#2 Dni krwi i światła gwiazd

Ebony

Wiadomo coś może o premierze w Polsce?

ven_detta

Och, jestem bardzo ciekawa kontynuacji Smile

MUlka

Na całym świecie muzea historii naturalnej donoszą o tajemniczych włamaniach.

Uskrzydlone armie przekraczają portal dzielący ich świat od naszego.

Odwieczna wojna wybucha ze straszliwą siłą.

A ci, którzy tak bardzo się kochają, stoją po przeciwnych stronach…

Siedemnastoletnia Karou, utalentowana artystka i uczennica tajemniczego Dealera Marzeń, znalazła wreszcie odpowiedź, której tak długo szukała. Już wie, kim jest – i czym jest. Lecz ta wiedza niesie następną prawdę, której z całego serca chciałaby zaprzeczyć: że kocha wroga i że jej ukochany ją zdradził. A świat zapłaci za to krwawą cenę…

Teraz Karou musi wybrać ostatecznie, kim chce być. I zdecydować, jak daleko się posunie, by pomścić swoją rasę.

Tymczasem Akiva bez wytchnienia szuka Karou, bez której nie potrafi już żyć. I prowadzi własną walkę: o odkupienie i o nadzieję.
Lecz czy jakakolwiek nadzieja ocaleje z popiołów ich zniszczonych marzeń?

Stron: 352
Premiera: 8 styczeń 2013

***
mam nadzieję, że nie jest to ostateczna okładka :/

Mariposa

NIEEEE!!! Dlaczego muszą zmieniać to cudo?! Sad

dula

Ta okładka jest ohydna Mad

. Dlaczego amber zmienił okładkę kiedy do pierwszej części była oryginalna. Ta filozofia wydawnictwa jest bez sensu ( ta sama sytuacja jak w serii "czas wygnania" Niewidzialna). Mam nadzieję, że jednak powrócą do oryginału, w końcu cuda się zdarzają Wink

.

ven_detta

O fuu

Pewnie chodzi o kasę, jak zwykle... ale mam nadzieję, że uda się przemówić im do rozsądku, tak jak udało się z Mechanicznym Aniołem Razz

Jedyne, co mi się podoba, to tytuł Wink

No i opis całkiem niezły, już bym chciała wiedzieć co dalej Smile

daria

Niech ich za tą okladkę. Ale nie ważne. Czekam jak na szpilkach na tą ksiażkę i jestem pewna, że się nie zawiodę.

Akri

Okładka pierwszej części bardzo mi się podobała! Ale ta...
Nie! Błagam!
Ale miałam radość gdy zobaczyłam że już 8 stycznia będzie premiera polska! Very Happy

Już się nie mogę doczekać! Very Happy

Tylko zmieńcie okładkę Wink

Paradoks__

Strasznie szkoda okladki! Tamta byla swietna i pasowala stylem do poprzedniej czesci, a teraz wyjezdzaja z taka -.
Ale wreszcie, wreszcie bedzieee ! Very Happy

Juz tak niedlugo, a tyle czasu sie czekaloo xD

Cassin'89

Powinna być okładka taka jak w oryginale! Popieram wcześniejsze wypowiedzi. Skoro dla tomu pierwszego wydanie było takiej jak międzynarodowe to po co to zmieniać ?!

Sarmii

Dokładnie, co na tamtą stać ich było, a na tą nie? Ale nie ocenia się książki po okładce... Ostatnio jak byłam w Matrasie powiedzieli mi, że premiera w Polsce jest 6 stycznia :\ Ale takie opóźnienie jest nieważne... jestem ciekawa... niby Karou na pewno wybierze Akive, ale po niej można się wszystkiego spodziewać, może Laini też chce nas zaskoczyć? Nie mam pojęcia a opis jest bardzo ciekawy... Nie doczekam się! Nie mam co czytać, bo akurat przeczytałam książkę [ostatnią z serii] ale muszę się też zabrać za lekturę, bo nie wypożyczyłam przed feriami ^_^

Akri

Okej, przeczytałam! Już dawno ale co tam Wink

Jesssu! Jak mi brakowało Brimstone'a!!! I tych scen Akiva-Karou!
Przerażała mnie ta część. Jak to czytałam, to jakoś nie mogłam uwierzyć, w to co się dzieję, i jak się sprawy potoczyły!
Ale pomimo zaskoczenia, niedowierzania to nie mogłam się oderwać od tej książki!
Karou to postać którą kocham! Jest jak dla mnie bardzo wyrazista. Wie czego chce i zrobi wszystko by to dostać!
Do końca książki nie wierzyłam, że diler Marzeń nie żyje, że został zabity, a jego dusza stracona na wieki. Prawdę mówiąc wciąż w to nie wierzę! O tyle dobrze, że Karou odzyskała Issę!
Biały Wilk był cholernie denerwujący! Z tą swoją udawaną uprzejmością, po tym jak to on podciął gardło poprzedniemu wcieleniu Karou!
I to jak zachował się nad przepaścią, do której strącają ciała chimer!
Wtedy miałam ochotę obgryźć sobie palce, tak się denerwowałam! Ten plan, z duszą Ziri'ego, w ciele Thiaga! A ja się już bałam, że Karou go wskrzesiła!
Co do rodzeństwa Akivy, cieszę się że znalazł w nich wsparcie, że pomogli mu w jego planach ratowania chimer i zabiciu ich ojca.
Miałam wielką nadzieję, że Hazael jednak nie umarł, że Karou uda się go uratować. Niestety, niezbyt dobrze "pielęgnowałam" w sobie tę nadzieję.
Zżera mnie pytanie, czy zakończenie tej serii będzie dobre, czy tragiczne Rolling Eyes

I moje rozmyślenia na temat tej książki są takie, że akcja tej książki jest odzwierciedleniem (niezupełnym, ale bardzo, bardzo podobnym) piosenki Hunter- "Loża Szyderców".
Piosenka zajebista, jak na polski zespół rockowy.

Carvel

Oczywiście odsłoniłam kawałek spoilera Akri i się załamałam...
Dlaczego zawsze muszę to robić?
Okładka jest wstrętna. Jak większość Amber Very Happy

Oczywiście, kupię drugą część, bo pierwsza była wspaniała. Akiva to jeden z moich książkowych ideałów *.*

daria · Wysłany: Śro 9:47, 13 Mar 2013 Temat postu:

Nobla dla autorki Smile

Chylę czołą przed tą wyobraźnią i zdolnościami pisarskimi.

Książka wywołąła we mnie taką burzę emocji, że nie mogłam skupić się na czytaniu. Musiałąm zajrzeć na ostatnie strony, wiem to oszustwo , ale uspokoiło mnie to na tyle, że bez zawału doczytałam resztę.

Takie samo cudo jak pierwszy tom. Tu poznajemy dokładniej świat aniołów i Akive. Interesujące jest jego pochodzenie i odkrywane zdolności. Karou nie ma lekko. Już czekam na kolejną część. Zapowiada się cudownie.

Powala na kolana i przez dłuższy czas czytelnik nie może się pozbierać.

Ta seria jest arcydziełem, jedna z najlepszych jakie czytałam.

Don MoS · Wysłany: Czw 11:06, 14 Mar 2013 Temat postu:

Mam 2 pytania bo mnie to strasznie nurtuje(jestem w trakcie czytania)

1 jak u diabła chimery dowiedziały się że Karou jest Madrigal(nie przypominam sobie żeby im sama powiedziała) a jak już jest z nimi to wiadomo "kochanica anioła", o co tu chodzi?

2 czemu stale ona daje sobą tak pomiatać temu białemu wilkowi(czy jak te szmatę zwą) co każe to ona robi a wiadomo co jej zrobił jako Madrigal, no i to że jest im winna lub że przez nią ta zagłada WTF.
Przecież ona nic nie jest winna chimerom ani nic nie zrobiła że zginęły, więć co to do diabła za stały motyw?

Akri · Wysłany: Czw 11:45, 14 Mar 2013 Temat postu:

Don MoS · Wysłany: Czw 14:33, 14 Mar 2013 Temat postu:

Akri · Wysłany: Czw 15:59, 14 Mar 2013 Temat postu:

Don MoS · Wysłany: Czw 21:56, 14 Mar 2013 Temat postu:

@Akri dobrze główkujesz, zgadzam się z twoimi wyżej zamieszczonymi wnioskami(co więcej można napisać).

Natomiast moment książkowy w którym obecnie jestem to: ujawnienie się Akivy przed Karou nad rzeką, jest to krótko po tych rewelacjach o których dowiaduje się Karou od Ziriego(czy jakoś tak).
O się wtedy zapieniłem i to bardzo na pewnego osobnika.

EDIT

No i drugi tom przeczytany, co się dzieje ulala.
Napisze że jest GRÓBO, MEGA GRÓBO po ~połowie, już nie spodziewałem się większych "drak" po tym co wyżej napisałem(gdzie skończyłem na ten czas czytać książkę) ale jak się myliłem!!!

Po prostu dostaje się takiego "mentalnego" sierpowego że następuje KO. A zaraz za tym znów potężniejszy cios za ciosem totalny szok, zaskoczenie i ciary na plecach z krzykiem.
Autorka potrafi czytelnikowi przypierd... mentalnie i to ostro.

Pierwszy tom jest mega soft przy tym co się dzieje w drugim, każdy musi przeczytać kontynuacje i to musowo!
Książka zakrzywia czasoprzestrzeń Razz

wow
Teraz czekać na 3 tom, nie wiem ile tam rok nosz fa…k

Młoda90

Ten tom jak dla mnie jest lepszy i ciekawszy od pierwszej części. Pomimo iż jest w nim dużo śmierci, cierpienia, bólu to z zaciekawieniem czytałam co będzie dalej. Karou jakby to powiedzieć była zagubiona, bezradna w tym wszystkim co się wokół niej działo. Nie mogę zrozumieć jak mogła w jakikolwiek sposób ufać jeszcze Thiagowi po tym wszystkim co prze niego kiedyś przeszła i jeszcze ta scena gdy on stanął w jej drzwiach po tym jak próbował ją zgwałcić. Szczęka mi opadła, myślałam wówczas, że do reszty zgłupiała. Na szczęście okazało się, że to Zirijest w jego ciele. Teraz martwię się o niego, że przez to coś mu się stanie, polubi łam go. Nie sądziłam, że autorka pociągnie wątek Zuzanny i Mika i byłam mile zaskoczona, taka postrzelona ta dwójka razem. Smile

Akiva jak Akiva, jakoś obojętne mi jest to się z nim stanie, ale jestem bardzo ciekawa tej jego mocy, którą zaprezentował. Do tego dochodzą Stelianie, coś mi się wydaje, że odegrają jakoś rolę w następnej części.
Jak dla mnie „Dni krwi i światła gwiazd” są bardzo udaną kontynuacją „Córki dymu i kości.”. Polecam. Smile

MUlka

Świetna kontynuacja, aż żal że na kolejną część trzeba tyle czasu czekać.

W "Dniach krwi i światła gwiazd" Karou nie jest już zagubioną, nastolatką, a pokrzywdzoną kobietą, która stara się odnaleźć siebie w tym wszystkim co na nią tak nagle spadło. Teraz już wie kim jest, wie co się stało, tylko nadal nie wie co ma zrobić. Utrata bliskich zaślepia ją, ma potrzebę zrobienia czegokolwiek w odwecie za stratę jaką poniosła i za którą czuje się odpowiedzialna. Sama, niestety, niewiele może zdziałać, więc znajduje sprzymierzeńca w postaci Białego Wilka. Tworzy dla niego latające potwory, które z kryjówki na ziemi, wylatują na misje i sieją spustoszenie w szeregach aniołów. Tak bynajmniej Karou się wydaje, musi wierzyć w misję Wilka - ona daje jej ukojenie. Bo choć wie, że nie może mu ufać, w końcu to on, a nie nikt inny, pozbawił ją kiedyś życia, to nie widzi dla siebie innego miejsca na świecie, nie widzi nadziei, jedyne czego pragnie to zemsta, a on jej to zapewnia.
W tym czasie Akiva wraca w szeregi Serafinów, jest zdruzgotany, żałuje swoich czynów, za cel obiera sobie chronienie Chimer, jeśli nie może robić tego jawnie, postara się działać z ukrycia. Wie, że nie zmyje to przelanej krwi z jego rąk, ale tylko w ten sposób jest w stanie uszanować pamięć Karou - Karou której nie przestaje szukać, bo wierzy, ma nadzieje, że ona nadal żyje.

Strasznie mi się podoba świat stworzony przez autorkę. Doskonale pamiętam jakie świetne wrażenie zrobiła na mnie część pierwsza, bo spodziewałam się "typowego" paranormal romance, a książka to jak najbardziej fantasy, lekkie, niezłe i jakieś takie typowo smutne Wink

Anioły, potwory i ludzie, niby logiczne, anioły zabijają potwory, niedobre potwory zabijają anioły, ludzie wielbią anioły bo zabijają potwory - typowe Smile

teraz dochodzi ktoś czwarty, a i rola ludzi zaczyna być ważna, sytuacja robi sie więcej niż ciekawa. Widać, że autorka doskonale wie co robi, trzyma się głównego wątku i doskonale go uzupełnia. Pierwsza połowa dłużyła mi się, podobnie było przy pierwszym tomie, ale nie padła ona ofiarą "klątwy drugiego tomu", wręcz przeciwnie. Książka wydaje się bardzo istotna, wiele wątków się rozwija, zazębia, poza tym większość dzieje się wśród Chimer i Serafinów, co mi bardzo odpowiadało.
Świetnie też rozwijają się postacie, owszem Karou i Akiva są strasznie zdołowani w tym tomie, ale ewidentnie rosną, kiedyś byli rozmarzonymi zakochanymi, teraz uważają się za ofiary tej miłości, czują się winni, ale powoli wracają na ścieżkę dawnych marzeń które ich połączyły. Autorka jasno daje do zrozumienia, przez ich wybory i przez ich czyny, że w świecie wojny nie ma miejsca dla nich jako "ich", więc albo zginą próbując pogodzić zwaśnione światy, albo w końcu im się to uda Smile

Podoba mi się też jak książka jest napisana, zmienne punkty widzenia, wydźwięk lekko liryczny, sporo delikatnych suspensów. Ale jeśli miałabym ją opisać jednym słowem, to ta częśc jest po prostu "smutna". Jest w niej sporo bólu, fizycznego i psychicznego. Bohaterka przechodzi wiele etapów żałoby, opłakuje zmarłych, ale też utratę miłości którą przecież dopiero co odzyskała. W tym wszystkim jest Akiva, niby bohater romantyczny, ale czy do końca? Czy jego strata usprawiedliwia jego czyny? Pewnie nie, ale książka pokazuje jak jedno choć dobre i niewinne uczucie dwojga "ludzi" może spowodować lawinę nieszczęść, które spada później na ich barki. Podoba mi się, że i on, i Karou nie są idealni, że kochają się wręcz chorobliwie, być może ich miłośc nie ma scalić świata, a ma go zrównać z ziemią a na prochach zbudować coś nowego, lepszego?
Sama nie wiem jak to wszystko się skończy, sytuacja się polepsza o krok, aby za chwilę pogorszyła się o pięć. Ale póki żyją, jest "nadzieja". A ja przy niej pozostanę i z utęsknieniem będę wypatrywać finału. Tymczasem polecam!

NathalieRoss

"Dni krwi i światła gwiazd" to kontynuacja bestsellerowej powieści "Córka dymu i kości" napisanej przez Laini Taylor. Tom pierwszy zdecydowanie nie znalazł się w gronie moich ulubieńców, jednak z racji tego, że w mojej biblioteczce znajdował się już dawno tom drugi, byłam zmuszona go przeczytać. Czy okazał się on lepszy od swojego poprzednika? O tym za chwilkę...

Po bardzo długich poszukiwaniach własnej tożsamości, siedemnastoletnia Karou wreszcie dowiaduje się kim, a raczej czym jest. Jednak to nie koniec, ponieważ teraz, dziewczyna musi zdecydować kim chce być i po której stronie wojny między rasami stanie. Decyzji nie ułatwia fakt, że jest zakochana w Akivie - swoim największym wrogu. Czy Karou zdecyduje się na zemstę i pomści swoich przyjaciół? Jakie stanowisko przyjmie w tym wszystkim Anioł?

„ Dawno, dawno temu anioł i diablica zakochali się w sobie. Nie skończyło się to dobrze. Bo ośmielili się marzyć o świecie bez wojny i rozlewu krwi. Ale to nie był ich świat…”

Za każdym razem kiedy czytam powyższy cytat, mam niepohamowaną ochotę dopisać do niego zdanie "To nie był także mój świat", ponieważ ani trochę nie odnajdują się w tej historii.
"Córkę dymu i kości" czytałam bardzo niedawno. Nie przypadła mi do gustu, więc nie oczekiwałam zbyt wiele od kontynuacji. Nie spodziewałam się jednak, że pierwszych sto stron będzie tak nużących, że będę musiała przytrzymywać oczy zapałkami, żeby nie zasnąć. Z początku nie działo się kompletnie nic i musiałam stoczyć ze sobą wewnętrzną walkę, żeby nie odpuścić. Walkę tę wygrałam, jednak nie jestem pewna, czy było warto.

Laini Taylor w kontynuacji swojej powieści utrzymała klimat mroczny, tajemniczy i romantyczny, więc jeśli komuś podobał się tom pierwszy, to tom drugi raczej też nie zawiedzie go jakoś specjalnie. Dla mnie natomiast była to poniekąd dalsza męka.
Autorka postawiła w tej części również na opisy. Dialogów mamy w książce tyle, co kot napłakał. Wprowadziło to w moim odczuciu spowolnienie akcji, na której rozwinięcie i tak czekało się "latami".
"Dni krwi i światła gwiazd" pełne są bohaterów, zarówno tych, których poznaliśmy w pierwszym tomie, jak i tych całkowicie nowych. Akiva nadal jest nudnym Serafinem, który w tej części staje się dodatkowo emocjonalnym męczennikiem, próbującym naprawić swoje błędy, co niemożliwie działało mi na nerwy. Karou staje się o wiele silniejsza niż w "Córce dymu i kości", jednak nadal brakuje jej odrobinę odwagi i samozaparcia. Zuzana jest nawet bardziej genialna niż w poprzednim tomie i to głównie dzięki niej dotrwałam do końca.
Nowi bohaterowie są różnorodni i oryginalni. Wprowadzają do powieści świeżość i trzeba przyznać, że są oni największym jej atutem. Do zalet należy też dodać przeistaczanie dusz w chimery. Wątek ten był bardzo interesujący i ciekawie rozwinięty.
Przedstawienie wydarzeń z perspektywy różnych bohaterów także zasługuje na pochwałę, ponieważ dzięki temu łatwiej jest nam poznać bohaterów i zrozumieć pewne motywy ich postępowania.
Generalnie akcja rozwija się w pewnym momencie i z czasem staje się coraz lepiej, jednak dla mnie rozwinięcie trwało zdecydowanie za długo.
Nie wiem co jeszcze mogłabym dodać, bo z racji tego, że powieść mnie nudziła, napisanie recenzji jest szalenie trudne. Pozostawię, więc ocenę każdemu z Was z osobna.

Książki nie polecam, zostawiam decyzję o sięgnięciu po nią na własną odpowiedzialność. Wink

Jestem zresztą przekonana, że fani "Córki dymu i kości" kupią książkę bez zastanowienia. Ja sama miałam już ją dla kogoś zarezerwowaną jeszcze przed rozpoczęciem czytania, ale tak jak już zaznaczyłam wyżej - świat wykreowany przez Laini Taylor nie jest moim światem i byłam przekonana o tym, że kontynuacja tej powieści nie trafi w mój gust. Cóż... Nie myliłam się Smile

[link widoczny dla zalogowanych]