Uprowadzona - Lucy Christopher

sujeczka

Cassin, genialna recenzja Smile

Na pewno sięgnę po "Uprowadzoną" w te wakacje, bo już wcześniejsze recenzje mnie do niej zachęcały Very Happy

No i co najważniejsze, książka już czeka na półce (albo w kartonie, sama nie wiem xD).

Rosemary

Świetna recenzja, kolejna pozytywna, muszę przeczytać, taką ochotę mi zrobiłaś!

Agnnes

Cassin, ja po twojej recenzji niemal płaczę że nie mam tej książki. Ale cóż, na razie mieć nie będę, czas na wielkie oszczędzanie... Sad

Uprowadzona...

Spałam u koleżanki, która kupiła tą książkę, coś mnie do niej pociągnęło, sięgnęłam za nią, iii....znalazłam się na 20 stronie, potem na 27... i na niej skończyłam, nie wytrzymam, co bedzie dalej...??? Jutro na szczęście jadę do empika i kupię ,,Uprowadzoną'' , szczerze?? nie lubiałam zytać, ale od nocowania u koleżanki - uwielbiam !!!

Laura135

Książka zdaje się być ciekawa. Nareszcie nie żadne wampiry, demony itp. zwykła dziewczyna bez nadprzyrodzonych mocy. Chętnie przeczytam Very Happy

Oksa

W moim przypadku było tak, że odkąd przeczytałam o tej książce, krążyłam wokół niej niczym jakiś sęp: kupić nie kupić, czytać czy dać spokój. Na pewno nie pomagała okładka, ten róż i rekomendacja "Ta książka porwała dziewczyny na całym świecie" trącił mi Zmierzchem i innymi "bestselerami". Spotkałam się jednak z wieloma pozytywnymi opiniami, dlatego przemogłam się i zakupiłam.

I na pewno nie żałuję. Debiut Pani Christopher naprawdę mnie zaskoczył. Spodziewałam się czegoś w rodzaju romansu, a okazał się nim nie być. No może nie do końca, bo takowy wątek się znajduje. Dla mnie jednak pozycja ta jest przede wszystkim o wolności nieskrępowanej opiniami otoczenia oraz jego wpływem na nasze życie. Wolności, która zostaje osiągnięta przez całkowite połączenie się z naturą, nawet w jej najbardziej uciążliwej formie. O trudnych decyzjach, odosobnieniu i samotności.

Czy przez mój stan ducha podczas czytania tej książki, czy przez zbliżające się dni w miesiącu sprawiające, że jestem "rozhuśtana" - wstrząsnęła mną i sprawiła, że zaczęłam myśleć, marzyć, pragnąć... uciec? powiedzieć wszystkim "dajcie mi spokój!"? Trochę przerażające...

Bohaterowie ciekawi, mający coś do powiedzenia i zaskakujący. Wszystko zostaje opowiedziane z punktu widzenia głównej bohaterki, która mimo paru nierozsądnych decyzji okazuje się być na końcu bardziej dojrzała emocjonalnie niż czytelnik (to będę ja).

Moja ocena: 9/10

Agnnes

Byłam wczoraj w Australii. Na Wielkiej Pustyni Piaszczystej. Nie pamiętam lotu samolotem ani jazdy po nierównych drogach. Pamiętam za to nieskończoną przestrzeń czerwonej ziemi, samotne skały rysujące się na tle błękitu, gorące promienie słońca na twarzy i drobne ziarenka piasku przesypujące się między palcami. Pamiętam zimne noce z niebem rojącym się od gwiazd.
Nie czułam wtedy ostrych krawędzi rozbitej szklanki ani smaku ziemistej wody na ustach. Czułam za to wbijające się we mnie spojrzenie lodowo niebieskich oczu. Dalej je czuję. Wciąż pamiętam. I tęsknię. I nienawidzę. I kocham.

To nie są wspomnienia Gemmy. To są moje wspomnienia. Chyba nigdy jeszcze nie czytałam książki której każde zdanie niosłoby ze sobą obraz, dźwięk lub uczucie w tak namacalny sposób. Miałam wrażenie, że w tej powieści nawet najmniejsze słowo jest ważne. Nie potrafiłam niczego pominąć czy zignorować. "Uprowadzona" to nie jest książka przy której można się na chwile zamyślić, odpłynąć. To co się tam dzieje, dzieje się obok ciebie, to ty tam jesteś, ty czujesz, widzisz i słyszysz.
Ja naprawdę mam wrażenie jakbym wczorajszą noc spędziła na gorącej pustyni. Jakbym znała Tylera. To jest jakby bardzo wyraźny sen, który śniłam całą noc, a rankiem nie zapomniałam.

Nie będę opisywać treści bo tylko bym zepsuła. Nie wiem także czy mam polecać tą powieść, bo to co się ze mną działo po jej skończeniu nie było wcale fajne. To były pytania i dręczące myśli.
A to już koniec. Dalszego ciągu nie ma.
Czasem chyba warto czegoś nie przeżyć niż później tak strasznie tęsknić.

Tirindeth

Bosz, Agnnes, czemu mi to robisz?! jejku, Twoja opinia wbiła mnie w fotel. MUSZĘ dorwać tę książkę ;]

ZaczaroOwanaA . ; *

jesteście naprawdę genialne tak zachęcacie do kupna, że was normalnie nienawidzę bo nie mam kasy ;P

; )

Agnnes

Ojej, Tirin Very Happy

Dziewczyny, koniecznie ją skombinujcie!
Na stronie autorki widziałam że wydała kolejna książkę "Flyaway", już się nie mogę doczekać kiedy wydadzą ją w Polsce (bo mam nadzieje że wydadzą). W przypadku Uprowadzonej na równi podobały mi się historia i sposób pisania autorki, wiec guzik mnie obchodzi o czym to będzie, jej następną książkę muszę mieć Very Happy

Wierze że będzie tak samo niebanalna jak ta Very Happy

A co do posiadania "Uprowadzonej", ja się ciągle uśmiecham na widok swojego egzemplarza na półce, chyba bym nie wytrzymała gdyby mi ją ktoś stamtąd zabrał. Wiec myślę ze warto kupić Very Happy

młoda

Agnnes, już pierwsze zdanie mnie rozwaliło! Australia sama w sobie mnie przyciąga, a wszystko to, co napisałaś, napisałaś w taki piękny i naprawdę porywający sposób! A mi się wydawało, że 'Uprowadzona' to książka lekka... Niestety, nie ma jej w bibliotece, ale sama Twoja opinia jest najlepszym argumentem, żeby ją kupić! Teraz mi będzie chodzić po głowie przez kilka dni... Wink

lolly

Wow! Też myślałam, że uprowadzona będzie lekką książką. Historia całkiem ciekawa, ale nieskłaniająca do przemyśleń. Historia o porwanej dziewczynie, która zakochuje się w swoim porywaczu. A tu taka niespodzianka. Muszę ją dorwać Razz

ZaczaroOwanaA . ; *

prosze przeslijcie mi ,,Uprowadzoną" na poczte najlepiej w doc [link widoczny dla zalogowanych]

dziękuje wam ; * Very Happy

Zuz@

Takie prośby to np. tutaj :
http://www.ksiazkimlodziezowe.fora.pl/cala-reszta,12/ebooki,523-100.html

lolly

Książka wywarła na mnie naprawdę duże wrażenie. Myślę, że jeszcze długo będę o niej pamiętać. Jest naprawdę magiczna. Napisana w taki sposób, że łatwo sobie to wszystko wyobrazić.
Akcja toczy się w niesamowitym miejscu. Pustynia, dookoła nic, z wyjątkiem kilku skał, suchych drzew i domu... Cieszę się, że autorka wybrała taką scenerię.
Z początku nienawidziłam Tylera, denerwował mnie każdym swoim słowem, byłam na niego wściekła, że porwał Gemmę. Domyślałam się, że pod koniec książki poznam motyw jego działania, zrozumiem go, ale obiecałam sobie, że nie mogę go pod żadnym pozorem polubić. A jednak zmienił się mój stosunek do niego. Został wywrócony do góry nogami o 180 stopni.
Nie wahajcie się: kupcie tę książkę, jeśli nie wiecie co wybrać. W 100% zgadzam się z agnnes92- książka naprawdę porusza wszystkie zmysły, czuje się zapach pustyni, suchość, gorąco i ziarenka piasku pomiędzy palcami.

Agnnes

Lolly

lolly

hm...
Sama nie wiem dlaczego mnie tak denerwował, książka nie ukazywała go w zniechęcający sposób. Chyba po prostu wyobraziłam sobie, że jestem na miejscu Gemmy, że ktoś taki zabiera mi wszystko co kocham i znam. Silnie to sobie wyobraziłam. Zachowywałabym się tak jak główna bohaterka, obrażałabym Tylera, plułabym, gryzła, biła. Gdyby on był naprawdę złym człowiekiem zemściłby się. A Tyler był taki cierpliwy, dawał jej wszystko czego potrzebowała, więc trudno było go nienawidzić. Przez to moje uczucie do tej postaci były bardzo skomplikowane. Łatwiej jest nie znosić osoby z natury złej, dlatego były momenty, kiedy wolałam, żeby on był taki naprawdę i mogłabym go bez wyrzutów sumienia nienawidzić. W pewnym momencie zrozumiałam, że zaczynałam rozumieć Tylera, może nie do końca ale zaczyna się zmieniać mój cały stosunek do niego. I na końcu książki naprawdę go polubiłam. Ale nie było takie banalne uczucie, lecz bardzo pogmatwane i nie do końca zrozumiałe.
Aggnes92 rozumiem twój punkt widzenia i pewnie jest dojrzalszy i mądrzejszy niż mój, ale takie właśnie uczucia towarzyszyły mi przy czytaniu. Podsumowując: książka wywołuje dużo emocji i można o niej dyskutować, więc z pewnościa jest dobra Very Happy

Agnnes

esstelle

Drogie panie zachęciłyście mnie Razz

Książka już zamówiona w bibliotece Wink

____
Zdarza się, że kobieta spotyka strzęp człowieka i postanawia go uzdrowić. Czasem jej się to udaje. Zdarza się, że kobieta spotyka człowieka zdrowego i postanawia uczynić z niego wrak. To udaje jej się zawsze.
— Cesare Pavese

Gothic

Zaintrygowała mnie ta książka, a przez wasze recenzje już nie mogę się doczekać czytania xD. Tyle że mam problem z dorwaniem się do Uprowadzonej, bo w mojej bibliotece jej nie ma, a narazie wolę jeszcze nie kupować xD. Oczywiście najpierw szukałam w internecie ebooka, ale coś nie znalazłam ;c. Pozostaje mi tylko polować w necie, albo kupić xD.
PS. Jeśli któraś z was ma może linka do ebooka (jeśli w ogóle takowy istnieje) to bardzo proszę o informację, bo ja już się nie mogę doczekać, no! xD.

Samash

Bardzo długo odkładałam przeczytanie tej książki, ale jak już zaczęłam to nawet nie wiem kiedy skończyłam ją czytać.
Historia bardzo mi się spodobała. Byłam zaskoczona niektórymi sytuacjami, które były w książce.
Nie żałuję przeczytania Uprowadzonej.

esstelle

Mam taką samą opinię jak koleżanka wyżej. Książka jest niesamowicie ciekawa, taka, taka inna od wszystkich. Wszystko jest pisane oczami Gemmy i to zakończenie. Momentami się wzruszyłam i z jednej strony żałowałam, że koniec był taki a nie inny Wink

_________
Jestem samolubna, niecierpliwa i trochę niepewna siebie. Popełniam błędy, tracę kontrolę i jestem czasami ciężka do zniesienia. Ale jeśli nie potrafisz znieść mnie, kiedy jestem najgorsza, to cholernie pewne, że nie zasługujesz na mnie, gdy jestem najlepsza.

— Marilyn Monroe

połówka

Ze względu na okładkę to zapewne nigdy bym tej książki nie kupiła. Dostałam ją w prezencie na święta od koleżanki i w sumie jak zobaczyłam ten róż, to trochę się zniechęciłam, chociaż opis mnie zaciekawił. Postanowiłam, że skoro prezent, to przeczytam. I niespodzianka, bo tak mnie wciągnęła, że na następny wieczór była już skończona Razz

Co do Tylera... (spoilery)

Sea

Dzisiaj skończyłam. Trudno było się od niej oderwać. Polecam każdemu i naprawdę nie zniechęcajcie się okładką, bo akurat w tym przypadku zupełnie nie pasuje do charakteru książki. Może bardziej wygląda na pamiętnik jedenastolatki... bez urazy.
Tylera polubiłam już na lotnisku i zostało tak do końca książki. A jakie emocje podczas czytania! Smile

Chociaż szkoda, że skończyło się tak, a nie inaczej.

Zołza

Mało która książka wywołuje we mnie takie emocje, że po odłożeniu jej na półkę wciąż myślę i myślę, roztrząsam, analizuję, zastanawiam się co bym zrobiła, będąc na miejscu głównych bohaterów. Jeszcze niedawno miałabym duży problem z wymieniem tytułów, które wywołały we mnie tak dużo emocji, ale może z wiekiem robię się coraz bardziej podatna na wzruszenia wszelkiego rodzaju (choć chyba powinno być odwrotnie, tak btw.) Wink

Cieszę się, że "Uprowadzona" ma takie a nie inne zakończenie, bo właśnie ono wycisnęło ze mnie łzy, chociaż nie potrafię sprecyzować dlaczego. Rzadko aż tak bardzo utożsamiam się z bohaterami. Bardzo jestem ciekawa, jakby wyglądał film na podstawie "Uprowadzonej". Myślę, że mogłoby być interesująco.

Przepraszam za mało konkretną wypowiedź, ale chyba wciąż nie ochłonęłam po lekturze. I tylko dziwię się grafikom, nie mieli chyba pojęcia w jakim tonie napisana jest ta książka, kiedy tworzyli okładkę.