Pierwszy grób po prawej - Darynda Jones

Młoda90

Nie czytałam żadnej książki, w której bohaterem byłaby kostucha więc sięgnęłam po tą pozycje bo od dłuższego czasu byłam jej ciekawa. Smile

Główna bohaterka Charley jak na kostuchę to osoba pełna życia i humoru, nie raz się przez nią uśmiechałam podczas czytania. Ktoś wspomniał, że przypomina trochę serial „Zaklinaczka Duchów” czy jakoś tak i mogę się z tym zgodzić, Charley to taka druga Melina chociaż podczas czytania cały czas odnosiłam wrażenie iż Charley jest nastolatką a nie dorosła osobą, no cóż takie ma uosobienie Wink

Podobał mi się wątek Reyesa, jestem ciekawa kolejnych wydarzeń z nim związanych zwłaszcza po tym co na jego temat dowiedział się Charley. Cała ta wizja, w której Charley zobaczyła jak Reyes po raz pierwszy ją zobaczył itd. podobała mi się i zaskoczyło mnie to kim a właściwie czym jest Charley, zapowiada się ciekawy watek Smile

Polubiłam dusze towarzyszce bohaterce podczas rozwiązywania zagadki jaki nawet tego policjanta Garetta, którego bohaterka tak nie znosi.
Jako całość historia podobała mi się, fajnie się ta książkę czytało i chociaż nie jest to jakaś fantastyczna w sensie b. dobra seria to z chęcią zapoznałabym się z kontynuacja Charley Davidson.

Oksa

Kluczem do tego, żeby dobrze się przy tej książce bawić, jest odpowiednie nastawienie. Przeczytałam kilka pierwszych zdań i już wiedziałam, że zarówno bohaterkę, jak i jej historię, należy traktować z przymrużeniem oka. W innym wypadku nie da się bez grymasu na twarzy przejść nad arogancją i infantylnością Charley. A wtedy to już jazda bez trzymanki okraszona szybką akcją, nieco absurdalnym humorem i ciekawymi bohaterami Smile

Muszę przyznać, że jeśli chodzi o poczucie humoru Charley, to poza paroma żałosnymi tekstami (np. o "drugich" stronach - co to miało być? Rolling Eyes

) było ono całkiem zabawne. A przynajmniej bardzo mi nie przeszkadzało. Być może kwestia mojego nastawienia właśnie.

Jeśli chodzi o wydanie, to już myślałam, że mam jakiegoś wadliwego ebooka, bo niejednokrotnie brakowało mi końcówki zdania albo całych fragmentów, ale widzę, że wersja papierowa była uboższa o te same elementy. Samo tłumaczenie zaś czasami zajeżdżało mi jakąś taką amatorszczyzną. Dopuszczam jednak w tym zakresie winę autorki, co zresztą sprawdzę, gdy zacznę kolejne tomy. Wiadomo przecież, że tłumacz nie może wedle własnego widzimisię zmienić języka książki.

Całość atmosferą kojarzyła mi się z książkami o królowej Betsy (ale po kolejnych częściach zmieniłam zdanie), to samo jajcarskie i z przymrużeniem oka podejście do ważnych spraw, chociaż tutaj bywa jednak nieco poważniej. Stąd też moja uwaga o odpowiednim nastawieniu - lektura jest lekka i pod tym względem powinno się ją oceniać, jako odstresowywacz z bogiem seksu i wszelkich rzeczy orgazmicznych w tle Very Happy

A! A propo tego, no, boga seksu. Podobała mi się jego historia od samego początku do końca, a jeszcze bardziej to, że ni cholery nie mogłam się połapać, o co dokładnie w jego wątku chodzi. Miałam mgliste podejrzenia, ale daleko było mi do pełnego odkrycia prawdy.

A więc, jest zabawnie, jest i trochę poważniej, porządna dawka gorącego romansu też się znajdzie, dlatego też jeśli ktoś po przeczytaniu mojego posta uzna, że na właśnie taki typ literatury ma ochotę, to powinno mu się spodobać. Jako osoba, która przeczytała wszystkie 5 części uważam, że jedynka i dwójka wyszły trochę gorzej, stąd niekoniecznie mogą zachęcić.

tombraiderka009

Do przeczytania "Pierwszego grobu po prawej" zachęciła mnie opinia mojej ulubionej pisarki. Racji to ona według mnie nie ma, bo nie było wzruszająco ani trochę.

Książka przeczytana. A moje zdanie na jej temat.?

Główna bohaterka, Charley Davidson, podchodzi do wszystkiego na luzie; jest dokuczliwa i zabawna. Dla niej nic nie wygląda pesymistycznie. Ciągle ma przygody, oczywiście niezbyt wesołe, raczej takie, po których pozostają siniaki. Moim zdaniem życie Charley to połączenie Sookie Stackhouse z Anitą Blake.

Charakter pisarki jest lekki i miał być chyba zabawny, ale mnie nic z tego nie bawiło, choć widać, że co zdanie lub dwa pani Jones wplata jakieś żarciki, żeby się milej czytało. Niestety, to na mnie akurat nie działało, ale może innych rozśmieszy.

"Pierwszy grób po prawej" czytało się bardzo fajnie, szybko i miło. Ciekawie było patrzeć co dalej się przydarzy bohaterce, na jej kolejne przygody. Książka nie ma prawie w ogóle scen erotycznych ani takich z pocałunkami czy coś, więc nie wiem, czemu pani Ward napisała o książce, że jest seksowna. Stawiam 8/10 i jestem bardzo ciekawa kolejnej części "Drugi grób po lewej".