Kosogłos

Niunia

Już ją sobie czytam.... Very Happy

ajajajaj

elipsa

Ja też już mam ! aaaaaaa Razz

Idę czytać ! Very Happy

Zuz@

Ja musialam troche sie nachodzic ,ale tez juz mam Very Happy

Udało mi sie zdobyc Very Happy

Nie mialam czasu czytac ,dopiero kilka pierwszych rozdzialow za mna ,ale juz jestem zachwycona i nie moge sie doczekac zakonczenia...ale dluga noc przede mna wiec..xD

zaszumiał_wiatr

q1a1z1w2

Dzisiaj byłam w empiku, patrze i cała półka poświęcona tej książce *_*
Zaraz zacznę ją czcić. Tylko sobie posprawdzam wszystkie strony na necie i idę czytać ; >

justix

A ja miałam dzisiaj jechać po tą książkę, ale nie mogłam. I teraz będę mogła kupić dopiero 19. Sad

Nie wiem jak ja to wytrzymam.

elipsa

PRZECZYTAŁAM ! Very Happy

Książka jest cudowna, trzyma poziom poprzednich. Obecnie nie jestem w stanie napisać żadnego konstruktywnego komentarza. Jestem tak rozbita po końcówce... muszę to wszystko sobie jeszcze na spokojnie przemyśleć. Jutro podzielę się moimi wynurzeniami Razz

kaarmel

muszę przyznać, że do tej książki zabierałam się z zapartym tchem! cóż...

fabuła na pewno inna niż w dwóch poprzednich częściach - oczywiście nie ma opisanych żadnych igrzysk. czy to na plus? myślę, że tak, bo trzecich bym po prostu nie zniosła. jednak nie martwcie się - oczywiście haczyk jest!

dodatkowo fabuła kręci się bardzo szybko. w jednej chwili jesteśmy tu, a wystarczy dosłownie krótka chwila, a znajdujemy się w innym miejscu. to akurat na plus, bo nie ma zbyt długich wynurzeń o niczym. choć znowu niektóre rzeczy... są kompletnie pominięte. bez wyrazu.

w każdym razie - nie jest źle. jednak końcówka.. sama nie wiem czy mam ochotę porwać tą książkę, czy może jednak wznieść pod niebiosa. tak samo nie wiem czy mnie zawiodła kolejnością rzeczy/biegiem wydarzeń, czy może jednak jest najlepsza ze wszystkich części, bo stało się tak jak się stało, a wszyscy są... czy można tu uznać słowo szczęśliwi? tu zależy. zdanie co do zakończenia może być podzielone. i nie chodzi o epilog. chodzi o ostatnie dwa/trzy rozdziały. ja sama nie wiem co powiedzieć. po prostu zabrakło mi słów. tak samo jak nie mogę się pozbierać po przeczytaniu, bo najzwyczajniej w świecie zgubiłam jedną okruszynkę siebie.

no i bohaterowie. tak kosmicznie nie podobało mi się przedstawienie niektórych postaci w zupełnie innym świetle niż w poprzednich częściach.

ale do rzeczy!
SPOILERY:

@lma

Ja już chcę czytać Sad

Kaami, proszę napisz jeszcze jak oceniasz tą część. Czy jesteś zadowolona czy rozczarowana, czy spełniła Twoje oczekiwania, czy Suzanne zaskoczyła Cię w tej części Smile

Może być jako spoiler Smile

kaarmel

cytuję siebie: "jednak czymże byłaby książka gdyby nie zostawiała pustki w człowieku po jej przeczytaniu? pewnie byłaby niewarta tego czytania." wyjaśnienie to to, że książka coś z ciebie zabrała - stąd pustka.
i odwołując się do tego mówię - że ta książka jest absolutnie godna uwagi, zaskakująca na pewno! (dla mnie przez spoiler, i to tylko przez ten mały głupi spoiler w jednym momencie nie zaskoczyła), ale jest równocześnie dorównująca poprzednim częściom, choć czy przewyższająca.
dodatkowo muszę stwierdzić, że co jak co - jestem zadowolona. pusto, ale kosmicznie, przeogromnie, niewyobrażalnie zadowolona. rozczarowania jest może lekka krzta za niektóre mało opisane rzeczy... tak bez wyrazu!
aczkolwiek... może jakby za szybko sie skończyła mimo, że wszystko zostało jako tako wyjaśnione. może z deka za szybko. choć myślę, że bez sensu byłaby kontynuacja - a nawet jeśli by była - nie przeczytałabym za nic w świecie. dla mnie jest po prostu idealnie choć zapewne nie tak jak wszyscy by tego chcieli , bo jak wiadomo - każdy chciałby czegoś innego Smile

idealnie choć zbyt płytko ubrane w słowa.

q1a1z1w2

Postanowiłam nie przeczytać recenzji kaami, bo od razu przeczytam spoilery XD
Pierwszy raz nie przeczytałam (jak na razie) ostatniego zdania z książki. XD

kaarmel

Edytko - trzymaj się tam :* i wierzę w ciebie, że dasz radę i nie zajrzysz Wink

Zuz@

No wiec...zabijcie mnie, błagam. Otorz tak mnie wczoraj meczyl ten spoiler , na który wczesniej sie natknełam, bardzo chciałam wiedziec czy to prawda i jak to mam rozumiec...no i...sprawdziłam Sad

Okazało sie ,ze troche o cos inego chodzilo ,ale co tam...najgorsze, ze znam zakonczenie Sad

Booooze, dlaczego nikt mnie jeszcze nie walnal w ten glupi łeb, zebym przestala sobie czytanie psuc Razz

? Ehhh ale ide czytac dalej starajac sie zapomniec o tym ,co wiem^^

elipsa

No to teraz ja.
Przede wszystkim jestem tak nieodwołalnie zakochana w tej serii, że chociażby pani Collins napisała najgorszy chłam na świecie, ja i tak byłabym zachwycona. A, że nie napisała, to jest zachwycona jeszcze mocniej.
Tak bardzo nie mogłam się doczekać aż bd czytać, że zaczęłam już to robić w busie ( prawie po ciemku !) i od pierwszych stron tak mnie wciągnęło, że mało co a przegapiłabym mój przystanek. Już w pierwszym rozdziale dowiadujemy się o sytuacji Katniss i reszty. Jest w Trzynastce. Bezpieczna, z rodziną. Peeta jest uwięziony i torturowany.
I tu dosyć szybko pojawiło się małe zdziwienie. Myślałam, że cała książka będzie się opierała na tym, jak Katniss będzie próbowała uratować Peetę. Ale tak niestety nie było. Peeta był w Kapitolu, a Katnnis w 13. Nawet potem, gdy zostaje Kosogłosem nie walczy i go nie odbija. Co za to robi ? Spoty telewizyjne nawołujące do rebeliantów Rolling Eyes

To mi strasznie nie pasowało. Katniss uczestniczyła tylko w dwóch walkach w całej książce ! A nawet to było trochę pod publiczkę. Nie mogłam, jak byli na `froncie` i nie poszła do jakiegoś zadanie bo co ? Bo musiała się upudrować, żeby dobrze wyglądać Rolling Eyes

I te kamery... Idą na akcje z kamerami... Rolling Eyes

No, ale tu już się kończy moje narzekanie bo to była jedyna rzecz, która mnie trochę zirytowała.
Co było plusami ? Przede wszystkim akcja i napięcie. Nie mogłam się od tej książki oderwać. Wstałam może ze 2 razy, a tak tylko czytałam, czytałam, czytałam. Nie wiem w ile ją przeczytałam bo jak już zaczęłam to świat przestał istnieć. Moja mama ( też wielka fanka) zarzuciła mi, że się nie delektowałam, tylko połknęłam całą na raz. Zobaczymy jak ona już się do niej dorwie bo póki co nie wie, co mówi Laughing

Kolejnym plusem są bohaterzy. Patrząc już na całokształt mogę spokojnie stwierdzić, że Collins stworzyła pełnowymiarowe postacie, których charaktery się nie mieszają bo każdy jest inny.
Katniss wciąż ma to coś. Dziękuję Collins, że stworzyła bohaterkę, która mnie nie irytuje. To przywraca mi wiarę w postaci żeńskie.
Gale był zimny, nie miał żadnych zahamowań, czasami traktował ludzi jak tylko kolejną zwierzynę. Nie wiem czy mam prawo mu się dziwić, ale niektóre zachowania były po prostu złe. Już wcześniej wiedziałam, że Katniss wybierze Peetę, ale po tym jak przedstawiła Gale`a nie miałam żadnych wątpliwości. Ona potrzebowała ciepła po tym co przeszła, a nie miejscami brutalnego mężczyznę, którym by się stał Gale.
No i Peeta... To co z nim zrobili był straszne. Na początku nie przywiązywałam wagi do tego osaczenia, gdyż byłam pewna że to zwykła wymówka dla Katniss. Sądziłam, że po torturach, które przeszedł tak jakby z jej powodów, po tym co tam o niej mówili, no i kiedy po prostu go złamali, sądziłam, że nienawiść, chęć morderstwa brały się z psychiki, a tu takie coś Shocked

Po tym jak się zachowywał, jak mówił- dla mnie to był zupełnie ktoś inny, dlatego nie wyobrażałam sobie, że mógłby być z Katniss. To co z nim zrobili było straszne. A jednak odzyskał Katniss i mam nadzieję, ze pomogli sobie nawzajem.
I Haymitch ! Uwielbiam tego gościa ! Zdecydowanie ulubiony bohater dorosły.
Pokochałam Finnicka i chyba zmieniam team Laughing

ten facet jest cudowny ! Inteligentny, błyskotliwy, zabawny i tak uroczy, że aż czułam ten jego urok przez kartki. No i jego wielka miłość. Poznaliśmy też jego historię po jego igrzyskach. Co tu dużo mówić, może i miał z tego jakąś przyjemność ( chociaż wątpliwą), ale zaryzykuję stwierdzenie, że został jakąś ekskluzywną prostytutką. Strasznie mi go szkoda było. No i dlaczego zginął ?! Evil or Very Mad

Dzięki pewnemu uprzejmemu użytkownikowi, który postanowił uraczyć nas spojlerami, wiedziałam że zginie, ale nie sądziłam, że w taki sposób ! Katniss jego śmierci poświęciła 2 zdania ! Gdyby ominąć jedną linijkę nawet by się można nie połapać, że jego już nie ma ! A przecież byli przyjaciółmi ! Czasami odnosiłam wrażenie, że wolała towarzystwo Finnicka od Gale. No więc ta śmierć zabolała mnie najbardziej.
Za to śmierć, która zabolała Katniss najbardziej, to śmierć jej siostry... To było straszne. Rozumiem, że dziecko miało zdolności, ale to DZIECKO ! wypuszczenie jej w te zamieszki było cholernie głupie ! Ja rozumiem, że tam były dzieci, które umierały, ale przecież spadochrony wciąż były w ich rękach. To, że nie odpaliły, nie znaczy, że nie odpalą później.
Śmierci w tej książce było dużo. Nie wiem czy powinnam podziwiać Collins czy jej za to nienawidzić. Wybieram 1 wersję. Uśmierciła bohaterów, których sama stworzyła i których na pewno kochała ( jak tu nie kochać Finnicka ?) Nie bała się tego zrobić i za to ją szanuję. Meyer np nie potrafiła zdobyć się na takie zakończenie. U niej nawet marnej bitwy nie było. No, ale to nie ta klasa.
Wymieniłam 2 główne śmierci, ale ich było znacznie, znacznie więcej. Madge, Boggs, prawie cała ta ekipa kamerzystów, i Cianna. Nie wiem czego się spodziewałam po tym ostatnim, ale na pewno nie chciałam się dowiedzieć o jego śmierci już w 1 rozdziale. Biedny, kochany Cianna...
Ale ginęli także Ci źli. Wiedziałam, że Katnnis zabije Coin. Podstępna suka, zapewne sama bym ją zabiła jak bym miała możliwość.
Sceną przy której się całkowicie rozkleiłam to rozmowa Katniss z Jaskrem. Strasznie mną ruszyła. Nie wiem czemu, ale ten fragment był fenomenalny.
I epilog. Po tym głupim spojlerze znałam zakończenie, ale wydawało mi się tak błahe, że nie chciałam w to uwierzyć. Jednak to, jak zostało to opisane zmienia postać rzeczy. Wtedy pomyślałam sobie- Katniss i dzieci ?! W książce jednak widać, że zrobiła to dla Peety. Przez 15 lat się opierała, aż w końcu zrobiła to dla niego ( no i dla siebie też, ale nie o to chodzi Laughing

) Nie poznajemy imion dzieci, są nazywane chłopcem i dziewczynką, nie ma zbędnych pseudoszczęśliwych myśli, ani Katniss-mamy zmienionej nie do poznania. Jest Katniss, która chociaż szczęsliwa, wciąż nie może uporać się z przeszłościa.

Dobra, teraz chciałam przeprosić, za te moje przydługie wynurzenia, ale musiałam to z siebie wyrzucić Very Happy

Jeżeli znalazł się ktoś, kto to przeczyta, to gratuluje mu wytrwałości Wink

kaarmel

dziękuje droga elipso za gratulacje - przeczytałam co do słowa! Very Happy

i kurde..

elipsa

Nie sądzę, że jest nieszczęśliwa. Tylko po prostu nie wie jak po tym wszystkim żyć. To bardzo odbiło się na jej psychice. Po tym wszystkim co przeżyła mogę zrozumieć jej strach, nieprzespane noce czy czasami nawet niechęć do życia. Nie jest jej łatwo. Jest wyczerpana i zniechęcona, ale w swojej rodzinie na pewno odnajduje szczęście.

I po tym wszystkim przypomina mi się cytat Finnicka: `Pozbierać jest się dziesięć razy trudniej, niż rozsypać ` strasznie mi się on spodobał <3

kaarmel

a mi się w kosmos podoba "Niektóre drogi trzeba pokonywać samotnie" <3

elipsa

A no to się rozumiemy Very Happy

Wgl zauważyłam, że każda książka ma jakieś takie krótkie `hasełko`, np. W pierścieniu ognia- tik-tak, a dla mnie w tej książce jest to `Prawda czy fałsz`

kaarmel

kurde xD
tak też myślałam o czymś związanym z Peetą, ale kompletnie zapomniałam... ehh.

w każdym razie..

mateusus

To i ja dołączam do tych, co przeczytali Smile

Jak dla mnie "Kosogłos" jest dość nudny. Nie ma tu Igrzysk, które jednak napędzały akcję w poprzednich częściach. Zbyt krótki jest opis działań drużyny 451 w Kapitolu. Jakoś tak w całej książce działo się dużo, ale raczej powoli.
Trochę zdenerwował mnie opis przejęcia władzy w Kapitolu. Coś w rodzaju "uśpię sobie Katniss, a potem w skrócie opowiem, co się działo"...
Odnośnie wątku miłosnego, zastanawia mnie tylko jedno: czemu Peeta? Wiem, że mogła mieć uzasadniony żal do Gale'a, który był tu zdecydowanie zbyt bezwzględny i okrutny. Ale wydaje mi się, że Peeta po swoich próbach zabicia jej nie był wcale lepszy. Co prawda nie był wtedy w pełni świadomy, ale jednak...
Ostatnie rozdziały były naprawdę straszne, wszyscy po kolei ginęli... Kojarzy ktoś film "Nowa Policyjna Opowieść" z Jackie Chanem? Dawno oglądałem, ale tam był podobny motyw.
Scena egzekucji Snowa naprawdę mnie zaskoczyła, ale w sensie pozytywnym. Coin na początku wydawała mi się po prostu władcą, który potrafi utrzymać dyscyplinę, czy coś w tym rodzaju, ale pod koniec książki była gorsza od Snowa.

I tak o bohaterach:
Gale - na początku stary, dobry Gale, któremu jednak nie idzie z Katniss... Z winy ich obojga. Jeszcze podczas rozmowy o kolibrach nie podejrzewałem, że może być aż tak bezwzględny. A potem, gdy mówił o sposobach zadania jak największych strat wśród ludzi, naprawdę mnie przeraził. I potem ta cała scena ze śmiercią Prim, to się nie mogło skończyć dobrze.
Peeta - nigdy go nie lubiłem... Wink

Tutaj dużo się nie zmieniło. Jego wypowiedzi w czasie wywiadu działały mi na nerwy, chociaż wiedziałem, że nie mówi tego z własnej woli. Potem scena z próbą zabójstwa, też wiedziałem, że to nie jest jego pragnienie, ale zawsze... Pod koniec już, gdy zaczynał wracać do normalności, nie byłem aż tak zdenerwowany na niego, ale niesmak ciągle pozostał.
Przeraziło mnie też, że aż tyle osób zgodziło się na nowe igrzyska... W tym Katniss i Haymitch. Wiem, że po tym, co przeżyli, mogli to zrobić, ale przecież wiedzieli, jak sami cierpieli po Igrzyskach...
Boggs - na początku wzbudzał niechęć, ale po tym bombardowaniu w 8. wzbudził moją sympatię. I naprawdę było mi go żal, gdy zginął.
Coin - chyba najbardziej znienawidzona postać. Już Snow był lepszy. Była zimna, okrutna, zazdrosna i jej śmierć mnie trochę pocieszyła.
Beetee - jednym słowem geniusz Smile

choć też przyczynił się do śmierci Prim...
Prim - zaskoczyła mnie swoją dojrzałością. I nie powinna kończyć w taki sposób.

to tak w skrócie ;D mam dużo więcej w głowie, ale nie wiem, jak to napisać ;D

elipsa

mateusus

elipsa

mateusus

elipsa