Magiczna gondola - Eva Völler

patusia.dorota

A to zaskoczenie, jak dla mnie książka mogła by się skończyć po tym tomie. I zgadzam się z którą z poprzedniczek, końcówka przesłodzona. Może potem coś napiszę. Wink

____________________________________
Poza czasem

Marzy Ci się wakacyjna przygoda, a najlepiej w jakimś niesamowitym miejscu? Nienawidzisz nudy, chcesz zaszaleć? Uważaj, o czym marzysz. To wszystko może się wydarzyć, a Ty potem będziesz tylko błagać, by wszystko się skończyło....

Anna przyjechała razem z rodzicami do Wenecji, rodzice zajmują się pracami naukowymi, a dziewczyna spędza całe dnie na zwierzaniu starego miasta. Pewien dzień jednak był szczególny, wydarzyło się wiele niespodziewanych rzeczy. Gdy szła przy kanale zaczęła swędzieć ją szyja, to był znak, zbliżało się niebezpieczeństwo, nagle zobaczyła czerwoną gondolę. Czy ona może być niebezpieczna?
Kilka dni później Anna ogląda paradę historycznych gondoli, znów spostrzega tę niecodzienną. Wpada do wody, ratuję ja mężczyzna, którego już kiedyś spotkała. Nagle powietrze zaczyna drżeć, a Anna widzi już tylko ciemność...

Od razu muszę przeprosić, że tak chaotycznie, kilka dni zmieniałam początek, ale cały czas opis wychodził mi bardzo nieskładnie, wybaczcie musi zostać taki jaki jest, nie mam już do niego siły. Zacznę od tego, że od zawsze interesowały mnie podróże w czasie, przeczytałam kilka książek z tym motywem, jedną z nich była Trylogia Czasu, Kernit Gier. Wszystkie trzy książki bardzo mi się spodobały, więc chciałam znowu wczuć się w ten klimat, w niebezpieczne podróże, niezwykła miłość. Podobno seria „Poza czasem” to wszystko ma.. A do tego z tyłu na okładce polecała ją autorka mojej ukochanej Trylogii. Musiałam kupić, ale czy mi się spodobała zaraz Wam napiszę.

Wszystko zaczęło się bardzo zwyczajnie, dziewczyna wyjeżdża na wakacje, spotyka chłopaka, od którego nie może oderwać oczu, dzieje się coś niezwykłego. To dość często pojawia się w książkach, tu też możemy to spotkać, jednak wszystko, co ważniejsze zawiązuję się w słowach: „dzieje się coś niezwykłego”. Tak to słowa kluczowe. To co teraz napiszę, raczej nie będzie nic zdradzać, bo seria nosi tytuł „Poza czasem” pewnie domyśliliście się, że wszystko wiąże się z podróżami w czasie. Jednak jest to całkowicie inna podróż niż te w książce pani Gier, tu dziewczyna kompletnie nie wie, co się z nią dzieje, nie wie, jak wrócić, nie wie kompletnie nic, a jedyne źródło informacji, jakoś szczególnie nie chce ich udzielać. Ogólnie bym nawet powiedziała, że olewa sprawę. To się zdarza, błąd przy pracy, itp.

Muszę powiedzieć, że pomysł na historię na pewno nie jest banalny, cały system przenoszenia w przestrzeni jest całkowicie inny niż w Trylogii Czasu, bardziej złożony, jeszcze mniej ludzi o nim wie. Jest jeszcze bardziej zagadkowo. Wszystko musimy odkrywać powoli, informacje poznajemy razem z główną bohaterką, wiec zawsze trzeba czekać, aż ktoś raczy jej coś powiedzieć. Humor w książce występuję, ale jakoś bardzo się nie śmiałam, nie ma tu komicznych postaci, a szkoda, trochę by ją rozpogodziła. Całą książka wydawała mi się dokładnie przemyślana, autorka obrała cel na początku pisania i już do niego dożyła, nie było zbyt wiele miejsca na błędy bohaterów.

Chyba cały czas będę porównywać tą Trylogię do Trylogii Czasu, jak na razie bohaterka tej drugiej serii bardzie mi się spodobała. Anna była, nawet nie wiem, jak to określić, ale jej poczucie humoru, zachowanie, jakoś mniej mnie przekonywało. Czułam, że jest taka nie rzeczywista, nie wiem dlaczego. Gdy przeczytałam trylogie czasu od razu chciałam sięgnąć po kolejną część, a tu tak nie jest, byłam przekonana, że to jednotonówka, a potem takie zaskoczenie, dla mnie historia jest zakończona, wszystko się pięknie skończyło, chciałam wreszcie przeczytać książkę, która by się tak nie ciągnęła, drugi tom nie będzie na pewno tą samą historią, autorka będzie musiała(lub musiała, nie wiem, czy już nie skończyła...) wymyślić coś nowego, ja już nie chce wracać do bohaterów, którzy byli tutaj, jakoś mnie nie przyciągnęli do siebie.

Jak dla mnie książka nie była zła, jednak chyba nie sięgnę po kontynuację, liczyłam, że będzie to już zakończona historia, nawet taka mi się zdaję, pitol chyba tylko dodany po to, by właśnie serię rozciągnąć, bo gdy przeczytałam ostatni rozdział zdawało mi się, że wszystko się już rozwiązało... Akcja nie toczyła się jakoś porywająco, czasami nawet się nudziłam, humor autorki też mnie nie przekonuję. Miła lektura, ale nie porywa. Sami zdecydujcie, czy przeczytacie.
Ocena 5/10

booki

„Magiczna gondola” okazała się naprawdę dobrą lekturą i bardzo się cieszę, że po nią sięgnęłam. Jest to pierwsza część trylogii, jednak na razie nie ma żadnych informacji o wydaniu kolejnych części w Polsce. Chciałabym też jeszcze wspomnieć o pewnych podobieństwach do Trylogii czasu. Zauważyłam, że wielu odbiorców zarzuca ich istnienie, lecz mimo iż czytałam serię opowiadającą o przygodach Gwen, to poza samym tematem i pochodzeniem autorek nie dopatrzyłam się związków pomiędzy nimi, nie miałam uczucia Déjà vu, gdyż obie te książki obrały inny kierunek. Powieść ta jest urocza, bohaterka ma ciekawe pomysły, a autorka zgrabnie wszystko opisuje, dzięki czemu mamy do czynienia z interesująca historią. Można z nią miło spędzić czas i przenieść się do innych czasów, innego świata. Polecam ją przede wszystkim młodzieży i czytelnikom zainteresowanym fenomenem podróży w czasie, ponieważ naprawdę warto sięgnąć po tę pozycję Smile

Młoda90

Bardzo fajna opowieść. Smile

Historia przenosząca czytelnika w przeszłość do XV-wiecznej Wenecji i do tego wciągająca przygoda z niebezpieczeństwem w tle oraz przystojny młodzieniec o imieniu Sebastiano (ach te czarne włosy i niebieskie oczy Wink

)
Brakowało mi trochę większych informacji na temat całego tego podróżowania itp. i trochę ten wątek miłosny pojawił się niespodziewanie bo za bardzo nie było ku temu podtraw. Mimo to „Magiczna gondola” jest ciekawą i przyjemną lekturą i nie żałuję, że po nią sięgnęłam.
Jest to moja pierwsza książka z serii Poza Czasem i mam nadzieję, że inne książki z tej serii także uda mi się przeczytać. Wink

Megajra

Nie jest to powieść genialna, ale lekka, prosta i przyjemna. Idealna na ciężkie dni w szkole czy tak jak w moim przypadku, kiedy ją czytałam, gdy nie ma się siły na nic z powodu choroby i złego samopoczucia, a tym bardziej na wymagającą lekturę, przy której trzeba się skupić. To właśnie na taki okres jest przeznaczona Magiczna gondola. Świetne czytadło z podróżami w czasie i malowniczą XV-wieczną Wenecją w tle. Po skończeniu i napisaniu tego tekstu od razu zabrałam się za następny tom, bowiem już byłam ciekawa, co też Eva Völler przyszykowała dla Anny i Sebastiano i czy moje złe przeczucie, o którym już wcześniej wspominałam się spełni.

Cała recenzja: [link widoczny dla zalogowanych]