2. Blask Nocy

ven_detta

Mi też się ta cześć bardzo podobała Very Happy

Ogólnie mam podobne odczucia do MUlki, pierwsza była ok, ale teraz jak już znam bohaterów, to niesamowicie się wciągnęłam w "Blask Nocy".

Tym razem zmieniamy nieco otoczenie i zamiast w środowisku Opiekunów i Strażników, znajdujemy się u Poszukiwaczy. Muszę przyznać, że pozytywnie mnie zaskoczyli - po poprzednich z nimi spotkaniach, spodziewałam się jakichś nieokrzesanych zbirów, ale okazali się naprawdę ciekawym stowarzyszeniem, posługującym się własną magią i zasadami. To od nich Calla w końcu dowiedziała się całej prawdy o swoim świecie i historii.

Agnnes

"Blask nocy" to druga część serii którą zapoczątkował "Cień nocy" - książka być może nie rewelacyjna w swoim gatunku, ale bardzo przyjemna w czytaniu. Z powodu tego miłego wrażenia spodziewałam się, że część 2 będzie jeszcze lepsza. A jednak. Mogę jedynie powiedzieć, że trochę się zawiodłam. Bo trudno powiedzieć żeby ta część mi się podobała. Ale najgorsze w tym wszystkim, że nie za bardzo wiem dlaczego. Być może dlatego, że zapomniałam wiele istotnych kwestii z części poprzedniej więc nie miałam nawet okazji wczuć się w to co się dzieje, tylko od razu zostałam wrzucona na głęboka wodę.

Akcja rozpoczyna się w momencie gdy Calla budzi się w siedzibie Poszukiwaczy. Z początku chce wszystkich pozabijać, co chwila zmienia się w wilka, szczerzy kły i rzuca się na ludzi. Całkiem naturalna reakcja, tak myślę. Kłopot w tym, że kilka stron później to wszystko znika, czego zupełnie nie mogłam zrozumieć. Poszukiwacze nie chcą mnie zabić? A więc dobrze, ja powiem wam swoje tajemnice, wy mi wasze i możemy zostać przyjaciółmi. Wiem, wiem, Opiekunowie byli straszni i tak dalej, ale jakie Calla miała w ogóle podstawy, żeby od razu uwierzyć że Poszukiwacze są tacy dobrzy? Mi osobiście zajęło chyba 2/3 książki żeby choć jednego z nich polubić. To samo się tyczy Poszukiwaczy. Po kilku godzinach znajomości już ruszają razem z nią do walki w roli sprzymierzeńców. Na ich miejscu nie potrafiłabym tak szybko jej zaufać. Szczególnie że Calla miała walczyć z osobami, których całe życie uważała za tych po swojej stronie, za rodziców swoich przyjaciół, sąsiadów, rodzinę. To wszystko pachniało mi nielojalnością, było nierealne i strasznie wkurzające...
Być może nie mam zielonego pojęcia o psychologii, ale nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że takie reakcje psychiczne jakie zaprezentowali bohaterowie były zupełnie nieprawdziwe. Za to ogromny minus dla pani Cremer ode mnie.

Tirindeth

No też przeczytałam - stanowczo ta część jest gorsza od pierwszej, ale to nie znaczy, że jest zła. 4,5/6 daję z pełną odpowiedzialnością. Calla mnie wkurzała, ren totalnie rozczarował, a Shay... No tak, jestem Team Shay Wink

Czekam na ostatni tom. W sumie trochę się wyjaśnia i mam wrażenie, że ostatnia część będzie naprawdę bombowa :]

sujeczka

Ja w zeszłym tygodniu ją nareszcie kupiłam, więc już nie mogę się doczekać, aż ją przeczytam Very Happy

Ale najpierw muszę dla przypomnienia przekartkować pierwszy tom, który jest niestety u mojej przyjaciółki :/

MUlka

Su z tego co pamiętam to ona chyba troszkę sobie wspominała ... ale ręki nie dam sobie uciąć Smile

Mi tam, jak z resztą pisałam, druga częśc podobała się bardziej - duża to zasługa Poszukiwaczy. Pierwsza przypominała mi za wiele innych książek, a tutaj było trochę świeżości. Nadal było obecne to rozdarcie między klanem a resztą, ale przynajmniej był jakiś lepszy powód, większe obawy, prawdziwe komplikacje, strach - a nie rzucanie wszystkich i wszystkiego dla - przede wszystkim - chłopaka .

januarydevil

niedawno wypożyczyłam pierwszą część i wręcz ją pochłonęłam drugiej już nawet nie szukałam tylko od razu z neta ściągnęłam e-book'a. brakowało mi w niej Rena gdyż jestem z Teamu Rena, a rozlazłość Shay'a w pewnych momentach doprowadzała do irytacji. Czekam niecierpliwie na 3 część jak ktoś będzie miał wieści to będę bardzo wdzięczna za informacje Smile

solitarios

wspaniała, chociaż mnie osobiście mniej zachwyciła niż 1 część .;D