4. Wampirze Serce

lunoliel

Czwarty tom bestsellerowej serii o tajnym bractwie wampirów. Bohaterem powieści jest były policjant, który zakochuje się bez pamięci w arystokratycznej wampirzycy Marissie i dla niej postanawia zostać wampirem. Jako jedyny człowiek jest dopuszczony w krąg Bractwa i z czasem angażuje się w walkę z reduktorami. Kiedy próbuje ratować cywilnego wampira, zostaje śmiertelnie ranny. Członkowie bractwa proszą Marissę o pomoc, bo tylko ona jest w stanie sprowadzić go w bezpieczne miejsce.

Wydawca: Videograf II
Oprawa: miękka
Data premiery: 2010-11-10

Marysia

Prawdziwa gratka. Cool

Czekałam na Butcha z niecierpliwością.

Vampika

Tańcze taniec radości,nie mogę się doczekać jak sciągne se ebooka

Niunia

Ciekawe czy na okładce jest Marissa? Pewnie nie, bo ona miała blond włosy. Niedługo zaczynam czytać drugą część, ale pewnie przeczytanie czwartej to tylko kwestia czasu. Razz

Bardzo chciałabym przeczytać o dalszych losach bohaterów pierwszej części....

_AngelGabriel_

też czekam na Butcha, ale Marissa to fatalny wybór- mógłby poznać kogoś nowego....

Niunia

_AngelGabriel_ zgadzam się z Tobą w 100% ale mam nadzieję, że autorka wyjdzie z potyczki Butch-Marissa obronną ręką! Smile

Niunia

Właśnie chciałam tu napisać jak bardzo się cieszę, że kupiłam sobie tą książkę, bo zastanawia mnie czy Butch dołączy do gatunku Bractwa, dziękuję Vampika! :/ można było to napisać jako spoiler!

Niunia

Czytając pierwszą część Bractwa zakochałam się z potędze niezwyciężonego Ghroma, w drugiej części zauroczył mnie hipnotycznie piękny, zniewalający Rankohr. Trzecia część też była mistrzowska. Zbihr zagościł w moim sercu dzięki heroicznej sile, woli walki i woli ....przeżycia. Co do czwartej części, to mogę oznajmić, że znowu się zakochałam, w Butchu. W jego chęci niesienia pomocy i oddaniu Bractwu, a także pewnej samicy. Przyzwyczaiłam się już do schematu, że każda książka opowiada o parze, która po wielu trudach dochodzi do szczęśliwego zakończenia. Ta część mnie zaskoczyła, bowiem był tutaj trójkąt Butch-Marissa-Vrhedny. To oni byli głównymi bohaterami tej części. Teraz po trochę o nich.
Vrhedny okazał się najwierniejszym przyjacielem jakiego tylko można sobie wyobrazić. Uratował Butchowi życie po tym, jak porwali go reduktorzy. Przez cały czas był dla niego oparciem, takim światełkiem w tunelu, do którego B. dążył za każdym razem jak potrzebował pomocy. Doszło między nimi do pewnego zdarzenia, które powiedzmy, że świadczyło o wielkiej braterskiej miłości i wzajemnego szacunku. Można stwierdzić, że współegzystowali razem Smile

Marissa, w końcu mogę z ręką na sercu powiedzieć, że ją polubiłam, nawet bardzo Razz

Jest szlachetną, oddaną, piękną i inteligentną kobietą Odrzucona przez swoją klasę społeczną czuje się zagubiona i nikomu niepotrzebna, przez nikogo nie kochana. Wykazuje się wielką odwagą, gdy pielęgnuję rannego Butcha, nie zważając na konsekwencje. Marissa jako niesparzona samica jeszcze nigdy nie byłą z samcem, co jest częstym tematem jej rozważań. Dla mnie jest to zabawne i urocze. Tak jakby czekała na swojego księcia z bajki Smile

Żyje według swojej dewizy i w związku z Butchem zmienia się o 180stopni, nie jest już niewinnym dzieckiem, a kobietą, która postanawia walczyć o los bitych samic swojej rasy.
Butch,. Jego upór, odwaga i chęć niesienia pomocy jest godna najwyższego uznania. Jako jedyny człowiek uzyskał dostęp do świata Bractwa Czarnego Sztyletu, z którego niestety nie można wyjść, no chyba, że w worku. Pomimo, iż opływa w luksusach, ubiera się u najlepszych projektantów, jeździ luksusowymi samochodami i pije wyborną wódkę ....jest nieszczęśliwy. Po prostu brakuje mu miłości, a konkretnie Marissy. Między nimi są wzloty i upadki. Raz, czytając czuje się miód na ustach, a potem gorycz porażki. Myślę, iż dużo z tych wahań wynika z niezdecydowania Marissy i jej strachu o zdrowie i życie Butcha.
Ciężko jest wysnuwać jakieś głębsze wnioski, bo nie chcę Wam psuć radości z czytania, chociaż sądząc po ilości postów to chyba ja jestem największą fanką Bractwa Czarnego Sztyletu. Razz

W czwartej części wspominani są wszyscy bohaterowie poprzednich, co jest wielkim plusem, no może brakuje trochę Thora i Furiatha, ale da się przeżyć.
Czytałam, tą książkę w przerwach między nauką do egzaminów i żałuję, że nie pochłonęłam jej na raz, ale nadrobię to w lutym. A i zaraz zamawiam na Allegro Śmiertelną klątwę Very Happy

Spodobał mi się Wasze ocenianie książek, na to ja też:

Książka 9/10
Seria 9,5/10

Very Happy

Marysia

No żesz! Takie pokładałam nadzieje w Butchu! Tak wierzyłam w samca człowieków! Ba, marzyłam sobie nawet, jak to będzie fajnie, kiedy Butch wystąpi na pierwszym planie. A tu psikus. Żegnaj, Kalifornio.

Coby jednak nie zniechęcać do książki, zacznę od początku.

Po pierwsze inauguracyjne: Jak zwykle w przypadku J.R. Ward książkę połyka się w moment. Trzeba przyznać, że autorka z idealnym wyczuciem dozuje akcję i rozwija odpowiednio dużo wątków, aby czytelnika nie zanudzić, ale też z miejsca nie zasypać nadmiarem wydarzeń. W praktyce znaczy to tyle, że powieść jest skonstruowana tak, aby mózg nie przemęczyć. Wink

Po drugie niestrudzone: Wątek Butch i Marissa jakiś taki niezbyt fascynujący. Niby wszystko w porządku, ale czegoś mi zabrakło. Marissa jakoś wcześniej mniej mnie denerwowała.
SPOILER (szczególnie dla osób, które nie czytały poprzednich części)

ven_detta

Taak, też wyczekiwałam Butcha z niecierpliwością, a właściwie, rzuciłam się na tą część zaraz po skończeniu trzeciej, bo glina jest jednym z moich ukochanych bohaterów Very Happy

I tak: faktycznie, wątek miłosny nie był tak porywający jak w "Wiecznej Miłości" - między Butchem a Marissą było tyle niedopowiedzeń, że aż nie mogłam w to uwierzyć! Ale za to pojawiło się COŚ, co naprawdę mi się spodobało - a właściwie nie "pojawiło", ale zostało odkryte - Vhredny! Siłą rzeczy, poznając głównego bohatera przybliżona nam zostaje także postać jego najlepszego kumpla i to było coś, co mnie w tym wypadku porwało Very Happy

Niunia

ven_detta, ekspresowo czytasz tą serię, jestem pod wrażeniem Razz

ven_detta

Niunia, bo jak już się w coś wkręcę, to przepadam xD Gdybym mogła to bym w ogóle nie przerywała czytania, ale wiadomo - to by było zbyt piękne Wink

Ale dzisiaj już nie wyrobiłam w nocy i dopiero zaczęłam 5 część Razz

(I tak przeczytałam więcej rozdziałów niż zamierzałam, bo co chwila działo się coś mega Very Happy

). I tak sobie pomyślałam, że widziałabym tą serię jako zajebisty serial Very Happy

_AngelGabriel_

ven_detta, po pierwszej części nie byłaś jeszcze do końca przekonana do tej serii- ja od początku widziałam w niej potencjał Smile

Niunia

Ojjj.... jak ja bym chciała serial na postawie tej serii! Very Happy

Zgadzam się z Tobą _AngelGabriel_ , że trudno byłoby obsadzić Braci, ale na YouTube widziałam parę fajnych pomysłów, myślę, że możesz tam zajrzeć i sama się przekonasz, że coś można wymyślić Wink

ven_detta , 5 część też jest świetna, ale ja jak na razie ubóstwiam trzecią, napisz potem w odpowiednim temacie co myślisz o piątej Wink

ven_detta

Niunia

Dla mnie w piątej było najwięcej takich psychologicznych wątków, sama się z resztą przekonasz. A co do czwartej, to o wiele bardziej polubiłam Butcha, wcześniej ,mnie wkurzał tym wszędobylstwem (heh, co za słowo)

ven_detta

Mnie Butch wkurzał tylko na początku, w pierwszej części, jak się podkochiwał w Beth ;P Jakoś nie mogłam tego zdzierżyć. A potem, fakt, trochę to było dziwne, że tak od razu został zaakceptowany w Bractwie i wszędzie się z nimi szlajał, ale z drugiej strony, to było takie... fajne Very Happy

No i zawsze ma fajne teksty Smile

Clary93 · Wysłany: Śro 19:43, 09 Mar 2011 Temat postu:

Trudno mi coś powiedzieć o tej części. Cieszyły mnie każde wzmianki o Ghromie i V. bo bardzo ich lubię.
Rozmowa Butcha z panią Kronik, i nieco tajemnic z jego życia rodzinnego mnie wciągnęły, i momentami rozbawiły lub zasmuciły.
Marissę potrafię zrozumieć, i byłam zachwycona, kiedy w końcu założyła spodnie (dosłownie) i dała nieco popalić innym.
Czemu trudno mi coś powiedzieć o tej części? Bo jak w niektórych momentach byłam zachwycona, to w innych miałam ochotę pogryźć książkę. Niektóre momenty były niesamowicie irytujące, a inne piękne:

Werdandi77

Strasznie wkręciłam się w tę serię. Po przeczytaniu trzech pierwszych tomów zamówiłam "Wampirze serce" i " Śmiertelną klątwę". Żałuję, że nie mam więcej kasy i będę musiała czekać z kupnem kolejnych książek. Niespecjalnie lubię Butcha, ale nie mogę się doczekać części o V Smile

Niunia

Butch jest świetnym facetem, na pewno Ci się spodoba, daj mu po prostu szansę, tylko Marissa trochę drętwa, ale B. nadrabia Very Happy

Miłego czytania i napisz czy Ci się spodobało Razz

Akri

Marissa nie jest bohaterką którą darze wielką sympatią, ale zgadzam się że Butch to nadrabia. szkoda tylko, że tak do końca nie "zjednoczył się" ze swoją rodziną.
fajnie że to się tak zakończyło, i V znalazł rozwiązanie na to jak Butch i Marissa mogą być ze sobą, i żyć długo i szczęśliwie!
od tego tomu rozkręca się chyba akcja. choć tom o Z też był niczego sobie, a wręcz super.
ale tą książkę pochłonęłam bardzo szybko Very Happy

Młoda90

Kolejny tom za mną Wink

. Historia o Butchu i Marissie podobała mi się, ale bardziej wolałam czytać momenty z Butchem i Vrhednym, ta ich przyjaźń jest najlepszym wątkiem w całej serii Smile

To co przytrafiło się Butchowi... myślałam, że się z tego nie wywinie i do tego taki obrót spraw, kto by pomyślał, żebędzie krewnym Ghroma, przemienią go w wampira i okaże się tym, o którym mówi przepowiednia reduktorów. Przeszłość Butcha, o której opowiedział naprawdę była nie za wesoła, ale można powiedzieć, że teraz jest w końcu szczęśliwy.
Źle zaczyna się dziać z Butchem to i z Vrhednym coś się niedobrego dzieje, ciekawi mnie co mu jest. To jego zachowanie jakby ich przyjaźń z Butchem się zakończyła aż się człowiek zastanawia co się dzieje... Nadal żadnych wieści o Thorze, a też ciekawi mnie co z nim się stało, a John według mnie powinien jakoś psychicznie wziąć się za siebie lub ktoś konkretny powinien się nim zając bo żal patrzyć na chłopaka jak jest taki smutny. Znowu pojawił się Mordh, jakoś go nie lubię, nie rozumiem jego osoby, ale może gdy poznam go bliżej to coś zrozumiem.
A co tyczy się reduktorów: Czy dobrze zrozumiałam, że Butch wykończył pana X? Bo to chyba był on wtedy tak?
I jednego nie rozumiem:Wychodzi na to, że ojcem Butcha był jakiś wampir, więc czemu nie przeszedł przemiany jak np. Beth, za mało miał genów wampira w sobie czy co?
Następna część o Vrhednym Smile

, nie mogę się już doczekać.

Don MoS

Bardzo ale to bardzo przypadły mi do gustu "momenty" z Marissą i Butchem(naprawdę fantastycznie i z wypiekami na twarzy czytane Razz

). Choć jak już wyżej było zauważone to "niedoinformowanie" Marissy w pewnych kwestiach było aż nieprawdopodobne ale SŁODKIE zarazem.

Autorka w tej kwestii ma nie zużyte pokłady fantazji to trzeba jej przyznać! Do tego nie jest to nachalne czy sztampowe.

Nie podobało mi się to ich "wzajemne odpychanie się" w niektórych sytuacjach(ładnie pięknie i sielanka a tu zaraz po tym zgrzyt), jak magnesy o tym samym biegunie. Szlak człowieka trafiał na myśl co oni u diabła robią zamiast lgnąć do siebie.
Przecież każdy tak im mówił jaka z nich jest/będzie wspaniała para.
Ale to pewnie celowy zabieg, bo by się za szybko zeszli i trza by kończyć książkę.
I ta jej przemiana z potulnej Mademoiselle w zahartowaną kobietę.
Na tym posiedzeniu princepsów dała ładnie czadu.

Można by tak pisać i pisać... fantastyczna para i historia!

A super było to że choć trochę było wspomniane przez autorkę(dużo patrząc na poprzednie tomy) o Betch i reszcie kobiet Bractwa w końcu też są częścią tej powieści.