Żegnaj, Jaśmino - Ewa Barańska

Martuśka

Jaśmina jest licealistką, którą natura hojnie obdarzyła talentem i urodą. Dom dał jej miłość, zasady moralne i... niezbyt mocne poczucie własnej wartości. Pragnęła być na topie i dobrze się bawić, najlepiej z narkotykowym dopingiem. Nigdy nie chciała popaść w nałóg.
Była przekonana, że wszystko ma pod kontrolą, tymczasem niepostrzeżenie dla siebie przekroczyła cienką granicę, poza którą nie rozróżnia się już dobra od zła, niegodziwość powszednieje, sumienie traci wrażliwość, nieprawość staje się sposobem na życie, i gdzie nawet okrutna zbrodnia nie przywołuje do opamiętania.
Za czyny popełnione w nierzeczywistym świecie narkotycznych oparów karę wymierza świat realny. Jaką cenę zapłaci Jaśmina?

'Żegnaj, Jaśmino' bardzo szybko się czyta, jeśli lubisz czytać wstrząsające książki o narkotykach i problemach nastolatków to ta lektura jest dla Ciebie. Denerwowała mnie trochę bohaterka książki - Jaśmina.

sujeczka

Widziałam ją na stronie wydawnictwa Telbit... zapowiada się dość ciekawie i na pewno ją przeczytam Wink

.

Zuz@

Podoba mi sie opis xD

littledamdam

blueyellow

Z tego co pamiętam książka mi się baaardzo podobała, przeczytałam ją jednym tchem.
Dużo zwrotów akcji i zaskakujących wydarzeń Wink

Czasami przerażająca..

sujeczka

Od jakiegoś czasu zabieram się za przeczytanie którejś książki pani Ewy Barańskiej, mój wybór padł w końcu na "Żegnaj, Jaśmino".
Książka od razu mnie wciągnęła, pisana jest fajnym językiem - młodzieżowym, a jednak nie sztucznym, a sama fabuła od początku zapowiada się interesująco. Jaśmina niedawno straciła rodziców i w związku z tym w jej życiu zachodzą spore zmiany - przeprowadza się do dziadków, zmienia szkołę w środku roku szkolnego. Pomimo ciężkich przeżyć nie ma innego wyjścia - musi przystosować się do nowej rzeczywistości. Nie jest to jednak takie łatwe, gdyż w nowej szkole aby być kimś trzeba należeć do klasowej elity... Jaśmina w końcu znajduje na to sposób, jednak jego skutki są dla niej tragiczne. Jaśmina zaczyna bowiem oszukiwać najbliższe osoby, nadwyręża ich zaufanie, wpada w nałóg, a ostatecznie popełnia zbrodnię, której konsekwencji nie uda jej się uniknąć.
Jaśmina jest bohaterką co do której nie można mieć stosunku obojętnego. Początkowo była osobą, która budziła sympatię, może współczucie. Z czasem jednak jej poczynania stawały się coraz to bardziej irytujące dla czytelnika Do pewnego momentu można je było jednak zrozumieć, gdyż ich motywy zostały bardzo dobrze przedstawione przez autorkę. Jaśmina jednak przekracza w końcu granicę tego zrozumienia i nie jest już tą samą sympatyczną osobą, jaką była na początku książki. Pod koniec jednak znów odczuwa się żal i współczucie, jednocześnie czując, że jak najbardziej zasłużyła na to, co ją spotkało. Już sama postać Jaśminy budzi więc sporo sprzecznych emocji, a jej przeżycia opisane w książce dokładają drugie tyle. Nie można się więc nudzić podczas czytania, a kolejne kartki książki ma się za sobą bardzo szybko.
Spodobało mi się też to, że w książce zostało wprowadzonych sporo bohaterów, którzy mają znaczący wpływ na zachowanie Jaśminy. Również to, że fabuła osadzona jest w polskich realiach jest na plus.
A co mi się nie podobało? Czasem niektóre sytuacje były opisywane zbyt krótko, można było dodać coś więcej, a niektóre dialogi wydawały się być trochę wymuszone. Są to jednak tylko drobne "wpadki", nie wpływające zbytnio na ogólne wrażenie o książce.
"Żegnaj, Jaśmino" jest książką, którą naprawdę warto przeczytać. Pokazuje jak szybko można się stoczyć w dół i budzi wiele emocji, od wkurzenia na główną bohaterką, przez współczucie, aż po przerażenie. Bardzo dobra książka, która zachęca do przeczytania innych powieści pani Ewy Smile

. Na pewno niedługo po jakąś sięgnę Smile

Stookrotka

Chciałabym przeczytać, może niedługo Wink

M.

dosyć dawno ją czytałam, ale z tego co pamiętam to książka naprawdę niezła, zaskakująca Smile

MyFault

Dzisiaj wypożyczyłam. Zapowiada się fajna lektura Very Happy

Bulbul

Brrr... Na pewno nie przeczytam

M.

MyFault

Przeczytałam 'Pamiętnik narkomanki', "Hera moja miłość', "Candy" i nadal, jak jakieś głupie dziecko, jakaś totalna idiotka i kretynka, twierdziłam, że skoro po narkotykach zapominasz o problemach, odlatujesz to przecież- co w tym takiego złego. Uzależnienie to druga strona medalu, ale jakoś mnie to nie ruszało, nie ruszały mnie opowieści, jak to jest na głodzie. Dopiero po przeczytaniu 'Jaśminy' uświadomiłam sobie, jakie narkotyki są złe. Książka jak dla mnie lekko wstrząsająca. Upaść tak nisko, tak skończyć. Mi osobiście nie mieści się w głowie Spoiler:

Lele

Naprawde super ksiązka . Wiem ze ją nigdy nie zapomnę. ona na zAwsze zostanie w mojej pamięci... ( gorąco polecam tym których ciągnie do narkotyków Wink

)

mojra

Floss

Zaczęłam, jednak do mnie nie przemówiła i odłożyłam po kilku rozdziałach.

Black-prince

Książka jest super.!

Przeczytałam ją dwa razy ;D

Zuz@ · Wysłany: Pon 11:19, 21 Mar 2011 Temat postu:

'Żegnaj, Jaśmino' to kolejna książka Ewy Barańskiej, którą udało mi się przeczytać. Utwierdziło mnie to tylko w przekonaniu ,że autorka ta jest moją ulubioną polską pisarką, która rewelacyjnie potrafi kierować emocjami czytelnika przedstawiając różne rodzaje problemów. W przypadku tej pozycji ukazuje nam narkomanie. Jednak nie ,jak w większości książek, problem z uzależnieniem (chociaż oczywiście on również jest poruszony), ale ze zmianą jaka może zajść w człowieku ciągnąc go na dno.
Główna bohaterka, Jaśmina, jest licealistką, która po śmierci rodziców zamieszkała z dziadkami, co wiązało się ze zmianą szkoły. Dziewczyna jest ładna, zdolna, oczytana, a przede wszystkim otoczona ogromem miłości ze strony dziadka i babci. Jednak wiadomo , jak to starsi ludzie, bywają oni nieco staroświeccy, co często wprawia Jaśminę w zakłopotanie. Przede wszystkim jednak kochają swoją wnuczkę i chcą dla niej jak najlepiej. Niestety główna bohaterka nie widzi w sobie zalet, a fakt, że nie jest ubrana i popularna ,jak dziewczyny z jej nowej klasy. Marzy jedynie o tym, by wkroczyć do elity, być lubianą, a przede wszystkim zauważoną przez jej miłość- Łukasza. By przekonać do siebie grupkę popularnych dziewczyn Jaśmina pisze za nie sprawdziany, pomaga im w szkole. Przez to szybko zyskuje dostęp do elity, zostaje zapraszana na imprezy. Tam ma pierwszą styczność z narkotykami. Z początku wydaje się, że to tylko ciekawość i brak asertywności sprawiają, że Jaśmina sięga po narkotyki. Jednak punktem kulminacyjnym są wakacje. Dziewczyna traci tam resztki godności, traci w oczach znajomych ,a przede wszystkim Łukasza. I to jest moment kiedy mój żal dla niej zaczyna się przeradzać w niezwykłą złość.
Wydarzenia z wakacji zapoczątkowały szybką drogę na dno. Coraz więcej narkotyków, coraz gorsze zachowanie i towarzystwo, po wakacjach całkowite olanie szkoły. Jaśmina staje się nikim, głupią ćpunką-brudną, śmierdzącą, wychudzoną, suchą... Kiedy na początku książki pomyślałam ,ze jest ona inteligentna myliłam się. Była jedynie zdolna, z dużą wiedzą , lecz jej późniejsze wybryki pokazują ,że była zwykłą idiotką. Jednak mimo, że dopuszczała się okropnych rzeczy, nigdy nie spodziewałam się, że jest zdolna do tego, co zrobiła na końcu. Teraz mogę nazwać ją jedynie potworem, który pociągnął na dno zauroczonego w niej chłopaka. Jaśmina zasłużyła na to ,co ją spotkało na koniec książki. Niczego jej w życiu nie brakowało, mogła osiągnąć wiele ,ale dla potrzeby bycia popularnym straciła wszystko, co miała ,a przede wszystkim kochała.
'Żegnaj, Jaśmino' to historia o tym , jak zdolna dziewczyna zmieniła się w potwora, a wszystko to przez narkotyki, i niestety jej własną głupotę. Dawno żadna książka nie wzbudziła we mnie aż tyle emocji. Główna bohaterka brzydziła mnie, denerwowała i czytając książkę miałam ochotę na nią nawrzeszczeć. Myślę, że każdy kto chcę zacząć ćpać ,żeby 'byc fajnym', i nie tylko, powinien przeczytać tę książkę. Skutecznie powinna odwieść go od takich zamiarów. 'Żegnaj, Jaśmino' to książka obok, której nie przejdzie się obojętnie, która wzbudzi w nas naprawdę wiele emocji.
Trudno mi ocenić tę książkę, bo wzbudzała we mnie ogromną złość, i chyba nie potrafiłabym do niej wrócić. Jednak fakt ,że dała mi tyle emocji sprawia, że jest tak niezwykła, i zdecydowanie antynarkotykowa. Bardzo cieszę się, że dostałam ją od Su ( dziękuję jeszcze raz;**!). Oceniam ją tak na 7,5/10!

sujeczka · Wysłany: Pon 11:28, 21 Mar 2011 Temat postu:

^^nie ma za co, Zu Smile

Cieszę się, że Ci się podobała Very Happy

Widzę, że odczucia podczas czytania miałyśmy w zasadzie takie same Smile

Bardzo dobra recenzja Very Happy