Drżenie - Maggie Stiefvater

Rothen

Czytałam Drżenie już jakiś czas temu i w zupełności mogę podpisać się pod wszystkim co napisała Cassin, jej recenzja oddaje w zupełności także i moją opinię, więc bez sensu jest pisać drugi raz to samo Wink

Także dziewczyny, jak najbardziej POLECAM Very Happy

Cassin'89

Rothen, matko jak mi miło Very Happy

andziaa

Dziewczyny, mam takie pytanie odnośnie wydania książki. W opisie mamy napisane, że Drżenie jest w trwadej oprawie, a byłam już w 2 księgarniach i nigdzie nie widziałam w twardej. Czy to ja mam po prostu takie szczęście, czy to tylko drobny błąd w opisie? Wink

In

Wydaje mi się, że to jest po prostu błąd.
Przy okazji odwiedzin w różnych księgarniach widziałam Drżenie i wszędzie było w miękkiej oprawie.

Rosemary

Ja mam w miękkiej, nigdzie nie widziałam w twardej...

Kadzia

Skończyłam dzisiaj czytać i .. po kolei.
Gdy pierwszy raz zauważyłam temat o Drżeniu na forum i przeczytałam opis ( szczególnie "Jeśli podobał wam się Zmierzch, pokochacie też Drżenie." ), książka była mi obojętna i wchodziłam na ten temat, tylko czytając nowe posty. Tak się właśnie zaczęło. Aczkolwiek pewnego dnia zobaczyłam recenzje Cassin'89, która niesamowicie mocno przechwalała tę książkę. Wtedy postanowiłam czekać, aż powieść będzie w bibliotece. Drugiego dnia po przeczytaniu recenzji szłam do Empik-u odebrać Las Zębów i Rąk i przechadzając się między półkami, zobaczyłam okładkę Drżenia "na żywo". Zakochałam się w niej od pierwszego wejrzenia, kolejną zachęcającą rzeczą był fragment (strona 76) i właśnie tego dnia przychodząc do domu, pierwsze co zrobiłam to zamówiłam tę książkę na Empik.com. Parę dni potem poszłam ją odebrać i rzuciła mi się w oczy piękna dedykacja Dla Kate, która płakała.
Zaczęłam czytać.
Co prawda czytałam ją dość długo, ale nie ze względu na treść, tylko ze względu na brak czasu. ;/
O czym jest Drżenie nie będę pisała, bo nie umiem pisać recenzji, a dziewczyny załatwiły to za mnie. Wink

Ale .. mogę napisać jak bardzo spodobała mi się książka o wilkach i Grace.Mam takie dwa ulubione fragmenty, cytaty, na których się rozpłakałam :
"Obserwowałam, jak jego barki pulsują i trzęsą się, obserwowałam tę milczącą agonię przemiany, aż do tego jednego, cichego, strasznego krzyku. Krzyku, jaki wyrwał mu się z piersi w chwili, w której utracił siebie."*
I :
"- Nie, Grace, to nie tak. Wilki nie zapominają, tylko wszystko postrzegają inaczej. Umysłem zwierzęcia. Gdy się jest wilkiem, niektóre sprawy stają się nieistotne. Nie odczuwamy jedynie emocji, tracimy je. Ale najważniejsze rzeczy - te zachowujemy. Przynajmniej większość z nas.
Jak miłość. [...]"**
Uwielbiam te fragmenty i uwielbiam całą powieść. Dziękuję Cassin'89 za recenzję. Dziękuję Maggie Stiefvater za napisanie czegoś tak pięknego i dziękuję Wydawnictwu Wilga za wydanie tego w Polsce.
Serdecznie polecam WSZYSTKIM!
Jedna z lepszych książek jakie ostatnio czytałam. Wink

_________________________________________
* strona 399 "Drżenie"
** strona 419 "Drżenie"[/b]

Polunia

Ja widziałam w empiku ''Drżenie'' , książka była w miękkiej okładce , ahh , miałam ją kupić , ale inna książka mnie skusiła pt.''Błękitnokrwiści'' ^^ jeej ; 3

Lirra

Zachecily mnie te Wasze recenzje Very Happy

Ksiazki zanosi sie ciekawie...

I okladka mi sie podaba, chociaz bylaby ladniejsza bez tego parasola Wink

Ribelle

Jeszcze kilka dni temu byłam sceptycznie nastawiona do książek o wikołakach, ale po przeczytaniu "odwetu" (nie jest bezpośrednio o wikołakach, ale w niej występują) zakochałam się w nich.
Muszę mieć tę książkę, nie wiem jak to wykombinuję, bo z kasą trochę krucho po ostatnich zakupach książkowych, ale zrobię wszystko żeby ją mieć.

Cassin'89

tombraiderka009

Trzeba ją będzie kupić.!! Very Happy

Natychmiast.!! Very Happy

Kadzia

Cassin'89 kupiłam nie tylko ze względu na twoją recenzję, ona mnie po prostu bardziej podkusiła, ale gdyby mi się nie podobało to raczej winiłabym za to autorkę. ; d

MUlka

Przyznam się szczerze, że byłam bardzo sceptycznie nastawiona do tej książki, a to ze względu na "Lament" który mi niestety nie podszedł Confused

i jak zobaczyłam objętość "Drżenia" to sobie pomyślałam 'a jak przyjdzie mi się męczyć przez tyle stron :/ ?' Smile

Podjęłam jednak ryzyko i nie żałuję. Książka owszem wygląda na sporą, ale pisana jest dużą czcionką i ma dość spore akapity przez co czyta się bardzo szybko. Do tego krótkie rozdziały, z punktu widzenia obu bohaterów - było fajnie Smile

.

Czy nudziła? Raczej nie, fakt że większość napięcia to "czy zdążą się ukryć nim stanie się zbyt zimno" ale nużące to nie było. Poza tym Grace i Sam to fajna para, na prawdę ciężko jest ich nie polubić.
Wątek wilkołaków ciekawy, bardzo mi się podobał związek przemiany z temperaturą, na początku sobie pomyślałam, ale skucha przecież można pojechać gdzieś w ciepłe kraje i będzie luz Smile

no ale autorka pokazała, że to wcale nie jest takie proste.

W książce podoba mi się jeszcze jedno, że tak naprawdę można ją potraktować jako zamkniętą historię, na upartego wcale nie trzeba sięgać po kontynuację i za to ogrooomny plus.
Zauważyłam też, że autorka ma bzika na punkcie muzyki, piosenek w "Lamencie" było to samo Smile

Podsumowując Smile

może nie ma w książce jakiś wielkich zwrotów akcji, sporo wątków jest przewidywalnych, ale i tak przyjemnie się czytało. Jest taka bardzo spokojna, wyważona. Nie jest to pozycja którą przeczytam i o niej zapomnę, na pewno gdzieś tam we mnie zostanie.
Na koniec przyznam się, że nawet mi się łezka w trakcie czytania zakręciła w oku Smile

Czy polecam? Oczywiście, nie uważam że ktoś kto poświęci jej czas, uzna go za czas stracony.

sama daję jej takie mocne 8/10 i wiem,że teraz już bez wahania sięgnę po kontynuację.

Doguś

tombraiderka009

Miałam zamiar sobie kupić Dotyk Ciemności, ale o wiele bardziej się skuszę na Drżenie. Jakoś wolę książki o wilkach niż wampirach, a wasze recenzje i oceny tej powieści mnie bardzo zachęciły do jej kupna. Dziękuję.=**

Shetani

No to tak.. zacznę od tego od czego miałam skończyć. Myślę, że nie chcę drugiej części. Nie wiem czemu, ale kurde.. mam wrażenie, że mi wszystko zniszczy. Ta książka była taka magiczna. I ja nie widzę tutaj możliwości kontunuacji, no ale to ja. Po prostu pasuje mi to idealnie na jedną książkę, a nie na kilka. To zakończenie nawet nie daje jakiegoś obrazu tego, co może się jeszcze stać.

Sama historia? W sumie oklepana. Dziewczyna, która się czuję inna niż wszyscy i tajemniczy chłopak. Jednak to faktycznie miało w sobie jakąś magię. Ale może jednak łączy ich coś więcej niż w tych wszystkich miłosno-paranormalnych historiach? Myślę, że tak, biorąc pod uwagę to, co stało się Grace, gdy miała 11 lat.

Bohaterowie.. myślę, że można ich było troszke lepiej przedstawić Jakoś tak bardziej charakterystycznie, ale nie było źle. Bardzo polubiłam Sama i Becka. Grace taka sobie. Ah i miło rozczarowała mnie Isabel pod koniec książki. Za to rodzice Grace.. ehh szkoda słów.

Fajny pomysł przedstawienia wilkołaków. Taki inny. To akurat nie było oklepane co uważam za dużu plus. Podobnie jak podział narracji na Grace i Sama. To było naprawdę dobre, bo można było na wszystko spojrzeć z każdej perspektywy. No i po prostu się wiedziało, co czuje Sam, co czuje Grace i nie było problemu. Nie trzeba się było domyślać. I te stopnie Celsjusza.. ciekawy pomysł ; d

Hmm akcja rozwija się dopiero pod koniec, więc można pomyśleć, że książka jest nudna. Ale tak na dobrą sprawę, mimo że nic konkretnego się nie dzieje, to jest miło i przyjemnie. Myślę, że to takie wprowadzenie do calej sytuacji, historii.. poznanie bohaterów. I może tylko dzięki temu widzę możliwość pisania kontynuacji.

Czy wzbudza emocje? Oj tak. Ten moment, gdy SPOILERSam się zaczął zmieniać w tym samochodzie.. i jak się zmienił.. i kolejne rozdziały.. "Obserwowałem ją." KONIEC SPOILERAPłakałam. Po prostu łzy same poleciały. Tak samo jak na koniec...

Mariposa

Jest zimno. Chłód przenika twoje ciało ale w tej chwili to nie ma znaczenia. On tam jest. Twój wilk. Patrzy na ciebie cudownymi oczami, z którymi zawsze tak bardzo tęsknisz. Nie chcesz, żeby odchodził, ale wiesz, że to zrobi i wróci dopiero podczas następnej zimy. Jak zawsze. Jest tak blisko. Choć wiesz, że dzielą was setki kilometrów…

Kiedy Grace miała jedenaście lat została zaatakowana przez wilki. Ciągnęły ją z huśtawki, zawlekły do lasu, gryzły. Ale ona nie walczyła. Choć powinna wtedy umrzeć to się nie stało, bo została uratowana przez jednego z wilków, pięknego, żółtookiego i tak… ludzkiego. Od tej pory to był jej wilk, pojawiał się tylko wtedy gdy było naprawdę zimno jednak zawsze trzymał się na dystans, jego natura nie pozwalała mu zbliżyć się do dziewczyny, zaufać jej. Był tak blisko i tak daleko zarazem.

Sam jest wilkołakiem. Każdej zimy zmienia się w zwierzę i z roku na rok pozostaje mu coraz mniej czasu kiedy może cieszyć się ciepłem w ludzkiej skórze. Jest więźniem swojej własnej natury. Choć pragnie z całego serca pozostać po prostu Samem i żyć normalnie to wilk zawsze zwycięża. Ale jest jeszcze ona. Jego letnia dziewczyna. To właśnie dla niej chłopak chce być człowiekiem. Jest dla niego niczym lek na serce poznaczone bolesnymi bliznami przeszłości. Dla niej śpiewa piosenki, które pisze jego dusza. Każdym taktem chce wyrazić coś czego nigdy nie miał. Coś co dostał od losu, ale nie ma prawa zatrzymać. Miłość…

Wkrótce, zaatakowany przez wilki ginie jeden z uczniów liceum. Mieszkańcy Mercy Falls chcą sami wymierzyć sprawiedliwość, myśliwi szykują się na polowanie, już niedługo żaden wilk nie będzie bezpieczny. Nikt jednak nie wie co wydarzyło się tak naprawdę i to musi pozostać tajemnicą. Pozna ją jednak Grace i to na zawsze zmieni jej życie… Dziewczyna podstępem zmusza myśliwych do zaprzestania polowania. Kocha wilki i nie chce by stała się im jakakolwiek krzywda. Choć pamięta o tym co zrobiły jej przed laty nie potrafi ich za to nienawidzić. Nie potrafi przestać słuchać ich wycia, które napawa ją tak wielką tęsknotą… Kiedy znajduje na progu swojego domu rannego chłopaka od razu wie kim on jest. Jedno spojrzenie wystarczy by go rozpoznać. Żółte oczy- jej wilk. Nie ma czasu na szok i pytania, czasu jest coraz mniej. Jednak pomagając Samowi , Grace decyduje się na coś więcej, na stawienie czoła niewidzialnemu wrogowi , podstępnemu i zwodniczemu. Decyduje się na walkę, w której nie ma prawa wygrać. Czy uczucie okaże się silniejsze od zimna, które wyciąga swe lodowate dłonie po kogoś nad kim ma władzę? Czy pojawi się jakieś światełko w całkowicie ciemnym tunelu?

Nie ma co ukrywać: ta książka jest cudowna. Dawno nie czytałam… Wróć! Nigdy jeszcze nie czytałam romansu paranormalnego, który zmierzył by w tym kierunku. Mamy tu do czynienia z całkiem innym rodzajem zagrożenia, uczucie też ma całkiem inny charakter. Pisarze przyzwyczaili nas do pewnego schematu, Maggie jednak wyłamuje się z niego i tworzy coś cudownie innego. Historia jest subtelna i ubrana w niesamowicie piękny język, którym delektowałam się niezmiennie przez całe 455 stron. Nie da się nie zauważyć jak bardzo rozwinął się warsztat pisarski autorki. „Drżenie” to jej trzecia książka, przed nią był jeszcze „Lament” i „Ballada”. Pierwsza z nich jest wydana również po Polsku, już czytając „Lament” byłam zauroczona stylem Maggie ale „Drżenie” przerasta tę pierwszą książkę pod każdym względem. Jestem pod ogromnym wrażeniem prozy pani Stiefvater i z niecierpliwością czekam na następny tom gdyż nie mam bladego pojęcia jak ta historia może się dalej potoczyć.

Muszę jeszcze poruszyć kwestię fanowskich zwiastunów tej książki. Obejrzałam ich całe mnóstwo ale najbardziej podobały mi się te gdzie wykorzystano fragmenty filmu „Pakt milczenia”. Laura Ramsey i Steven Strait idealnie pasują na książkowych Grace i Sama. Muszę przyznać, że dopiero po przeczytaniu książki uświadomiłam sobie jak bardzo wybrane z filmu sceny do niej pasują, choć historie nie mają najmniejszego nawet związku. Wkrótce będziemy mogli delektować się ta cudowną historią na dużym ekranie gdyż już niedługo ma powstać ekranizacja, co bardzo mnie cieszy.

Romansów paranormalnych jest dużo, naprawdę dużo. W takiej sytuacji czytelnik czuje się w księgarni jak dziecko w wielkiej cukierni, z jednej strony chce wszystko a z drugiej może kupić tylko jedno i zaczyna się zastanawiać: czy te żelki, choć wyglądają ładnie, nie są za kwaśne? A ta czekoladka, może być przeterminowana? Dobrze to znam, ale postanowiłam zaryzykować: kupiłam, przeczytałam, przeżyłam, zakochałam się. Jeśli wciąż rozglądacie się niepewnym wzrokiem po półkach księgarni, to skupcie go na chwilę na bladym grzbiecie z czerwonym napisem: „Drżenie”… Zapewniam, że to jest to czego szukacie. Piękna historia miłości, która wywoła w was takie emocje, że nie raz poczujecie dreszcz na swoim ciele.

Ocena 10/10

rollin

Nigdy nie ciągnęło mnie do wilkołaków. Miałam sentyment do wampirów.
Jednak zobaczyłam ta książkę w księgarni była ostatnia.
Okładka jest świetna, wręcz hipnotyzuje, bardzo mnie zachęciła również recenzja sprzedawczyni i opis na tyle książki, wiedziałam że musze ją mieć Razz

Inna dziewczyna mnie prawie uprzedziła, ale miałam szczeście Very Happy

Jestem bardzo zadowolona z zakupu Smile

Moim ulubionym cytatem jest
"Zrzucam swą skórę,
Bycie mną to tortura.
Uciekam z jej ucisku,
lecz odarta z umysłu"

Teraz czekam cierpliwie na 2 następne części Smile

tombraiderka009

Kiedy kupiłam Drżenie, zastanawiałam się czy to dobry wybór, ponieważ z tyłu pisze, że jest porównywana do Zmierzchu, a ja nienawidzę go, więc się martwiłam. Ale niepotrzebnie.
Książkę czytało mi się świetnie. Magia historii o Samie i Grace nie opuszczała mnie od początku, aż do ostatniej strony. Akcja w tej powieści była wspaniała i ciekawa. Wzruszający koniec tak porusza, że nie wiesz kiedy łzy ci poleciały.
Fajnie, że Sam czytał poezję i układał słowa piosenki. Miał fajny charakter; taki spokojny i opanowany. I był uroczy i romantyczny. I nie umiał kłamać. Mr. Green

Grace była odważna, pomocna i zdeterminowana. Dobrze, że była wrażliwa, ale to, jak cały czas płakała, powoli denerwowało mnie.

Książkę oceniam 9.5/10. Była cudowna i fantastyczna. Z chęcią i niecierpliwością czekam na następną część, która już z opisu zapowiada się intrygująco. Very Happy

muchawsosieczekoladowym

Dziewczyny!
Znalazłam ten klip przypadkiem i nie skupiam się za bardzo na muzyce, ale... Czy tylko ja tak mniej więcej wyobrażałam sobie las i pustą przestrzeń prowadzącą do domu Grace ( pierwsze sek teledysku ) ? Czy tylko ja tak wyobrażałam sobie Sama, jego włosy *_* ? Czy tylko w mojej głowie tak wygląda kuchnia G.?
I teeeen śnieg. <3

http://www.youtube.com/watch?v=QUwxKWT6m7U&feature=related

Shetani

muchawsosieczekoladowym

Chłopak jest baardzo przystojny. Smile

Ola123

Książka jest jednym słowem: NIESAMOWITA

Moja recenzja:

Wampiry, wilkołaki, anioły? Książek o takiej tematyce na naszym rynku nie brakuje. Każdy autor próbuje jakoś urozmaić fabułę swojej powieści i zadowolić jak największą liczbę czytelników. Więc czym może wyróżniać się taka książka jak ''Drżenie''? Zdecydowanie fabuła, która wywołuje w czytelniku ogromną falę emocji. Drugim niepowtarzalnym plusem są bohaterowie- oryginalni, ciekawi i urzekający. A na koniec okładka- śliczna, delikatna i idealnie oddająca się klimatom książki.

Grace- jako mała dziewczynka została zaciągnięta do lasu i pogryziona przez stado wygłodniałych wilków. Lecz przed śmiercią ocalił ją wilk o najpiękniejszych oczach jakie dziewczyna kiedykolwiek widziała. Pod wpływem ugryzienia Grace powinna przemienić się w wilka. Lecz tak się nie stało, dlaczego? Lata upływają, a dziewczyna wciąż pamięta o tych złocistych tęczówkach wilka ,który ją uratował. Prowadzi spokojne życie do czasu ,w którym znajduje postrzelonego Sama jako człowieka o tych samych niepowtarzalnych oczach. Wtedy zaczyna się walka z czasem, oboje coraz bardziej zbliżają się do siebie i Grace nie chce utracić swojego ukochanego. Uda im się? Czy Sam jednak przemieni się i do końca życia będzie wilkiem?
''Wpatrywałam się w te ślepia tak długo, jak tylko mogłam. Żółte, z bliska wspaniale cętkowane złotymi i orzechowymi plamkami o tysiącu odcieni.[...] Pragnęłam wyciągnąć rękę i chwycić go za futro na szyi ale moje dłonie pozostały zaciśnięte na piersi..''

''Drżenie'' całkowicie mnie urzekło. Dzięki temu, iż książka została podzielona na dwójkę narratorów [Grace i Sam] łatwiej było mi się wczuć się w rolę. Razem z nimi przeżywałam ból, smutek, cierpienie, poświęcenie i przede wszystkim miłość. Bohaterowie są pięknie wykreowani, choć można by było dokładniej opisać ich charaktery.

Moim zdaniem owa powieść nie słusznie została porównana do sagi pani Mayer. Myślę ,że książka ''Drżenie'' nie potrzebuje takiego wybicia bo już sama okładka i opis zachęcają nas niesamowicie do przeczytania. To ,co znajdziemy w środku może nas bardzo zadziwić.

Maggie Stiefvater stworzyła niesamowicie piękną i romantyczną opowieść. Jej styl pisania jest lekki i prosty dzięki czemu czytelnik w mgnieniu oka połyka strony. Wszystko zostało dopięte na ostatni guzik- dialogi, sytuacje, narracja. Książka wzbudzi w nas masę emocji, od których nie tak łatwo będzie nam się odpędzić. Po skończonej lekturze będziemy pragnęli więcej i więcej....

Podsumowując:
Jeśli macie ochotę na ciekawą, romantyczną opowieść w której świat rzeczywisty miesza się ze światem nadprzyrodzonym koniecznie musicie przeczytać książkę ''Drżenie'' autorstwa Maggie Stiefvater. Autorka gwarantuje wam mile spędzony czas nad tą niesamowitą powieścią. Nawet jeśli nie przypadł wam go gustu ''Zmierzch'' jestem pewna ,że tą książkę pokochacie i oddacie się romantycznym klimatom z okruchami bólu i cierpienia. Polecam wszystkim bez względu na wiek!

emmllaa

Fajnie się wypowiadacie! Na serio... Książka była w stu procentach super! Bardzo,bardzo mi się podobała! Druga część też jest niezła,a trzecia to chyba jeszcze nawet nie wyszła... Jak coś będziecie wiedzieli na ten temat to napiszcie oczywiście!!!

emmllaa

A, jeszcze... Very Happy

czytaliście już drugą część Drżenia - Niepokój? Ja osobiście uważam ,że pierwsza część jest lepsza, naprawdę, bo w tej drugiej wszystko się komplikuję a ja tego nie trawię. Poza tym narracja jest w czterech osobach- Grace, Sama, Isabel i super Cola- wokalisty zespołu "NARKOTIKI". Chłopak zaraz wpadł mi w oko! Jest męski, atrakcyjny, pociągający nic dziwnego, że nie oprze mu się nawet Issabel... a tak poza tym to czytajcie se sami...Przyjemnego czytanka!

Prosiłabym o nie pisanie posta pod postem.
Shadow Smile