W pół drogi do grobu - Jeaniene Frost

daria · Wysłany: Czw 7:58, 22 Mar 2012 Temat postu:

Współczuję Wam, naprawdę Sad

ja bym z nie wytrzymała czekając. Za mną 4 tomy Smile

Miriel

Co by tu dużo mówić książka po prostu boska Very Happy

Może nie do końca tego się po niej spodziewałam, ale to co przeczytałam też mi odpowiada. Podoba mi się przedstawienie wampirów w podobny sposób co w Kronikach wampirów, no a przede wszystkim uwielbiam Cat&Bonesa. Bardzo oryginalni bohaterowie, to trzeba im przyznać. Nareszcie porządna, odważna główna bohaterka, która nie płacze na każdym kroku, a jednocześnie ma w sobie wiele wdzięku, a nie tylko żądzę mordu. Bonesa oczywiście nie da się nie polubić, przede wszystkim dlatego, że poza tą swoją obcesowością i arogancją potrafi być naprawdę czuły i troskliwy Very Happy

I to Kitten/Kotku jest uroczę, ale wole przetłumaczoną wersję, bo ma w sobie większy przekaz emocjonalny przynajmniej w naszym języku Smile

Jestem ciekawa, czy ze sprawą kto jest ojcem Cat będzie jakaś afera. A przede wszystkim nie mogę się doczekać kolejnej części, czy ona naprawdę od niego odejdzie? Masakra. W każdym razie zdecydowanie książka (więc zapewne i seria) godna polecenia!

mikjam

Witam serdecznie,
dopiero co zapisałam się na forum, ale nie mogłam się powstrzymać, gdy zobaczyłam ten temat. Książki Jeaniene Frost pierwszy raz zaczęłam czytać mniej więcej dwa lata temu i od tego czasu nie mogę przerwać. Dosłownie uzależniłam się od serii Night Huntress!

Fabuła może faktycznie nie wprowadza nic nowego do gatunku - mamy wampiry, łowców, złych i dobrych i romans. Ale już samo poczucie humoru autorki zdecydowanie książki wyróżnia, a jej humor to dopiero początek! Mamy tu przede wszystkim cudowne grono bohaterów drugoplanowych - od drugiej książki poznajemy coraz większe grono znajomych ( z czasem niektórzy również zyskują swoje własne opowiadania). Jest matka naszej głównej bohaterki, która chyba jest najbardziej rozwijającą się ze wszystkich postaci w całej serii, jestdrużyna Cat - twardo trzymający się zasad Tate, Juan, który stara się zaliczyć każdą napotkaną kobietę, Dave, który zostaje pierwszym ghulem w drużynie, są przyjaciele Bones'a - szarmancki Spade i cudowny perwersyjny Ian (zdecydowanie najlepsze teksty w całej książce), poznajemy potężnego Mancheresa i sławetnego Draculę, przebiegłą Anette i królową wszystkich ghuli Marie, czy chociażby w nowej części medium Tyler. Nawet w wrogowie naszych głównych bohaterów są zawsze świetnie opisani. Są to postaci mające konkretne motywy, historie i cele.

Nie można zapomnieć oczywiście o głównych bohaterach, którzy zdecydowanie po wszystkich wydanych przez Panią Frost książkach są wciąż dla mnie najlepsi. Ich docinki, żarty, gorąca atmosfera, a przede wszystkim sposób opisania związku sprawiają, że czyta się o nich fantastycznie. Jeaniene Frost odbiega od utartego schematu - mamy heroinę i jej wybranka i robimy przez 15 książek wszystko byleby nie byli razem, po czym na koniec ich łączymy. Udowadnia, że gorący romans może utrzymać się między bohaterami nie tylko wtedy, gdy mamy trójkąty lub para nie może się zejść, ale gdy bohaterowie żyją ze sobą długo i szczęśliwie. Autorka potrafi od samego początku pokazać, że samo budowanie związku, trwanie w nim i walka z własnymi wadami może być równie (a nawet bardziej) interesująca do czytania. Uwielbiam to, jak przedstawiła ewolucje tego związku, powolne akceptowanie przez Cat tego kim jest, a przede wszystkim uwielbiam wewnętrzne monologi Cat, pełne ironii i poczucia humoru i Bonesa za jego pewność siebie, żarty i za to, że zawsze mówi prawdę prosto z mostu.

Kolejnym mocnym punktem jest tez sama akcja. Z każdą książką mamy nowych wrogów, a mimo tego autorka nie powiela schematów. Zawsze mamy inna historię, pełną akcji, dynamiczną, może i czasami trochę przewidywalną, ale mi zupełnie to nie przeszkadza w czytaniu.

Wszystkie książki stoją u mnie na półeczce w języku angielskim, ale zastanawiam się nad kupieniem polskiej wersji, chociażby dlatego, żeby zachęcić wydawnictwo MAG, do wydawania kolejnych części. Wolę jednak wszystko czytać w oryginale - niestety tłumaczenia mają to do siebie, że część żartów zawsze jakoś ucieka. Przeczytałam wszystkie sześć części przygód Cat i Bones'a, wszystkie opowiadania oraz trzy książki poboczne (o Spadzie, Mancheresie i Vladzie) i lubię wracać do tych książek w wolnym czasie (utarczki słowne bohaterów śmieszą tak samo za pierwszym, drugim, jak i piątym razem). Naprawdę serdecznie polecam!

Don MoS

Po cyklu Dni Mroku, Downside, Achaja i Ugryzionej jest to następne odkrycie które mnie znokautowało.

Bomba tylko tyle mogę napisać, odłożyłem na bok obecnie czytane książki i siedzę po nocach bo nie mogę się oderwać od Nocnej Łowczyni.

Jak wyżej bohaterka(bohaterowie) jest wyczesana w kosmos!
Do tego ten humor lub bardziej jej teksty urywają głowę.
No i to Kotku lub Zwierzaku jej chłopaka Razz

I pytanko jak idzie tłumaczenie(czy w ogóle idzie) części 6 cyklu, bo wiem że coś tam jest w planach ale to tyle?

Seria genialna, tylko polecać!

TaKtóraZatrzymałaZiemię!!

Don MoS

Aha dzięki za info.
I tak pytałem oczywiście o ebooka, zresztą na nic innego chyba liczyć nie możemy.
Sam bym wszedł na chomika Rainee ale wymagane jest hasło(no i własnego chomika nie mam) wiec tak czy siak nie mam jak sprawdzić ani od kogo.
Zostaje mi pytać tu na forum, jeśli Ty: TaKtóraZatrzymałaZiemię!! lub ktoś z forum będzie miał jakieś innfo to piszcie w temacie.

Pewnie nie tylko ja jestem zainteresowany tłumaczeniem, buźka.

daria

Dzięki za chomika!!!
Przeczytałam 5 tomów serii o Cat i Bonesie, jakies inne pomniejsze opowiadania, do tego tomy o Spade'dzie, Mencheres'ie no i właśnie skończyłam pierwszy tom o Vladzie Smile

czekam na kolejne cuda chomików Smile

Don MoS · Wysłany: Nie 16:46, 03 Mar 2013 Temat postu:

A no ja też zacząłem czytać pomniejsze opowiadania związane ze światem Nocnej Łowczyni, bo 5 tom pyknął z przyjemnością a człowiek chciał by więcej Very Happy

Więc co do usuniętych scen, rożnie z nimi było co do zachwytów.
Przeczytałem i ne żałuje ale też spodziewałem się czegoś więcej.

Opowiadanie oznaczone jako 4.5(One for the money) Cat i Bones jako osobista ochrona dziewczyny na którą jest kontrakt zabójcy.
Za mało stron i za późno przeczytałem powinienem od razu po 4 tomie a tak jest lux.

Opowiadanie nr 6.5(Home for holiday) Cat i Bones znów w oku cyklonu, dużo stron to + bo się szybko historia nie kończy, a trzyma w napięciu do końca co się stanie.
Ta mi się podobała i to bardzo... teraz czas na opowiadania gdzie mniej będzie Cat i Bonesa(szkoda) ale...

Katarina

W swojej biblioteczce książkę tę mam od dawna. Oczywiście została ona kupiona w moim szale na wampiry Very Happy

I to była dobra inwestycja. Książka świetna, Cat i Bones-boscy Smile

Już dawno mnie tak książka nie wciągnęła,a bohaterowie nie zachwycili. Jeżeli ktoś nie ma jeszcze dosyć wampirów to jak najbardziej polecam Very Happy

A tak poza ty: MAG przerwał tę serię na dobre?

MUlka

Katarina

O matko... Sad

O tyle dobrze,że nie przerwali tej serii. No cóż,pozostaje mi tylko czekać Wink

Martycja

Wybaczcie moją cholernie długą wypowiedź, ale aby wyrazić moje zdegustowanie tą pozycją, potrzebuję naprawdę dużo tekstu...

Przeczytaj tę książkę, mówili. Cholernie ci się spodoba, mówili… Ech, a ja głupia znów dałam się nabrać!! Najwidoczniej raz do roku, muszę dostać piękne, soczyste jabłko z wielkim, tłustym robalem w środku! Ja mam chyba krótką pamięć, bo czy w przeszłości nie obiecywałam sobie, że nie tknę niczego pozytywnie rozreklamowanego? No, ale sama sobie jestem winna. A powinna mi się zapalić czerwona lampka, kiedy moja kumpela po przeczytaniu „Jedną drogą w grobie”, stwierdziła, że obie napisałyśmy lepsze opowiadania w przeszłości. A ja głupia myślałam, że żartuje, albo przesadza…

Największym błędem jest nazywanie tej powieści urban fantasy z silną bohaterką, wartką akcją i wampirem, którego pokochają wszystkie czytelniczki. Gdyby ktoś wcześniej uprzedził mnie, że książka Pani Frost, to paranormalny romans dla dorosłych w stylu serii „Sherrilyn Kenyon”, zamiast próbować mi wmówić, że „Nocna Łowczyni” jest podobna do „Dni Mroku”, „Rudowłosej” i „Rachel Morgan”, to inaczej bym podeszła do „Jedną nogą w grobie”. Nie oczekiwałabym tego, co otrzymałam w wyżej wymienionych seriach. Niestety przez całe to nieporozumienie jestem zmuszona wystawić lekturze niepochlebną opinię :/

Największym złem tej książki jest postać głównej bohaterki. Miała być silna, odważna, asertywna, mądra i w ogóle niezła kocica. A jak jest naprawdę? Cat jest kotkiem tylko z nazwy, silna to tylko fizycznie przez geny wampira, ale silna to trochę przesadne określenie. Ona jest po prostu silniejsza od przeciętnego człowieka. Asertywna, to jest chyba kiedy śpi, bo wtedy jej mózg się wyłącza, więc nic się jej nie da narzucić. Mądrością, to ona nie grzeszy. Z reguły jest kompletną idiotką, którą ma się ochotę trzaskać po głowie za każdym razem, jak coś powie. Ogólnie Cat jest młodą 22-letnią kobietą o mentalności czternastoletniej gimnazjalistki! Co za tym idzie, dziewczyna mnie niesamowicie wkurzała! Nie raz cisnęłam książką o łóżko, bo bałam się, że po kilku rzutach o podłogę, to nie miałabym w końcu co czytać. Żeby nie było, że przesadzam, zaraz zarzucę wam przykładami jej iście irytującej osobowości.

Po pierwsze, Bones każe jej biegać po lesie ileś tak kilometrów, mimo że pada. Ona się wkurza i mówi, że nie będzie zasuwać po mokrej glebie, po czym to robi. Albo kiedy mówi sobie, że będzie się uczyć, po czym robi coś zupełnie innego, bo Bones przyszedł. Asertywność my ass!! (Jest więcej tego typu przykładów, ale nie chcę rozpisywać za dużo). Po drugie, jej szybka zmiana zdania, co do wampira, który jej wpieprzył kilka razy. Niby go nienawidzi, próbuje zabić (w pierwszych rozdziałach), za chwilę go podziwia i się o niego martwi, do tego robi się piekielnie zazdrosna i wskakuje mu do łóżka i już z niego nie wychodzi, a to wszystko już na 150 stronie, gdzie cała książka liczy sobie ponad 400!! Argh! Nie znoszę tego! A gdzie iskrzenie? Gdzie napięcie seksualne? Gdzie przetrzymywanie czytelnika w niepewności i rzucanie nędznych ochłapów?! To wszystko pokazuje, że mamy do czynienia z typowym romansidłem dla młodych kobiet. Po trzecie jej zachowanie w ważnych sytuacjach. Bohaterowie odwożą ofiarę gwałtu do starszej kobiety, znajomej Bonesa, a Cat na dzień dobry pyta się kobiecie, czy coś ją łączy z wampirem. WTF?! Albo Kitten siedzi w barze i pozwala stawiać sobie drinki z tabletką gwałtu i pije je, choć czuje, że smak jest dziwny! OMFG! Jej brak mózgu, wyczucia i ogłady wręcz oślepia.

Fabuła nie jest zła, nawet wciąga i chce się poznać dalszy rozwój wydarzeń, pomimo wkur(…) protagonistki. Momentami jest wartka akcja, choć brakuje jakichś dłuższych opisów walk, treningów, czy pościgów. Wszystko jest potraktowane po macoszemu, jakby to było mało ważne dla fabuły, gdyż Cat i Bones muszą sobie pogadać albo się „pobzykać” na klatce schodowej. To jest kolejna cecha typowych paranormalnych romansów. Ważna jest para głównych bohaterów, fabuła i akcja są tłem dla związku protagonistów, a postacie drugoplanowe są tak częstymi gośćmi, że nie ma kiedy ich lepiej poznać.

Największym plusem powieści jest humor. To mnie chyba trzymało przy tej książce, bo gdybym nie miała z czego się śmiać, to raczej nie wytrwałabym do końca, a moja ocena byłaby poniżej miernej (dopuszczalnej?). Najlepsza scena i oczywiście najśmieszniejsza, to gdy Cat idzie na cmentarz z butelką bimbru w celu wydobycia informacji od ducha odnośnie zamordowanych dziewczyn Very Happy

Kurdę, ja się prawie popłakałam ze śmiechu czytając całą tę sytuację! Później też są śmieszne momenty, ale już nie doprowadzają do płaczu Wink

Widać, że autorka ma poczucie humoru, jednak kreacja postaci, jak na razie wychodzi jej średnio. Może się jeszcze wyrobi? Może Kitten dorośnie, zmądrzeje i przestanie grać mi na nerwach? Szczerze mówiąc, to liczę na to, bo szkoda byłoby dalej opluwać powieść, która ma potencjał. Ucieszę się niezmiernie, jeśli druga część obejdzie się bez skupiania się na związku Cat-Bones i na ich „bzykaniu”.

Jeśli chodzi o zakończenie, to dzięki niemu, mam nadzieje na lepszą kontynuacje serii, a do tego podniosło moją ocenę książki o pół punktu! Bardzo spodobał mi się pomysł autorki na wtrącenie się „facetów w czerni” do sytuacji głównej bohaterki. Poza tym, Cat zyskała w moich oczach po tym, co wyprawiała w domu Henneseya i to, jak zmieniła swój stosunek do matki, już nie mówiąc, jak ją potraktowała Wink

Teraz mogę spokojnie stwierdzić, że ta seria ma potencjał i obym nie rozczarowała się drugą częścią!

Na samo zakończenie chciałabym się wam pochwalić czego nauczyłam się z „W pół drogi do grobu”. Otóż kiedy umrze ci ktoś bliski, nie powinno się płakać, smucić, użalać się, czy przytulać i szukać pocieszenia u innej bliskiej ci osoby. Powinno się bzyknąć wampira. A ja głupia, kiedy mój pies zdechł, przepłakałam pół nocy w ramionach mojego faceta. Teraz będę mądrzejsza…

tombraiderka009

Ale zjechałaś tę książkę, Martycja Very Happy

Naprawdę ostro i dogłębnie Wink

W sumie też mnie wiele tych samych rzeczy co ciebie wkurzało - to, że Cat z Bonesem przyjechała z tą zgwałconą laską do starej przyjaciółki Crispina, a Cat nagle wyjeżdża ze swoją zazdrością, która jest taka dziecinna, że nie mogę. Lecz książka mi się podobała, bo wiedziałam co w niej się znajdzie, więc nie jestem nią zbytnio rozczarowana.

Powiem ci tylko jedno: w Jedną nogą w grobie jest z tego co pamiętam mniej seksu, więcej działań i jakichś problemów. Ale Cat czasem denerwowała mnie swoim zachowaniem.

daria

Martycja

Zachowanie głównej bohaterki jest tak infantylne, żałosne i wkurzające, że nie wierzę w to, że ona ma 22 lata. Jej zachowanie przypomina durną gimnazjalistkę i nie rozumiem zazdrości starą kobietą! To jest chore! Gdyby przyjaciółka Bonesa miała ok 30 lat, to jakoś bym to przełknęła, ale tak? Sick, sick i jeszcze raz sick. Jak ja mam mieć w tym momencie dobre zdanie o autorce? Skoro wymyśla takie kretyńskie zachowania u 22latki! To, że dziewczyna uprawia seks i jest studentką, nie oznacza, że mentalnie jest dorosła. Cat jest dla mnie 14letnią kretynką zamkniętą w ciele dorosłej kobiety Wink

Katarina

Mnie Cat z początku przypominała z zachowania Sookie. Ale jak się przyzwyczaiłam do odpałów Sookie to z Cat nie miałam takiego problemu Smile

Cóż każdy lubi coś innego. I dzięki Bogu... Wink

Martycja-recenzja świetna mimo że negatywnie odnosisz się do tej książki Very Happy

Don MoS

Oj @Martycja to dobrze że nie czytałaś dalszych książek bo infantylne, żałosne i wkurzające zachowanie w/g ciebie to Cat dopiero będzie miała jak spotka biuściasto-biodrzasta angielską arystokratkę około 30 która bynajmniej siostrą Bonesa nie jest Very Happy