Kosogłos

amy188

Ciągle czytam, że film ma się ukazać jesienią 2011 roku, ale coś się chyba na to nie zapowiada, skoro jeszcze nawet castingów nie zorganizowali.
Czuję taką pustkę po tej książce. Przeczytałam wszystko, a teraz ani nie mogę wrócić do Kosogłosa, bo zbyt porusza emocjonalnie, ani zacząć niczego innego, bo wszystko wydaje mi się gorsze i już nie tak ekscytujące Confused

Niunia

Wojna polega na wprowadzaniu w błąd.

Wczoraj przeczytałam Kosogłosa i szczerze to jestem okropnie zawiedziona, nie sądziłam, że ta historia tak się skończy. Było tyle możliwości a Collins wybrała tą moim zdaniem najgorszą. Śmierć niektórych bohaterów wcale nie sprawiła, że książka zyskała na tragizmie - wręcz przeciwnie, z coraz większą nieufnością i rezerwą czytałam kolejne strony. Czyżby happy endy nie były w stylu Collins? Czasami można zrobić wyjątek. Kotna świetnie dawała wykorzystywać się w politycznych gierkach, jakby w ogóle nie zdawała sobie sprawy, kto w tym teatrze pociąga za sznurki kukiełek. Wiadomo, że polityka może nie być mocną stroną siedemnastolatki, ale niektóre zachowania władz były bardzo oczywiste. Pierwsze dwieście stron strasznie mi się ciągnęło, czekałam na jakąś konkretną akcję bez makijażu i kamer. Na koniec poczułam jakby poczęstowano mnie tylko przekąską - namiastką prawdziwej walki i oporu rebeliantów. A ja miałam ochotę na więcej, może podczas drukowania ktoś przegapił jakieś 100 stron? chyba skontaktuje się z wydawnictwem.... A ta scena ze spadochronami.... czyste okrucieństwo skoncentrowane na maksa, potem brak ze stu stron i koniec. Aż nie wiem co dalej napisać, po prostu koniec, bez fanfarów, fajerwerków i blichtru. Tak kończą dzieci wojny.

Paradoks__

Skończyłam i.. hmm.. nie czuję pustki, ale ja sama nie wiem, co czuję Razz

. To to samo, co po zakończeniu Wiedźmina xD Ogólnie książka cudowna, ale to zakończenie! I to też nie to, że mi się nie podobało, bo mi się podobało, ale to jest coś takiego, czego nie umiem określić Razz

. Masło maślane ;p.

Brakowało mi wielu rzeczy w tej książce. Niektóre zdarzenia strasznie się dłużyły, a niektórych nie było. Tak samo z emocjami Katniss. Jakby w ogóle nie obeszły ją niektóre wydarzenia, za co byłam strasznie zła ;//. Spoilery. Np. śmierć Finnika!! Sad

Umarł i tyle. Nawet słowa potem nie było. Jakby Katniss zaraz o Nim zapomniała, a wcześniej ile czasu ze sobą spędzali!! ach ;/. jakby był ważny dopóki żył. Tak samo, gdy Kotna szła na to zebranie zwycięzców Igrzysk, by zagłosować, czy zrobić kolejne.. Było tylko, że wszyscy wyglądają źle.. A ja chciałam coś o tym, jak to Annie cierpi po stracie męża! Chciałam tego żalu po Nim! A nie było nic, i nic o innych rzeczach. Nie było przebiegu tych igrzysk całych kolejnych, a o tym też bym przeczytała. Rozumiem, dlaczego Katniss zagłosowała na `tak`, ale mogła chociaż pokazać, że jej przykro z tego powodu! I według mnie sporo jest takich rzeczy, gdzie Collins mogła wykazać większą inwencję twórczą Razz

.
Poza tym niektórzy nie byli sobą. Haymitch wysłuchałby Kotnej, gdy do Niego przyszła.. w takim momencie i z taką prośbą o pomoc w oczach! I Gale... Ach, Gale! Gdzie Ty się podziałeś?? ;(. I to nie to, że zmieniła go wojna, bo mogła go zmienić, ale nie w tak bezwzględnego człowieka. Nie tak wyprutego z poczucie odpowiedzialności, potrzeby miłości i pomagania innym? Nie aż tak..
Ale Snowa lubiłam ;P. (nie krzyczcie ^^)
Epilog. eee..? To ma być szczęśliwe życie Katniss? Mam wrażenie, że ze swojego prawdziwego zrezygnowała. Gdzie te lasy i polowania, które tak kochała? No cóż..
Prim.. Jej. Lubię nie do końca szczęśliwe zakończenia, ale Prim? Dla niej było wszystko, co Katniss robiła przez całą trylogię i.. to tak, jakby jej wysiłki spełzły na niczym, okazały się niepotrzebne.. ;/.

Ogólnie te wszystkie wydarzenia, wszystkie śmierci... Ach, to typowo nieamerykańskie zakończenie. Podziwiam Collins za to ;]. Pokazała wreszcie coś realistycznego, także to nie do końca szczęśliwe zwycięstwo.

Książka cudowna, ale jak dla mnie najgorsza z trylogii Razz

elipsa

Paradoks__

mateusus

ven_detta

sujeczka

kaarmel

faktycznie źle, źle..
ale myślę, że tak samo powinno się ubolewać nad brakiem kilku zdań o...

elipsa

q1a1z1w2

właśnie. skoro katniss zabiła coin to myślę, że igrzyska się nie odbyły, to ona wyszła z tą inicjatywą, a oni tylko sięzgodzili. Myślę, że nie. Zbyt brutalny był ten pomysł, ale myślę że ci których dzieci zginęły podczas igrzysk byliby zadowoleni. Z jednej strony ja byłam na nie gdy to czytałam, a z drugiej na tak..

A co do Finnicka, to był jej przyjaciel, pomógł jej naprawdę dużo, a napisała o nim tylko tyle że zmarł i na tym koniec. Miałam wrażenie że autorka nawet o nim zapomniała, bo potem skupiła się na śmierci Prim. ;/

MUlka

Przez Wasze posty bałam się czytać zakończenie Wink

wyobrażałam sobie, że
wszyscy zginą, a w Panem znowu będzie tak jak było i wszystko pójdzie na marne ... Śmierć Prim Sad

dlaczego ?? to był dla mnie największy szok wyrastała z niej taka mądra kobieta , natomiast co do Finnicka , sama świadomość tego, że Katniss była do niego przywiązana dała mi pewność, że go opłakała nie musiałam o tym czytać - poza tym Finnick pozostawił po sobie część - syna i to było super gestem od autorki Smile

Co do samego zakończenia, mi się podobało, może dlatego, że poczułam ulgę Smile

w końcu przeżyli Smile

i cieszę się, że Katniss związała się z Peetą nikt inny by ich nie zrozumiał tak jak oni siebie nawzajem , jeśli mieli przeżyć to tylko razem - Gale - mimo, że kocham faceta - nie dał by sobie rady z taką rozbitą Katniss, poza tym ona już zawsze w jakimś tam minimalnym stopniu będzie go obwiniać za śmierć Prim (strona 349 - czułam, że to ich pożegnanie) .
Taka własna refleksja - może bardziej by mi się podobało szokujące zakończenie, śmierć Katniss, jej szaleństwo, czy kolejne igrzyska ... ale moim zdaniem oni zasługiwali na takie właśnie zakończenie , dobre zakończenie ... bo uważam że jest dobre, skoro Katniss zgodziła się sprowadzić na ten świat dzieci, to musiała uznać , że czeka je spokojna przyszłość - a o to przecież walczyli, dlatego wszyscy zginęli.
hmm ciekawe co się stało z perłą Wink

amy188

Widzieliście ten fanmade o wdzięcznym tytule: "Where is my sex"? Uważam, że doskonale oddaje to, czego wielu osobom zabrakło w zakończeniu Laughing

[link widoczny dla zalogowanych]

Paradoks__

Hehe

Z tym, ze ten gościu nie wygląda, ja, Peeta Razz

. No, tylko ma Jego włosy xD

Zuz@

Noo, i nadal dziwnie mi na mysl ,ze Peeta z Katnniss uprawiali sex, skoro maja dzieci Razz

Jakos mi to do tych 2 nie pasuje Wink

Co innego Katnniss z Gale xD
I zgadzam sie ,ze ten koles ma z Peety tyle co nic ;D

amy188

Ja sobie Peetę wyobrażam właśnie na wzór rysunków burdge-bug i kckat, więc do mnie ten rysunek przemówił i to aż za dobrze I właściwie mnie to zszokowało,

Zuz@

Ejj ,ale zaznaczcie to jako spoilery, bo nie kazdy przeczytał książkę Confused

Dla mnie on jest zdeeeecydowanie za ładny Razz

elipsa

Ależ Peeta był przystojny Very Happy

!
Dla mnie ten z obrazka się nadaje na Peetę Very Happy

Zuz@

Był ładny ,ale nie mega przystojny ,w ksiazce nieraz zaznaczano ,ze to Gale jest tym przystojnym xD Dlatego obrazek mi nie pasuje.

Co do spoilerów- pewnie długi czas, szczegolnie tych dotyczacych zakonczenia. Niektorzy dopiero zabieraja sie za serie ,wiec glupia im psuc czytanie ,a zaznaczenie spoilera to zaden problem przeciez Razz

amy188

no i on na tych rysunkach jest ładny, a nie mega przystojny moim zdaniem Smile

hmm... ale to temat dla tych, którzy wiedzą co to jest "Kosogłos", czyli muszą znać THG Wink

ale dobra, właściwie to zaznaczanie spoilerów to nic takiego.

Zuz@

THG tak ,ale niekoniecznie samego kosogłosa Wink

A pisanie o rysunku zaczeło juz wjezdzac na tresc samego Kosogłosa Wink

A po co ktos ma psuc sobie czytanie, mnie to spotkało i nikomu nie zycze..

kaarmel

ale Peeta był słodki <3
też mi się podoba mój książkowy tak kosmicznie jak Gale Very Happy

Witan

A mnie się osobiście zakończenie podobało : >
Spoiler.

MorderczyniMisiów

Ostatnie zdanie epilogu było świetne, cały epilog zresztą ładny i jakiś taki sentymentalny...

SPOILER:
Pierwsza część - 'popioły' trochę mnie rozczarowała, nieco nudna była. Kiedy Peeta przyjechał do Trzynastki, i okazało się, że go osaczyli, zrobiło się niesamowicie i ciekawie...Zastanawiałam się, jak oni mogli zrobić mu coś takiego ! Dopiero od tego momentu trochę go polubiłam, wcześniej jedynie mnie irytował.
Śmierć Prim była straszna, aż łza się zakręciła w oku, kiedy Peeta posadził prymulki w ogrodzie, na jej pamiątkę. Słodkie.
Ale ponieważ, ja od początku byłam za Gale'm bo wydawał mi się bardziej męski i zdecydowany i ogólnie fajniejszy, to wiadomo, że jestem niepocieszona wyborem Katniss...

Książka napisana jak zawsze cudownie, aż nie mogłam się oderwać. Zakończenie, moim zdaniem jest jej wielkim plusem.[/
____
Zaznaczaj spoilery!
Moderatorka
(aczkolwiek i tak "warn"!)

zaszumiał_wiatr

Dziś nareszcie skończyłam "Kosogłosa", mogłam przeczytać wszystkie Wasze opinie i spróbować przemyśleć swoją. I trudno jest mi ją przedstawić.
Jak obie wcześniejsze części, "Kosogłos" wciągnął mnie od pierwszych stron, wcale mi się nie dłużył. Choć na początku może nie obfituje w zatrzęsienie akcji, później, no cóż, nie sposób się oderwać.
Chwilowo brak mi słów, bo wciąż jestem pod ogromnym wrażeniem zakończenia. Po pierwsze, jestem wkurzona na panią Collins! Zgadzam się z van_dettą co do słowa. Zniszczyli Peetę. Zniszczyli jednego z moich ulubionych bohaterów! Wiem, że już nigdy nie był taki, jak przedtem, zresztą nikt z bohaterów. Ale Peety nie przeboleję Sad

Jeśli chodzi o Katniss, właściwie sama nie wiem, ale w tym momencie, jak wspominam, to nieco mnie irytowała. Nie mogę powiedzieć z jakiego powodu - może ta jej krótkowzroczność jeśli chodzi o Coin, może brak zdecydowania względem Gale'a i Peety. Cieszę się, że związała się z Peetą, ale wyglądało to, jakby po prostu tak wyszło. Oboje nie byli sobą, przeżyli więcej niż pozostali, więc może odnaleźli ukojenie w sobie nawzajem, ale czy również prawdziwą miłość? Boję się myśleć, że nie. W sumie zakończenie mówi, że tak. Ale czy do końca?
Otóż to, jak możemy nazwać zakończenie, czy było szczęśliwe?
Zbyt wiele osób zginęło w "Kosogłosie". Chociażby Prim, jej śmierć była zwieńczeniem okrucieństwa... Finnick, tak go polubiłam w tej części, jego bezgraniczną miłość do Annie, aż tu nagle - puf! - i nie żyje...
Co do Gale'a, przez poprzednie dwie części uważałam go za idealnego partnera dla Katniss. Wolałabym, że Igrzyska... skończyły się na drugiej części. W "Kosogłosie" Gale nie przypadł mi w takim stopniu do gustu, jego stanowczość w sprawie Orzecha, pomysły dotyczące pułapek i bomb... Ale z drugiej strony to Gale i żałuję, że stało się, tak a nie inaczej.
Zbliżając się do końca książki spodziewałam się jakiegoś niespodziewanego, spektakularnego zakończenia - myślałam nawet, że Katniss zginie, zabijając Snowa lub występując w obronie jednego z chłopaków. Jeśli Katniss miałaby przeżyć, w takim razie to Peeta połknie łykołaka albo zginie Gale. Oczekiwałam czegoś, co poruszy mną do głębi, wzruszy, zasmuci albo zmusi do przemyśleń. A jednak... Nic takiego się nie wydarzyło.
Czuję niedosyt. Nie wiem, czego mogłabym się więcej spodziewać, co utwierdziłoby mnie w przekonaniu, że zakończenie jest takie, jak powinno być, że nic nie zostało pominięte. Epilog z jednej strony mnie ucieszył(Peeta i Katniss z dziećmi), ale z drugiej wprawił w przygnębiający nastrój. Ludzki charakter i usposobienie się nie zmienia - władza zawsze będzie pożądana, zawsze postawiona na piedestale. Bez względu na wszystko nic tego nie zmieni.
To z pewnością jedna z najlepszych trylogii, jakie kiedykolwiek czytałam. Zapadnie mi w pamięci na większość życia, o tym jestem przekonana, nie raz do niej powrócę. Po "Kosogłosie" nie czuję się w pełni usatysfakcjonowana, czegoś mi brakuje, a zamykając książkę czuję niewysłowioną nostalgię. Może kiedyś dowiem się, czego mi zabrakło.