9. Felix, Net i Nika oraz Świat Zero

Martyna.

Premiera: 9.11.2011

Co, jeśli dzisiejsza rzeczywistość różni się od tej, którą pamiętasz z wczoraj? Zawodzi cię pamięć, czy cały świat próbuje cię oszukać? Jeśli tak jak Felix, Net i Nika przeszedłeś przez Pierścień – po drugiej stronie czeka cię wiele niespodzianek. Przygody, humor, gimnazjalne miłości – tego, jak zwykle w książkach serii „Felix, Net i Nika”, nie zabraknie!

Sihhinne

Ja już się nie mogę doczekać^^
Tytuł wydaje się być trochę dziwny,ale nie jest źle:)

Martyna.

Pierwszy fragment książki:

Sihhinne

Yeah!:3 Te fragmenty są genialne:3
Ach, uwielbiam wypowiedzi Neta<3

Breath

O rany, już się nie mogę doczekać! Net jak zwykle ma genialne teksty. ^^

sasyt

Świat zero... Ciekawe ciekawe Smile

nie powiem... cytaty jeszcze lepsze, ale teraz estem zła na siebie, że to przeczytałam... Nie wiem, czy dam radę doczekać... Razz

Martyna.

Ach, właśnie się dowiedziałam, że książka została podzielona na dwie części, tak jak w przypadku OS. Czyli 1 cz. teraz (9.11.), a druka w przyszłym roku. Wink

sasyt

już w listopadzie??? Super!!

kaarmel

O nie! Nowa część, a ja nie przeczytałam poprzedniej... Co gorsza nawet nie kupiłam.. Ehh. Trzeba coś z tym zrobić Very Happy

Dawno nie czytałam, a to jest przecież tak genialne! Very Happy

Musi być

Sihhinne

Moja pierwsza reakcja na widok książki: pisk. Druga: pląs po pokoju. Trzecia: jeszcze głośniejszy pisk. A czwarta: to wyrwanie jej tacie z ręki i sprint do pokoju by zacząć czytać.
Rafał Kosik nie zawiódł najnowszą książką, choć momentami czułam się jak w TMK=.=
Przez pierwsze strony płakałam ze śmiechu, co sprawiło, że rodzice się dziwnie na mnie patrzyli Very Happy

Ogółem: genialna! Tak więc, Kaami, musisz przeczytać Very Happy

~~~Aly~~~

Mnie ta część niestety zawiodła. Odnoszę wrażenie, że autorowi powoli kończą się pomysły. Między kolejnymi tomami dostrzegam coraz więcej niepokojących podobieństw. Mimo tego momentami było naprawdę zabawnie, więc nie żałuję zakupu:)

Alice

Wreszcie skończyłam. Nie wiem w sumie dlaczego tak długo ją czytałam, bo zła nie była.
Jedyne podobieństwo, które zauważyłam między tą częścią a Teoretycznie Możliwą Katastrofą, to pierścień. Może to jednak być spowodowane tym, że TMK czytałam ponad trzy lata temu i pamiętam tylko ogólnie co było w środku.
Ale wracając do światów alternatywnych. Zabawnie było - jak zwykle. Niestety była to pierwsza część, przy której nudziłam się momentami. Mogę to oczywiście usprawiedliwić tym, że jest to 9. część, ale po co?
Po którymś z kolei skoku zwyczajnie miałam dość, bo ile razy można zmieniać świat? Rozumiem, że jest ich nieskończenie wiele, ale mam nadzieję, że nie będą przez wszystkie przechodzić.
Jednocześnie przeczytawszy ostatnią stronę Świata Zero miałam ochotę udusić Kosika z dwóch powodów. Po pierwsze, bo nie wyjaśnił zagadek zawartych w tej części, a po drugie dlatego, że skończył w TAKIM MOMENCIE ! Jak tak można?

Mimo lekkiego zawodu, miło spędziłam świat przy tej książce i na pewno sięgnę po kolejną część Smile

Primrose

Książka stoi na półce, najpewniej zabiorę się za nią w tym tygodniu, bo już stęskniłam się za jej bohaterami od ostatniego czytania. Wink

Breath

Też już jestem "po". Książka podobała mi się, to była chyba pierwsza część, w której zrozumiałam wszystkie szczegóły techniczne maszyn opisywanych przez autora. Sam pomysł na książkę też całkiem niezły. Jedyne, co mi się nie podobało, to zakończenie w TAKIM momencie, bosz, jak tak można ;d

patusia.dorota

Zapomniałam wrzucić wcześniej... Wink

Niedawno zaczęłam czytać serię Felix, Net i Nika polskiego autora Rafała Kosika. Polecił mi kolega, koleżanka. Wzięłam na próbę, pamiętam, że wtedy myślałam, ze to seria dla młodszych czytelników. Teraz minęło pół roku, mam już 16 lat(teoretycznie za kilka dni, ale uznajmy) i właśnie skończyłam czytać 9 część serii. Nawet nie wiem, kiedy to wszystko tak szybko minęło. Przecież jeszcze niedawno zabierałam się za „Gang Niewidzialnych Ludzi”, a teraz czytam już „Świat Zero 2. Alternauci”. Szkoda, że przygoda tak szybko się kończy, ciekawi mnie, czy będę kolejne tomy... Pozostaje tylko na to liczyć.

Czasem robimy coś nie myśląc o konsekwencjach, tak prostu „na spontana”, czasem wychodzi to nam na dobre, a czasem... No właśnie, jak myślicie, jak wyszło naszym kochanym bohaterom? Oczywiście ta druga opcja, mniej przyjemna, jej skutki poznacie sięgając po kolejną część przygód paczki przyjaciół.

Felix postanowił pochwalić się przed przyjaciółmi nowym samochodem mamy, dziś mieli przedstawiać prezentację, zdążyli na ostatnią chwilę. Oczywiście prezentacja nieszczególnie się udała, a raczej poniosła druzgocącą klęskę. Nie przejmują się, bo dziś są imieniny Felixa, który urządza imprezę w domu. Oczywiście nawet chowanie niebezpiecznych, niecodziennych urządzeń i wynalazków nic nie dało. Impreza okazała się szalona, gości zaatakowały metalowe nogi, łapacz pająków, a do tego obejrzeli film z kamer domowych Felixa, na którym widać całujących się Celinę i Klemensa, ale w gruncie rzeczy dzień się jeszcze nie skończył, teraz może być tylko lepiej....
Jesne, bo w przypadku naszych przyjaciół jest to możliwe. Felix razem z Netem i Niką zostali zaproszeni do instytutu. To ma być niespodzianka, nie wiedza, co ich czeka. Pan Polon chcę pokazać nastolatkom nowy wynalazek, kopię Pierścienie z Milo. Jumpgate, bo tak nazwano kopię, nie mają jeszcze zbudowanej swojej drugiej wersji, są w fazie testów. Gdy eksperyment z włączeniem się powiódł, naukowcy wyłączają urządzenie i idą na poczęstunek. Przyjaciele za namową Neta przechodzą przez wyłączone Skoczywrota i nic się nie dzieje.
Wszystko jednak zmienia się następnego dnia.

Zaciekawił mnie ten tom, już dawno o nim słyszałam, do tego dostał jego kontynuację pod choinkę, bardzo chciałam przeczytać. Okazało się, że dobrze zrobiłam, książka jest świetna. Niezwykła historia zmian rzeczywistości mnie pochłonęła. Niby pomysł podobny do drugiej części „Teoretycznie Możliwej Katastrofy”, a jednak tak różny. Tu razem z przyjaciółmi trochę zmieniamy rzeczywistość, możemy zobaczyć, co by było gdyby... Co zawsze mnie interesowało, często po przeczytaniu jakiejś serii zastanawiam, się co by się stało, gdyby to się nie wydarzyło, albo to stało, a tu mam tyle możliwości, ciągle zmiany, raz na gorsze, raz na lepsze.

Na początku zagadkowy był dla mnie tytuł Świat Zero, o co mogło chodzić autorowi, rozmyślałam. Jednak zostało to objaśnione, potem wydawało mi się to oczywiste i dziwiłam się, czemu sama na to nie wpadłam... W tym tomie przygoda goni przygodę, czytelnik nie ma chwili wytchnienia, czytałam od południa aż do północy, tak zaciekawiły wprowadzone wątki. Książka jest pełna niebezpieczeństw, czyta się ją z zapartym tchem. Uwielbiam takie historie, nie można się w nich nudzić. Cieszę się, że pan Kosik tak świetnie sobie radzi z tą serią, że dba o czytelników i nadal trzyma poziom. Czasem oczywiście trafi się jakaś część, która się mi trochę mniej spodobała, ale nie można wymagać, że zawsze wszystkim się dogodzi.

Książka to sama przyjemność czytania, godna polecenia młodym czytelnikom, na pewno nie jednemu przypadnie do gustu. Kolejny tom już powoli zaczynam, ciekawi mnie, jak skończy się ta opowieść. Przygoda rozpoczęta, a ja niezwykle się z tego cieszę.
Ocena 10/10