Tańcz, tańcz, tańcz - Haruki Murakami

Lenalee

Trzydziestoczteroletni bohater to wolny strzelec, dziennikarz piszący na zlecenie. Nie potrafi sobie ułożyć życia: rozwiódł się z żoną, czuje się samotny i opuszczony.

Nękają go sny o hotelu Dolphin, w którym przed laty mieszkał ze swą przyjaciółką Kiki - luksusową call girl. Kiki zaginęła bez wieści, a teraz w snach wzywa go do tamtego hotelu. Haruki - nasz bohater - wraca do hotelu Dolphin, który przeszedł zaskakującą transformację z obskurnej nory w luksusowy hotel. Tam, próbując wpaść na trop Kiki, wkracza w inny świat mieszczący się na 16 piętrze budynku, świat równoległy, który jest dla niego jedynym realnym. W hotelu poznaje też recepcjonistkę, Yumiyoshi, która przeżyła podobne doświadczenie i w której Haruki się zakochuje. Jedynym śladem Kiki jest film, w którym zagrała epizodyczną rólkę u boku kolegi Haruki z gimnazjum. Prowadząc swe prywatne śledztwo w sprawie zaginionej, przeżywa jedną przygodę po drugiej i poznaje wiele fascynujących osób. Tańcz, tańcz, tańcz to połączenie tajemniczości, rzeczywistości ze światem nierealnym i mistycyzmu. Fantastyczna narracja, bogate portrety bohaterów i doskonały, gawędziarski styl, w czym Murakami jest niezawodny.

* * *
To moja pierwsza książka tego autora, którą przeczytałam. Przyznam, że początkowo trochę gubiłam się w jego niektórych opisach, ciężko było je zrozumieć. Ale mimo wszystko czytało się bardzo szybko i przyjemnie. Czułam się tak, jakbym odnalazła w tej książce samą siebie. Niektóre przemyślenia bohatera były mi tak bardzo znajome, jakbym to ja znalazła się w jego skórze i przeżywała to, co on przeżywał. Naprawdę niesamowite doświadczenie. Wielki plus za nieprzewidywalną akcję. W tej książce naprawdę nie wszystko jest tym, na co wygląda. Polecam.

madziula

mój brat dostał jakąś jego ksiażkę na Gwiazdkę, ale nie wiem czy skończył. Podobno świetne, ale starsznie łatwo się pogubić Razz

kiedyś też sięgnę Wink

kaarmel

ja widziałam kilka jego książek w bibliotece, w tym właśnie tą i tak się zastanawiam nad tym Razz

może następnym razem xD

Lenalee

Warto, dziewczyny, warto. Wink

Pierwszy raz spotykam się z takim stylem pisma, jakim posługuje się Murakami. W pewnych momentach pisze wręcz... poetycko. Masę perełek można wyłapać w tej książce. Naprawdę zachęcam. Wink