Dotyk. Śmiertelny sekret - Laurie Faria Stolarz

szablistka

Przyznaję się, że przeczytałam nieoficjalne tłumaczenie i książka całkiem, całkiem. Oczywiście pojawia się trochę schematu, ale przynajmniej nie ma żadnych wampirów, wilkołaków etc... ;p Nie zachwyciła mnie jakoś specjalnie, ale nie była taka zła. Ot, książka na jeden chłodny wieczór. Wink

Wie ktoś może, ila ma być części? ;>

Silje

Bałam się, że po „Percy Parker” nie spodoba mi się nic, co przeczytam w najbliższym czasie. Na szczęście się myliłam i trafiłam na kolejną dobrą i ciekawą książkę.

Intrygująca – ta cecha nasuwa mi się jako pierwsza, kiedy myślę o tej książce. Książce? W zasadzie książeczce. 263 strony pokryte są ogromną czcionką, jeszcze większą interlinią, a każdy z króciutkich rozdziałów, często nie przekraczających 2-3 kartek zaczyna się na nowej stronie. Połknęłam ją „na raz”. Usiadłam na kanapie, z kotem na kolanach, ja zanurzyłam się w trzymającej w napięciu intrydze, kot zasnął, a kiedy po kilku godzinach się ocknęłam, książka była już przeczytana. Kot nadal spał.

„Śmiertelny sekret” opowiada o nastoletniej Camelii. Dziewczyna nie wstąpiła do zaszczytnego grona moich ulubionych bohaterek, ale też zbytnio nie irytowała. (Chociaż samo to, że od początku nie zadzwoniła na policję było MEGA irytujące) Ma dwójkę wspaniałych przyjaciół – Kimmie i Wes. Te dwie postaci wprowadzają do powieści tyle humoru, że dzięki ich dialogom i zachowaniom nie jeden raz otarłam łzę wywołaną gwałtownymi wybuchami śmiechu. (Strasznie przypominali mi Lilly i Olivera z „Hanny Montany”, tyle tylko, że byli dużo śmieszniejsi).
W życiu Camelii pojawia się tajemniczy Ben, który ratuje jej życie i co jakiś czas…. dotyka ją. A to w brzuch, a to w rękę przysparzając dziewczynie tematów do rozmyślań. Mniej więcej w tym samym czasie w jej życiu zaczynają się dziać dziwne rzeczy – ktoś ją prześladuje. Zaczyna się robić niebezpiecznie i strasznie.

Książka naprawdę wciąga. Jeszcze nie do końca przyswoiłam sobie końcówkę poprzedniej strony, a już odwracałam kartkę, żeby się dowiedzieć co będzie dalej, jak to wszystko się skończy. Kiedy zadzwonił telefon odrzuciłam rozmowę, bo byłam zdenerwowana, że ktoś dzwoni i mi przeszkadza w lekturze. Napisana jest prostym językiem, co tym bardziej przyspiesza tempo jej czytania.
Zakończenie też jest ciekawe. Niesztampowe, zaskakujące, byłam pozytywnie zdumiona przyjęciem przez autorkę takiej strategii.

Na okładce jest już zapowiedź kolejnej części: „Śmiertelne kłamstwa”. Naprawdę nie mam pojęcia o czym będzie

@lma

O, Silje, zaskoczyłaś mnie Smile

I standardowo - w skali od 1 do 10? Smile

Może przeczytam, ale z kupnem chyba się jeszcze wstrzymam.

Silje

Tirindeth

Łał, recenzja Silje przekonała mnie do zakupu tej książki ^^ Noo, czekam na kolejne recenzje, ja swoją też wkrótce dam - najpierw muszę kupić te książkę Razz

sujeczka

Ja miałam ją i tak kupić, ale recenzja Silje sprawiła, że przeczytam ją szybciej niż planowałam Very Happy

grey_apple

Silje kompletnie mnie zaskoczyłaś ! Mam zaplanowane książki do czytania a tu mi narobiłaś takiego apetytu, że co robić? Jutro ściągam ebooka bo nie chcę mieć dzisiaj nieprzespanej nocy ; )

Agnesja

Slije, bardzo dobra recenzja Very Happy

Tak więc na pewno kupię Dotyk Smile

. Mam nadzieję, że nie zawiedziesz się płomieniami na... Mnie bardzo się podobały Wink

.

Tirindeth

No to teraz ja, niestety jednak mam trochę inne zdanie w stosunku do poprzedniczki Wink

Po bardzo pozytywnej recenzji jednej z użytkowniczek postanowiłam ostatecznie kupić tę książkę. Ogólnie powieść nie jest zła, ale spodziewałam się czegoś o wiele lepszego, więc mogę dać max 7/10...

***
No i kilka spoilerów:

Po pierwsze: Wkurzyło mnie to, że Camelia nie zadzwoniła w ogóle na policję, jakby to było takie zwyczajne, ze ktoś ją obserwuje...
Po drugie: Na początku spodziewałam się, że może ten Spencer jest prześladowca albo John - bożyszcze Kimmy. W ogóle się nie spodziewałam, ze to Matt!!! Aż mi szczęka opadła Razz

Po trzecie: Byłam zła, że ben zostawił Camelię. W ogóle się tego nie spodziewałam - coś w rodzaju Edwarda i jego "tak będzie lepiej". No halo, czy wszyscy faceci są tak beznadziejni?!
No i tyle Wink

Mariposa

No i znowu nie wiem Sad

Czytałam poprzednie książki tej autorki i choć generalnie były w porządku, to nie wywarły na mnie jakiegoś większego wrażenia. Ot, krótka, miła historyjka na raz. Zastanawiam się czy ta seria jest lepsza, na tyle dobra, żeby ją kupić? Nowości w mojej bibliotece mogę policzyć na palcach jednej ręki, więc szanse, że znajdę tam tą książkę są mniej niż zerowe. Ponieważ forsa nie rośnie na drzewach, ( nawet gdyby rosła to, zważywszy na porę roku, to marne pocieszenie Wink

) muszę robić porządny wywiad zanim coś kupię, żeby potem nie żałować i nie zachowywać się jak Zgredek kiedy powie za dużo Smile

Więc? Warto czy lepiej sobie odpuścić?

Tirindeth

Ja osobiście za zakup nie namawiam, w sumie książka nie jest taka tania, 30 zł bez kilku groszy. Ale jeśli ktoś lubi styl pisania Laurie i jej opowieści, można kupić. Czemu nie.
Może na początek lepiej poszukać ebooka? Nawet pierwszego rozdziału, przeczytać i zadecydować wtedy Wink

Silje

Lenalee

Kurcze, zaczęłam się wahać co do tej książki. Jakiś czas temu na pewnym portalu przeczytałam bardzo negatywną recenzję "Śmiertelnego sekretu", ale teraz pojawiły się znowu Wasze w miarę zachęcające recenzje i naprawdę nie wiem, czy w ogóle się za nią zabrać. Spróbuję jednak zerknąć do tej książki, gdy znajdę ją w bibliotece. Może nie okaże się wcale taka zła, jak jakiś czas temu czytałam. Wink

Silje

O Lenalee, a masz może linka do tej złej recenzji? Bo ciekawa jestem... Smile

Lenalee

[link widoczny dla zalogowanych]
Proszę, wyżej jest link. Wink

Silje

Lenalee

Masz rację, Silje. A z resztą skoro Tobie na tyle spodobała się ta książka, że ją polecasz, to rzeczywiście musi ona coś w sobie mieć. Wink

Poszukam jej jednak w bibliotece. Wink

Tirindeth

Rosemary

Hej, mam takie pytanie: to będzie cała seria prawda? I Dotyk to nazwa serii a Śmiertelny sekret tej części? Bo trochę się pogubiłam Smile

andziaa

Tak, będzie saga "Dotyk". Wink

adela

widzę, że moja recenzja wzbudziła zaskoczenie Wink

cóż, uważam, że powinnam się wytłumaczyć, skoro podczytuję forum (ale niestety nie mam czasu się na nim udzielać) i natrafiłam na nawiązanie do swojej osoby, nie ma co udawać, że niczego nie widzę Smile

na sam początek witam miłośniczki literatury!

a więc wracając do mojej recenzji... nie, Silje nie masz absolutnie racji, mówiąc, iż z góry założyłam, że napiszę złą recenzję. nie wiem, czy dostatecznie zrozumiałaś jej treść, bo już bodajże na samym początku zaznaczyłam, iż chciałam tą książkę kupić - miałam wobec niej duże nadzieje, nawet tłumaczyłam opis z ang i dodałam ją na serwisie lubimy-czytać, aby o niej nie zapomnieć Smile

z innej strony - może tak bardzo się zawiodłam, że nie potrafiłam znaleźć nic pozytywnego? bo wg mnie nie było tam nic ciekawego, wszystko przeżute, przeplute i przyklepane - i mamy kolejną kasową książkę.
nie przeczytałam jej do końca nie z lenistwa, ani widzimisię - nie znalazłam kompletnego ebooka, ale jak ktoś ma z chęcią dokończę ją i przekonam się, czy zbyt surowo widzę Dotyk. aby nie być gołosłowną poszukałam zakończenia, by móc jako-tako zakoczyć przygodę z książką, a poza tym chyba znów niezbyt starannie przeczytałaś moje słowa - podkreśliłam, że końcowki nie biorę nawet pod uwagę w ocenie, bo nie mam do tego prawa Wink

Mariposa

Idąc z radą Tirindeth, ściągnęłam ebooka z zamiarem przeczytania kilku pierwszych stron, żeby zdecydować czy warto ją kupić. I tu pojawił się mały problem, przykleiłam się do monitora Wink

Czytam raczej powoli więc teraz potwornie bolą mnie oczy i czuję się jak po małym praniu mózgu ale nie dało się przerwać lektury. Nie będę się rozpisywać nad fabułą, poprzedniczki dość szczegółowo ją nakreśliły, ograniczę się do wrażeń po przeczytaniu.

Pani Stolarz ma poczucie humoru. Przyjaciele Camelii rozbawiali mnie co drugim zdaniem. Akcja toczy się szybko bez zbędnych opisów. Autorka ciekawi czytelnika i nie pozwala odłożyć książki na bok, zaskakuje, czasem straszy, dostarcza całej gamy emocji. Zachowanie Bena trochę mnie irytowało, ale kiedy dowiedziałam się jaka jest przyczyna jego zachowania,irytowałam się trochę mniej (ale nie do końca Smile

)

Nie mogłam się jednak oprzeć wrażeniu, że książka jest podobna do "płomienia na..." - szalona przyjaciółka (Amber-Kimmie), lekko pedałkowaty kumpel, psychol prześladowca- obaj mieli podobne motywy. Jednak historia z dotykiem była intrygująca i oryginalna, jeden malutki element, powiedzmy paranormalny, który ma jednak naukową nazwę- mówcie co chcecie ale ja tam wierzę w siły umysłu Smile

Książka była dobra, sprawnie napisana i zabawna, ale nie jest to raczej książka do której się wraca. Zabrakło mi tu może trochę dramaturgii a może po prostu się czepiam Wink

Mam jednak zamiar kupić "Ukryte" ponieważ opis jest trochę podobny do "Dotyku". Mam nadzieję, że ta książka będzie miała nieco bardziej rozbudowaną i skomplikowaną fabułę, bo czytając "Śmiertelny sekret" nasuwały mi się tylko trzy podstawowe pytania: kim jest Ben? czy jest winny? i kto prześladuje Camelię? Gdybym kupiła tą książkę raczej nie żałowałabym straconych pieniędzy, więc jeśli nie macie szczególnie wygórowanych wymagań możecie śmiało kupować Very Happy

Jednak po "Ukrytym" spodziewam się nieco więcej i mam nadzieję, że się nie zawiodę Smile

grey_apple

Do przeczytania "Śmiertelnego sekretu" nie byłam przekonana. Po przeczytaniu bardzo pozytywnej recenzji jednej z czytelniczek skusiłam się na ściągniecie ebooka i co z tego wyszło ?

Pani Laurie Faria Stolarz opisuje historie Camelii, która zostaje uratowana przed zderzeniem się z samochodem przez chłopaka, który nie ma ochoty jej się przedstawić. Jedynie co robi to dotyka ją w brzuch. Okazuje się, że trzy miesiące później owy chłopak zaczyna chodzić do jej szkoły i jest podejrzewany o morderstwo swojej dziewczyny. Cameliia do końca nie potrafi w to uwierzyć, próbuje zbliżyć się do chłopaka, ten na początku jej na to nie pozwala, ale z czasem okazuje, się że dziewczyna jest w niebezpieczeństwie.

"Śmiertelny sekret" to książka od samego początku wciągająca, jednak mnie tak naprawdę zaczęła wciągać od setnej strony. Cameliia jest ładną dziewczyna z typowymi nastoletnimi problemami. Chłopacy, problemy z rodzicami... Normalka. Dziewczyna jest opisywana jako osoba, która lubi mieć wszystko zaplanowane w jak najdrobniejszych szczegółach, ale czy tak jest naprawdę? Moim zdaniem dziewczyna jest bardzo impulsywna. Jest wiele sytuacji, których w ogóle nie przemyślała, Również, gdyby nad wszystkim miałaby taka kontrole inaczej, by postąpiła w wielu bardzo ważny sprawach.

W książce przejawia się masę humoru ukazującego się między przyjaciółmi bohaterki. Kimmie i Wes to postacie, które w każdej sytuacji potrafią znaleźć jakiś zabawny moment. Nie do końca wspierają dziewczynę w jej wyborze i problemach. Bo nie oszukujmy się, bohatera ma naprawdę duży problem, który jej przyjaciele nie do końca traktują poważnie.

W powieści ukazuje się sytuacja jak to rodzicie zajmując się swoimi problemami nie widzą tego co się dzieje w otoczeniu ich dziecka. Byłoby to bardziej zrozumiałe gdyby Cameliie wychowywała tylko matka, ale przecież ona miała oboje rodziców którzy byli tak zajęci innymi sprawami, że gdy naprawdę się coś działo to dopiero zauważyli swoje zaniedbanie.

Chłopak z wypadku niestety nie wzbudził we mnie uwielbienia. Nie mogę go zaliczyć do bohaterów na których sama wzmianka budziła we mnie zachwyt, a szkoda bo może jakbym się nim zauroczyła to bym inaczej na niego spojrzała. Nie podobał mi się jego styl bycia. Uważał siebie za większego męczennika niż było w rzeczywistości. Zamiast stawić się otoczeniu to on najzwyczajniej uciekł.

Akcja książki działa się w szkole. Miałam nadzieję, że chociaż raz bohaterowie nie będą mieli wspólnej lekcji. Jak zwykle sprawdza się tu przysłowie „Nadzieja matka głupich”. Autorki powinny wpaść już na coś bardziej kreatywniejszego, bo ja naprawdę nie lubię gdy w głowie pojawia mi się światełko "To już było" Niestety to nie jedyny moment który został powtórzony. Śmiertelny sekret można porównać ze Zmierzchem, sam fakt dziewczyny uratowanej przed potrąceniem przez samochód i ta lekcja chemii. Również z „Ever” (tak jak już napisała Tiri). Szkoda, że tak się dzieje. Co nowy tytuł w księgarniach to niestety nie nowe historie.

Panią Stolarz można pochwalić za dość ciekawą akcję i niesamowite zakończenie. Nigdy bym sie nie spodziewałam, że ta książka tak się skończy. Tu naprawdę jestem godna podziwu.

"Śmiertelny sekret" można uznać za książkę niezłą. Wciągającą, z niesamowitym zakończeniem, ale z masą podobieństw. Osowieckie, jednak nie zachwyciłam nią się tak bardzo aby sięgnąć po następną część.

***

Cassin'89

Silje, co ja mam teraz zrobić ? Taka pozytywna opinia...
Z "Krwawego Fioletu" byłam bardzo bardzo zadowolona.
Percy Parker miałam wcześniej ale obu nam przypadła do gustu....
Myślę, że pewnie się skuszę i na tą książkę Very Happy

Szczególnie, że mam inne książki tej autorki Wink

Yossa · Wysłany: Pią 14:44, 11 Mar 2011 Temat postu:

Naprawdę sięgając po tą książkę liczyłam na coś bardzo dobrego, no chociaż na miłą lekturę, jeżeli okładka jest dość interesująca, to wnętrze tym bardziej powinno mieć w sobie to coś. Ale z każdą stroną moje podniecenie gdzieś się ulatniało, początek książki jest tragiczny, a oliwy do ognia dolewa Kimmie (przyjaciółka głównej bohaterki) i jej żałosne odzywki, nietrudno mnie rozśmieszyć, ale jej zdarzało się to wyjątkowo rzadko, już częściej uśmiecham się w rozmowach z największymi przymułami w mojej klasie Confused

Ben jest obiektem westchnień naszej głupiutkiej Camelii, piękniś ma mnóstwo tajemnic i w ogóle jest strasznie tajemniczy, ale mógłby się chłopak wreszcie zdecydować, czego chce, no serio, już pobił wszelkie rekordy, kocha, nie kocha, jest, a potem nagle się obraża, naprawdę nie uważacie jego zachowania za lekko... denerwującego?
Autorka rekompensuje troszkę całość pod koniec, ale biorąc pod uwagę, że połowę książki praktycznie ominęłam; to wciąż za mało, by dać dobrą ocenę. Właściwie mogłabym przeczytać dwie ostatnie strony i zorientowałabym się w całej sytuacji.
Ogólnie- książka nie jest do końca tragiczna, na przykład scena pocałunku Camelii i Bena w Knead podczas "nauki" była naprawdę urocza, miałam nawet lekkie dreszcze kiedy Matt porwał Camelię ale tych dobrych chwil z tą książką jest zdecydowanie za mało, liczę na coś lepszego w następnej części.