Krucha jak lód - Jodi Picoult

@lma

Niezapomniana opowieść o tym, jak kruche jest życie oraz do czego może posunąć się człowiek, kiedy chce je chronić.

Rodzice oczekujący narodzin dziecka mają tylko jedno życzenie: żeby było zdrowe. Nie musi być idealne. Charlotte i Sean O’Keefe – małżeństwo z kilkuletnim stażem – także wybraliby zdrowie dla swojego dziecka. Niestety, kiedy na świat przychodzi ich młodsza córka Willow, okazuje się, że cierpi na rzadką chorobę genetyczną objawiającą się niezwykłą łamliwością kości. Ich życie staje się pasmem bezsennych nocy, rosnących długów, współczujących spojrzeń innych rodziców i, co może najgorsze, nieustannego rozpamiętywania: co by było gdyby? Gdyby o chorobie Willow było wiadomo odpowiednio wcześnie? Gdyby urodziła się zdrowa?

Ciążę Charlotte prowadziła jej najlepsza przyjaciółka – Piper. Po jednym z niewinnych upadków Willow, który kończy się złamaniem obu kości udowych, Charlotte i Sean szukają pomocy u prawnika. Ten doradza im wytoczenie Piper procesu o błąd w sztuce lekarskiej… Wygranie sprawy gwarantowałoby rodzinie odszkodowanie, a co za tym idzie, lepszą opiekę nad córką. Jest tylko jedno ale – matka musi przyznać, że usunęłaby ciążę, gdyby wiedziała o chorobie córki. Czy zdecyduje się na taki krok? Jak wiele poświęci z miłości do dziecka?

Głęboko poruszająca powieść Jodi Picoult ukazuje rodzinę żyjącą z nieprawdopodobnym ciężarem, walkę o utrzymanie rodzinnych więzi oraz potężną siłę miłości.

Data wydania: maj 2010
Stron: 616

***
I kolejna książka Judi Smile

Bardzo "płodna" autorka

Oxy

Opis jest naprawdę strasznie smutny Sad

Z chęcią bym przeczytała książkę.
Jeszcze nic tej autorki nie czytałam, ale opisy są takie... wstrząsające. Chciałabym w końcu za coś się zabrać, ale w bibliotece nic nie ma, a sama nie wiem, co kupić na początek...

Lenalee

Kolejna książka Jodi. Super, na pewno przeczytam. ; )

młoda

No, a ja jeszcze nie czytałam nic, co było autorstwa Jodi Very Happy

Wciąż czekam, aż znajdę coś w bibliotece, ale jakoś mi się nie udaje.
Ta książka ma przerażający opis. Aż czuję wszystkie moje kości. Poczekam, aż będzie w bibliotece ;]

Lenka.

Ja czytałam Bez mojej zgody i byłam bardzo zadowolona.
Może po tą także sięgnę. ;D

marcela28

Ale fajnie Smile

Opis wstrząsający...mam nadzieję przeczytać Smile

Liza

wpisuję na listę do przeczytania i to koniecznie

antiavril

Kolejna wspaniała książka Jodi.
Brawa dla niej. Zapowiada się na jedną z jej najlepszych

Lenalee

Jeżeli ktoś spodziewał się po tej książce czegoś naprawdę ekstra, to mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że z pewnością się nie zawiedzie. Książka, jak to bywa z powieściami pani Picoult, jest naprawdę wstrząsająca, ale zarazem niesamowicie wciągającą i przyjemną historią. Czyta się ją szybko, czytelnik ledwo zauważy, jak minie mu to 600 stron. Znajdzie się na końcu i zachłyśnie z zachwytu. Ale przede wszystkim, przede wszystkim ogromnie zaskoczy go zakończenie. Tak przynajmniej było ze mną, gdyż mnie osobiście zakończenie tej książki wbiło w fotel i nadal nie mogę się otrząsnąć, jak coś takiego mogło się wydarzyć... Jestem pewna, że osoby, które przeczytały tę książkę, również się ze mną zgadzają. Jodi słynie z niesamowitych zakończeń oraz nieprzewidywalnych zwrotów akcji, ale w tym momencie, uważam, że pobiła samą siebie.

"Krucha jak lód" podejmuje bardzo ważny temat, jakim jest aborcja. Czytając tę książkę, miałam wrażenie, że zdanie na ten temat przechyla się na jedną tylko stronę, co nie wszystkim może się spodobać, gdyż są osoby, które mają całkowicie odmienne stanowisko na temat aborcji. Jednak faktem jest to, że w tej książce jest to całkiem istotny fundament, jeżeli nie jeden z najważniejszych. Mimo wszystko dzięki tej powieści czytelnik może spojrzeć na tę ważną sprawę całkiem innym okiem, z innego punktu widzenia, co tej jest dużym plusem.

Książka, prawdę mówiąc, opiera się na dziewczynce, która choruje na nieuleczalną chorobę genetyczną, osteogenesis imperfecta. Rodzice modlili się o zdrowe, cudowne dziecko. Owszem, uzyskali cudowną dziewczynę, której nie chcieliby zamienić na nic innego. Jednak życie z takim dzieckiem jest trochę skomplikowane. Mimo iż Sean i Charlotte kochają Wills ponad wszystko i robią dla niej naprawdę wszystko, na co ich stać, ledwo wiążą koniec z końcem. Utrzymywanie dziewczynki przy życiu pochłania masę energii oraz masę pieniędzy, przez co muszą odmawiać sobie i dzieciom naprawdę wielu rzeczy. Przez co, tak naprawdę, starsza córka, Amelia, czuje się poszkodowana i niekochana. W ten sposób rodzi się wielki konflikt rodzinny i dochodzi do niebezpiecznego załamania więzi. Amelia na wszelkie możliwe, drastyczne sposoby próbuje zwrócić na siebie uwagę rodziców. W rodzinie panuje naprawdę ciężka i napięta sytuacja, gdzie wszystko skupia się na Willow, niesamowitym dziecku, które musi bardzo cierpieć.

Powieść ta jest naprawdę ciężkim orzechem do zgryzienia. Przede wszystkim dlatego, gdyż porusza tę ważną strunę, której wiele rodzin stara się uniknąć... "Co byśmy zrobili, gdybyśmy wiedzieli wcześniej?". "Usunęlibyśmy ciążę?". "Czy tak byłoby lepiej?". Nie sposób odpowiedzieć na te pytania. Ja, czytając tę lekturę, miałam naprawdę mieszane uczucia. Z jednej strony miałam żal do Charlotte, że tak uparcie walczy o pieniądze, zamiast zająć się nieuleczalnie chorą córeczkę, której na każdym kroku grozi śmierć. A z drugiej strony wiedziałam, że ona robi wszystko dla jej dobra. Robi to tylko po to, bo tak bardzo kocha swoje dziecko i chce, żeby miało jak najłatwiejsze życie, które, prawdę mówiąc, wcale takie nie jest. Ale największy żal miałam do Charlotte o to, że posądziła swoją najlepszą przyjaciółkę, Piper, o coś, czego nie zrobiła. Posądziła ją o niekompetencję, o błąd w sztuce lekarskiej. Tam, gdzie Piper robiła wszystko, co tylko możliwe, żeby Charlotte było jak najłatwiej, żeby mogła urodzić dziecko, tam ona widziała tylko błąd i kłamstwo swojej przyjaciółki. Mogła powiedzieć, ale tego nie zrobiła. Jednak jak mogła powiedzieć coś, o czym nie miała pojęcia? Ostatecznie doszło do tragicznej sytuacji, gdzie Charlotte straciła nie tylko najlepszą przyjaciółkę, która poznała ją z przyszłym mężem, pomogła zajść w ciążę i urodzić dziecko. Wspierała na każdym kroku, a Charlotte odpłaciła jej się czymś tak okropnym. Czy tak postępuje najlepsza przyjaciółka?

Powieść zawiera w sobie masę emocji, masę sprzecznych ze sobą uczuć. Jak już wspomniałam, czyta się ją szybko i przyjemnie. Książka uświadamia nam wiele bardzo ważnych faktów, na które zapewne sami nie bylibyśmy w stanie wpaść. Zakończenie jest wstrząsające i przerażające zarazem. Myślę, że nie u jednego czytelnika pojawiły się w oczach łzy, gdyż w takiej sytuacji nie sposób ich powstrzymać. Zachęcam wszystkich do przeczytania tej książki, jak i wszystkich innych powieści Picoult. To naprawdę cudowne książki, z pewnością godne polecenia. Ta jest niesamowita.

wrona

Właśnie skończyłam tę książkę i jak dla mnie jest genialna. Lenalee ma rację - nawet człowiek nie zauważy, a tu już 600 stron za nim. Bardzo mi się podoba to, że pokazuje różne punkty widzenia. Uczucia mam mieszane... chociaż w sądzie stałam po jednej stronie, po stronie Piper, aczkolwiek rozumiałam też w pewnym sensie Charlotte. Poza tym świetną postacią okazała się Amelia, która pokazuje nam, jak krzyczy o pomoc, ale nikt jej nie słyszy.
O tej książce mogłabym jeszcze wiele mówić, ale myślę, że należy ją po prostu przeczytać, żeby zrozumieć. Szokująca - to jedno ze słów, które bardzo dobrze ją określa.

Liza

właśnie czytam i jestem zachwycona Smile

Picoult mnie nie zawiodła, jedna z jej najlepszych książek

andziaa · Wysłany: Śro 12:17, 02 Mar 2011 Temat postu:

Kolejna książka Jodi Picoult, którą przeczytałam i kolejny raz jestem zachwycona.
Tym razem Jodi snuje mistrzowską opowieść o Charlotte, matce, która nie cofnie się przed niczym by chronić swoje nieuleczalnie chore dziecko, Willow.

Mimo, że książka ma ponad 600 str. ciężko jest się od niej oderwać. A gdy dochodzimy do ostatnich 100 str. to już nie ma mowy na "dobra, doczytam jutro" .
Jestem pod ogormnym wrażeniem.
Polecam nie tylko fanom twórczości Jodi Picoult, ale także tym, którzy nie mieli jeszcze okazji zetknąć się z jej książkami. Wink

Moja ocena - 9/10 Wink

innocent96

wiele się napłakałam przy tej książce. to najlepsza powieśc jaką do tej pory udało mi się przeczytac. bylam zachwycona. w tej ksiazce bylo tyle cierpienia, bolu, walki. kazdy z bohaterow mial swoje tragedie. a koniec zaskakujacy..

q1a1z1w2

Książka porusza nie tylko temat aborcji, OI, ale także temat bulimii i tego co czuje siostra tak ciężko chorej dziewczynki.
Jest piękna, poruszająca, wzrusza. Nie raz podczas lektury popłakałam się.
Książka pokazuje, że mając chore dziecko w domu cierpi nie tylko ono, ale również matka i ojciec , którzy muszą poświęcić wszystko, a także rodzeństwo, które musi wcześniej dorosnąć i często boryka się samo z problemami, takimi poważnymi jak bulimia czy samo okaleczanie.
Spodziewałam się po książce wszystkiego, ale nie takiego zakończenia..