Dotyk Julii - Tehereh Mafi

tombraiderka009

"Nie możesz mnie dotknąć - szepczę.
Kłamię - oto, czego mu nie mówię.
Możesz mnie dotknąć - oto, czego nigdy nie powiem.
Proszę, dotknij mnie - oto, co chcę powiedzieć".

Nikt nie wie, dlaczego dotyk Julii zabija.
Bezwzględni przywódcy Komitetu Odnowy chcą wykorzystać moc dziewczyny, aby zawładnąć światem. Julia jednak po raz pierwszy w życiu się buntuje. Zaczyna walczyć, bo u jej boku staje ktoś, kogo kocha

(Zostałam przeklęta)
Mam niezwykły dar

(Jestem potworem)
Mam nadludzką moc

(Mój dotyk zabija)
Mój dotyk to moja siła

(Jestem narzędziem zniszczenia)
Będę walczyć o miłość

Premiera: 11 lipiec 2012
Wydawnictwo: Otwarte

Według mnie zapowiada się naprawdę fajnie i ciekawie. Chętnie przeczytam. Wink

Agnesja

Opis bardzo ciekawy, a okładka.. *.* przepiękna. Mam nadzieję, że ją zostawią.

sujeczka

Przenoszę do akcji wydawniczych.

Cassin'89

Jestem pewna, że zostawią Wink

To tak troszkę na antyutopie wchodzi, więc ja się na to pisze Very Happy

kada113

Czyżby w opisie nic nie było o superprzystojniaku? Jak tak dalej pójdzie, to ja się też będę pisać xD

tombraiderka009

Shetani

Każdy z nas nie raz czuł potrzebę izolacji. Każdy z nas nie raz czuł się odosobniony. Czasem są takie dni, gdy po prostu potrzebujemy być sami ze sobą. Pragniemy odgrodzić się od świata i na chwilę zapomnieć o wszystkim. Jednak po takiej chwili słabości wracamy do normalnego życia. Wszystko jest takie, jakie było przedtem… a co jeśli nie mamy możliwości takiego powrotu?

Juliette została zamknięta w odosobnieniu 264 dni temu. Tylko ona, 4 ściany i jej notes. Rodzice się jej wyrzekli. Rówieśnicy wyśmiewali. Juliette nie ma nikogo. Tak naprawdę nigdy nikogo nie miała. Ponieważ Juliette myśli, że jest potworem. Potworem, którego dotyk sprawia, iż ludzie umierają. Jednak niektórzy uważają to za dar, potężny dar, który chcą wykorzystać. Chcą zrobić z Juliette broń, ale ona jest temu przeciwna. Dziewczyna nie chce nikogo ranić, nie chce nieść ze sobą śmierci do każdego miejsca, w którym się pojawi. Po 264 dniach odosobnienia zostaje jej przydzielony współlokator, na dodatek chłopak. Jak Juliette poradzi sobie z nowym towarzyszem, a także z planami, jakie mają wobec niej inni? Na pewno nie będzie to łatwe.. nie dla niej.

Do przeczytania tej książki najbardziej zachęcił mnie trailer. Jest po prostu obłędny i wiedziałam odkąd tylko go zobaczyłam, że muszę tę książkę dorwać w swoje ręce. Naprawdę byłam niesamowicie nakręcona na tę historię. Dlaczego? Może dlatego, że wydała mi się bardzo oryginalna. 17letnia dziewczyna całkowicie odrzucona przez społeczeństwo, nie wiadomo czy ze strachu czy z nienawiści… A dodatkowo jej umiejętność – śmiertelność jej dotyku. Brzmiało naprawdę ciekawie i takie też się okazało.

Świat w tej książce jest pełen okrucieństwa, pełen złamanych zasad. Pokazuje jak ciężkie może być życie każdego człowieka, że trzbea dokonywać ciężkich wyborów, które nie raz niosą za sobą poważne konsekwencje. Akcja toczy się w umiarkowanym tempie, raz niesamowicie przyspiesza, aby już za moment zwolnić i uspokoić emocje czytelnika. Tak więc mamy tu sytuacje pełne napięcia, ale także pełne spokoju, które pozwalają nam odetchnąć. Myślę, że zdecydowanie najlepszy jest początek książki, a także zakończenie. Środkowa część momentami może nużyć, ale można to zlekceważyć. Narracja jest pierwszoosobowa, oczywiście z punktu widzenia głównej bohaterki. Umożliwia nam to dokładne poznanie jej uczuć i rozterek. Muszę przyznać, że świetnie jest przedstawione jej zagubienie, niepewność, strach.. każde uczucie, które towarzyszy Juliette, towarzyszy też czytelnikowi. Autorce znakomicie udało się odwzorować zachowanie osoby, która siedziała w zamknięciu długi okres czasu. Same myśli Juliette, jej zachowanie.. naprawdę świetna robota! Nawet późniejsza próba dostosowania się do nowej sytuacji i otoczenia jest stopniowa, widać, że Juliette nie do końca wszystko pojmuje. Także jej późniejsza radość jest opisana w sposób pasujący do osoby, która niedawno wyszła z azylu. Jeśli chodzi o pozostałych bohaterów to o nich krótko: Adam jest całkiem przyjemnym chłopakiem, opiekuńczym i troskliwym. Z drugiej strony widzimy jego zawziętość i odwagę. Warner – mimo że to czarny charakter tej powieści, to przypadł mi do gustu, a to dlatego, że większość jego kwestii była świetna, taka życiowa. Myślę, że człowiek taki jak on okazałby się ciekawym charakterem, niekoniecznie dobrym, ale na pewno ciekawym i interesującym.
W sumie pomysł na fabułę ostatnimi czasy oklepany – świat po zagładzie, nowy podział społeczeństwa, walka rebeliantów z władzami. Jednak autorka dodała do tego sporo swoich pomysłów, co sprawia, że książka nabiera czegoś świeżego i nowego. Cieszę się, że cukierkowa miłość nie jest głównym wątkiem, tylko schodzi na dalszy plan. Stanowi dopełnienie historii, a nie motyw przewodni. Język jest prosty i naturalny, jednak czytałam to oczywiście w oryginale po angielsku, więc nie wiem jak będzie z polskim tłumaczeniem, ale myślę, że nie powinno być źle. Możemy tutaj znaleźć wiele wątków takich jak chęć władzy, walka z samym sobą, lojalność czy oddanie, a nawet odrzucenie i strach. Są takie momenty podczas czytania, gdy serce podchodzi do gardła i czytamy w dużym napięciu.

Ale znalazły się także rzeczy, które mnie denerwowały. Mianowicie trochę męczące były powtarzające się dialogi i wypowiedzi. Nie mam na myśli, że było słowo w słowo skopiowane, ale sens był ten sam. Naprawdę trochę ciężko mi się czytało po raz kolejny to jak Juliette kłóci się z Warnerem… Na szczęście potem czegoś takiego już nie było. Niektóre rzeczy były też zbyt proste, brakowało mi tu jakiejś większej intrygi, chociaż nie powiem, były chwile zaskoczenia.

Podsumowując, największym plusem tej książki jest zdecydowanie przedstawienie odczuć Juliette. Nie wiem skąd autorka potrafiła tak idealnie opisać zachowanie odizolowanej osoby, ale naprawdę chylę czoła. Historia jest na pewno w pewnym stopniu wciągająca i fascynująca, można się zatracić, albo też nieźle zeschizować, zwłaszcza na początku. Te drobne minusy, które wymieniłam nie wpływają na moją całkowitą ocenę książki, którą uważam za bardzo przyjemną i miłą lekturę.

Corita

Wow, Shetani - przetłumaczyłaś sama czy po prostu czytałaś w oryginale?

Otwar... ups, sorry MOONDRIVE ( Very Happy

) wyda "Shatter Me" jako "Dotyk Juli" Very Happy

.
Data wydania - 27.06
Okładki brak na razie, więc myślę, że tworzą własną Wink

. I dobrze, bo oryginalna średnio mi się podoba.

[link widoczny dla zalogowanych]

Shetani

Czytałam w oryginale i w oryginale naprawdę mi się podobała. Dotyk Julii.... teoretycznie adekwatne, właściwie byłam ciekawa jak to przetłumaczą, chociaż liczyłam na coś bardziej twórczego. Poza tym myślę, że imię moglii zostawić w oryginale.

tombraiderka009

Heyday

Okładka - przepiękna, opis- zachęcający i w dodatku ciekawe imię (bo moje xd). Zapowiada się kolejny wydatek.

MUlka

Moondrive wrzucił na fb okładkę - jeszcze chyba nie całkiem zatwierdzona Wink

ale ciekawa

Troszkę młodziutko i niewinnie ta dziewczyna wygląda w porównaniu z tą na oryginalnej okładce - ale przyznaję szczerze, że mi się podoba Smile

Cassin'89

Mi się podoba aranżacja tytułu, ale twarz i oczka zbyt dziecinne jednak.

Corita

Lepsza lolita niż panna młoda Wink

.

No i tak bardziej mroczna okładka Very Happy

. Na fejsie Moon dał także okładkę włoską:

I szwedzką:

Zapałka

Ciekawa ta polska okładka-nawet mi się podoba Smile

tombraiderka009

Jejku, piękne.! Ta szwedzka jest podobna do Trylogii Czasu. A w polskiej ta dziewczyna ma takie alienowe oczy.. o.O

Cassin'89

Mi w amerykańskiej podoba się tu złudzenie ruchu - ta szyba pękająca pod naporem - to dla oddaje znaczenie słówa "shatter" - dlatego w naszej podoba mi się aranżacja tytułu, a inne nie - bo nie widzę odzwierciedlenia, a same oczy to za mało.

Shetani

Powiem tak, klimat książki chyba najlepiej oddaje ta szwedzka okładka jak mam być szczera. Ta polska co Moondrive wstawili w ogóle mi nie pasuje... włoska jeszcze ujdzie jeśli chodzi o sens książki, ale fakt - piękna Smile

MUlka

i jak?? :

tombraiderka009

Jej twarz.. jakas dziwna. Strasznie komputerowa, ale ogółem to spoko Wink

Shetani

Ogólnie ładna, ale coś mi w niej nie pasuje oO

dula

okładka ładna, tylko ta twarz taka niewyraźna, dziwna Confused

ven_detta

No, zdecydowanie lepsza od 1 Very Happy

Zapałka

Też mi coś nie pasuje w tej okładce-ta twarz taka zniekształcona...
Mi bardziej podobała się ta pierwsza-nic nie było wydziwione,czarna kolorystyka ładnie komponowała z tą twarzą.Ale i tak najważniejsza jest treść,zawartość książki,a nie jej oprawa Razz

Cassin'89

Jestem zachwycona Wink

Jak najbardziej na tak Smile