1. Naznaczona - P.C. Cast, Kristin Cast

Wampire girl

Raz przeczytałam i mi wystarczy.Książka była nudna a wampiry za ludzkie.

Saisha

Niedawno przeczytałam, jak dla mnie to nuuda. W sumie cała książka to tylko nudne opisy tych wszystkich nabożeństw i kwilenie Zoey o tym, jak to ona chce się dopasować do reszty, że boi się, że nie zostanie zaakceptowania, no i oczywiście powtarzanie przez wszystkich na każdym kroku jaka to ona jest wyjątkowa.
Oprócz tego styl - okropny! Kiedy Zoey rozmawiała z tymi swoimi przyjaciółmi, miałam wrażenie, że jest to rozmowa między 10-letnimi dziećmi, z od czasu do czasu wtrąconymi dziwnymi przekleństwami i wyrażeniami, żeby było bardziej "młodzieżowo". A te całe szopki z tym obrzędami, kręgami, odpędzaniem złych duchów - miało chyba wprowadzić książkę w taki fajny, magiczny klimat, choć jak dla mnie tylko dodało jej tandety. Jakakolwiek akcja zaczęła się w sumie dopiero pod koniec książki, choć i tak była bardzo krótka i niezbyt ciekawa. Ogólnie nie polecam tej książki, w skali dziesięciopunktowej oceniłabym ją na 3.

młoda

Ja dzisiaj postanowiłam, że na 100% nie przeczytam żadnej kontynuacji Domu Nocy. Jedna część mi wystarczy spokojnie, żeby stwierdzić, że to książka kompletnie nie dla mnie. Czuję się taka wyzwolona i szczęśliwa po podjęciu tej decyzji Very Happy

Nigdy nie sądziłam, że stwierdzenie, że nie będę czytać jakiejś książki tak mnie ucieszy Very Happy

Charlotte12

„Piętno słów”

„Naznaczona” to książka nietypowa, bo stworzona przez duet – i to nie byle jaki. Matka i córka były na tyle zgodne w swojej pasji, że postanowiły pisać wspólnie. Tak oto P.C. i Kristin Cast rozpoczęły pracę nad cyklem Dom Nocy. Co przyciągnęło moją uwagę do tej lektury? Po pierwsze, bajeczna okładka, pełna lśniących wzorów i tajemniczych runów. Po drugie, opis sprawiający, że pragniesz ją pochłonąć. Po trzecie – treść.

Zoey Redbird jest z pozoru zwykłą nastolatką. No, może nie do końca. To właśnie na nią zwraca uwagę szkolny przystojniak-macho, Heath, to ona jest tą ślicznotką i… To ona pewnego dnia zostaje Naznaczona. Od tego momentu płatki z mlekiem smakują nie tak, jej chłopak jest zbyt tępy, aby ją zrozumieć, a najbliższa przyjaciółka się od niej odsuwa. Ach, jeszcze jeden drobny szczegół – rodzice głównej bohaterki, a raczej matka i ojczym, jako zapaleni katolicy absolutnie nie przyjmują do wiadomości tego, że ich córka, przybrana czy też rodzona, zamieni się w wampira. O ile dożyje Przemiany. W każdym razie mają zamiar odprawiać nad nią egzorcyzmy, męczyć, besztać. Wszystko to byłoby piekłem na ziemi dla biednej dziewczyny, gdyby nie uratowała jej babci. Jest ona osobą o wielkim, złotym sercu, lecz także o silnym charakterze i posiadaniu pewnego celu w życiu. Potomkini Indianek zna wiele obrzędów dotyczących odpędzania złych duchów i przyciągania tych dobrych. Kto wie, kiedy taka wiedza może się przydać…

Zoey trafia do Domu Nocy, swoistej akademii dla adeptów, którzy w przyszłości mają zamienić się w potężne istoty zwane wampirami, jeśli szczęśliwie przetrwają Przemianę. Postać, wokół której rozgrywa się dziewięćdziesiąt dziewięć procent wydarzeń prowadzi narrację pierwszoosobową. Tą postacią jest oczywiście młoda Redbirdówna. Poznaje ona Stevie Rae, zakręconą dziewczynę o miłym usposobieniu z którą szybko się zaprzyjaźnia i to nie tylko ze względu na dzielenie z nią pokoju i zegar w kształcie kowbojskiego buta. Shaunee i Erin to dwie roześmiane, ale i zgryźliwe nastolatki znane powszechnie jako bliźniaczki. Nie dajcie się jednak zmylić temu słowu! Damien to sympatyczny i przystojny chłopak, jakkolwiek dziewczyny nie mają u niego szans – jest gejem. Trzeba uczyć się tolerancji, czyż nie? Zresztą dzięki tym oczętom nikt nie ma do niego o to pretensji. Pozostał Erik… Wspaniały, utalentowany. Atrakcyjny. Startuje w konkursach recytatorskich i deklamuje poezję Szekspira tak, że wygrywa światowe konkursy. Co, jeśli frazy z „Romea i Julii” zostałyby skierowane do Was, do tego wypowiedziane głębokim, namiętnym głosem? Przepadłybyście? Tak dzieje się z Zoey i Erik bynajmniej nie potrzebuje wierszy do zwodzenia jej. Byłabym zapomniała o Afrodycie! Ta adeptka tak ubarwia tę powieść! Nakręca wiele wydarzeń i jest powodem kłótni i sprzeczek. Dobrze, że w „Naznaczonej” nie zabrakło nuty sarkazmu. Nad całym Domem Nocy pieczę sprawuje Neferet, przesympatyczna wampirzyca, która opiekuje się Zoey jak matka, której bohaterka tak naprawdę nigdy nie miała. Jej biologiczna odpowiedniczka tego słowa już wybrała między obcym mężczyzną a nią samą.

Czytając, nie mogłam oprzeć się spoglądaniu od czasu do czasu na okładkę, która jest wspaniała! Nie znaczy to, że brakowało akcji. Było jej bardzo dużo, wpleciona została intryga i pozostało wiele niedopowiedzeń i wątków, które autorki rozwijają w kolejnych częściach. Bowiem Zoey Redbird musi zmierzyć się nie tylko ze swoim nowym światem i przystosowaniu się do tego, lecz także wypadałoby z jej strony stawić czoło jędzy zazdrosnej o chłopaka, faktowi że może nie dożyć dnia Przemiany i temu, że jest absolutnie wyjątkowa. Została obdarzona przez boginię Nyks zdolnością komunikowania się z żywiołami, do tego wszystkimi! W całej historii wampirów nie zdarzył się taki przypadek! I jak tutaj pogodzić wszystkie te rzeczy?

Ta pozycja skrywa niecodzienny, indywidualny nastrój, który ogarnia nas wraz z lekturą kolejnych słów. Choć „Naznaczona” nie jest książką pompatyczną, a jej język nie jest podniosły, to jest warta tych kilku godzin, mogących przenieść Was do innego świata. Dzieło pań P.C. i Kristin Cast jest bardzo frapujące i wywołujące ciekawość dalszych wydarzeń. Aby w pełni poczuć jego klimat, radzę sięgnąć po nie, gdy już zapadnie zmierzch. Pozwólcie wtedy ogarnąć się metafizycznym emocjom i całkowicie ludzkim zauroczeniom tworzącym wspólnie Dom Nocy. Niech piętno jego słów odbije się na Waszych duszach czytelników.

Moja ocena: 7,5/10

Miałam okazję odświeżyć sobie tę pozycję dzięki Wydawnictwu Książnica ;P Ja bardzo sobie cenię "Naznaczoną" właśnie za tą niebanalną banalność. Jak czytałam ją po raz pierwszy rok temu w ostatni dzień szkoły, to właśnie dzięki niej powróciłam do nałogowego czytania paranormali, dlatego baaardzo dobrze ją wspominam Wink

Opinie są bardzo zróżnicowane, ale mam swoje zdanie Very Happy

feniksa

Ja niestety muszę zgodzić się z Saisha - czytałam lepsze książki. Ale daję serii szansę i doczytam do końca - być może moja ocena się zmieni. Duży plus za okładkę Smile

Ribelle

Z "Domu Nocy" przeczytałam tylko tą część.
Nie powiem, że żałuje, ale bardzo ciekawe to nie było według mnie.
Niedość, że temat wampirów trochę oklepany, to jeszcze ich świat jest przez ludzi traktowany jak normalna rzecz, co dla mnie jest nienormalne.

Paula338

Mnie się bardzo spodobała. Ale to jest tak. Nie każdemu się ona spodoba..Po prostu nie każdy gustuje w magii, jakichś tajemniczych obrzędach i wgl:) ja powiem szczerze, pochłonęłam ją, ponieważ jest jedną z tych książek, do których nie mam żadnych zastrzeżeń. Polecam! Smile

ja właśnie biorę się za drugą częśc, Zdradzoną.

tombraiderka009

Przekonałyście mnie bardzo do tej książki. Sięgnę po nią na pewno gdy będę mieć czas. Very Happy

Paula338

sięgnij, warto Smile

Nesnej

Przeczytałam pierwszą część i pogratulowałam sobie cierpliwości. Jak dla mnie cieniutko... Książki o wampirach zalewają obecnie księgarnie, dlatego szukam czegoś oryginalnego. Myślałam, że pomysł z Domem Nocy taki właśnie będzie, niestety niemiło się rozczarowałam.
Jedyne co mnie zainteresowało to motyw z tatuażem, ale i tu musiało się oczywiście okazać, że główna bohaterka jest tą wyjątkową osobą. Musi sie przecież okazac, że jest lepsza od innych.

Polunia

Według mnie książka fajna , ALE czegoś mi w niej brakowało (?).Jak to wiadomo ,bywa ,że te pierwsze części tomów są na ogół bardziej 'ZAPOZNAWCZE' , opis szkoły ,do której uczestniczy główna bohaterka , poznanie bliżej Zoey i jej rodziców, przyjaciół i innych.Najbardziej co mi sie spodobało w tej książce to,gdy Zoey...ah, nie bede pisać , niech inni przeczytają Wink

Podsumowując książkę oceniam 9/10, gdyż jak wspomniałam brakowało mi tego czegoś , jakiejś akcji , takiej niesamowitej przygody , a to było tylko o zapoznaniu sie z nowym środowiskiem itp.

AAA...co do Zoey , to jakos mnie nie wkurzala o.O

Mika_x3

,,Naznaczona" to według mnie jedna z gorszych książek paranormalnych, które przeczytałam. Zoey jest wkurzająca, Eric jeszcze bardziej (za delikatny, moim zadniem). Z ów serii przeczytałam tylko tą część, ,,Zdradzoną" i ,,Wybraną". ,,Nieposkromioną", ,,Osaczoną" i ,,Kuszoną" najprawdopodobniej już nie przeczytam, bo są lepsze książki. :/ Naprawdę. Nie polecam, no, chyba żę ktoś już nie ma co czytać.

zaszumiał_wiatr

Hm, chyba pójdę za Twoją radą, Mika_x3 i nie przeczytam. "Naznaczona" leży na mojej półce, ale za chwilę mija czas oddania do biblioteki i raczej oddam nieprzeczytaną. Zwłaszcza, że zaczęłam początek i zupełnie mnie nie zainteresował, żeby nie powiedzieć odrzucił, zwłaszcza ten styl, jakoś mnie irytuje Confused

NathalieRoss

W tej części zdecydowanie najwięcej jest odniesień dotyczących rodziny Zoey. Jej ojczym od razu nie przypadł mi do gustu, ale miałam nadzieję, że jej matka się ocknie... Niestety, przeliczyłam się.
Samą Zoey lubiłam od początku. Afrodytę, o dziwo, też - jakoś czułam, że się zmieni, że stanie po dobrej stronie. Smile

Za to Eric denerwował mnie od samego początku, chociaż przyznaję, ze Heath był zdecydowanie bardziej denerwujący z tym Skojarzeniem.
Pierwszą część czytałam już dawno, ale pamiętam, że jej finał wywarł na mnie gigantyczne wrażenie! Smile

Oleshka

Opis totalna beznadzieja,okładka też.
Edit:Czytałam stornę ebooka i mam dość.Nigdy więcej!

Jahdih

Przeczytałam 3 części z cyklu dom nocy i moim zdaniem ta jest najlepsza. Zgadzam się z tym że ostatnio jest wampiromania, ale ja nie narzekam ponieważ kocham książki o takiej tematyce, wszystko co powiązane jest z demonami, upadłymi aniołami i oczywiście z wampirami jest przeze mnie pożądane Very Happy

Teraz czekamy na serial! Very Happy

ZoeyRedbird

Przeczytałam drugi raz, żeby sobie przypomnieć i muszę powiedzieć, że za drugim razem książka wydaje się nawet lepsza Wink

. Pierwsza część (chyba jako jedyna z serii) pokazuje tak jakby normalne życie nastolatków, tylko, że wampirów ;D. Afrodyta jest wredna, Erik cudowny, Zoey normalna, a Stevie Rae miła (SPOILERczego potem mi brakowało, szczególnie u Zoey i Stevie, które bardzo się zmieniłyKONIEC SPOILERA). W książkę bardzo się wczułam, przeżywałam wszystko tak, jak Zoey, co bardzo mi się podobało. Znienawidziłam jej rodziców i Afrodytę, pokochałam babcię i Erika, polubiłam Stevie Rae, Damiena i innych. Końcówka świetna, tylko trochę przy krótka, że tak powiem. SPOILERNie spodobał mi się tylko pomysł na tatuaże Zoey - niby przedstawia słowa Nyks, ale jakiś... nieciekawyKONIEC SPOILERA Polecam książkę, uwielbiam ją!

martynag.1990

Zoey Montgomery to zwyczajna szesnastolatka, która dzieli życie między szkolną monotonię a rodzinną niesielankę. Pewnego dnia wszystko się zmienia. Zoey zostaje Naznaczona i przyłącza się do grona adeptów szkoły Domu Nocy. Tylko tam jej ciało może przejść niezbędną Przemianę, by mogła stać się dorosłym wampirem. Dziewczyna próbuje odnaleźć się w nowym, fascynującym świecie. Otoczona wrogami i sprzymierzeńcami pragnie wykorzystać swe wyjątkowe predyspozycje, by zgłębić tajemnice Domu Nocy. Ku jej zaskoczeniu niezwykle pomocny okazuje się Erik, jeden z najbardziej atrakcyjnych i utalentowanych wampirów w szkole.

Seria Dom Nocy to seria stworzona przez duet rodzinny. Mama z córką. Very Happy

Naznaczona to pierwszy tom z dziewięciu (prawdopodobnie). O czym jest Dom Nocy? O szkole, w której mieszkają i uczą się adepci, którzy jeśli przeżyją Przemianę zostaną wampirami. Jak nie zostaną wampirami to umrą. Fuj!!!

Zoey - główna bohaterka, w wieku 16 lat, pewnego dnia zostaje naznaczona przez jednego z wampirów i ze znakiem półksiężyca musi udać się do szkoły by tam przeżyć Przemianę. Jeśli któryś z naznaczonych nie przybędzie do szkoły umrze. Co jest w tym fajne? To, że wampiry żyją między ludźmi, ludzie o nich wiedzą, nawet nie które wampiry są sławne. Tak więc wampiry i ludzie mieszkają i żyją obok siebie. Nie ma żadnego ukrywania się. Tak więc Zoey przybywa do szkoły i od tej pory, jako adeptka musu dostosować się do życia wampirów. Niestety nie jest jej łatwo, bo okazuje się że bogini Nyks ma wobec niej plany, które sprawiają, że dziewczyna jest inna niż młodzi adepci. Jej znak jest wypełniony, odbiera żywioły i lubi krew. I tak zaczyna się jej historia.

Jedynka jest troszeńkę nudna, bo mało się w niej dzieje. Praktycznie cała książka skupia się na naznaczeniu, przybyciu do szkoły i aklimatyzacji i poznawaniu jej. Nic szczególnego i strasznego się nie dzieje. No może poza małymi wyjątkami, ale to już będziecie musieli sami przeczytać. Na szczęście kolejne części jakoś są fajniejsze i więcej się w nich dzieje.

Ogólnie da się czytać tę książkę, jak i kolejne. Choć chwilami ma się jej dosyć. Czemu? Bo autorki kiepsko prowadzą narrację, często włączając jakieś dziwne przemyślenia lub urywki z przeszłości. Trochę to wkurzające, bo co chwilę czytamy kiepskie próby opisania charakteru Zoey np. poprzez opis kogoś a potem wtrącenia Zoey, że ona nie lubi bo to albo lubi bo tamto. Chwilami bardzo to jest żałosne. I ta Zoey taka jakaś dziwna. Ciągle wszystko wie, ciągle wtrąca jakieś dziwne zdania, że jak ktoś robi to to jest taki a taki. Tak jakby ona była nieskazitelna itd. Denerwujące to jest i za dużo tego w książce można przeczytać. No i chwilami zupełnie niepotrzebne szczegółowe opisy albo dialogi bohaterów jakieś takie byle jakie i nic nie wnoszące, tylko drażniące, bo kiepsko autorki próbują opisać charaktery bohaterów. I te bliźniaczki. O matko strasznie mnie wkurza, jak co chwilę ktoś mówi "Bliźniaczko". O boże. Staram się to ignorować, ale chwilami się nie da. Co jakiś czas zdarza się niepotrzebny opis, dialog czy bylejakość, ale jak zignoruje się te wady, to da się przeczytać.

Ale poza tym jest spoko. Kolejne wampirki, ale w sumie jest ok. Tylko potrzeba wiele cierpliwości to narracji i słów użytych przez panie Cast.

Na kilku stronach internetowych przeczytałam, że nie które dziewczyny są zdegustowane erotyką w książce, czyli tym długo, długo przeciąganym w książce niby obciąganiem. No cóż przyznam szczerze, że panie Cast strasznie skupiły się na tej sprawie, aż za bardzo. Nie to, żeby mnie to gorszyło czy cos, ale tak sie zastanawiam, po co im to było. Chyba nie miały innego pomysłu na dialogi wiec jechały na obciąganiu. Ach i jeszcze te wtrącenia o typowych nastolatkach, jacy to oni nie są. O matko chwilami można szalu dostać. Choć myślę, ze autorki chciały w ten sposób przekazać swój punkt myślenia, ale szczerze mówiąc wyszło im to żałośnie. No, ale juz z nich zejdę i zajmę sie książka

Samash

Przeczytałam dzięki namowie koleżanki, która poleciła mi całą serię.
Gdy już zaczęłam czytać to nie mogłam się oderwać.
Pierwsza część była w sumie taka wprowadzająca do całej serii. Nie mniej jednak i tak bardzo mi się podobała.

ZoeyRedbird

Liryca

Ten "młodzieżowy" język wyszedł im fatalnie ... Ale chęć poznania świata przedstawionego jest duży, więc to jest na plus Smile

Shaunee

Wiecie co... ja może napiszę tutaj co ja o tej całej serii myślę, bo sądzę, ze ludzie, którzy rozważają to, czy coś przeczytać czy nie, zawsze sprawdzają opinie na temat pierwszych części.

Im dalej w las, tym to wszytko zaczynało mi się wydawać durne. Czasem miałam wrażenie, że autorki się normalnie wyśmiewają. Pierwsza część - superultramegasmerfastyczna (nie ma ironii -> look na nick... ._.), druga... (jeśli to tam zaczęła kręcić z wszystkimi naokoło) była wręcz odpychająca, jeszcze ten nauczyciel... fuj. Gdzieś potem miałam nadzieję, że oni się z Erciem zejdą, no ale proszę Was :/.
Potem czytałam tylko cząstki. Pierwsze strony. Bo więcej nie mogłam ujechać.
Ostatnio ciotka kupiła Spaloną, bo jest zakochana w tej serii. Pożyczyła mi tę część. Otworzyłam na losowej stronie. Dialog był akurat między dwoma osobami, ale byłam po nim tak zniesmaczona, że dałam sobie spokój z dochodzeniem między kim a kim padła tak ostra wymiana zdań. Cóż, być może mogło się to komuś spodobać. Mnie niestety się takie rzeczy nie podobają. Prawdę mówiąc... patrząc na to z perspektywy czasu... książka jest mdła. Pamiętam tylko kilka momentów - jakieś rytuały we świecami, i... coś bodajże ze śmiercią Stevie-Ray (przepraszam, nie pamiętam, pewnie strasznie przekręciłam : -))

Przykro mi, ale uważam, ze na książkę nie warto tracić czasu. Teraz mozecie mi wypominać, że przeczytałam troszkę i myślę, ze jestem wielką znawczynią. OTÓŻ, NIE JESTEM. Wiem o tym.

Cóż. Żeby nie było, ze tak to tu zjechałam...
1. Eric jest słodki C:
2. Kobiety miały pomysł, ale niestety, realizacja średnia
3. Eee... Ładne okładki? :C

Przepraszam, nie chcę tworzyć. Nie podobało mi się to. Albo inaczej. Podobało mi się średnio. Aż wiedziona ciekawością wyłapałam fragment, jakiego nie odważyłabym się umieścić w książce. Zdecydowanie, nie lubię tego. Rok czasu i o, jak się człowiek i jego gusta zmieniają... Neutral

Edity: kurczę, tu przecinek, tam nawias zgubiony i wyszedł burdel.

Apocaliptica

A ja się do tej książki zraziłam . Chociażby po okładce i opisie , po części także dlatego , że wampiry zaczynają mnie nużyć (Elfy rządzą ! *Q*) . Opinie książka ma pół na pół , gdybym sięgnęła to był by to cud nad Wisłą xD , czyli nie sięgnę . Jeszcze jak są to ludzkie wampiry to aż ciarki przechodzą .

Btw. Słyszałyście o ACTA ? Ma wejść 26.01.12 i ja baardzo nie chcę żeby nasz ukochany rząd wprowadził je w życie .

zakochanawilczyca

Mi natomiast "Naznaczona" spodobała się baardzo! Teraz czytam trzecią część Domu Nocy, i jestem pewna, że przeczytam i następne. Faktem faktem, wampiry są dosyć ludzkie, ale nie jest to aż tak bardzo wkurzające. Przynajmniej w moim przypadku. A co do okładki, jest przepiękna!

emmllaa

Opis jest szczerze przyznam ekstra. Muszę uzupełnić moją biblioteczkę o taki nabytek. Smile

Kocham wampiry... jeśli można je kochać Smile

Cena też jest przyzwoita, okładka bardzo artystyczna... Nic dodać nic ująć... już jest moja! Smile