4. Dreamfever

Oksa

Okładka amerykańska
Premiera: prawdopodobnie maj/czerwiec 2012 rok

Temat dla "zapaleńców" nie mogących się doczekać polskiego wydania Wink

MUlka

On często mówi rzeczy, które rozumie tylko on sam Wink

Oksa

MUlka

kolejne białe okienko Wink

Oksa

Obawiam się, że nie dramatyzował, jeżeli chodzi o opis samego siebie (bo chodzi Ci o ten usunięty fragment, nie?).

Barrons nie jest jedynym, który jej pomaga, ale wyobrażasz sobie co by było, gdyby V'lane dotarł do niej pierwszy... Brrrrr

MUlka

Nie dramatyzował ? no to nie wiem czy chcę wiedzieć kim? czym? on jest :/

V'lane? ... nie wyobrażam sobie , matko! nawet nie próbuję , przecież on jest tak nieczuły - jest takim 'pain in the ass'

a Barrons Smile

Oksa

Ech MUlka, sprawa z Barronsem jest bardziej skomplikowana, niejednoznaczna i absolutnie poza kategoriami tylko czerni i bieli, niż Ci się wydaje. Zresztą, gdybyśmy miały wziąć dokładnie pod lupę każdego bardziej znaczącego dla fabuły bohatera w tej serii, to można powiedzieć to samo. Może Ci się wynik tych podsumowań nie spodobać, ale nie można nie docenić, że nie wiesz tak do końca, czy rzeczywiście nie zaszły żadne okoliczności, aby takie czy inne działanie danej osoby usprawiedliwić.

A wracając do Barronsa... to tak jak pisałam, Mac zalazła mu za skórę porządnie i pewne rzeczy, podejście, zachowania mogą w takich sytuacjach ulec zmianie Cool

MUlka

pewnie nim dojdę do końca to jeszcze o wielu sprawach, sytuacjach, bohaterach zmienię zdanie ... oczywiście mam nadzieję, że nie będę rozczarowana Smile

i jest dla wszystkich jakie HEA, a jak nie dla wszystkich to może chociaż dla Mac ...
To co piszesz o tej szarości, to jest jedna z tych wielu rzeczy która mi się w tych książkach podoba, mam dość dobrych i złych, przewidywalnych - tutaj są prawdziwe uczucia - choć pewne decyzje podjęte przez bohaterów wydają mi się głupie, czy nie potrzebne to są cholernie ludzkie, a to powoduje że wręcz wtapiam się w tą historię ... wczoraj czytałam do późna, te pierwsze rozdziały, zmusiłam się do pójścia spać - oczywiście nie mogłam zasnąć - taki wywiera na mnie wpływ ta seria - przecież to jest nienormalne ... ja nie wiem jak ja po tym sięgnę po inne książki Very Happy

Oksa

O niektórych zmienisz zdanie na pewno, ale myślę, że w ogólnym rozrachunku nie będziesz rozczarowana Smile

A dalej... no cóż ja np trafiłam później na Cat i Bonesa, więc na szczęście udało mi się wyjść z tej "obsesji" na tyle, by doceniać inne książki Laughing

Ech zazdroszczę Ci trochę, że dopiero będziesz czytać piątkę Cool

MUlka

Skończyłam Smile

I tak sobie myślę o pierwszym tomie, jakie wtedy wszystko było różowe, nic absolutnie nic nie zapowiadało, że to idzie w takim kierunku. Jeszcze nigdy ratowanie świata nie było takie fascynujące - w ogóle nie wiem jak ta seria znalazła się w dziale PR Smile

Już mi zaczyna być obojętne kto z kim będzie, liczy sie tylko to żeby przeżyli ...

Czytałam gdzieś kiedyś recenzje o pierwszym tomie, że Moning niezbyt ciekawie skonstruowała nierealny świat, elfy - seksualni mordercy itp ... i może rzeczywiście po pierwszym tomie można mieć jakieś żale (ja nie miałam Smile

nie mniej rozumiem innych) ... ale idąc głębiej w las wiele się wyjaśnia, początki, historia rozłamu dworu na Jasny i Mroczny jest bardzo ciekawa,osobiście bardzo mi się podoba nawiązanie do pierwszych ludzi, doszukać można się też podobieństw do upadłych aniołów - strąconych z nieba na ziemię ... elfy nie są ludźmi i nigdy nie powinni mieć z ludźmi styczności, czy mroczny czy jasny zawsze będzie człowiekiem gardził, bo jesteśmy tylko kropelką w morzu jego egzystencji, kolejnym stopniem po którym musi przejść by wejść wyżej, ich pojmowanie jest proste cos albo jest jakie jest, albo się zmienia; żyje albo jest martwe ... smutne, ale kiedy jesteś nieśmiertelnym nie musisz niczego żałować, więc po co się przejmować czymkolwiek i kimkolwiek poza sobą...

Mac w tym tomie mnie co chwilę zaskakuje,przez pierwsze rozdziały było mi jej cholernie żal, ale potem z każdym kolejnym rosła i rosła - jest niesamowita ... w wielu książkach obserwujemy zmianę, dojrzewanie bohatera, ale w tym przypadku ma się wrażenie, że uczymy sie czegoś razem z Mac - uwielbiam momenty kiedy przypomina sobie słowa Barronsa, które wcześniej wydawały się nie zrozumiałe dla niej , a tu olśnienie "Miał rację, teraz pojmuję"

Barrons ehh przeczytałam w między czasie tzw sex scenkę z jego udziałem ... ja już nie mam do niego siły, delikatnie mówiąc kawał z niego skurczybyka Smile

nadal nie wiem czy on ma w ogóle serce Cool

ale nie tracę nadziei Smile

I kocham te nieliczne momenty kiedy się uśmiecha Smile

Pora na ostatni tom, aż mi szkoda czytać Smile

cieszy mnie że chociaż jest obszerny ...
Boję sie tego co w nim przeczytam, wiadomo - człowiek lubi jak wszystko dobrze się kończy, tylko że przy tej serii pojęcia jak 'dobrze' i 'źle' są stronami jednej monety - więc nie nastawiam sie na absolutnie nic ... jak przy Igrzyskach Śmierci - chcę żeby jedni po prostu przeżyli, a innych chcę widzieć martwych - tylko tyle

edit:
nie nie nie - nie czytam tego dalej - poryczałam sie Crying or Very sad

Oksa

Nie przejmuj się, ja też się poryczałam... nie ma co Moning potrafi przekazać emocje... a niech ją szlag... Nie becz i czytaj dalej Cool

A jak będziesz miała uwagi, to twórz nowy temat do piątej części Smile

Raz, że konstrukcja świata jest bardzo ładnie dopracowana, to jeszcze u Moning elfy są tym, czym są. Istotami, które nie będą mogły nigdy tak do końca zrozumieć człowieka i go szanować.

MUlka

Założę założę, będę musiala sie tym wszystkim podzielić ... na tą chwilę jestem zdruzgotana Smile

i nie potrafię sklecić sensownych zdań ...

do tego jakoś mam jakos mało czasu , a nie chcę czytać na wyrywki - bo mi szkoda Very Happy

(wiem wiem wariatka)

I masz rację elfy nigdy nie pojmą człowieczeństwa, bo do tego trzeba żyć , a one jak dla mnie jedynie egzystują ... Owszem są zdolne do odczuwania emocji, ale jest ich niewielka gama: pycha, kpina, arogancja, niecierpliwość i może rozbawienie (LM) ale nic poza tym ... Egocentryzm na pełną skalę Me Myself and I Confused

A życie to przecież ten dreszczyk Smile

elf nigdy by nie zrozumiał o co chodzi w tej książce Very Happy

ps: co do Barronsa - czułam to czułam - matko teraz wszystko jest takie jasne ... ehh ale to w nowym temacie

Itasia

4 część skończona. Muszę przyznać, że ta seria jest jedną z najlepszych, jakie przyszło mi do tej pory czytać. Na samym początku, nie byłam jakoś specjalnie miło nastawiona do tej książki, jako, że była o elfach - a nie wiedzieć dokładnie dlaczego, nie lubię książek o elfach.
Mimo wszystko zaczęłam czytać. No i powiem jedno: majstersztyk. Sama fabuła jest świetna, ciągle się coś dzieje, wiele tajemnic, które trzymają czytelnika w napięciu aż do ostatnich stron książki, no i bohaterowie...Mac i Barrons. O tej dwójce mogłabym czytać non stop. Prawdę powiedziawszy, przy każdej konfrontacji Mac - Barrons siedziałam z bananem na twarzy, i z trudem powstrzymywanym śmiechem. Nie ważne, czy się kłócili, czy warczeli na siebie..i tak chciało mi się śmiać, jak tylko sobie ich wyobrażałam.

MUlka

Itasia jak czytałam Twój spoiler to miałam banana na pół ryja Very Happy

Pamiętam swoje emocje, nawet teraz jak sobie przypominam to mnie ściska w dołku Wink

Cóż mogę Ci powiedzieć, najlepiej to samo co mówiła mi Oksa - Keep Reading !!!! i zarezerwuj sobie dużo czasu bo finałowa jest meeeega Very Happy

Agnnes

No i ja skończyłam. Zadziwia mnie jakie ta seria przyjmuje kształty w coraz to nowych częściach, normalnie teraz to już Jurassic Park prawie...

Ogólnie co do książki, to widzę, że nie jest to mój świat, kończę przygodę z Mac i równocześnie kończę z urban fantasy, bo to raczej nie dla mnie, ale pożegnanie myślę, że będzie spektakularne, już się na to cieszę Very Happy

Jeśli chodzi o 4 cz. to oprócz początku i końca, przemęczyłam, dosłownie musiałam się zmuszać czasami żeby kontynuować, ale zapomnijmy o tym, bo w końcu jak każda książka i ta skończyła się zakończeniem, które jak najbardziej wciągnęło i głównie o nim teraz pamiętam, bo jak tu nie pamiętać!
Także teraz tylko czytać część 5, ale nie wiem kiedy się za nią zabiorę, z jednej strony jestem niesamowicie ciekawa rozwiązania, a z drugiej muszę sobie odpocząć od Mac na jakiś czas.

Młoda90

Od lipca jest ta informacja co do kolejnych tomów, ale może nie każdy to widział więc podaje:

Czy w przyszłym roku ukaże się kolejna książka Karen Marie Moning z rozpoczętej przez MAGA serii (Szaleństwo elfów, itd.), czy ten cykl został już kompletnie zawieszony, zapomniany i zrzucony w otchłań?

Nie znam odpowiedzi na to pytanie i nie będę jej znał jeszcze przez kilka miesięcy. Dopiero w momencie, gdy będzie można ocenić wstępnie nasze finansowe osiągnięcia w tym roku, czyli na przełomie listopada i grudnia, podejmiemy decyzję o tym, co ostatecznie ukaże się w 2014 roku.

Jeśli Moning nie trafi do zapowiedzi na następny rok, będzie oznaczało to rezygnację z serii.

Czarno to widzę, jak już tą informację przeczytałam to stwierdziłam iż zapewne nic z tego nie wyjdzie i nie wydadzą tej serii do końca Sad

MUlka

Cały Mag. Staram się być wyrozumiała, to kwestie finansowe i z nimi ciężko polemizować, ale boli kurcze no, boli :/

tombraiderka009

natulka123

Matko, dwie ostatnie najlepsze książki mają być niewydane... ? polscy czytelnicy nie znają się na literaturze. Dziewczyny, trzeba będzie normalnie petycję utworzyć!

Młoda90

"Dreamfever" i "Shadowfever" jednak ukażą się w przyszłym roku!!! Very Happy

Super, że wydawnictwo zadecydowało dokończyć tą serię, nie mogę się doczekać aż w końcu będę mogła przeczytać te tomy Smile

tombraiderka009

TaKtóraZatrzymałaZiemię!!

Macie może jakieś pewne informacje, kiedy możemy - albo czy w ogóle możemy - spodziewać się wydania tych tomów?

Młoda90

Niestety od chwili kiedy powiedziano, że w tym roku książki się nie ukażą cisza. Z tego co pamiętam mówione było iż pojawią się dopiero w pierwszej połowie 2015 i podajże po kwietniu.

TaKtóraZatrzymałaZiemię!!

To jest chyba jakiś żart. ;/ Napisałam do wydawnictwa, może mi coś konkretniejszego powiedzą, ale wątpię.

tombraiderka009

O. Mój. Boże.
Co za nieprawdopodobna kontynuacja - jestem zachwycona i zrozpaczona.
Ciąg dalszy wydarzeń z "Szaleństwa Elfów" zadziwia, mnie do tego wzruszył.

Mac zbiera powoli sojuszników sidhe i zabiera się za kopanie tyłków elfom, stając się twardszą bohaterką niż dotychczas - po ataku książąt Unseelie, Mac nie oczekuje od nikogo ratunku - od teraz liczy tylko na siebie i swoją Włócznię Przeznaczenia. Barrons jest tylko pomocnikiem w niektórych sprawach, jak i V'lane.
Teraz Mac też jest znaczącym graczem o Sinsar Dubh.

Ale końcówka.. Jezu, powala na kolana. Naprawdę. I trzeba od razu zabrać się za piątą część, bo tego nie można tak zostawić. Boże, nie można go tak zostawić bez wiedzy, co będzie dalej.