1. Melancholia sukuba - Richelle Mead

q1a1z1w2

Zaczęłam czytać przed godziną, jakoś trochę mnie męczy. Miałam ochotę zrezygnować, ale przeczytałam recenzje @lmy i Martycji i tak mnie zachęciły, że postanowiłam przebrnąć przez to ; >

Książka koszmarna. Myślałam, że umrę z nudów.
Przeczytałam dużo pozytywnych recenzji o tej książce, a ja nie mogłam za nic jej przetrawić. Ciągnęła mi się niemiłosiernie , ciągle przerywałam czytanie, denerwowała mnie postać Georginy.
Nie przeczytałam całej bo już nie mogłam, zostało mi około 120 stron i może kiedyś dokończę czytać, ale to przed snem , jako środek usypiający.

Agnesja

malina1236

Zaczęłam właśnie dzisiaj czytać i mnie wciągneło

Meggie

Za każdym razem, kiedy jestem w Empiku, sięgam po tą książkę, czytam opis i odkładam na półkę. Wydaje mi się, że to będzie takie oklepane, historia podobna do wielu innych z popularnych ostatnio zmierzchów, everów, nazanczonych itp., tylko z innymi bohaterami xD Ale może się skuszę, po tylu pozytywnych opiniach.

q1a1z1w2

A ja uważam że szkoda pieniędzy na to. Ja tej książki za nic nie mogłam przetrawić xD

Rosemary

Właśnie skończyłam czytać tę książkę. Od razu mogę powiedzieć, że bardzo mi się podobała.

Georgina Kincaid próbuje prowadzić normalne życie, pracuje w kawianio - księgarni (uwielbia mokkę z białą czekoladą xD) Miejsce jej pracy odwiedza jej ukochany pisarz, po ich pierwszej rozmowie widać, że bohaterka nie ma problemów z wysławianiem się i ma cięty język Razz

A potem akcja toczy się tak szybko i niesamowicie, że nie sposób się oderwać.

Zalety książki:
1. Bohaterka uwielbia czytać (zasada 5 stron xD)
2.Nie jest kolejną rozhisteryzowaną osobą, którą trzeba chronić.
3. Autorka nie owija w bawełnę i opisuje ze szczegółami
4. Georgina jest piękna, ale nie płytka
5. Po prostu świetna książka

Tylko, że dla mnie ona nie jest typowym paranormal romance, hmm bardziej kryminałem. Ta zagadka itd.
Podoba mi się straaasznie jak są momenty jak Georgina opowiada o bohaterach książkowych Setha (jej ulubionego pisarza)
Polecam! Jest tak samo dobre jak Akademia Wampirów, tylko dla troszkę starszych czytelników Razz

Do osób które się wahają: moim zdaniem ta książka jest oryginalna, więc nie bójcie się, że okaże się kolejnym Zmierzchem, a i okładką się nie przejmujcie, nie jest piękna, ale liczy się zawartość, no nie?

Mira

Świetna książka. Very Happy

Bałam się właśnie, że będzie taka jak wszystkie teraz, ale zostałam bardzo miło zaskoczona.

Wreszcie jakaś konkretna główna bohaterka z interesującym (i pikantnym) życiem! Pikantność tej książki to w ogóle dla mnie największy jej plus, we wszystkich tych ostatnich książkach dla młodzieży brakowało mi właśnie seksu, więc fajna odmiana. Very Happy

Georgina nie była jednak najlepszą postacią w tej książce, bo takową był oczywiście.. Carter. Ale ogólnie za mało go było, mam nadzieję, że w drugiej części, która już zakupiona czeka na półce, będzie go więcej! Smile

Poza tym Jerome był świetny i to, jak wyszło na jaw, że wygląda jak Cusack nie z przypadku Razz

świetna była ta scena w jego domu xD
A najfajniejsze w całej książce wydało mi się porównanie przez S. jego i Georginy do Tetydy i Peleusa, to było takie słooodkie i naprawdę wtedy trafne, a ja ogólnie lubię mitologię, więc już w ogóle. Smile

Całość oceniam naprawdę bardzo pozytywnie, bo ta książka to świetne połączenie kryminału i romansu, doskonała na takie zimowe wieczory. Smile

Poleeeecam!

Werdandi77 · Wysłany: Śro 20:30, 02 Mar 2011 Temat postu:

Uwielbiam Georgine Kincaid. Właśnie zaczęłam czytać Namiętność sukuba. Tę książkę czyta się dokładnie tak jakby oglądało się serial w telewizji. W stu procentach zgadzam się z Rosemary. Bohaterka nie jest naiwna i wie czego chce. Poza tym w tej książce nawet postacie drugoplanowe są bardzo wyraziste. Mają określone charaktery i sposób bycia, jak na przykład Carter - anioł ćmiący papierosy.

Virtualna · Wysłany: Nie 12:43, 06 Mar 2011 Temat postu:

Kocham tą serie książek. Bardzo podpadły mi pod gust.Autorka świetnie pisze, nie owija w bawełnę, że tak się wyrażę i tworzy wyraziste postaci. Każda z części było wprost boska < 3 aż się nie mogłam oderwać. Przeczytałam na razie 5 części i ze zniecierpliwieniem czekam aż ukaże się w polsce 6.

RoseHathaway

Świetna książka. Zabawna, z humorem, a sceny erotyczne są... cóż realne? ;>
Bardzo polubiłam Romana, Georginę, Cartera i Jerome'a. Reszta jest też ok, ale oprócz Setha :O

Shetani

RoseHathaway

Shetani

Mnie jest w sumie obojętny, znacznie bardziej lubiłam Bastiena. Zgodzę sięz tym, że Seth jest taki zwyczajny, no ale może właśnie taki był zamiar artystyki ; d

anusiaa

Na początku książka mnie nie porwała, nie myślałam o niej po prostu jak mi się nudziło to ją czytałam,ale później się rozkręciła i musiałam doczytać co będzie dalej. SPOILERNie spodziewałam się że nefilimem będzie Roman, co prawda od początku chciałam żeby wybrała Setha. Denerwowały mnie trochę sceny erotyczne znaczy chodzi o to że było ich tak dużo i szczegółowo opisane, ale dało się przeżyć.Na pewno przeczytam następne części, a książkę oczywiściee Polecam!!!! Surprised

ven_detta

Odświeżyłam sobie ostatnio pierwszą część, bo mam zamiar w te wakacje nadrobić całą serię Very Happy

I wyszła z tego recka Very Happy

Sukuby to demony przybierające postać pięknych kobiet, które nawiedzają mężczyzn w snach i kuszą ich, w celu pozyskania ich energii życiowej poprzez stosunek płciowy. Główna bohaterka „Melancholii sukuba” od dobrych kilku stuleci jest właśnie takim sukubem na usługach Piekła. Brzmi demonicznie? Otóż Georgina nie jest typowym sukubem. Stała się nim z powodu wydarzeń z przeszłości, ale nie jest to wcale życie, o jakim kiedykolwiek marzyła. Na co dzień pracuje w dużej księgarni, jako zastępca kierownika, i chociaż mogłaby mieć każdego mężczyznę, bardzo skrupulatnie dobiera swoje ofiary – woli wykorzystać zwykłego szumowinę, niż porządnego gościa, a już na pewno nie jest zainteresowana rozkochiwaniem w sobie nikogo. Ale co zrobi Georgina, kiedy to ona sama zapała uczuciem do zwykłego śmiertelnika? Czy taki związek ma w ogóle szansę na przetrwanie?

Ci, którzy już spotkali się z twórczością pani Mead, doskonale wiedzą czego spodziewać się po głównej bohaterce: Georgina jest twardą babką, która woli działać, zamiast użalać się nad sobą czy rozmyślać. Stale towarzyszy jej błyskotliwe poczucie humoru i zawsze można liczyć na jej ciętą ripostę, nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Dzięki temu, że narracja jest pierwszoosobowa, poznajemy ją bliżej – jej myśli, przeszłość, motywy, którymi się kieruje – i chociaż jej zachowania nie zawsze są logiczne, to jednak w pełni zrozumiałe. Georgina doskonale prowadzi czytelnika przez historię, ani trochę nie przynudzając. Podobnie jest z resztą – wszyscy bohaterowie są przesympatyczni, świetnie przedstawieni, różnorodni. Każdemu poświęcona jest wystarczająca ilość uwagi, a swobodne dialogi sprawiają tylko, że ich relacje wydają się być bardzo naturalne i niemal rzeczywiste. I tutaj autorka nie ogranicza się w żaden sposób: mamy do czynienia zarówno z ludźmi, jak i demonami, aniołami, diablikami, wampirami oraz każdą inną nadnaturalną istotą, ich mitologią i przyjętą hierarchią, co dodatkowo urozmaica historię.

Całość osadzona jest w realiach współczesnego Seattle, przeplatana ze sprawami paranormalnymi. Historia nie jest zbyt wymagająca, mimo że w tle pojawia się wątek kryminalny (który, przyznam, pozytywnie mnie zaskoczył – dałam się wodzić za nos do samego końca), to jednak sporą część uwagi autorka poświęca problemom osobistym Georginy. To sprawia, że wszystko ładnie się równoważy i nie przytłacza czytelnika jednym czy drugim, a czytanie staje się lekkie i przyjemne. Chociaż to było moje drugie spotkanie z Georginą i spółką, historia wciągnęła mnie równie mocno i zanim się obejrzałam, byłam już na ostatniej stronie. Co więcej, odebrałam książkę jeszcze cieplej niż za pierwszym razem, ponieważ już wcześniej poznałam bohaterów i fabułę, więc dostrzegałam rzeczy, których nie zauważałam wcześniej.

W „Melancholii sukuba” znajdziecie wszystko, czego potrzebujecie od dobrej lektury – zawiera typowy dla pani Mead humor i urok, chociaż nie nastawiałabym się na nic ambitnego. To taka demoniczna historia „z przymrużeniem oka”, doprawiona subtelną erotyką i pikantnymi żartami - idealna, żeby na kilka godzin oderwać się od rzeczywistości. Ja spędziłam z nią bardzo miło czas, przywiązałam się do bohaterów i z przyjemnością sięgnę po kolejne części Wink

MUlka

Powiem szczerze, że pierwsze 100 stron szło mi straasznie opornie, drugie 100 już lepiej, ale nadal obojętnie , ale w końcu po tych 200 wciągnęłam się na całego Smile

Co mi się podobało najbardziej? Zdecydowanie postacie, polubiłam wszystkich, bez wyjątku, oczywiście jednych bardziej - drugich mniej Smile

Seth owszem jest specyficzny, można powiedzieć, że ciapowaty Smile

ale myślę, że o to chodziło żeby był najzwyklejszy jak tylko się da ... speszony, liczący kroki przy tańcu, bez nałogów, nie za piękny - ale na swój sposób uroczy Smile

Najbardziej chyba polubiłam Cartera, mam nadzieję że będzie go więcej w kolejnych częściach.

Sama intryga, no kurcze nie powiem, byłam wręcz pewna że wiem kim jest morderca, ale się myliłam Smile

co nie znaczy że byłam zadowolona, że to właśnie ta osoba Wink

Ładnie sobie autorka ze mną pogrywała Wink

Sceny intymne: z racji fachu Georginy, obawiałam się, że będzie ich więcej, ale było ilościowo znośnie i całkiem przyjemnie Wink

Podsumowując Wink

póki w życiu Georginy coś się dzieje, a nie tylko chodzi do roboty i użala się nad swoim losem (tu przyznaję całkiem jak Bridget Jones Wink

) to czyta się fajnie. Jest mroczno, dowcipnie, mało opisów i dużo ciekawych dialogów ... mam nadzieję, że to się utrzyma przy kolejnych tomach.

Gość

Tytuł jakoś mnie specjalnie nie zachęciła, ale pomyślałam, że skoro to napisała Richelle Mead to musi być świetne. Nie myliłam się.Od razu mnie wciągneło. Zwłaszcza pierwsza część.Bardzo polubiłam Georgine i setha:)

Shetani

Tak... zaczęłam od bodajże 3 części, potem 2 potem reszta a dopiero teraz przeczytałam pierwszą, ale nie był to żaden problem. I w sumie nie mam siły dużo pisać, kocham Georginę, ta seria jest świetna. Bardzo podobała mi się scena poznania Setha ; d taka wtopa xD no i kiepsko mi się troche czytało z jednego względu... od początku wiedziałam kim jest Roman. Ale pomijając to to książka jest znakomita.. jak i reszta serii.

Sihhinne

Przeczytałam i bardzo mi się spodobała. Naprawdę fajna i odstresowująca książka.
SPOILER! Jestem fanką Cartera i mam nadzieję, że kiedyś się zejdą. Seth mnie denerwował, Roman też.
Dzięki tej książce polubiłam twórczość pani Mead, i niezwłocznie muszę sie wziąć za następne części^^

Itasia

Cóż, pozwolę sobie odświeżyć temat >D
Właściwie i ja się podłączę do powyższych opinii - książka bardzo mi przypadła do gustu, i na prawdę warto ją przeczytać. Wszystko, co jest w serii o Sukubie zawarte ma swoje granice, i nie ma tego za dużo. Co więcej książkę czytało się na prawdę miło, i przyjemnie. Muszę przyznać, że Mead postarała się. Akademii Wampirów nie miałam jeszcze okazji przeczytać, ale Melancholia Sukuba na prawdę robi swoje. Poza tym, ciekawi bohaterowie, zabawne dialogi i...akcja Very Happy

Niemalże ciągle się coś dzieje, książka trzyma w napięciu, i co jest zaletą(jak dla mnie) nie ma jednego, głównego wątku, a wiele pobocznych. Sama postać Georginy jest dość nietypowa, i dobrze opisana. Jej charakter, oraz zachowanie jak najbardziej do niej pasuje, i jak pisaliście powyżej - nie jest histeryczką, której trzeba pomagać.
Ogółem rzecz ujmując polecam tę książkę, każdemu, kto jeszcze jej nie przeczytał :3

rollin

Musze ją mieć !! Razz

czekoladowa

Ja jak na razie przeczytałam tylko Melancholię... ale mam zamiar zakupić nasepne bo jak dla mnie to super seria. Styl Mead jest świetny i łatwo się czyta jej książki Smile

Martycja

A do tego, autorka ma świetne poczucie humoru Very Happy

inne jej serię są również świetne, więc jak będziesz mieć okazje, to przeczytaj Akademię Wampirów i/lub Córkę burzy Wink

Miuccia · Wysłany: Pią 15:42, 30 Mar 2012 Temat postu:

W końcu, po wielu podejściach i odstawiania książki na bok na kilka miesięcy, przebrnęłam do końca ! Nie wiem dlaczego tak mam, ale na samym początku trudno mi przebrnąć przez powieści tej pani, tak samo było z Akademią Wampirów, ale jak już się wciągnę, to trudno mnie oderwać. Skończyłam wczoraj i się po prostu zakochałam ( dzisiaj jestem już w połowie drugiej części Smile

, dziękuję niebiosom za nową bibliotekę na osiedlu, która wyposażona jest we wszelakie nowości ). Bohaterowie są świetni. I zdecydowanie moim ulubieńcem pozostaje Seth ;d Co do samej wizji sukubów, jako istot żywiących się ludzką energią to dla mnie było to pierwsze spotkanie z tego typu gatunkiem i raczej podchodzę do niego dość entuzjastycznie. Ogólnie polecam, ale tej trochę starszej młodzieży Smile

Emiley

"Melancholię Sukuba" czytałam dosyć dawno, ale przyznaję, że nie wciągnęła mnie ona na tyle, żebym chciała przeczytać następne części. Kiedyś zaczęłąm czytać gorąco polecaną przez moją mamę "Akadmię Wampirów" wymiękłam po pierwszym rozdziale. Z Sukubami na początku miałam to samo, ale zmusiłam się do czytania, bo opis był dla mnie niezwykle zachęcający. Przeczytałam i szczerze tego żałuję. Nie podobało mi się praktycznie nic w tej książce, a Georgina z tym skakaniem z kwiatka na kwiatek mnie totalnie od siebie odrzucała.
Już za bardzo nie pamiętam o co chodziło dokładnie w tej książce, ale jedyną postacią, która była znośna to Seth.
Nie polecam jej, bo jak dla mnie oprócz ładnie zobrazowanych scen erotycznych, nie znajdzie się tu nic ciekawego.