Piękne Istoty - Kami Garcia, Margaret Stohl

zuli-zula

O MÓJ BOŻE! SZOK! NIE SPODZIEWAŁAM SIĘ TAKIEGO OBROTU SPRAWY! O MÓJ BOŻE! ALE TAK WOGÓLE TO JAK TO SIĘ MOGŁO STAĆ, ŻE MA.... ups!!! prawie się wygadałam! ale książka nadal super! ta książka była super, jest i będzie.... hahaha! nie no ale tak na serio to przeczytajcie bo warrto! na serio ciekawa i szokująca (patrz: pierwsze 2 zdania) polecam gorąco! auuu! parzy!! Wink

elipsa

Widzę, że ta książka wzbudza naprawdę gorące emocje Laughing

Mam w planach ją kupić i już się nie mogę doczekać aż zacznę ją czytać !

Lenalee

wisienka

No dokładnie ja też sie tego nie spodziewałam!!! To coś niesamowitego! Ale odbiegając... jaki jest wasz ulubiony bohater?

_AngelGabriel_

dziewczyny znowu mi to robicie! przeczytałam już ponad połowę i zrobiłam tygodniową przerwę na naukę, ale taka jestem ciekawa co to za "niespodziewany obrót sprawy", że chyba nie wytrzymam! Smile

zuli-zula

oj nie wytrzymasz, nie wytrzymasz.... i bardzo dobrze! kup ją, czytaj szybko i powiedz mi, jakie wrażenia! zaraz ja tu nie wytrzymam, hehe! mam nadzieje, że ci się spodoba! ale raczej tak bo książka jest super i ma wiele dobrych opinii (w tym moją!). więc czytaj szybko! no już! zaczynaj!

_AngelGabriel_

zuli- czytanie ze zrozumieniem się kłania- już mam tą ksiażkę i zaczęłam ją czytać Razz

hihihi

370 s. i jeszcze nie ma tej niespodzianki ;/ Razz

nie pozostaje nic innego jak czytać dalej Smile

EDIT:

właśnie skonczyłam! Książka super!

wisienka

_AngielGabriel_ skoro przeczytałaś to może wejdź na www.piekneistoty.fora.pl trochę się rozwinie (ja już jestem ale inny login) i inni niech też wchodzą!

Niunia

Dzisiaj zamówiłam, to dzięki Waszym opisom dziewczyny!

madziula

a więc poprosiłam ładnie na Dzień dziecka, ale mamusia zrobiła mi wcześniejszy prezent i dostałam ją już w piątek Very Happy

absolutnie świetna książka i cała seria zapowiada sie świetnie Wink

ma w sobie swój klimat, nie trzeba czytać jednym tchem, ale wciąga niesamowicie. Mozna się nia pocieszyć dłuższy czas.
Po pierwsze autorki genialnie, bardzo obrazowo i prawdziwie opisały specyfikę małych miasteczek. Nie wiem, czy wy mieszkacie w takim, ale ja w bardzo podobnym, odejmując oczywiście echa wojny secesyjnej. To wcale nie było przejaskrawione, odejmując rozprawę sądową, ale to tez było do zrobienia. Wszyscy wszystko wiedzą, klasyfikują odpowiednio, nie wolno się zbytnio wyróżniać, bo już cie palcami pokazują. I chęć ucieczki z takiego miejsca jest absolutnie uzasadniona Wink

Ethan, jako postać bardzo mi sie podobał. Nie był kolejnym cierpiącym samotnikiem, ale członkiem drużyny koszykarskiej, miał swój świat, chociaż jego niektóre detale bardzo się mu nie podobały. Jednak gdy spotkał dziewczynę marzeń, poświecił się, wybrał ją i bardzo się mu to chwali. I cały czas był przy niej, wspierał, ale to było takie realne, a nie przesłodzone.
Lena- bardzo ciekawa postać. Cały czas wiadomo było mniej więcej że jest w niej cos innego, ale nikt nie mógł do konca przewidzieć, jak się jej historia potoczy dalej. Starała się chronic Ethana, swoich bliskich, ale mimo swej aury magii, była normalną dziewczyna która potrzebuje akceptacji, zabawy i miłości.
cudowna postać Ammy i Macona, dwójki przeciwstawnych postaci, które łączy bezwarunkowa miłosć do swoich wychowanków. Ich rozmowa na bagnach była tego najlepszym przykłądem.
No i jesczze moje faworytki- Siostry Wink

one miały w sobie tyle komizmu, ciepła i takiej swoistości ze za każdym razem śmiałam się razem z nimi Wink

ich małe kłótnie były perełkami całej ksiażki.
Zakończenie z jednej strony niespodziewane, a z drugiej jedyne jakie mogło być, bo:

Christine.

Pozwólcie, że skopiuję swoją opinię z mojego forum poświęconego Kronikom Obdarzonych.

Muszę przyznać, że książka genialna. Zupełnie inna tematyka, niż te wampiry, i wszystko na jedno kopyto. Trzeba mieć naprawdę dużą wyobraźnię, żeby coś takiego wymyślić, a potem jeszcze przelać na papier.
Piękne Istoty przeczytałam w zaskakującym tempie - wszyscy wiedzą, że książki pochłaniam błyskawicznie, ale w tym przypadku... Naprawdę, powieść strasznie wciąga.

Najbardziej polubiłam Macona, Lenę i Ethana. I jeszcze Ammę, za jej przesądy, krzyżówki i amulety. Dobrze jest mieć taką troskliwą osobę, która zawsze się o Ciebie martwi, i pamięta.

SPOILERBardzo mi było szkoda śmierci Macona, chociaż gdyby zginął Ethan, odbiłoby się to na kolejnym tomie, o ile taki w ogóle by powstał.

Odkąd przeczytałam Piękne Istoty, czuję jakąś pustkę. Nie jest dużo takich książek, i gdy się kończą, zawsze pozostaje jakiś smutek, czy niedosyt. Z naprawdę wielką niecierpliwością czekam na Beautiful Darkness.

Marysia

Moim zdaniem należałoby oznaczyć spoilerem również drugą część zdania.

SPOILER

ann0

Przeczytałam. Książka naprawdę świetna. Pozostaje czekać na II tom Smile

Behemot

Widzieliście nowy konkurs ogłoszony na stronie książki?!
Nie jest łatwy, ale można wygrać iPoda!!! Smile

ven_detta

uff, też skończyłam Very Happy

muszę przyznać, że książka naprawdę za*ebista! Pierwsze, co mnie porwało, to ładny styl pisania, no i narracja z męskiego punktu widzenia (chociaż, zauważyłam, że zdarzały się "wpadki", bo np. zdanie "Suknie z Southern Bell przypominały za to kreacje Scarlett O'Hary" - nie sądzę, żeby facet miał o tym pojęcie, xD). Kolejnym plusem poznawania historii od strony Ethana jest, że poznajemy wszystko razem z nim, odkrywamy tajemnice, jesteśmy stopniowo wprowadzani do nowego świata. No i, oczywiście, urzekły mnie przeplatające się z wydarzeniami wtrącenia historyjek z życia bohaterów - nie jeden raz się uśmiałam Smile

Sami bohaterowie są przedstawieni tak dobrze, że wydawało mi się, że ich znam i wszystko o nich wiem. W ogóle, autorki wymyśliły genialną mitologię, strasznie podobali mi się ci wszyscy Obdarzeni, ich nazwy i zdolności. Osobiście, moją ulubioną postacią była Ridley i mam nadzieję, że pojawi się w 2 części i zajmie trochę więcej miejsca w powieści.

*_Alice in Wonderland_*

Ja skuszona Waszymi opiniami sięgnęłam po tę książkę i....zawiodłam się jak nigdy dotąd. Zazdroszczę Wam, że tak emocjonująco do niej podchodzicie, bo ja kompletnie nie znajduje w niej nic czym można by się zachwycać. Mecze się z nią już ze trzy tygodnie i w tym czasie zdążyłam przeczytać trzy inne książki a tej nie mogę skończyć. Według mnie jest ona przeraźliwie nudna, a momentami tak naciągana, że to aż boli. Bohaterowie też są nijacy. Chłopak cierpi bo dziewczyna cierpi, dziewczyna cierpi bo cierpi, wszyscy dookoła cierpią bo oni cierpią. Mam nadzieję, że ten "niespodziewany zwrot akcji" który ma nastąpić pod koniec książki choć trochę zmieni moje nastawienie do książki. Póki co wieje przeraźliwa nuda. Z drugiej jednak strony muszę przyznać, że autorki miały jakiś powiedzmy "świeży" pomysł na książkę ale go nie wykorzystały, chociaż biorąc pod uwagę ile jest tu dobrych opinii o tej książce a ile złych to i tak widać ze odniosły sukces.

Marysia

Agnnes

O ja, no to się teraz rozpiszę...
Ta książka jest taka ślicznaaa! Piękna!
Najlepszy jest chyba klimat. Niesamowita atmosfera małego miasteczka żyjącego historią, a do tego magia. Czarujące miejsce, choć z drugiej strony straszne. Świetnie przedstawione jak teraźniejszość zderza się z przeszłością.
(Aż musiałam poszperać w książce do historii o co chodziło w tej wojnie secesyjnej, bo gdzieżbym pamiętała ze szkoły. Ale teraz już zapamiętam Wink

)

Po drugie, co mnie jeszcze urzekło: miłość Ethana i Leny. Pokazana od strony chłopca, który przeżywa silne uczucia, naprawdę kocha dziewczynę, ale mówi o tym tak naturalnie, bez przesady. Całe szczęście że Ethan to nie żaden Werter, ani inny Romeo, nie rozwodzi się całymi stronami o swojej ukochanej w jakiś wzniosłych słowach, nie mówi o miłości tak dosłownie, ale ona mimo to przebija się przez jego czyny, krąży dookoła wszystkiego jak taka mgiełka. Miłość w tej książce jest delikatna, bez żadnych mocnych słów, a i tak wszystko się do niej sprowadza. Naprawdę jest ślicznie przedstawiona Very Happy

Następną rzeczą jaką się mogę pozachwycać to bohaterowie. Każdy inny, pokazywany częściej lub rzadziej, ale bardzo ważny. Każdy coś wnosi, nadaje książce ten niesamowity klimat. Nie ma tu tłumu statystów bez wyrazu.Gatlin składa się z prawdziwych ludzi, a każdy człowiek jest wyjątkowy, jest "piękną istotą", czasem pozytywną, czasem negatywną, ale odrębną.
Główni bohaterzy są niesamowici. Nie są ideałami, ale każdy ma to "coś" za co można go pokochać. Ethan, Lena, Macon, Amma, Link, Ridley, Marian, Siostry, Boo - cudowne, wyjątkowe istoty.

Sam pomysł na książkę też jest świetny. Oczekiwanie na spełnienie się przeznaczenia, które może być przekleństwem, tragedią, ale wszystko może się też dobrze skończyć. Jednak najgorsze jest to że nie ma się na to wpływu. Lena nie może zdecydować o swoim losie, skazana jest na Księgę Księżyców, która zdecyduje czy stanie się Istota Ciemności czy Istota Światła.

Akcji w książce jest w sam raz. Niektóre wydarzenia związane są z magią, sprawami Obdarzonych, a inne to problemy codziennego życia, nieakceptowania Leny jako nowej osoby w Gatlin, nagonka szkoły na dziewczynę, która jest inna, niezwykła i dlatego wg. ludzi zła.

Są momenty radosne, smutne, trzymające w napięciu. I jak to w dobrych książkach bywa wszystko przeżywa się razem z bohaterami, którzy stają się dla nas bardzo bliscy. o których się boimy, którym współczujemy, których szczęście nas cieszy.

Takie perełki "Pięknych istot" to cytaty Marian. Świetne było jak na każdą sytuację miała odpowiednie zdanie z jakiejś mądrej książki. Sama bym tak chciała. No i jeszcze genialne były te wiersze Leny w jej pokoju.

No i wszystko byłoby pięknie, ale jednak wady też tu znalazłam. Pewnie będę jedną z niewielu którą świat magiczny w tej książce nie do końca satysfakcjonuje.
O, na pewne w porównaniu z wieloma innymi jest dużo lepszy, bo naprawdę uważam że jest cudowny, ale nie idealny.
Po prostu wg mnie tego wszystkiego było tu za dużo, za szybko i pomieszane. Chwilami miałam wrażenie, że jak autorkom akurat coś w jednej chwili było potrzebne to dorzucały to do książki bez zastanowienia. Bo są tu i najróżniejsze moce, porozumiewanie się w myślach i zaklęcia, wizje, magiczne przedmioty, duchy, powiązania ze zwierzętami i od groma innych rzeczy.
Wolałabym żeby tego było mniej, a konkretniej, żeby to było jakoś posegregowane, połączone, a nie nagle pojawiają się coraz to nowe fakty, coraz inne istoty z jeszcze dziwniejszymi umiejętnościami. Chciałbym żeby to się skończyło tylko na Obdarzonych. Mam nadzieję że w następnych częściach jakoś to się złoży ładnie w jedność.

No więc wadę znalazłam, bo musiałam, ale mimo wszystko niewielką. Książka jest świetna!!

Niunia

Przeczytałam. Książka jest inna od wszystkich , bo pisana z perspektywy chłopaka, który całe życie mieszka w jednym miasteczku. Żyje on w domu z tatą i Ammą, która pełni funkcję gospodyni domu i przyszywanej babci chłopaka. W swojej wypowiedzi chciałabym się skupić na mamie Ethana, która niestety nie żyje....

Agnesja

kupiłam na allego i przeczytam dopiero jak wróce znad morza. ^^ a na wyjazd zabieram "Królową lata". mam nadzieję, że piękne istoty okażą się ciekawe.

Ostatnio bardzo cz.ęsto spotyka mnie rozczarowanie... Evil or Very Mad

Fier

Rozczarowania są straszne, jednakże także nieodłączne w społecznościach, Agnesjo Smile

Jestem mniej więcej w połowie książki, ale zamiast rozwiązywania się tego wszystkiego tylko bardziej się komplikuje, co mi się nie podoba. Stopniowo dochodzi coraz więcej rzeczy, intryg, uwikłań... robi się mały uporządkowany bałagan.
Czekam na to ogromne zaskoczenie, choć mam trochę teorii, czym to może być xD
Spodobały mi się opisy strojów Leny i jej pokoju. Po prostu ona reprezentuje styl, który lubię i jest mi bliski, co dociera mi do serca ^^
Wydaje mi się, że nie jest to książka, o której śnisz albo wyobrażasz ( DOobrażasz xD ) sobie historie po nocach, nie mogąc spać, ale ma dobrze wykreowany świat przedstawiony, co jest u mnie plusem ^^
Ta ich miłość mi się średnio podoba - przywykłam już do bardziej dynamicznej, która wydaje mi się ciekawsza. Faktycznie wszystko jest nią przesycone w oczekiwaniu na rozwiązanie, osiągniecie tych 16 lat.
Od jakichś trzech dni nie sięgnęłam po "Piękne Istoty", ale chyba do niej wrócę ( czytałam 31 tom Sagi o Ludziach Lodu - polecam Wink

).

Agnnes

Ja nie wiem za bardzo o co wam chodzi w tym ogromnym zaskoczeniu na końcu. Coś się stało, ale było oczywiste że przecież jakoś sie musi odwrócić, więc nie wiem co było w tym takiego zadziwiającego... Zakończenie nie było "żyli długo i szcześliwie" no ale to też wiadome bo Piękne Istoty to dopiero pierwsza cześć.

Lenalee

Agnnes, bo może Ty po prostu nie za bardzo wiesz, o co nam chodzi z tym zakończeniem. A raczej zaskoczeniem po niespodziewanym zwrocie akcji. Bo ja np. miałam na myśli to:

SPOILER

Agnnes

Ach no tak, faktycznie, o nim nie pomyślałam. To faktycznie mogło być niespodziewane. Ale własnie tak jak mówisz Lenalee, to było zbyt szybko. Jakoś nie mogłam tego aż tak przeżyć, nie zdążyło to do mnie dotrzeć, zreszta mało się o nim mówiło potem. Chyba wtedy po prostu bardziej sie przejmowałam kim innym i nie myslałąm o tamtym. Może w drugiej cześci to bardziej zauważę i wreszcie to do mnie dotrze.

Lenalee

A ja właśnie niesamowicie to przeżyłam. Tak, że łzy nie chciały przestać mi płynąć z oczu, po prostu. Do tej pory o tym myślę i nie mogę uwierzyć. A to dlatego, że...