1. Ever. Nieśmiertelni

kada113

Fabuła całkiem ciekawa, ale jakoś alchemia i te całe sprawy mi nie przypadły do gustu. W dodatku miałam wrażenie, że wszystko jest w książce "urwane". Takie niedokończone sceny mnie denerwowały. I narracja pierwszoosobowa w czasie teraźniejszym - już nic gorszego być nie może. Nawet Damen nie za wiele wzbudził we mnie uczuć, a już tym bardziej ciepłych, dlatego moja ocena jest, jaka jest, chociaż i tak ze względu na tego chłopaka i siostrę-ducha naciągnęłam ją.

Werdandi77

Właśnie skończyłam Smile

. Pierwsza myśl po zamknięciu książki - fatalne zakończenie! Alchemia, czakry, transcendencja, reinkarnacja? Straszny chaos! Sama książka jest bardzo fajna. Ever jest wiarygodna w swojej roli i nawet przez chwilę nie wydawała mi się denerwująca (jak czytałam w niektórych opiniach). Damen też niczego sobie Wink

Fabuła momentami intrygująca i budząca ciekawość. Mimo że nie lubię tego typu narracji, czytało mi się dość przyjemnie, ale całe pozytywne wrażenie zamarło na kiepskiej końcówce. Nie wiem, czy sięgnę po "Błękitną godzinę".

paulinapl

UWIELBIAM! ever - wspaniała książka, nie robi się coraz bardziej nudna jak DOM NOCY, cały czas jest super.

Gość

Bezsensowna fabuła, nudna akcja, przewidywalne wydarzenia plus monotonni bohaterowie. Ever jest najnudniejszą postacią w historii książki, od samego początku potrafi zirytować czytającego -.-

Werdandi77

Gość

Shetani

Gość

chodzi mi o to, że nie lubie ever ale to jest najlepsza postać z książki. Nie jest aż tak beznadziejna jak reszta według mnie. gdybym miała kogoś polubic to tylko ją. W sumie nie zrozumcie mnie źle ale na początku lubiłam tą książke ale to jest troche poplątana i jak doszła kolejna część to katastrofa. I w sumie tak szczerze to tą pierwszą opinie nie pisałam sama. ja aż tak tej książki nie nie cierpie xD Very Happy

Sorry jeśli kogoś uraziłam i wiem że wychodze na debilke.

paulinapl

a ja tego nie rozumiem - co z tego że przewidywalna. Ważne, że dobrze się czyta. Wiele książek jest przewidywalnych, i nikt nie narzeka. Poza tym - kwestia gustu. Jedni lubią, a drudzy nie. Smile

miri

Nuda, niewykorzystane szanse i kicz. Tu mogłaby się skończyć moja wypowiedź na temat tej książki. Zmarnowane piętnaście godzin życiorysu...
Na odwrocie książki przeczytałam o dziewczynie czytającej w myślach i spodziewałam się czegoś powalającego. Cóż, dopóki Ever nie spotkała swojego super-seksi-słit wampirka (or Nieśmiertelnego albo kim on tam jeszcze w końcu był), może coś o czytaniu w myślach było, ale potem były tylko achy i ochy na temat jego wspaniałego wyglądu i ich cudnej miłości... Makabra. Nie chcę czytać reszty i chcę zapomnieć, że przeczytałam tę. Kompletnie nie mój styl.

Tajemnicza Brunetka

Czytałam Ever już jakiś czas temu i przyznaję, że bardzo mi się podobała. Z początku trochę męczyłam się z narracją, ale szybko się do niej przyzwyczaiłam i muszę stwierdzić, że później bardzo mi pasowała, nawet urozmaicała mi czytanie. Samą Ever polubiłam od razu, choć nie raz miałam jej za złe, że nie stawiała się okropnym koleżankom. A co do Damena, hm, tajemniczy i... to wszystko? Wink

Lubiłam go, ale aż tak bardzo nie wrył mi się w pamięć. Bardzo podobało mi się to, że atmosfera tajemniczości utrzymywała się dość długo, a sama historia nie jest zbyt banalna i przesłodzona.
Nie mogę wypowiedzieć się na temat dalszych części, bo ich nie czytałam, ale Ever zaliczam do fajnych. Gdybym ją kupiła, a nie pożyczyła, na pewno nie żałowałabym zakupu;)

Nerezza

Czytałam i niezły miałam ubaw. ;3 Książka nie jest zła, okej dla mnie jest bardzo! Podobało mi się jedynie to widzenie koloru duszy, to ta książka prawa? xD A tak poza tym, to ten koleś był dziwny. "Nie umiem kochać, ale Cię kocham!" Okej... Ogólnie zmarnowany czas. 8D

Saisha

Moja koleżanka się tą serią strasznie zachwyca, mówi że muszę koniecznie przeczytac. Mnie jednak jakoś do niej nie ciągnie, tym bardziej po przeczytaniu opinii. Na pewno niek kupię, ale gdybym miała okazję, to pewnie bym przeczytała, nawet z ciekawości.

Aggie

"Ever" czytalam juz chyba rok temu i jesli chodzi o pierwsza czesc to nie byla najgorsza, ale jak chodzi o serie to jestem nia troche rozczarowana, bo z ksiazki na ksiazke autorka coraz bardziej komplikowala i utrudniala sprawe... jak sobie pomysle ze jeszcze nie wyszla ostatnia czesc to calkiem mnie to zniecheca... nie lubie czegos takiego, ze odstepy miedzy kolejnymi ksiazkami z serii sa takie duze.
Ksiazke bym nawet polecala, bo ten napoj niesmiertelnosci i wgl to calkiem nowa sprawa, jednym sie moze podobac, innym nie... kwestia gustu.

Manaya

Najlepszy moment według mnie to sam początek, kiedy Ever chodzi w tych bluzach. Sama nie mam pojęcia czemu... Heaven(?), kolejny przyjaciel gej - ich zupełnie nie trawię. Co do Damena, czy według was nie było dziwne, że wcale się nie ukrywał z tym gdzie wcześniej mieszkał, itp.? Przecież każdy głupi by się zorientował, że coś z nim jest nie tak, skoro w tak młodym wieku już żył w tylu miejscach. Czy on jako Nieśmiertelny nie powinien się z tym kryć?
Tę książkę kupiłam i czasami wracam do niej, kiedy już zupełnie nie mam co czytać, ale dalsze części...

The212meg

Książka bardzo mi się spodobała. Ta cała sprawa z Driną mnie zaskoczyła i zaciekawiła. Nie pomyślałam, że za tym wszystkim może ona stać. Myślę, że autorka własnie chciała zrobić taki element zaskoczenia i jak dla mnie to jej wyszło. Tak się wciągnęłam, że czytałam i czytałam i nie potrafiłam się oderwać. Co prawda kolejny gej w książce, może to jakaś moda się robi tak jak na wampiry itp. Przynajmniej nie było jakieś monotonii co do Ever i sprawą ze śmiercią jej rodziny. Nie obnosiła sie z tym i nie wymagała, żeby każdy traktował ją inaczej. Znalazła swoje miejsce w grupie i tego się trzymała.

Tirindeth

The212meg, jeszcze jedna taka sytuacja - zdradzasz ludziom fabułę w spoilerach - a dostaniesz ostrzeżenie. Wiem, że jesteś nowa ale błagam, nie psuj innym czytania! Wystarczy zajrzeć do tematu o tym, jak się zaznacza spoilery, a od razu życie staje się piękniejsze!

Zapałka

Mi się "Ever"jakoś nie spodobało.Owszem motyw istot nieśmiertelnych,czy alchemii ciekawy,ale wydaje mi się,że autorka nie umiała go w pełni wykorzystać.Bohaterowie tacy nijacy:Damen zbyt schematyczny,brakowało mu tego "czegoś",jakiejś iskry,Ever natomiast od kiedy spotkała miłość swojego życia zachowywała się jakoś tak głupio(nie mogłam znieść ciągłych opisów urody Damena i tych wszystkich peanów na jego cześć).Tak więc pierwsza część cyklu pani Noel jak dla mnie wypada słabo. Nie wiem,może sięgnę po drugą część(zwłaszcza,że widziałam ją w bibliotece).A nuż "Błękitna godzina"będzie znacznie lepsza? Wink

Gosiek · Wysłany: Nie 16:36, 17 Mar 2013 Temat postu:

Powieści paranormalne mają to do siebie, że wszelakie pomysły zostały wykorzystane. W literaturze można spotkać wampiry, wilkołaki, wróżki, anioły i inne różnego rodzaju postacie.Tutaj mamy do czynienia z nieśmiertelnymi. CO to za postacie? Niestety nie zostały opisane praktycznie w ogóle. Dowiadujemy się jedynie, że nie mają one nic wspólnego z wampirami, a są nieśmiertelne.

Wszystkie inne powieści tego typu nawiązują do "Zmierzchu", "Szeptem" czy "Upadłych", tutaj nie znajdziemy aż tak wielu podobieństw między nimi.
Główni bohaterowie poznają się w szkole - standardowo. Jednak wielkim plusem dla autorki jest to, że lekcję którą wybrała nie jest tak uwielbiana przez inne pisarki biologia, lecz angielski.

Co takiego jest w tych powieściach, że mimo, iż wszystkie praktycznie są takie same, mają rzesze fanów, do których i ja się zaliczam. Prosta fabuła, wciągająca historia i łatwy język są na pewno przepustką do serc nastolatków, bo to właśnie większość z nich sięga po te powieści.

„Jego ciemne, przeszywające oczy wciąż się we mnie wpatrują, a palce szukają blizny na mojej twarzy. Blizny na czole. Tej, którą chowam pod grzywką. Tej, o której nikt nie wie."

Co mi się w niej nie podobało?
Tym razem zacznę od wad. Jak dla mnie większa część książki jest bardzo nużąca i praktycznie wcale nie wciąga. Dopiero pod sam koniec nie mogłam się oderwać od niej i byłam bardzo zaciekawiona zakończeniem pierwszej części, jakie szykuje dla nas autorka. Spodziewałam się czegoś bardziej zaskakującego, czegoś na co będzie się czekało z niecierpliwością. Jednak i w tym względzie autorka mnie rozczarowała. Nie podobało mi się również imię bohatera - Damen, to tak podobnie jak Damon z "Pamiętników wampirów", nie sądzicie?

Jednak mimo tych wad, książka ma zalety. Po pierwsze nietypowi bohaterowie. Z nieśmiertelnymi (nie wampirami czy innymi stworzeniami) spotkałam się po raz pierwszy. Czy było to miłe spotkanie?
Książka na pewno nie jest zła, ma bardzo dużo fanów w wielu krajach na całym świecie, nie jest również jakoś wybitnie dobra, to nie książka, do której będzie się chciało wracać. Przynajmniej nie dla mnie.
Kolejną zaletą jest przepiękna okładka, która bardzo mi się podoba. Uwielbiam chabrowy kolor, a tulipany bardzo ładnie się komponują.
Następną sprawą jest to, że autorka pisze lekkim i przyjemnym językiem, jednak rozwój historii nie wciągnął mnie na tyle, aby kontynuować serię.

W porównaniu z innymi powieściami paranormalnymi ta wyszła przeciętnie, żeby nie powiedzieć słabo. Z tego co wiem, nie tylko ja mam takie odczucia odnośnie tej książki. Już kilkakrotnie spotkałam się z niezbyt pozytywnymi opiniami o niej.

Oczywiście zachęcam wszystkich tych, którzy chcą porównać tę powieść z innymi, np. "Zmierzchem" czy "Upadłymi". Mam nadzieję, że jest ktoś, komu ta seria się podobała.