Córka Burzy - Richelle Mead

Komisia · Wysłany: Nie 21:54, 20 Mar 2011 Temat postu: Córka Burzy - Richelle Mead

Autorka Akademii wampirów i Sukuba

Jest seksowna i niebezpieczna.

Niepokonana w obliczu zła i bezradna wobec niepokojącej przepowiedni… i nieziemskiej namiętności.

Eugenie Markham zarabia na życie wypędzaniem duchów i innych pozaziemskich szumowin nawiedzających świat śmiertelników.

Teraz musi odnaleźć nastolatkę uprowadzoną w zaświaty. I staje się celem najgroźniejszych paranormali. Wprawdzie posługuje się z równą wprawą różdżką jak pistoletem, ale potrzebuje sojuszników – i znajduje ich: w uwodzicielskim czarowniku i olśniewająco przystojnym zmiennokształtnym. Lecz żaden z nich nie ocali jej przed największym niebezpieczeństwem - jakie kryje się w samej Eugenie. I w mrocznych mocach, które budzą się w
niej do życia…

W sprzedaży od: 5 kwietnia
Cena: 35zł
Stron: 384
Wydawnictwo: Amber

Nie znalazłam tego tematu więc postanowiłam go założyć Wink

aniusiaczek92 · Wysłany: Nie 22:04, 20 Mar 2011 Temat postu:

Świetny opis, który mnie jak najbardziej zachęca do kupna Wink

Niestety tego samego nie mogę powiedzieć o okładce, która jest taka... amberowska Shocked

Komisia · Wysłany: Nie 22:23, 20 Mar 2011 Temat postu:

Jak zwykle kwiatki. To już się robi nudzące

Cassin'89 · Wysłany: Nie 23:31, 20 Mar 2011 Temat postu:

Autorka Akademii Wampirów ? Dla mnie ten sam fakt już wystarczy aby zabrać się za tą książkę.
Ale zgadzam się - okładka fatalna.
Jak się patrzy na ten amberowskie okładki, to tak jakbyśmy jakieś same romanse czytały !

natis90 · Wysłany: Pon 0:07, 21 Mar 2011 Temat postu:

ale przynajmniej jest jakas twarz a nie tylko kwiatki - niektore ich serie maja nawet znosne okladki np Sparks, Mead (suukub)

ja na pewno kupie Smile

Martycja · Wysłany: Pon 0:13, 21 Mar 2011 Temat postu:

No proszę, już niedługo wydadzą serię Dark Swan Very Happy

Sukub niedlugo sie zakonczy, to trzeba zapelnic dziure Wink

Tutaj oryginalna okładka Wink

Blood_ · Wysłany: Pon 8:53, 21 Mar 2011 Temat postu:

Fajnie

BArdzo lubię autorkę więc jak dorobię się trochę kasy to kupię. Okładka taka sobie, jednak opis fajny Razz

booki · Wysłany: Pon 14:22, 21 Mar 2011 Temat postu:

Okładka jest fatalna, lecz opis całkiem fajny. Po książkę na pewno sięgnę, bo Akademia strasznie mi się podobała.

Naikari · Wysłany: Pon 14:34, 21 Mar 2011 Temat postu:

Jakby samej błyskawicy dać nie mogli... xd
Opis mnie nie powala na kolana szczerze mówiąc, więc jedyne co mnie zachęca po sięgnięcie po tę książkę to nazwisko autorki. Wink

@lma · Wysłany: Pon 14:42, 21 Mar 2011 Temat postu:

Ja tam kupię w ciemno wszystkie książki od Richelle Mead Razz

bez względu na wszystko.
Ale sam opis taki sobie. W sumie podobny do wielu. Ale to Mead Wink

_AngelGabriel_ · Wysłany: Pon 17:40, 21 Mar 2011 Temat postu:

Lenalee · Wysłany: Pon 17:40, 21 Mar 2011 Temat postu:

sujeczka · Wysłany: Pon 21:09, 21 Mar 2011 Temat postu:

Unreal · Wysłany: Pon 21:18, 21 Mar 2011 Temat postu:

A ja czytałam bardzo różne opinie o tej książce. Jest to początek serii Dark Swan i niektórzy aż nawet nie mogą uwierzyć, że to napisała Mead, bo ponoć jest o wiele słabsze niż seria o wampirach czy sukubie.

Ale może lepiej przekonać się o tym samemu:)

Rosemary · Wysłany: Wto 14:58, 22 Mar 2011 Temat postu:

Ah jak ja się cieszę! Uwielbiam książki Mead i czekałam na tę serię. Mam nadzieję, że w Polsce wszytskie książki tej autroki zostaną wydane Razz

. Jestem taka szczęśliwa

Silje · Wysłany: Sob 23:40, 26 Mar 2011 Temat postu:

Zdecydowanie Richelle Mead jest marką samą w sobie. Chociaż nie czytałam jeszcze Sukuba, na pewno sięgnę po "Córkę burzy". Smile

Mam nadzieję, że będzie tak samo dobra jak Akademia Wampirów. Smile

Cassin'89 · Wysłany: Nie 17:23, 27 Mar 2011 Temat postu:

Ja także jeszcze nie zabrałam się za Sukuba, ale za to zabieram się na 100% - dobrze, że światowy dzień książki coraz bliżej Very Happy

Książka to jak zawsze u tej autorki początek serii .
Ta seria nosi tytuł "Dark Swan"

cz 2 - Thorn Queen
[link widoczny dla zalogowanych]

cz 3 - Iron Crowned
[link widoczny dla zalogowanych]

cz 4 - Shadow Heir
(zapowiedziana na rok 2012)

Annelisse

Naprawdę dziewczyny, musicie przeczytać całą serię o Sukubie. Oczarowała mnie tak samo, jak AW. I oczywiście też sięgnę po nową serię, bo to przecież nasza Mead Laughing

Oby była tak samo dobra, jak inne jej książki

booki

Richelle Mead, autorka bestsellerowej serii Akademia wampirów, należy do czołówki młodych amerykańskich autorek paranormalnych romansów. Jej powieści pełne są lekkości, poczucia humoru i napięcia. Ich akcja osadzona jest w realiach wielkich współczesnych miast, a bohaterowie, choć demoniczni, kierują się uczuciami. Melancholią sukuba rozpoczęła cykl przygód miłosnych Georginy Kincaid. Seria Sukub jest wydawana w kilku krajach, a prawa filmowe kupiła wytwórnia Fox TV.

Eugenie Markham jest szamanką, która za pieniądze rozwiązuje problemy związane z istotami z Tamtego świata. W pewnym momencie otrzymuje wiadomość o dziewczynce porwanej do Tamtego świata, a gdy na jaw wychodzi wiek dziewczynki, Eugenie wie, że musi jej pomóc. Jednak to nie takie łatwe, mało który szaman potrafi długo wytrzymać w Tamtym świecie, jednak szamanki to nie odstraszy. Na swej drodze spotka ciekawe osoby, które zostaną jej sojusznikami, bądź zaciętymi wrogami. Jednak to nie jest najgorsze z czym zmierzyć musi się Eugenie, najgorszym będzie drzemiąca w niej moc.

Miejscem akcji powieści jest Tucson w naszym świecie oraz zupełnie inny wyimaginowany świat autorki. Główna bohaterka spędzi dość dużo czasu w Tamtym świecie dzięki czemu możemy lepiej go poznać. Tamten świat jest według mnie wielkim plusem tej ksiązki, gdyż autorka idealnie go opisała, a ja jestem pod wrażeniem jej wyobraźni, dzięki której powstał świat, który tak mnie zafascynował.

Głównym wątkiem książki jest przepowiednia, a dokładniej jej skutki. Autorka skupia się na życiu bohaterki po odkryciu prawdy o przepowiedni, lecz nie przez nią samą. Choć główny wątek wydał mi się trochę bezsensowny, to wątki poboczne były bardzo ciekawe, niektóre z nich były mocno rozwinięte, co nadawało więcej kolorytu opowieści.

Styl pisania autorki już poprzednio przypadł mi do gustu. Pisze ona zrozumiale, a my i tak czujemy niedosyt i chcemy poznać dalsze losy bohaterów. Richelle pisze ogólnie prostym językiem, który nie sprawia kłopotów w trakcie czytania, sądzę że ta autorka świetnie rozwinęła swój warsztat pisarski.

Na rynku co chwilę pojawiają się nowe pozycje z tematyki paranormalnego romansu. Niektóre z nich są beznadziejne, jednak niekiedy można trafić na wartą uwagi książkę. Każda jest o czymś innym, jednakże często kręcą się wokół tych samych tematów i wątków, przez co często stają się przewidywalne. Córka burzy jest pozycją odmienną, choć w niektórych fragmentach można doszukać się podobieństw do poznanych już książek. Jednak autorka stworzyła coś innego co przyciągnęło moją uwagę i choć niekiedy czuję, że niektóre elementy już znam, zapominam o tym poznając resztę stworzonego przez Richelle Mead świata.

Córka burzy jest książką, która mi się spodobała, choć jedna rzecz nie dała mi powodu do radości. Otóż nie bardzo spodobał mi się wątek główny, gdyż był jak dla mnie nieodpowiedni. Sądzę tak, gdyż po pierwsze, nie bardzo pasował mi do realiów książki, a po drugie sądzę, że to kwestia moich upodobań, które każdy ma inne. Jednak warto przekonać się co się sądzi o tej książce, gdyż każdemu może spodobać się coś innego, a po drugie, choć wątek ten nie pasuje mi do książki, uważam że autorka w ten sposób wszystko opisała, że utworzyła jedną nierozerwalną całość. W książce bardzo spodobało mi się miejsce akcji, które było dla mnie czymś nowym, a bohaterowie byli realni i zróżnicowani, nie zlewali się w jedną całość, a każdy z nich miał swój indywidualny charakter. Cała książka wywarła na mnie dobre wrażenie i z chęcią do niej wrócę, można przy niej przyjemnie spędzić czas. Także po kolejną część na pewno sięgnę, z ciekawości dalszych losów bohaterów. Książkę tę polecam, jednak szczególnie starszym czytelnikom, a nie dzieciom.

Moja ocena 7/10

Christie

„Jest seksowna i niebezpieczna. Niepokonana w obliczu zła i bezradna wobec niepokojącej przepowiedni… i nieziemskiej namiętności.”

Czuje się zagubiona, bowiem wszystko, w co do tej pory wierzyła, legło w gruzach. Ludzie, których uważała za najbliższych sercu, ukrywali przed nią mroczne tajemnice. Mężczyzna przeznaczony z początku na jedną noc, wzbudza w niej głębsze uczucia. Niewidzialna siła ciągnie Odylię do świata, od którego stroniła przez dwadzieścia sześć lat swojego życia. I wcale jej się to nie podoba.

„Córka burzy” otwiera nową serię „Czarna Łabędzica” pióra Richelle Mead. Muszę powiedzieć, że z niecierpliwieniem czekałam, aż wpadnie mi w ręce. Gdy ją otrzymałam, nie zwlekałam ani chwili z rozpoczęciem czytania. Nastawiałam się na książkę jak najbardziej pozytywnie. I szczerze, z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że ani trochę się nie zawiodłam.

Eugenie Markham jest szamanką. W jej świecie króluje prosta zasada: to, co należy do Tamtego Świata, powinno przebywać w Tamtym Świecie. Zarabia na życie wypędzając stąd duchy i inne stworzenia, które podpadły jej lub jej klientom. Nauczył ją tego ojczym, Roland, również mistrz w swoim fachu. I choć matka jest temu przeciwna, Eugenie nie ma zamiaru porzucić swojej pracy.

Sprawy komplikują się odrobinę, kiedy dostaje bardzo nietypowe i niebezpieczne zlecenie. Nie podejmuje decyzji od razu. Jej zadanie polega bowiem na przedostaniu się do Tamtego Świata w poszukiwaniu porwanej dziewczynki, Jasmine, siostry Wila Delaney, wyjątkowo upierdliwego człowieka. Żaden z szamanów nie przebywał tam jeszcze dłużej niż trwa przetarcie granicy w celu wygonienia potworów ze świata śmiertelników, ponieważ dłuższy pobyt jest niemałym ryzykiem związanym nawet ze stratą życia.

W dodatku coś idzie nie tak. W świecie szlachty (inaczej czarowników – stwierdzili, iż ta nazwa jest niemal hańbiąca i kazali nazywać się oświeconymi, lecz Eugenie zdecydowanie odmówiła tytułowania w ten sposób kreatur) znana była do tej pory jako Czarna Łabędzica Odylia. Gdy wypełnia jedno z wielu zleceń, okazuje się, że po drugiej stronie nieoczekiwanie stała się bardzo popularna. I wcale nie jako szamanka Odylia.

Pełna recenzja: [link widoczny dla zalogowanych]

Cassin'89

Super recenzje dziewczyny
A na mnie książka cały czas czeka - obecnie mam tyle innych nowości do czytania i jeszcze sesja ;(
A tak mam jeszcze większą ochotę przeczytać !

Leanne

Bardzo, bardzo lubię Richelle Mead.
Jest naprawdę dobrą pisarką i tę książkę przeczytam z przyjemnością.
Kupię na pewno <3.
Dowiedziałam się, że dostanę dwie pozycje z mojej czerwcowej listy
już niedługo, więc w czerwcu mogę kupić Córkę Burzy. Smile

Strasznie się cieszę! ^^

MUlka

Na wstępie napiszę, że jestem fanka Akademii Wampirów natomiast jeszcze nie czytałam serii o Sukubie. Jednak po samym opisie tej serii jestem skłonna stwierdzić, że Córka Burzy jest zbliżona do tej drugiej.

Główna bohaterka jest dorosłą kobietą, z pewnym już bagażem o którym tak naprawdę nie wiele wiemy, bo autorka nie skupia się na jej przeszłości. Wiemy tylko, że jest wyszkoloną przez ojczyma szamanką, która trudni się usuwaniem z naszego świata niepożądanych gości i odsyłaniem ich do Tamtego Świata lub do Zaświatu.
Pewnego dnia Eugenie Markham dostaje nietypowe zlecenie, porwano czyjąś siostrę i zabrano ją do Tamtego Świata ... Eugenie zdaje sobie sprawę z tego do czego zdolna jest szlachta (nazywa tak czarowników którzy sami o sobie mówią oświeceni) dlatego nie może pozostawić dziewczynki w ich rękach. Postanawia ja uratować i to doprowadza ją do odkrycia prawdy i do przepowiedni, której Genie nie ma zamiaru w życiu spełnić ...

W książce oczywiście nie brakuje romansu. Jest bardzo hmmm zwierzęco i pikantnie Smile

Mamy do czynienia z trójkątem miłosnym Smile

nie wiem czy jest to plus czy minus, bo trójkąty są już nużące - wszędzie to samo - ale w tym przypadku jest troszkę inaczej, a to dlaczego? Bo tych dwóch mężczyzna działa na mnie jednakowo, mimo że bardzo się od siebie różnią, obydwaj fajni i pociągający, kiedy Genie jest z jednym strasznie im kibicuję i chcę żeby tak zostało, kiedy jest z drugim nie jestem pewna czy przypadkiem to on nie jest dla niej ideałem ... ale co najlepsze, nie ufam ani jednemu ani drugiemu.
Nikomu w tej książce nie można zaufać, no może poza jej matka, choć też ma tajemnice, i współlokatorem Genie, który z pochodzenia jest polakiem Wink

poza nimi wszyscy mają jakiś interes wobec Eugenie i dlatego ciężko rozgryźć jakie są ich intencje.

Główny wątek - pochodzenie a zwłaszcza przeznaczenie Genie - jest hmm dziwny, ale cała otoczka wokół niego, to jak nakręca bohaterów i sytuację sprawia, że nie można się do niego przyczepić.
Sama bohaterka chyba najbardziej mi przypomina Sabinę Kane (z "Rudowsłosej") ... i rzeczywiście to oryginalna okładka świetnie ją prezentuje. Poza tym czytając można się doszukać wielu podobieństw do innych książek, no ale nie oszukujmy się jest teraz tyle tego na rynku, że ciężko jest znaleźć coś prawdziwie oryginalnego. Nie mniej świat, światy przedstawione przez panią Mead są bardzo interesujące.
Chyba nie muszę pisać o stylu książki. Samo nazwisko autorki wystarcza. Jak zawsze niczego nie można zarzucić Richelle. Czyta się bardzo płynnie i przyjemnie.
Chwilami , w trakcie akcji Eugenia tłumaczy nam dlaczego używa takiej a nie innej broni Smile

co troszkę ją przyhamowuje , ale są to zrozumiałe błahostki, w końcu to pierwsza część i musimy się zaznajomić z prawami rządzącymi tymi światami.

Komu polecam? Raczej ciut starszym czytelnikom, których nie zgorszą sceny miłosne, choć nie jest ich wiele - to jednak są i to dość pikantne, ale bardzo ładnie opisane.
Sama chętnie sięgnę po kolejne części przygód Czarnej Łabędzicy, zapowiada się baaardzo interesująco.

Książkę oceniam na 8/10

ps: przepraszam za chaos w wypowiedzi, czytałam Córkę do późnej nocy i chciałam napisać wrażenia w miarę na świeżo Wink

Agnnes

Dla mnie w przeciwieństwie do was samo nazwisko Mead nie jest wystarczającym powodem by książkę przeczytać, bo dopiero 3 część Akademii wampirów pokochałam, seria o sukubie troszkę zaczynałą mnie nudzić, więc sama nie wiem co mam o tej kobiecie już myśleć. Ale "Córkę burzy" na pewno przeczytam. Choćby po to by się przekonac jak udała się Mead ta seria.

Co do okłądki to jakims niezwykłym cudem bardzo mi się podoba, choc motywy typowo amberowskie, ale ładnie się skomponowały Wink

RoseHathaway

Po "Córkę Burzy", pierwszą część serii "Czarna Łabędzica" napisanej przez znaną pisarkę Richelle Mead, sięgnęłam wczoraj. Książka oczarowała mnie i uważam ją za kolejną świetną serię amerykańskiej artystki.
Kiedy zobaczyłam okładkę tej powieści byłam zachwycona. Piękny kwiat, błyskawica... Zachęcona przeczytałam opis i stwierdziłam, że koniecznie muszę ją przeczytać. Spodziewałam się bestselleru na miarę "Akademii Wampirów" oraz "Sukuba" i nie rozczarowałam się. Moja ulubiona autorka książek mnie nie zawiodła.
Eugenie, główna bohaterka jest silną, charyzmatyczną dziewczyną. Seksowna, pociągająca, piękna i inteligentna, skojarzyła mi się z Rose z AW. Ponieważ uwielbiam bohaterkę tej serii, polubiłam również Markham. Wraz z każdą stroną, lubiłam ją coraz bardziej, jej dowcip i cięty język. Nie była nudna, ani przewidywalna, zaskakiwała mnie swoimi wyborami, decyzjami, a nawet docinkami.
Kiyo i Dorian. Dwóch mężczyzn, oboje zakochani w ponętnej szamance. Pierwszy z nich, opalony, czarnowłosy i czarnooki, muskularny, a drugi o włosach rudo-kasztanowatych, idealnej cerze, wysoki i smukły. Jeśli chodzi o wygląd, na pewno ciężko byłoby wybrać któregoś z nich, byłaby to kwestia gustu, ale charakter i osobowość... Są zupełnie inni.
Kiyo to niezwykły mężczyzna,pół demon, pół człowiek. Natomiast Dorian to król, do tego szlachta. Pierwszy, jest szlachetny, opiekuńczy, ale w niektórych sprawach dominujący, zaś władca jest dowcipny, budzący strach i potężny. Ja oddałam serce Dorianowi, do którego żywię sympatię i nie tylko... A Eugenie? Którego na razie woli bardziej? Tego się dowiecie jeśli sięgniecie po tę książkę....
Akcja w książce jest rozbudowana i zawiera wiele wątków. Jest w niej pełno magii, tyle interesujących rzeczy się dzieje, że to po prostu uzależnia, nie można się oderwać od tego romansu.Każda postać ma uwidocznione i wady i zalety. Jest wiele postaci epizodycznych, ale również niemało drugoplanowych. Są bohaterowie budzący nienawiść, obrzydzenie i lęk, jak Ezon, ale również osoby dające się lubić jak Tim.
Jest wiele czarnych charakterów, jednakże każde z nich jest specyficzne. Niektórzy są po prostu źli, niektórzy mają ku temu powody. Zdecydowanie jest więcej tych złych, niż tych dobrych i pani Mead doskonale opisała wszelkie ataki, odzywki, oraz zachowania poszczególnych demonów, ludzi czy innych postaci.
Ta książka jest zdecydowanie bardziej podobna do serii o Sukubie. Jest nafaszerowana pikanterią, oraz seksem. Jest on dokładnie opisany, sceny są gorące i ostre. Wszelkie akcje są bezwstydne, ale ten seks nie jest odrażający, czy obleśny. Moim zdaniem wzbogaca książkę, poza tym lubię wszelkie wątki miłosne, a napięcie seksualne między bohaterami pobudza wyobraźnię czytelnika, powieść jest ciekawsza.
Podsumowując tę powieść chciałabym zachęcić do jej przeczytania. Uważam, że to kolejna świetny paranormal, który ma w sobie wszystko: miłość, rywalizację, zazdrość, intrygę, zbrodnie, seks, magiczne osoby. Wszystko dzieje się szybko, akcja nie nudzi, wręcz przeciwnie, w mgnieniu oka pochłania się powieść. Bardzo polecam, oceniam na 10/10.