1. Dziewczyny z Hex Hall

NoraCrusic

Z pewnością ją przeczytam, ale czy warto kupywać ?
Chyba poczekam aż będzie w bibliotece Wink

Okładka całkiem, calkiem Wink

ven_detta

Cóż, sięgając po tą książkę, nie spodziewałam się jakiegoś szału, ale na szczęście okazała się całkiem fajna Very Happy

Sophie jest szesnastoletnią czarownicą, wychowywaną w świecie ludzi przez swoją niemagiczną mamę. Ciężko jest się jej przystosować, przez co zawsze pakuje się w jakieś kłopoty, co sprowadza się do zmiany szkół i miejsc zamieszkania. Nie zna swojego ojca, ma z nim jedynie kontakt telefoniczny i mailowy, ale wie, że jest czarnoksiężnikiem i to po nim odziedziczyła swoje zdolności. W końcu po kolejnej wpadce zostaje wysłana do Hekate Hall – poprawczaka dla magicznych istot, takich jak ona. Szybko okazuje się, że wszyscy wokół wiedzą więcej o Sophie i jej rodzinie niż ona sama. A w miarę jak odkrywa prawdę, coraz mniej jej się podoba…

Już sam prolog jest świetną zapowiedzią czego można spodziewać się dalej – zdecydowanie mnie zachęcił do czytania Razz

Narracja pierwszoosobowa, przyjemna i zabawna. Sama Sophie jest fajną bohaterką – nie jest idealna, zawsze się w coś wpakuje i potrafi koncertowo zawalać sprawy. Do tego jest całkiem wygadana, bystra i zabawna, chociaż zdarzało się też, że była niesamowicie naiwna.

Co do Prodigium, czyli całej tej społeczności magicznych istot, to mamy do czynienia z: czarownicami, elfami, łakami, zmiennokształtnymi, wampirami i demonami. Znów spotykamy się z powiązaniami z aniołami, co było raczej słabszą stroną historii, ale przynajmniej nie miało takiego znaczenia jak np. w „Błękitnokrwistych”. Ogólnie, zdarzały się lepsze i gorsze momenty, fajniejsze i mniej fajne zaklęcia, ciekawsze i trochę bardziej naciągane teorie, ale ogólnie całość trzyma się kupy.

Co mnie zaskoczyło – pierwszy raz spotkałam się z książką, w której występuje przyjaciółka-lesbijka (plus! Very Happy

), wątek romantyczny był, oczywiście obowiązkowo trójkąt miłosny z super przystojnym, aroganckim, najpopularniejszym chłopakiem, za którym szaleje cała żeńska część szkoły. Co więcej, pod koniec przypomina bardzo historię z „Wiecznej Nocy” (tylko bardziej tajemniczo rozegrane) Razz

Mimo że wydarzenia w większości są dość przewidywalne, to autorka zdecydowanie miała dobry pomysł, który udało jej się dość sprawnie rozwinąć i całkiem nieźle zakończyć. Nie ma miejsca na nudę, cały czas coś się dzieje i naprawdę szybko się czyta. Chociaż samo zakończenie wydawało mi się trochę za krótkie, to jednak niektóre rzeczy mnie zaskoczyły

Cassin'89

Pierwsza recenzja i jest ona bardzo pozytywna Wink

Jak pojawi się w necie, to będę ją mieć w pierwszej kolejności.

A jak tam kreacja postaci ? Czy raczej większe skupienie na akcji ?
Z tym "poprawczakiem" to przypomina mi bardziej "Upadłych" z szkoła typu
"Sword and Cross" czy jak to tam było XD
To też taki poprawczak o zaostrzonym rygorze czy raczej zwykła szkoła tylko dla istot o paranormalnej naturze ?

Przyznam, że ten wątek z upadłymi aniołami bardzo mnie zaciekawi Wink

Możesz napisać coś więcej na ten temat ? ( Mogą być spoilery - u mnie to nawet zaostrza apetyt na książkę ^^)

ven_detta

Cassin, kreacja postaci była bardzo dobra. Oczywiście, bardziej szczegółowo poznawaliśmy historie 'główniejszych' bohaterów, ale trochę uwagi poświęcone jest też mniej ważnym postaciom, co było fajne Smile

No i wszystko to jakoś równoważy się z akcją, więc tu naprawdę nie mam nic do zarzucenia Smile

Taa, ta sprawa z poprawczakiem wygląda tak, że tak naprawdę była to szkoła specjalna dla młodzieży Prodigium, która tak naprawdę nazywa się Hekate Hall, ale uczniowie między sobą uznawali to za poprawczak i nazywali Hex Hall. Ale tak, to mieli normalnie zajęcia i takie tam, jak w normalnej szkole, tylko dla trudniejszej młodzieży Very Happy

A co do historii Prodigium, to będzie cytat z książki, więc zaznaczę spojler - "Po Wielkiej Wojnie między Bogiem a Lucyferem ci aniołowie, którzy odmówili opowiedzenia się po którejś ze stron, zostali wygnani z raju. Jedna grupka postanowiła ukryć się w lasach i pod wzgórzami. Ich potomkami są elfowie. Druga grupa wybrała życie wśród zwierząt i stała się zmiennokształtnymi. Ostatnia zaś postanowiła zmieszać się z ludźmi i stąd wzięli się czarownicy."

To tyle Very Happy

jak coś, to pisać Wink

Cassin'89

Dziękuję za odpowiedź Wink

Zachęcona dobrą recenzją sięgnęłam po tą książkę (no dobrze - mbooka) i jestem bardzo mile zaskoczona.
Historia może nie jest porywająca, ale jest na tyle wciągająca aby chciało się do niej wrócić bez robienia sobie jakieś większej przerwy. Ja zaczęłam czytać wczoraj wieczorem a skończyłam dzisiaj (oczywiście czytałam ją tylko dwa wieczory a nie dni) -książka nie jest długo ale co ważniejsze jej czytanie się nie dłuży, że tak powiem.

Głowna bohaterka Sophie jest bardzo dobrą narratorką dla tej historii i ma niespotykane poczucie humoru.
Są w książce takie zwroty akcji, których nie dało się do końca przewidzieć -co już czyni ją wartą uwagi Very Happy

Nie mam aż tak dużego napięcia, ale jest w czytelniku taka zwyczajną ciekawość aby zobaczyć co będzie dalej.
Rozmowy albo dane sceny nie są sztucznie wydłużane.

Możemy w książce zobaczyć współistnienie rozmaitych istot nadprzyrodzonych - w miarę zgrane, choć nie zawsze pokojowe Wink

Zakończenie zachęca do zabrania się za część następną.

A teraz troszkę SPOILERÓW Wink

Agnesja

no to mnie zachęciłyści ;d na pewno kupię. ale czemu 2 czesc wychodzi tak pozno? ;/

Cassin'89

Może dlatego wychodzi tak późno, że się dopiero pisze Wink

Trzeba było też pewnie promować cz 1 i czas uciekł, a szkoda - ja już bym chciała wiedzieć co będzie dalej!

@lma

Ostatnio czytałam na blogu jakiejś amerykańskiej autorki czemu tak długo trzeba czekać na kolejne części, mimo, że np. książka jest napisana.
Otóż, tak wydawcy narzucają. To się nazywa cykl wydawniczy, w zależności, książki pojawiają się co roku, co pół roku, czy co 3 miesiące. Zależy też od popularności autora. Marketing, promocja, reklama, strategia. Trzeba czekać, nie ma innej rady Wink

Co do książki to muszę kupić, jak takie dobre opinie Razz

blocio

Kurczę, ja też nie mam kasy na tę książkę. Ale na stronie jest konkurs, można wygrać "Dziewczyny z Hex Hall". Może spróbuję coś poczarować.

amy188

Świetna ta książka! Zaczęłam czytać 0 10 rano i przed chwilą skończyłam, i kurcze, strasznie chciałabym przeczytać 2 część! Nie mogę się doczekać. Trochę oklepany ten miłosny trójkąt, ale za to skończył się dość nieprzewidywalnie. Sophie jest super, Archer też, chociaż nie mogę na głos wymówić jego imienia, za bardzo mnie śmieszy Very Happy

Uwielbiam takich bohaterów Very Happy

Na początku myślałam, że nie polubię Jenny, ale w miarę czytania okazała się bardzo ciekawą postacią. Cały pomysł w niektórych momentach przypomina mi serię "Magiczny krąg", ale jak dla mnie to dobrze, bo książki o Gemmie również uwielbiam Smile

Agnesja

Przypomina Magiczny Krąg? o.O Pod jakimi względami, bo ja niezbyt lubię czytać podobne do siebie książki.?

<u mnie w Empiku ani innych księgarniach po prostu tej ksiażki nie ma. Chcę ją zobaczyć na 'żywo' ale na razie nici z tego. będę szukać dalej;/ >

amy188

mi się tylko w dwóch rzeczach z nim skojarzył. Ale nie mogę o tym dokładniej napisać nie spoilerując.

Agnesja

Aha ok

. Ale mam nadzieję, że to malutkie podobieństwa, bo ostrzę sobie ząbki na tę książkę Wink

amy188

ostrz dalej Very Happy

bo naprawdę warto Very Happy

Agnesja

tak, tylko, że mam naostrzone ząbki na wieeele książek Wink

kurczę, ja nie wyrabiam . moi rodzice (!) zbankrutują Very Happy

xD

booki

Książka jest naprawdę ciekawa. Fajne było zrobienie z głównej bohaterki spoiler demona . ogólnie szybko się czyta, a książka się nie ciągnie, bo nie jest zawalona opisami. Polecam, warto przeczytać Smile

.

Shetani

o właśnie, gdzieś tą książke ostatnio widziałam i skojarzyła mi się okładka z filmem The Craft ; d może byc calkiem fajna ; d

Agnnes

W USA ma wyjść dopiero w marcu? A co dopiero w Polsce.. Już się tak strasznie nie mogę doczekać. A do tego tytuł drugiej części brzmi tak zachęcająco...

Ale może od początku.
Do książki byłam nastawiona pozytywnie, ale coś się stało i zaraz przed rozpoczęciem czytania zaczęłam wątpić czy jest to cokolwiek warte.
No i faktycznie, na początku towarzyszyło mi lekkie rozczarowanie. Wciąż w myślach narzekałam jakie to schematyczne, nie oryginalne, kolejna zbuntowana bez powodu bohaterka, jęcząca o byle co; następna trójca szkolnych piękności, które jej dokuczają; jeszcze jeden mega przystojny chłopak chodzący z tą najwredniejsza i najpiekniejszą...
I tak było przez jakiś czas, aż po kilku godzinach zorientowałam sie że za skarby nie moge się od tej ksiązki oderwać, a pod koniec nieomal doznawałam dreszczy.

Nie jest to może wybitna lektura z gatunku dziewczęcych fantasy, ale to nie zmienia faktu, że czytało się ją niesamowicie dobrze!
I teraz moge przyznać że "Dziewczyny z Hex Hall" to świetna książka. A już szczególnie do takiego rozluźnienia się i oderwania od rzeczywistości.

Autorka opisuje nam historię Sophie - czarownicy, która odkryła moc w wieku 12 lat, a potem dowiedziała się że jest córka czarnoksiężnika. Nigdy go nie widziała, wychowywała ją matka - zwyczajny człowiek.
Sophie z powodu rzucenia zbyt mocnego zaklęcia miłosnego zostaje wysłana do tak jakby lekkiego poprawczaka dla magicznych ludzi. Jeśli elf, wilkołak czy inny "łak", zmiennokształtny, czarownica lub czarodziej coś nabroją, zostają przez Rade wysłani do Hex Hall, by już nie miec chęci ani okazji do ujawniania się ludziom.
Sophie jako że wychowana przez człowieka, nie za bardzo orientuje sie w sprawach magicznego swiata. A przede wszystkim nie wie o sobie rzeczy, które wiedza wszyscy dookoła i przez to pakuje się w liczne klopoty, zaczynając od podpadnięcia nauczycielce, a kończąc na bardzo niebezpiecznych wydarzeniach, które mają swój początek w niewyjaśnionej śmierci jednej uczennicy.

O niektórych autorach mówi się że mieli dobry pomysł, ale nie potrafili go wykorzystać. Tu było inaczej. Pomysł był dosyc prosty, można by nawet powiedzieć, że ksiązka to taka plecionka róznych pomysłów z róznych ksiązek (miałam wiele skojarzeń, choćby Naznaczona, Mroczny sekret, Dary anioła, a nawet Harry Potter), ale autorka potrafiła je wszystkie połączyć i rozwinąć. Przez to książka dalej była świeża, i choc podobna o innych to jednak w jakiś sposób oryginalna. Wciąz ciekawiła i intrygowała pytaniem "Co dalej?"

W Hex Hall duzo sie dzieje. Przedstawione sa oczywiście zwyczajne kłopoty nastolatki z nauczycielami, kolezankami, chlopakiem, ale także kłopoty niezwykłe jak: niewyjaśnione morderstwa, tajemnicze i niebezpieczne stowarzyszenia, a także zagadkowe duchy przodków. A wszystko to związane z magia i potęznymi, nieodkrytymi mocami.

W ksiązce podobały mi sie zachowane proporcje między akcja, a watkiem milosnym. Historii nie mozna nazwac opowieścia o kolejnym magicznym romansie, ale tego wątku bylo na tyle duzo, że na odpowiednie fragmenty czekało się z niecierpliwością. Był on niewielki, ale bez niego ksiązka straciłaby cos istotnego i pociągającego. No i nie byłoby mojej ulubionej i dosyc zaskakującej sceny w piwnicy pod koniec! Very Happy

Bohaterów polubiłam. Głowna bohaterka Sophie to bardzo fajna dziewczyna. Wyszczekana i dowcipna. Dzięki niej pojawiało się wiele humoru, który wciąz wywoływał u mnie nieopanowane ataki śmiechu.
Kolejna postać to Archer - chłopak, który właśnie dołączył do grona moich książkowych ukochanych Very Happy

Ta pewność siebie i ciemne błyski w oczach Very Happy

Nie no, uwielbiam go Very Happy

Alice - przekonacie się kto to, ciekawa osoba Wink

Elodie - w pewnym momencie mała niespodzianka.
A także wielu innych, których moze lepiej poznamy w dalszych częściach.

Co do zakończenia, to choć rzeczy, które wyszły na jaw, nie raz zaświtały mi w głowie, to nie rozgryzałam ich głębiej, by nie tracić tej przyjemności bycia zaskoczona. I przez to zaskakiwana byłam nie raz.

Podsumowując, juz w tej części dużo sie działo, ale widać, ze to także zapowiedź czegos wiekszego. Książka świetna, bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Chce więcej!!
I może zaszaleje trochę z ocena, ale na dziś dałabym jej tak 8 na 10. ( Bo z powodu pewnych dręczących pytań, wciąż o niej rozmyślam, a to nie zdarza się przy wszystkich książkach).
Polecam!!!

Lenalee

Skłamałabym, gdybym napisała, że początek tej książki mnie zachwycił i od razu zostałam tą lekturą zaczarowana. Było wręcz przeciwnie, ponieważ mnie osobiście początek nie zachęcił do zapoznania się z dalszą częścią książki, ale nie było źle na tyle, bym poczuła się zniechęcona lub chciała tę książkę odłożyć na półkę. Prolog jest w zasadzie bardzo przeciętny, a wręcz... przeciętnie przeciętny, jednak wyznacza ogromną różnicę między sobą samym a dalszą częścią książki. Dalej akcja rozwija się tak ciekawie, że książka mimo swej banalności i braku oryginalności, nie pozwala, by czytelnik się od niej oderwał.

Dużym minusem tej książki jest właśnie jej oczywistość i bardzo duże podobieństwo do chociażby Harry'ego Pottera lub Naznaczonej. Nie lubię porównywać książek, ale w tym przypadku porównanie samo nasuwało mi się na myśl i niemalże każdą sytuację oglądałam przez pryzmat wydarzeń z drugiej części Harry'ego Pottera, Komnaty Tajemnic. W pewnych momentach aż moja wyobraźnia podsuwała mi te obrazy, które widziałam podczas czytania drugiego tomu Pottera, co niezbyt pochlebnie wypadało w moich oczach i rujnowało moje nadzieje na coś, co mnie zaskoczy i co będzie w pewien sposób nowe, oryginalne. Nie chcę posądzać tutaj autorki o brak oryginalności, ale nie bez powodu te słowa cisną mi się na usta. I te właśnie porównania, mimo mojego nieograniczonego uwielbienia do Harry'ego Pottera, nie sprawiły, że jestem tą książką zachwycona.

Niektóre fakty, wydarzenia tej książki ocierały się wręcz o schematyczność. Doskonałym przykładem jest tutaj szkolna piękność w towarzystwie swojego chłopaka, do którego wzdycha w zasadzie każda dziewczyna Hex Hall. Jak można by się było spodziewać, Elodie, która jest tą niezbyt miłą osóbką, już od pierwszych chwil zachodzi głównej bohaterce za skórę i powoduje większość jej porażek. Odnośnie owego "najprzystojniejszego chłopaka w szkole", jak głosi opis książki, sami dopiszcie sobie zakończenie... Moim zdaniem jest ono dosyć przewidywalne, aczkolwiek nie do końca.

Akcja rozwija się tutaj ciekawie, wartko, aczkolwiek jak dla mnie cała ta książka to zaledwie prolog. Krótka, jest jej zdecydowanie zbyt mało i po bardzo fajnym zakończeniu pozostaje duży niedosyt i chęć, by kolejną część przeczytać jak najszybciej. Powyższe minusy, które wskazałam, nie sprawiają, że książka ta nudziła mi się, dłużyła lub w jakikolwiek sposób była nieciekawa. W zasadzie czytało się ją szybko, niesamowicie szybko oraz z dużą dozą sympatii, ponieważ wbrew pozorom książka ta budzi w czytelniku pozytywne uczucia. Jest to doskonały patent na odprężenie się i miłe spędzenie czasu z ciekawą i przyjemną lekturą. Chociaż dla mnie mogłaby ona być dużo bardziej rozwinięta, dlatego wiążę nadzieję z tym, że druga część jakoś mi ten ubytek wynagrodzi.

Sophie, główna bohaterka, na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie typowej sieroty - nie ukrywam tego. Nie dość, że zawaliła zaklęcie, przez co dostała się do Hex Hall, to jeszcze pierwszego dnia dorabia sobie wrogów. Mimo to jest ona ciekawą i sympatyczną postacią, w dużej mierze przez swój zabawny i cięty język. Jest to postać, z którą łatwo można się utożsamić, chociaż nie wiem, czy to przez to, że jej psychologia została tak świetnie opisana, czy przez to, że analiza tej postaci była niedogłębna, a sama bohaterka opisana w taki sposób, by sprostać oczekiwaniom przeciętnego czytelnika. Faktem jest jednak to, że jest ona zupełnie kimś innym, niż wskazywałyby na to informacje podane na początku. W trakcie dowiadujemy się wiele istotnych informacji na temat jej rodziny ze strony ojca oraz jej samej. To chyba najważniejsze, ponieważ tuż przy zakończeniu poznajemy, kim Sophie jest tak naprawdę.

Dla mnie ta książka jest lekturą jak najbardziej na plus i nie zmienią tego ubytki, które, mogłoby się wydawać, zwykle istotnie przechylają opinię czytelnika na bardziej negatywną. "Dziewczyny z Hex Hall" mają w sobie coś, co przyciąga i budzi sympatię, czy tego się chce czy nie. Dla mnie istotną sprawą jest również to, iż w książce mowa jest o Hekate Hall, gdyż Hex Hall to nazwa używana i wymyślona przez uczniów tejże szkoły. To początkowo trochę mnie zgubiło i nie wiedziałam, czy to może pomyłka w tłumaczeniu, ale okazało się, że wszystko jest okej, choć nazwa Hex Hall używana jest bardzo, bardzo rzadko. W zasadzie teraz wydaje mi się, że to sprawa mało istotna, aczkolwiek spowodowała moje małe zakołowanie.

Książki takie jak ta, są lekturami dla tych, którzy oczekują czegoś lekkiego i nie lubią się przemęczać lub "przegrzewać". Jeżeli takie są niektórych oczekiwania, to bardzo zachęcam do zapoznania się z tą lekturą.

Agnnes

Agnesja

Matko, zachęciłyście mnie ogromnie Wink

. Tylko, że u mnie w Empiku ani żadnej innej księgarni nie widzę tej książki. Pozostaje tylko zamówić z internetu ;/.
Czy wiadomo coś o twardej oprawie?

Corita

booki

Agnnes

Corita