2. Mechaniczny Książę

patusia.dorota

"Cyk, cyk, cyk, słuchać dźwięk naszyjnika
na szyi dziewczyny pobrzmiewa
anielska pieśń to słodka muzyka.
Wsłuchaj się tylko i uwierz,
że słowa do serce płyną,
że przekazują miłość
najczystszą z ludzkich wad." *

Świat się zmienia, ludzie się zmieniają, często odkrywamy rzeczy, których byśmy nie chcieli, często nie ma odwrotu od złych decyzji, często jesteśmy skazani na porażkę, a dalej walczymy, bo tli się iskierka nadziei. Ta iskra może wzniecić pożar, wtedy czujesz, że jednak jest duża szansa i wygrywasz.

To już drugi dom przygód Tessy, niezwykłej dziewczyny potrafiącej przyjąć ciało innej osoby. Życie ciężko ją ukarało, lecz teraz odnalazła schronienie w domu Nocnych Łowców. Dziewczyna powoli okrywa kim jest, poznaję zasady świata, którego jest już częścią, czasem chce wrócić do dawnego życia, lecz wie, że to już niemożliwe. Zamieszkała w instytucie kierowanym przez Charlotte, cudowną, miłą i twardą dziewczynę, która nie boi się podejmować decyzji.
Niestety spokój nie trwa długo, Benedict chce z niejasnych przyczyn przejąć jej nowy dom. Lecz to nie koniec problemów, by zatrzymać instytut muszą w dwa tygodnie odnaleźć Mistrza, który nienawidzi wszystkich Nocnych Łowców.
Problemem są też uczucia dziewczyny, nadal tęskni do pocałunków Willa, lecz dziewczyna zbliżyła się też do Jema, którego dotąd traktowała jak najlepszego przyjaciela. Czy Nocni Łowcy zdołają dokonać niemożliwego i złapią najgorszego wroga? Czy uczucia bohaterów będą nadal wielkim, nierozwiązanym labiryntem?

„Zawsze trzeba być ostrożnym z książkami i z tym, co w nich jest, bo słowa mają moc zmieniania ludzi.”**

„Mechaniczny Książę” to drugi tom trylogii Diabelskich Maszyn Cassandry Clark. Autorka znana jest z serii Dary Anioła, również opowiadającej historię Nocnych Łowców. Historię odmiennie jednak ten sam niesamowity, niebezpieczny świat, w którym magia staje się rzeczywistością, a baśń zmienia się w życie. Tu wszystko jest niezwykłe, takie jakie trudno sobie wyobrazić. Dlatego tak przyjemnie czyta się tą książkę.

„Mówią, że czas leczy rany, ale to nie oznacza, że znika przyczyna smutku. A u mnie rana jest codziennie świeższa.”***

Uczucia to coś, co jest wielkim darem książki. Gdy ją czytałam po raz drugi i choć wiedziałam, co się zdarzy, nadal byłam smutna, ja nadal żyję tą książką, nie wiem, czy kiedyś o niej zapomnę. Wątpię. Gdy ją czytam już wiem, kiedy wzbudzi mój uśmiech, kiedy smutek, wiem, kiedy będę płakać, a kiedy skakać z radości. Wiem teraz na pewno, że to jedna z najcudowniejszych serii, jakie przeczytałam. Reszta się nie liczy. Czy uczucia nie są najważniejsze?

„Pragnąłem to zrobić w każdym momencie każdej godziny każdego dnia, odkąd cię poznałem. Ale ty wiesz. Musisz wiedzieć. Prawda?”***

Można kochać dwoje ludzi, lecz nie można igrać z ich uczuciami. Tessa kocha Willa, choć wmawia sobie, że jest inaczej, że się dla niej nie liczy, że to wszystko, co jej mówił w chwilach zapomnienia, jak ją dotykał, jak całował się nie liczy, to nie jest ważne. Nie mogła jednak tego zrobić zawsze będzie go mieć w sercu, nawet gdyby on ranił ją cały czas, to silniejsze od niej. Miłość do Jema rodziła się powoli, ale jak tu nie pokochać takiego chłopaka, który zawsze służy pomocą, który kocha i nie liczy na nic w zamian, słodki, miły, delikatny. To tak zagmatwane, nikt nie chcę stracić żadnej z tych osób, ale nie ważne, jak to się ułoży, ktoś będzie cierpiał, zawsze ktoś będzie pokrzywdzony. Wiem, że gdy tylko przeczytam kolejna część będę płakać i żałować, którejś ze stron. To będzie mnie boleć równie mocno, jak ich.

„Czy jeśli człowiek długo przed czymś się broni, traci to zupełnie? Czy jeśli nikomu na tobie nie zależy, w ogóle istniejesz?”***

Przepraszam, że największą wagę przywiązuję do uczuć, ale nie mogę inaczej, one mnie poruszyły. One są siłą tej książki. Akcja może być w każdej powieści, dzięki niej przyjemnie się ją czyta i chcę się wiedzieć, co dalej, jednak tu czekasz na rozwiązanie zawiłych emocji bohaterów. Niestety w tym tomie tego nie dostaniesz, jeśli na pierwszą część reagowałaś bardzo entuzjastycznie to może nie bierz się jeszcze za nią, ja nie płacze przy książkach, ale przy tej mi się zdarzyło. Wzruszyła mnie i na pewno nie będę tego ukrywać.

„Mówią, że czas leczy rany, ale to nie oznacza, że znika przyczyna smutku. A u mnie rana jest codziennie świeższa.”***

Ta książka pozostawiła we mnie taką ranę, nie wiem, co się dalej wydarzy i to boli, może nie fizycznie, ale ona bardzo przyciąga, chcę się ją poznać do końca . Zastanawiam się, czy można kochać przedmiot. Książkę. Chyba nie, kocha się jej zawartość, uwielbiam to, co jest w niej, wiem, że nie oddam uroku tej książki, ani nie napiszę, jak bardzo mnie urzekła. Musicie sami po nią sięgnąć, może wtedy zrozumiecie, o czym chciałam napisać.

Ocena 10/10

* mój wiersz
** cytat z „Mechanicznego Anioła”
***cytaty z „Mechanicznego Księcia”

Very Happy

Zuz@

Skończyłam powtarzanie Mechanicznego księcia i jedyne co mogę teraz zrobić to zacytować post z tumblra Very Happy

:
HERONSTAIRS IS MY GREATEST SIN

Amen.
Very Happy

Młoda90

Premiera: 20 listopad

Celine H.

Tu był brzydki Spoiler Wink

Widzę, że jeszcze nieudolnie próbowalas powiększyć czcionkę i zrobić ją na kolorowo, żeby ludzie nie przegapili spoilera. Brawo za szczyt kretynizmu. Z.

Akri

Celine H.
SPOILERY OZNACZAMY I PISZEMY NA BIAŁO!
Nie psujmy czytania tym, którzy jeszcze nie wiedzą o pewnych faktach!
Gdybym nie czytała, to wiedz, że mogła byś nie żyć, bo za spoilery zabijam!

Corita