmu.

Alberto

Wygrałem przed chwilą jeden egzemplarz tej książki, mogę odsprzedać za 60% ceny jaka jest w sklepach.Książkę mogę wystawić na allegro.
Piszcie na PW.

coookey

powiem szczerze, że może nie będę obiektywna, bo kocham Nicholasa Sparksa i jego książki. nie ma dla mnie czegoś takiego 'jak lepsza książka Sparksa'. nie ma, bo każda jest wyjątkowa i opowiada wyjątkową historię. przedstawia losy miłości, jaką każda dziewczynka, dziewczyna i kobieta chciałaby przeżyć.
tak więc tak jak wcześniej "Pamiętnik", "Jesienna miłość" czy "List w butelce" oraz wszystkie inne książki Pana Sparksa tak i "Ostatnia piosenka" to dla mnie mistrzostwo. historia jest po prostu przepiękna. wzruszająca, momentami zabawna, z nutkami pewnego rodzaju tragizmu. majstersztyk i już. Very Happy

polecam ja tak samo gorąco, jak wszystkie inne jego książki. Very Happy

Żann.

coookey to jest właśnie ta wypowiedź , której tu brakowało. Sparks pozostanie dla mnie jednym z najlepszych autorów i wcale nie twierdzę, że książka jest nieciekawa czy nieprawdopodobna. Czy tam jest coś nieprawdopodobnego ? W ksiąće raczej nie jest wychwalane pod niebiosa, że Ronnie gra najlepiej na świecie. Podstawy zna to jasne, zagrała z nut piosenkę ojca, skończyła ją bo miała natchnienie. Wspomniane jest że ma talent. A jeśli chodzi o postawę Steve'a to zrobiłby to każdy kochający rodzine ojciec. Ludzie to egoiści , nikt nie jest lepszy i każdy w jakimś stopniiu tym egoistą jest więc brawa dla Sparksa , ze potrafił przedstawic ojca jako normalnego człowieka , a mógł go ukształtować jak chciał, bez wad, niczym Boga.

jeśli chodzi o tą religijność to nie ma jej w pozostałych ksiązkach ;D tzn w umiarkowanym stopniu., Może poza ,,Jesienna miłość" , ale książka warta polecenia .

lucky13

TAK! Lepsza niż film Smile

Sea

Książka jest ciekawa, ale nie powalająca. Momentami strasznie się dłuży. W sumie rozkręca się dopiero pod koniec.
Jednak można miło spędzić przy niej czas. Warto ją przeczytać chociażby dla poznania bohaterów, którzy są bardzo fajnie opisani. Lubiłam czytać momenty z Marcusem, no i dobrze, że książka zakończyła się właśnie tak.

Shay · Wysłany: Wto 21:16, 20 Mar 2012 Temat postu:

Fajna, ciekawa, ale szału nie ma. Filmu nie oglądałam i nie zamierzam - nie sądzę, że zaciekawi mnie film z Miley w roli głównej.

Nerezza · Wysłany: Wto 22:02, 20 Mar 2012 Temat postu:

Całkiem zgrabna powieść, ale zabrakło mi 'tego czegoś'. A do tego Miley na okładce niestety utkwiła mi, jako obraz postaci, więc nie polubiłam głównej bohaterki... Film też okej, ale mogli lepiej obsadę dobrać.

M.

Mam jakiś sentyment do Sparksa i o żadnej jego książce nie mogę powiedzieć, że jest słaba. W "Ostatniej Piosence" świetnie opisana historia więzi rodzinnych i miłości.
Ekranizacja mi się podobała, w sumie to do Miley nic nie mam, dobrze zagrała i aktor był przystojny! Wink

Melancholia

nie czytała, ale oglądałam. Chociaż nie przepadam za Miley, to przyznaję, zagrała tę rolę świetnie. Ekranizacja naprawdę mi się podobała.

Garadiela

Książka mnie osobiście oczarowała, była pierwszą Sparksa jaką miałam okazję przeczytać, potem czytałam jeszcze 2 inne jego autorstwa ale stwierdziłam, że to trochę nie moje klimaty. Co do filmu, widziałam go raz, co prawda było to już jakiś czas temu, ale mam wrażenie, że skupiał się głównie na Roonie, w książce było nieco więcej o jej ojcu, jego chorobie