2. Mechaniczny Książę

Marta.97

Rany, zazdroszczę wam i jednocześnie nie (bo ja mam jeszcze to przed sobą), że już przeczytałyście. Tata właśnie wiezie do mnie Mechanicznego Księcia z empiku i odliczam z niecierpliwością minuty do jego przyjazdu. A miałam się dzisiaj wyspać...

MUlka

PinkMiracle

Młoda90

Cassin'89

PinkMiracle

ven_detta

Ja obie serie kocham po równo, ale właściwie każdą cenię za co innego Wink

W Darach nie tyle trójkąt miłosny był tak poruszający, co to zakazane uczucie Clary i Jace'a i to, jak Jace dopiero dowiadywał się wszystkiego o miłości, a w Maszynach, cóż... trójkąt miłosny bije wszystko na głowę Smile

Chociaż też nie przepadam za trójkącikami, są już wkurzające, to ten po prostu wypruwa mnie ze wszystkich emocji Sad

kada113

Boże... Co wchodzę do tego tematu to wszystko na biało xDD Aż boli, że jeszcze nie przeczytałam Wink

Rosemary

Przeczytałam dziś po raz któryś Mechanicznego anioła, ale po raz pierwszy wróciłam do niego po zapoznaniu się z "Mechanicznym księciem". I uderzyła mnie taka pewna rzecz, która wywołuje we mnie tak wielkie poczucie niesprawiedliwości i to jest takie nie fair. A mianowicie
Na koniec "Mechanicznego anioła" Tessa wchodzi do Willa na to poddasze i liczy, że on powie, że jest w niej zakochany, że czuje coś do niej większego niż przyjaźń. Wyraźnie widać, że Tessa liczy, że coś z tego będzie. I gdyby Will nie miał tej okropnej, nieistniejącej klątwy i mógł wtedy normalnie powiedzieć Tess, co czuje (tak, jak Jem może to zrobić) to by oni byli razem i Tessa nawet by nie pomyślała o zakochaniu się w Jemie. Oczywiście wiem, że to byłoby za proste i bez sensu. Ale to jest tak cholernie niesprawiedliwe, że przez głupią klątwę przez którą Will odtrącił Tessę, zaczęło się rodzić uczucie między nią a Jemem.

ParanormalVampire

Rosemary -

Cassin'89

Mam jeszcze takie jedno pytanie. Muszę sobie odświeżyć część z książek z tej serii bo wielu faktów już nie pamiętam - to pewnie przez zbliżającą się sesję, jak mam proces zwalniania pojemności swojego dysku Very Happy

MUlka

Cassin

Cassin'89

Dziękuję MUlka ;* Zaraz wezmę ten właśnie tom i sobie przypomnę Wink

Teraz mogę już spać spokojnie Very Happy

Avia

Skończyłam dziś MK i w obecnej chwili biję się z myślami. Tym razem Clare poszła w trochę innym kierunku - miej akcji więcej obyczajki, ale to tylko moje subiektywne odczucie. Pierwsze co rzuca mi się na myśl jeśli pomyślę o fabule to ten nieszczęsny (moja subiektywna opinia) trójkąt miłosny. Jakoś do mnie nie przemawiają tego typu wątki. Już jeden występujący w TVD wystarczy. Jestem jednak ciekawa jak to wszystko się potoczy.
W pierwszej części całym sercem byłam za Willem, ale po wątku z klątwą, która w zamierzeniu miała sprawić, że jeszcze bardziej pokocha się tą postać mnie odrzuciła. Co do samej klątwy, byłam z lekka zaskoczona, że Clare wykorzystała właśnie ten motyw (pamiętam go jeszcze z MS, choć nie miał znaczenia dla fabuły). Lubiłam takiego chamskiego, opryskliwego Willa. Mam nadzieję, że choć czasami będzie się pojawiać. No cóż..., ale z kolei Jem jak najbardziej na + choć do szału doprowadza mnie jego krótkowzroczność odnośnie uczuć na linii Tessa - Will.
W całej tej historii za każdym razem najbardziej mnie porusza ta przyjaźń między Willem i Jamesem. Piszę to z ciężkim sercem, ale pod tym względem Jace i Alec mogą się wypchać.
Najlepszymi scenami były właśnie te z Jemem i Willem, oraz Magnusa z Willem. (Fragment zerwania Magnusa z Camille rozbroił mnie totalnie).
W trakcie czytania nie byłam zbytnio zaskoczona przebiegiem akcji i nie wyłapałam też zbyt wielu zagwostek do części 3 (pamiętam co się działo ze mną po M. Popiołów:3). Nie mam zbytnio pomysłu jak to wszystko może się zakończyć. Osobiście jestem za uśmierceniem Jema. Pewnie ryczałabym jak bóbr, ale intryguje mnie fakt jak wpływa na Nocnego Łowcę śmierć jego parabatai. W ogóle wszystko co związane z tą więzią mnie intryguje. Cieszę się, że w tej serii jest więcej o tym wspomniane..

ven_detta

Cassandra opublikowała na swojej stronie list Willa do rodziców - niewysłany i niedokończony. List w oryginale można znaleźć [link widoczny dla zalogowanych].

Uwaga na SPOILERY, jeśli ktoś jeszcze nie czytał książki Wink

MUlka

jako, że posiadam egzemplarz z listem dodam jego ostatnią część - oczywiście dla tych co czytali Smile

(Ven nie tłumaczę, sama doklej do swojego jak chcesz Wink

) - taka ciekawostka, lis napisany w 1878 r:

pestka

retyy ale smutny ten list Sad

W sumie dobrze, że go nie było w książce, bo bym płakała jak bóbr

ven_detta

Właśnie tak mi się zdawało, że też czytałam cały ten list, ale już nie miałam pod ręką książki, żeby to sprawdzić Razz

Dzięki, Mulka, to wrzucę do całości! Tylko wtedy będzie już spory spoiler Wink

Rosemary

Mur się wali...

Moc
Są książki mające moc zmieniania ludzi, mające moc łamania serc na pół, mające moc spędzania snu z powiek. Mechaniczny Książę należy do nich. Czy jesteś na tyle silny, by dowiedzieć się, jak potoczą się dalsze losy bohaterów poznanych w Mechanicznym Aniele?

Wydarzenia
Tessa dalej mieszka w Instytucie z Nocnymi Łowcami. Wspólnymi siłami próbują dorwać Mortmaina, człowieka nienawidzącego Nefilim. Zadanie wydaje się niewykonalne, a fakt, że mają na to tylko dwa tygodnie, wcale nie pomaga. Gdy minie wyznaczony termin, Charlotte straci Instytut. Pochodzenie Tessy nadal jest niewyjaśnione, ale po Mechanicznym Księciu mam kilka nowych teorii, kim może być ta dziewczyna. W tej części na pierwszy plan wysuwa się trójkąt miłosny, uczucia Tessy do Jema rosną, więc dlaczego nie potrafi zapomnieć spojrzenia Willa? Dlaczego nie może przestać się zastanawiać, co ten chłopak skrywa?

Bohaterowie
Główną bohaterką jest dziewczyna o szarych oczach, Tessa Gray. Po tym, co ją spotkało, stała się twardsza, odważniejsza, rozważniejsza. Na naszych oczach przestała być niczego nieświadomą osóbką, która jedyne swoje przygody przeżyła podczas lektury książek, a stała się dojrzałą kobietą. Oprócz niej wielką rolę odgrywa również James Carstairs, chłopak o złotym sercu. W Mechanicznym Księciu poznajemy go lepiej i zaczynamy rozumieć, że gdy mu na czymś zależy, to potrafi o to zawalczyć. Został jeszcze najlepszy przyjaciel Jema, jego parabatai, William Herondale. Zacznę od tego, że przyjaźń między Jamesem a Willem to coś niesamowitego. Wielką przyjemność sprawia mi czytanie momentów opisujące ich przywiązanie do siebie. Willa polubiłam już w pierwszej części, ale teraz moje serce całkowicie należy do niego. Uwielbiam go całego i to, jak potrafi posługiwać się słowami. A do tego czyta książki, czego chcieć więcej?
Między trójką głównych bohaterów rodzą się skomplikowane relacje, które wpłyną na bieg wydarzeń. Miłość odgrywa tu wielką rolę.
Oczywiście w książce jest wiele innych postaci, chociażby zabawny Magnus Bane, silna Charlotte, zwariowany Henry...

Emocje
Mechaniczny Książę sprawił, że wiele razy płakałam, śmiałam się i czułam tyle innych uczuć. Bo właśnie emocji w tej książce nie brakuje. Jest ona nimi przepełniona. Po skończeniu powieści czułam wielki ból, a poczucie beznadziei na długo nie chciało mnie opuścić. W tej chwili nie widzę żadnej możliwości, by ta trylogia zakończyła się szczęśliwie, a historia Tessy, Willa i Jema moim zdaniem zasługuje na happy end.

Diabelskie Maszyny
Wiem, że trudno w to uwierzyć, ale Mechaniczny Książę jest jeszcze lepszy niż Mechaniczny Anioł. Akcja bardziej się zagęściła, uczucia między bohaterami urosły, emocje sięgnęły zenitu. I jestem pewna, że ostatnia część będzie spektakularna, dlatego nie mogę się jej doczekać!

Wydanie
Nie mogę nie wspomnieć o pięknej, klimatycznej okładce. Tym razem Wydawnictwo Mag pokazało, na co ich stać. Z Mechanicznego Księcia spoziera na czytelnika urocza Tessa w bajecznej sukni. Ładne wydanie umiliło mi czytanie i sprawiło, że lektura była jeszcze bardziej niebiańska, o ile to w ogóle możliwe!

Czytajcie
Mechaniczny Książę, książka, która złamała mi serce. Brak mi słów, by wyrazić mój zachwyt nad nią. Czy to dlatego, że takie nie istnieją? Moja recenzja to jeden wielki hymn pochwalny, zdaję sobie z tego sprawę, może się wydawać, że przesadzam, bo czy książka może być AŻ tak dobra? Ale ta jest. Jedna z tych niepowtarzalnych, o których się nigdy nie zapomina. Bez wątpienia wrócę do niej jeszcze z milion razy. A teraz nie pozostaję mi nic innego, jak mieć nadzieję, że i Wy wyruszycie w swoją podróż po mglistym Londynie...

Ocena: 100000000/10, nie potrafię dać niższej...

ParanormalVampire

MUlka

Imagination

Po tych wszystkich komentarzach pełnych rozpaczy myślałam, że po przeczytaniu będę strasznie płakać za każdym razem, gdy chociaż pomyślę o tej książce. Nie wiem, może jestem jakaś szczególnie nieczuła i oziębła(chociaż często płaczę, czytając książki), ale nawet mi się smutno nie zrobiło. Cassandra Clare po prostu nie ma tego czegoś w swoim piórze, co sprawia, że jej smutne sceny są dla mnie smutne xD Za to potrafi mnie rozbawić, choć nawet z tym w tej części było kiepsko. W dodatku te wierszyki przetłumaczone na polski brzmią po prostu żałośnie, tłumaczka mogłaby się postarać i spróbować to jakoś zrymować :/ Na szczęście zaczęłam w końcu odróżniać Willa od Jace'a, i stwierdzam, że wolę tego drugiego xD Tessa mnie wkurzała już od 1 części, po prostu nie mogę zrozumieć, co ma takiego w sobie, że Jem i Will stracili dla niej głowę(tak jak poboczne postacie z książek CC są świetne, tak główne bohaterki beznadziejne, kompletnie się nie wyróżniające, niemające w sobie nic ciekawego). Więc może nie czułam smutku, bo po prostu nie przywiązałam się do bohaterów. I może dlatego 100 razy bardziej wolę Dary, gdzie bohaterów wręcz pokochałam. W dodatku bardziej podobała mi się 1. część, było więcej akcji i zaskakujących momentów, tutaj głównym tematem były wewnętrzne rozterki bohaterów, które mnie akurat wkurzały, bo może jestem taka nieczuła w stosunku do tych książek xD Tajemnica Willa łatwa do przewidzenia i to, co się kryło jeszcze za tą tajemnicą też łatwe do przewidzenia xD Nie rozumiem jak mógł się dać tak nabrać, nie wpaść na to wcześniej. No cóż, w przeciwieństwie do was nie jestem aż tak bardzo ciekawa co do trójkąciku, za to bardzo ciekawa co do pochodzenia Tessy i wszystkich innych zagadek oraz powiązań z Darami. Dlatego czekam na Księżniczkę! Wink

Asik955

Ja najbardziej płakałam ( jak głupia Wink

) po rozmowie Willa z Jemem na temat jego zachowania. Było mi żal chłopaka i tak się wczułam w niego że pod koniec rozmyślałam o wielu innych rzeczach niż o książce Wink

Cała książka , którą uwielbiam fragmentami ale bardzo małymi mnie przynudzała ale jako całość uważam ją za lepszą od darów i zajmuje specjalne miejsce na mojej półce i w sercu

Akri

nie mogę uwierzyć w to co się działo w tej książce!
jak Jem mówił że zostało mu niewiele czasu to ryczałam!
jak Will rozmawiał z Magnusem to śmiałam się!
książka wzbudziła moje skrajne emocje, i nie mogę doczekać się na kontynuacje!
na więcej brak mi słów.

Zuz@

Przeczytałam, trochę mi zajęło ale w końcu usiadłam i pochłonęłam 'Mechanicznego księcia'. Nie przeczytałam wszystkich postów tutaj, ale te co czytałam szykowały mnie na wielki szok i płacz. Nie było, ani tego, ani tego. Ale mimo to jestem zadowolona i książka bardzo mi się podobała, z niecierpliwością czekam na kolejną część Smile

Ogólnie jedyne co mnie zaskoczyło, ale nie jakoś bardzo to kim dla Willa jest Cecyl. Miałam różne teorie, ale jakoś to mnie zdziwiło. Co do łez- raz było mi smutno, podczas rozmowy Willa i Jema. A raz miałam w oczach łzy złości - podczas rozmowy Willa i Tessy.
Ogólnie może zaznaczę to w spoiler- żeby nie było niemiłych niespodzianek:
Ogólnie nie pamiętam aż tak wiele z pierwszej części, więc możliwe że zaskoczyły mnie rzeczy, które juz wiedziałam, ale..zapomniałam Very Happy

Ogólnie rzecz biorąc cała sprawa z klątwą Willa była strasznie przewidywalna. To, że kocha Tessę, ale odtrąca ją z powodu klątwy, a także jakoś szybko się domyśliłam, że żadnej klątwy nie ma. Wiedziałam, że mieszkańcy instytutu mimo wszystko kochają Willa, a ciągle żyją, więc to wszystko nie trzymało się kupy. Jednakże szkoda mi było Willa, chociaż nie miałam przez jego cierpienia złamanego serca. Po prostu było mi go żal, że żył w takiej świadomości, że nie może pozwolić, by ktoś go pokochał.
Spotkanie rodziny Willa to był szok, nie spodziewałam się tego kompletnie. I sprawa z Linghtwoodami,a konkretnie z Benedictem..to również mnie zaskoczyło. Widziałam, że to dupek, ale żeby aż tak dał soba kierować? I to z powodu demonicznej ospy xD? Również sprawa z rodzicami mortmaina była interesująca, i czuło sie jego obecność w ksiażce mimo wszystko.
A Jassmine i Nate?! To Ci dopiero heca, szkoda że Jess okazała się taka głupia, a Nate okrutny..Cieszę się, że zginął. A jej mi szkoda mimo wszystko.
Co dalej...Jem. Mój słodki, dobry Jem. Jeśli przez kogoś było mi smutno to przez niego... Uwielbiam go, to postać jakiej brakuje w książkach. Jest dobry, miły, wychowany, zabawny i trudno go nie kochać. Nie jest kolejną kopią chłopaków z książek dla młodzieży. I tak mi się kraja serce, że czeka go śmierć. Mam nadzieję, że coś wymyślą jakoś go uratują. Co do niego i Tessy...niestety nie cieszę się razem z nim. Czuję, że ona najzwyczajniej w świecie na niego nie zasługuje. Nie przeczę, ze go kocha, bo wiem, że tak. Ale czuję, że to taka miłość, którą darzy go wiele. Ona oddała serce Willowi (chociaż tego nie rozumiem, no ale..) i te oświadczyny z Jemem, to tak jakby go oszukiwała- a mi się to nie podoba. A rozmowa Willa z Tessą, ze Jem zrozumie? Serio? Powiedzmy mu, że się kochamy, on przecież jest wyrozumiały..No ja jebie! Naprawdę Will ma szczęście, że okazał się takim przyjacielem za jakiego go miałam koniec końców, bo bym go chyba znienawidziła. Wiem, że może wydawać się dziwne, że uważam ze Tessa nie zasługuje na Jema, ale jednocześnie wkurza mnie, że chcą z Willem mu powiedzieć o swoich uczuciach, ale kurde on dla nich zrobiłby wszystko. Umiera, i nie ma za wiele szczęścia w swoim życiu, a to dało mu radość i możliwość spełnienia marzeń. I skoro Tessa dała mu nadzieję, to niech jej nie zabiera razem z jego najlepszym przyjacielem.
Ogólnie wątek przyjaźni Willa z Jemem bardzo mi się podoba. Mam słabość do takich braterskich więzi. I naprawdę łzy nieraz ze wzruszenia się pojawiały dla ich oddania.
Podobał mi się też wątek Sophie i Gideona Very Happy

Kibicowałam im Smile

A końcówka? O kurde..co tu się wyprawia, ja chcę wiedzieć co dalej Very Happy

!

Jakbym miała postawić ocenę to 9/10 Very Happy