2. Mechaniczny Książę

Miriel

Mechaniczny Książę niezwykle wciąga, zachwyca klimatem. A także kontynuuje zadziwianie mnie, Kto by pomyślał, że Jessamine zdradzi, Nate zostanie zabity, pojawi się rodzina Willa, Gideon okaże się fajny i gotowy zerwać kontakt z rodziną, klątwa Willa okaże się nie być klątwą, Jem się oświadczy, Tessa przyjmie zaręczyny, obydwoje z Willem wyjdą ze złamanymi sercami, a na koniec pojawi się Cecily? Strasznie mi się podobają rozmowy Jema i Tessy, chociaż naprawdę nie spodziewałam się co z tego wyniknie. Z drugiej strony między Willem a Tessą też robiło się coraz ciekawiej, więc podczas sceny, gdy Will wyznaje miłość, a Tessa musi to odrzucić, krajało mi się serce. Że też żaden z chłopców, ani Jem, ani Will nie zauważyli, że zakochują się w tej samej dziewczynie. Już sama nie wiem komu mam życzyć szczęścia. Wolałabym, żeby Will nie odtrącił tak wcześniej Tessy, ale pewnie wtedy i tak Jem zacząłby coś do niej czuć, więc nikt nie byłby zadowolony.
Tak naprawdę w tej częsci za duzo się nie dowiedzieliśmy na temat Mortmaina i kim naprawdę jest Tessa, tylko tyle, że jest nieśmiertelna (nie wiemy tego tylko z pojawienia się w Mieście szkła, na balu u Lightwooda zaczepia ją ta faerie-nie faerie, znajoma jej matki i mówi o tym). Ale co ma w związku z Starkweatherami?
Musze przyznać, że tak sobie podoba mi się pojawienie się na koniec Cecily, jakoś mnie ten wątek tak bardzo nie wciąga, ale zobaczymy jak to się rozwinie.
Szkoda, że ani razu w książce nie są pokazane wydarzenia od strony Jema, przecież jest Tessa, Will, Charlotte, Sophie, a Jema w ogóle. Kilka stron wcześniej w "podarunku blasku księżyca" ta scena wydaje się jeszcze lepsza właśnie dzięki temu, że wszystko dzieje się z jego perspektywy.

daria

Akcja w porównaniu z Darami jest byle jaka, tam zwalała z nóg a tu jest poprostu dobra. Trójkąt W-T-J rozwija się bardzo ciekawie, nie spodziewałam się takiego obrotu spraw Smile

myślałam, że będzie bardziej jak S-C-J. Bardzo interesuje mnie wszystko z Willem i Magnusem. No i postać pojawiająca się na samym końcu Smile

myślę, że to strzał w dziesiątkę. Z niecierpliwością czekam aż będzie mi dane przeczytać kolejny tom.

Agnnes

Nienawidzę was za te wszystkie spoilery, oczywiście musiałam je przeczytać i głowa już mnie boli od przeglądania tego tematu... a raczej od ilości teorii jakie tu powstały. Nie podoba mi się oczywiście ta z cichym bratem, ale i ta z aniołkiem. To stworzonko nie może być złe Confused

Ale mniejsza z tym.
Team Will. To już chyba mówi wiele. Nie byłam załamana zakończeniem chyba tylko dlatego, że ostatnio czytam ulubione książki z jakimś niezrozumiałym dystansem i tu też nie mogłam się do końca wczuć, a nawet ośmielę się powiedzieć, że chwilami chciało mi się śmiać z tej całej tragedii, chyba będę musiała odpowiednie fragmenty przeczytać jeszcze raz za jakiś czas.
Chyba nie napisze już nic nowego, więc podsumuję tą zbędą wypowiedź tylko tym, że Cassandra jest obłędna!
Niech ta kobieta napisze scenariusz do jakiegoś serialu, chyba nie znam nikogo kto potrafiłby tak przykuwać pojedynczymi scenami, które ostatecznie kończą się prawie na takim samym etapie na jakim się zaczęły. Przecież taki serial mógłby trwać wiecznie, a i tak każdy leciałby do każdego odcinka na złamanie karku...

irony

Właśnie przed chwilą zaczęłam czytać i naprawdę jestem zadowolona z tej książki. Na pewno lepiej wypadła niż 4 część Darów Anioła przynajmniej w moich oczach. Very Happy

Książka była poświęcona co prawda bardziej rozwiązywaniem tajemnic niż akcją, jednak myślę że to tylko przedsmak przed ostatnią częścią, która zwali mnie z nóg. Naprawdę podziwiam Cassie że w takim tępie piszę książki, trzeba mieć niesamowitą wenę żeby to robić.
Trójkąt W-T-J jest świetny Very Happy

Wreszcie prawdziwy w trójkąt, w którym w sumie nie do końca wiadomo kogo Tessa wybierze, ostatnia scena Tessa + Will jest mistrzostwem i aż wywołała u mnie dreszcze. Naprawdę mimo że książką zakończyła się "szczęśliwie" nie mogę się doczekać następnej.

Elen

Chciałabym, że Tessa była z Willem, bo Jem mnie wkurza, jest za dobry... Ciekawe co zaserwuje nam Clare w kolejnej części ^^

Akri

ja darze Jem'a i Willa dużą sympatią, więc nie mogę się odpowiedzieć po jednej ze stron, ale jakby Tessa wybrała Jem'a to Will dalej pozostaje wolny! haha, co z tego że żyje w innych czasach i państwie, złudne nadzieje dotyczące miłości nie mają granic!
ale Tessa jest taką dziewczyną która nie lubi ranić ludzi, i sądzę że nawet kocha Jem'a, ale z Willem będzie chyba tylko wtedy jak Jem umrze, a nie chciała bym żeby to się stało. i wątpię że wtedy między T i W się ułoży bo umarł dobry przyjaciel ich oboje.
o Matko! nie mogę się doczekać kiedy się dowiemy jak to się potoczy!!!

Elen

Mam przeczucie, że ta trylogia nie skończy się tak szczęśliwie jak "Dary anioła" :< Też nie widzę dobrego rozwiązania, albo odrzuci jednego, albo drugi umrze.

tear

Przypuszczam, że wszystkie już się pozachwycałyście, a sto osiemdziesiąta recenzja niewiele tu zmieni, więc nie będę nudzić. Very Happy

O ile "Mechaniczny Anioł" był dość średni, o tyle "Mechaniczny Książę" sprawił, że nie mogłam zasnąć. Czytałam te książkę wszędzie, gdzie tylko się dało, w każdej wolnej chwili, byle tylko już móc wrócić do losów bohaterów, a więc można mnie było zobaczyć z MK przy śniadaniu, w aucie, na spacerze po lesie, nad jeziorem, w środku nocy przy słabym oświetleniu mojego wyświetlacza w telefoniku czy nawet podczas rozmowy z kimś. Nadal zachwyca mnie tamta epoka, więc miło poznać losy bohaterów w tamtych czasach. Szkoda mi Willa, nie chcę wybielać spoilera, bo szczerze mówiąc, do tej pory męczę się z tym, więc ci, którzy przeczytali wiedzą, o co chodzi Wink

Moja sympatia wzrosła względem każdego z bohaterów - nawet Jessamine. Nie wiem, skąd się to u mnie pojawiło, ale w jakiś sposób ją rozumiem...

"Mechaniczny Książę" śnił mi się po nocach i to nie raz. Uwielbiam twórczość pani Clare i z niecierpliwością czekam, co pojawi się dalej. Próbowałam na zasadzie podobieństwa do DA odgadnąć dalszą część historii. Gdy już byłam pewna, że wiem, co stanie się dalej, nagle ka-boom! Coś zupełnie zaskakującego. Smile

Czekam na ostatnią część i choć już mam problemy, by wytrzymać, to wiem, że chociaż poczekamy jeszcze dłuuugo, to się nie zawiodę. Wink

nie ma szans...

10/10

Tirindeth

O bosze, w końcu zaczęłam czytać, co za emocje!!! Jestem dopiero w pierwszej połowie, a już nie mogę usiedzieć w miejscu. Chociaż bywają momenty, że mam ochotę trzasnąć Cassandrę po głowie za te jej głupie wstawki imitujące naśladowanie życia w XIX wieku... ale ciiiii, jest Will! A jak jest Will, to ja już sie rozpływam @_@

Słyszałam różne opinie, ale zazwyczaj pozytywne o tej części. Kusi mnie, żeby zajrzeć na koniec i zobaczyć, jaki jest finał, ale powstrzymuję się bardzo... normalnie co za emocje!!! xD

ven_detta

Tirin, nie waż się zaglądać na koniec!! Very Happy

Jej, jak Ci zazdroszczę przeżywania tych wszystkich emocji, które towarzyszą tej części Very Happy

Aż mam ochotę też zabrać się za czytanie Razz

Zapałka

Tak emocje przy czytaniu "Mechanicznego księcia" były wielkie . Ja czytałam ze ściśniętym sercem i gardłem.
Tirindeth nie zaglądaj na koniec!!! I tak dojdziesz to niego błyskawicznie ,bo po prostu książki pani Clare tak szybko się czyta;)

Tirindeth

Zostało mi 150 stron i az boję się je ruszyć - strasznie się boję! Przy scenie balkonowej nie wytrzymałam, rozryczałam sięe okropnie, po prostu mnie to przytłoczyło... Co za EMOCJE!!!
Cassandra Clare po raz kolejny uświadomiła mi, że zostanę starą panną. Dzięki, Cass! :/

A tak na serio jestem całym sercem TEAM WILL!!! <3

anusiaa

Ja wczoraj przeczytałam a na końcu się poryczałam, ale to szczegół i nie mogę zacząć nowej książki bo wiem że nie będzie tak samo dobra jak ta... Najchętniej przeczytałabym ją od nowa albo jeszcze lepiej przeczytała kolejną część!! No i ja tak samo jak Tirin, całym sercem jestem z Willem Very Happy

Akri

A ja za groma nie mogę się zdecydować który lepszy! Will czy Jem. Will jak coś powie to się ze śmiechu zwijam, jest zabawny, i ma niebieskie oczy! I czarne włosy! Magnus ma racje że to trafne połączenie! Ale Jem jest taki miły, i mówi takie mądre rzeczy, potrafi pocieszyć! I to wszystko! Chętnie bym zaspojlerowała ale się powstrzymam! Ale Jem jest cudny, tak jak Will, i no kurde! Weź wybierz jednego!

Tirindeth

Jeśli kiedyś dorwę Cassandrę, to jej nogi z dupy powyrywam za to, co robi swoim bohaterom! I niech no mi jeszcze raz ktoś powie, że zakończenie jest pozytywne, to uduszę gołymi rękoma...

Nie będę płakać, boszeee, nie będę płakać!!!

... czyli jak widać, skończyłam Mechanicznego Księcia. Teraz prawdopodobnie przez miesiąc nie tknę innej książki Cool

pestka

kada113

ven_detta

Haha, Tirin Very Happy

No, niestety MK nie jest dobrą książką dla Team Will. Cassandra chyba lubi dobijać swoje postacie, nie wspominając już o swoich czytelnikach Very Happy

Po tej części naprawdę boję się "Mechanicznej Księżniczki"...

Zapałka

Zuz@

Tirindeth

No jak dla mnie ktoś padnie trupem, ot co. Na bank Cassandra kogoś uśmierci, inaczej dostałaby niestrawności (swoją drogą Cassie, mogłabyś schudnąć...) Albo Tessę wywieje i zostawi obu facetów na lodzie. Albo... Jem zakocha się w Cecily Razz

A tak na serio sytuacja cholernie patowa, ale Tessa sama tego chciałą! Ogólnie cholernie boję się ostatniej części, bo coś czuję, że tytuł nie jest przypadkowy.

ven_detta

Akri

Dziewczyna zapytała Cassie, czy może nam ona powiedzieć chociaż ile osób zginie z CoHF, na co Cassandra odpowiedziała dwie, trzy, cztery... coś około tego.
[link widoczny dla zalogowanych]

anusiaa

Tirindeth

To ja podzielę się recenzją Wink

Londyn pod koniec XIX wieku. Nocni Łowcy otrzymują zadanie nie do wykonania – mają tylko dwa tygodnie na odnalezienie Mistrza Mortmaina, który pragnie zniszczyć Nefilim. Dodatkowo nad londyńskim Instytutem zawisła groźba przejęcia dowodzenia przez Benedicta Lightwooda, zaciętego wroga Charlotte Branwell, obecnej opiekunki Instytutu. Młodzi wojownicy postanawiają więc czym prędzej wyśledzić miejsce pobytu Mistrza, lecz muszą poznać najpierw pobudki, jakie obudziły w nim nienawiść do Nefilim. I tak rozpoczyna się śledztwo, w którym czynny udział biorą przede wszystkim Tessa, William i James… Dokąd zaprowadzi ich droga, którą obrali? Czy Tessa w końcu pozna prawdę o swoim pochodzeniu? Jaką tajemnicę skrywa Will Herondale? I jaką rolę w tej historii odegra czarownik Magnus Bane?

„Mówią, że czas leczy rany, ale to nie oznacza, że znika przyczyna smutku.”

Mechaniczny Książę to druga część serii The Infernal Devices (Diabelskie Maszyny), powieści autorstwa znanej amerykańskiej pisarki, Cassandry Clare. Fanom Cassandry nie muszę przedstawiać ani autorki, ani tym bardziej charakteru dzieł przez nią tworzonych; jednakże tym osobom, które pierwszy raz spotykają się z Mechanicznym Księciem zdradzę, iż Clare jest autorką bestsellerowej serii The Mortal Instruments (Dary Anioła). Zachwytów nad dziełami Cassie nie ma końca, a liczba jej fanów stale rośnie i szczerze mówiąc zupełnie mnie to nie dziwi – choć momentami mam wrażenie, iż mogłabym autorkę udusić gołymi rękoma za to, co zgotowała i co jeszcze planuje zgotować swoim bohaterom... Przyznaję jednak, że każdą jej powieść czytam z zapartym tchem, ściśniętym gardłem i bólem serca. Czy to możliwe, by książki rodziły aż tyle emocji?

„Jesteśmy prochem i cieniami.”

Mechaniczny Książę obfituje w zaskakujące zwroty akcji, a dynamika fabuły nie pozostawia złudzeń – przy tej lekturze nie ma mowy o nudzie. Doskonała, wnikliwa narracja pozwala odbiorcy wejść do świata Nocnych Łowców i razem z nimi przeżywać niesamowite przygody, a także wczuć się w ich rozterki, niepewności i radości, zaś humor wpleciony w dialogi bohaterów niejednokrotnie wywołuje uśmiech na ustach czytelnika. Opowieść, pomimo rozbudowanej fabuły i wielowątkowości, łączy się w spójną całość i zaskakuje dopracowaniem – nic nie jest przypadkowe, wszystkie działania prowadzą w konkretnym kierunku, a każdy, nawet najmniejszy gest ma znaczenie. Otrzymujemy klarowny obraz rzeczywistości, w której żyją Nocni Łowcy – możemy zobaczyć m.in. szalone sceny walk czy mechaniczne automaty stworzone przez Mistrza, a także poczuć emocje targające bohaterami. Kreacja postaci wydaje się wyjątkowo niepokojąca, ale i zaskakująca – Cassandra powoli odkrywa karty, przedstawiając nam przeszłość Willa i pobudki, jakie kierują jego zachowaniem. Ponadto skupia się na Jemie i wyraźnie oferuje nam wybór pomiędzy jednym a drugim chłopcem, kreując nowe spojrzenie na „trójkąt miłosny” i dając możliwość zastanowienia się nad położeniem Tessy, Willa i Jema. Tessa Gray natomiast znajduje się w centrum wydarzeń, a jej wybory i zachowania nie zawsze wydają się słuszne, choć podkreślają niewygodną, wręcz dramatyczną sytuację, w której dziewczyna się znajduje.

„- A jakiego koloru jest twoja dusza, Willu Herondale?
- Fioletoworóżowa.”

Cassandra Clare ma niepokojącą manię uprzykrzania życia swoim bohaterom, co zauważymy nie tylko przy lekturze serii Diabelskie Maszyny, ale także przy Darach Anioła. W Mechanicznym Księciu autorka nie przestaje nas zadziwiać, choć muszę zaznaczyć, że kilka kwestii wyjaśnia i pozwala odbiorcy uporządkować dotychczas zdobyte wiadomości. Wiemy jednak, że to dopiero cisza przed burzą – są rzeczy, które nadal pozostały zagadką i nadal czekają na odkrycie. Niestety Cassandra poddaje bohaterów takim sytuacjom, które niejednokrotnie będą ponad nasze siły – nie zabraknie więc łez (dużej ilości łez!) i nerwów. Nie zabraknie wyrzutów i niedowierzania, złości oraz bezsilności. I nie zabraknie miłości, obezwładniającej i szalonej, która nie pozwoli na złapanie oddechu na długo po skończonej lekturze…

„Pragnąłem to zrobić w każdym momencie każdej godziny każdego dnia,
odkąd cię poznałem.”

Mechaniczny Książę to niezwykle udana kontynuacja, która wyraźnie podnosi poziom Diabelskich Maszyn. Przyznaję otwarcie – sequel totalnie mnie w sobie rozkochał. Ponadto o ile w tomie pierwszym w ogóle nie czułam klimatu XIX wieku, a kreacja świata przedstawionego pozostawiała wiele do życzenia, o tyle w tomie drugim moje nieprzychylne spojrzenie zostało całkowicie zepchnięte na dalszy plan – liczyły się jedynie emocje, które wywołała we mnie opowieść. Autorka zmusza widza do przemyśleń, do postawienia się w nierzadko dramatycznej sytuacji bohaterów i do zastanowienia się nad tym, jak my byśmy postąpili, będąc w ich położeniu. Znakiem rozpoznawczym jej dzieł jest przede wszystkim maksymalna komplikacja życia postaciom, które wykreowała – w Mechanicznym Księciu otrzymamy tego absolutny popis. Jaki będzie finał? Co nas czeka w Mechanicznej Księżniczce, ostatnim tomie serii? Szczerze mówiąc boję się już samego tytułu kontynuacji! I boję się tego, co będę czuła, gdy sięgnę po finałową część trylogii... Mechaniczny Książę mnie zachwycił i wzruszył, wywołał uśmiech i rozpacz, niejednokrotnie doprowadził do łez. Dreszcz podniecenia i zachwytu nieustannie towarzyszyły mi w trakcie podróży do wiktoriańskiego Londynu i Instytutu Nocnych Łowców, a była to przygoda niezwykła, wzruszająca i zapadająca głęboko w pamięć. Dlatego też nie mogę dać Mechanicznemu Księciu innej oceny jak 6/6! Jestem całkowicie, bezsprzecznie i dokumentnie zakochana w tej historii oraz… w Williamie Herondale! Komu polecam serię Diabelskie Maszyny? Każdemu! Bez wyjątków! Tak po prostu.