Opowiadanie - marli

sujeczka

Minął już rok od kiedy zostałam Aną. No tak, wcale nie przesłyszeliście się, ZOSTAŁAM ANĄ. I nie chodzi mi przy tym o zmianę imienia czy coś podobnego. Po prostu czasem dzieją się rzeczy, które nie powinny się dziać. Dlaczego? Dobre pytanie.
Żyłam sobie jako szczęśliwa piętnastolatka, Susannah Clear. I całe swoje życie zmieniłam jedną myślą. Ale skąd mogłam wiedzieć, że kiedy na niebie pokazuje się pierwsza gwiazdka w wigilię Bożego Narodzenia nie można myśleć o byle czym? A więc chodzi właśnie o to. Była wigilia i wszyscy siedzieliśmy przy stole. Usłyszałam swój telefon w drugim pokoju. To była Ana, chciała mi opowiedzieć o czymś ważnym, ale nie słyszałam jej wtedy, ponieważ z jadalni dobiegały podekscytowane głosy mojej rodziny otwierającej prezenty.
Właśnie wtedy zaczęłam zastanawiać się, jak wyglądają święta u Annabeth Stone. Jakby to było być nią… Potem ten dzień minął do końca bez ani jednej zmiany.
Ale kiedy obudziłam się rano… Zszokowana rozejrzałam się po pokoju, który należał do mojej najlepszej przyjaciółki. Co ja tu robiłam? Nie pamiętałam. Zastanawiałam się również gdzie się podziała właścicielka pokoju. Wyszłam do łazienki i wyobraźcie sobie moje zdziwienie kiedy spojrzałam w lustro i zobaczyłam obcą twarz. No może nie tyle obcą co nie moją.
Postanowiłyśmy z Aną nie mówić nic nikomu. Nie uwierzyliby nam i tak. Stwierdziliby że to kolejna z naszych gier.
No więc minął bardzo długi rok, w którym starałam się nie narobić Anie kłopotów – co wiązało się również z pilną nauką w szkole Niby dobrze jest być Aną – lubianą, śliczną Aną. Ale przecież to nie to samo coś być mną – Suzie. Tą wesołą Suzie, którą ludzie lubili, ale nie zawsze się do tego przyznawali.
No więc to jest pierwsza wigilia, którą spędzam z rodziną Annabeth. Postanowiłyśmy że pójdziemy razem na zakupy, ponieważ nie wiem co chcą dostać. Oczywiście, dobrze poznałam ich podczas tego roku. I jak to dobrze, że świetnie znałam swoją przyjaciółkę, bo udawanie przychodziło mi bez problemu. W sumie to jesteśmy nawet całkiem podobne. Mamy podobne zainteresowania, śmiejemy się z tych samych rzeczy, te same rzeczy nas denerwują.
W końcu spotkałyśmy się by kupić prezenty naszym bliskim. Mijały godziny, w których świetnie bawiłyśmy. Ana wyznała mi, że w tamte święta myślała o tym samym co ja. Pewnie dlatego nasze życzenie, się spełniło. Zastanawiałyśmy się, czy gdybyśmy pomyślały odwrotne życzenie, wszystko wróciłoby do normy.
Moja przyjaciółka polubiła być mną. Cieszyła się, że ludzie lubią ją za to jaka jest, a nie za wygląd czy przez to że stała się popularna. Ale ja ... tęskniłam za byciem po prostu sobą.
Zbliżała się ostateczna godzina. Zaplanowałyśmy, że będziemy tkwić przy oknie do pojawienia się pierwszej gwiazdki, a wtedy pomyślimy życzenie. Wiem, wiem, mówiłam że chciałabym być znowu sobą, ale ciężko jest rozstawać się z nowym życiem.
Parę minut przed ujrzeniem pierwszej gwiazdki dostałam telefon. Moja rodzina chciała powiadomić Anę o tym, że JA miałam wypadek i leżę w szpitalu.
Każda sekunda dłużyła się, gdy tylko zobaczyłam gwiazdkę z całych sił pomyślałam życzenie. Bałam się, że nie zadziała, że jeśli Ana nie pomoże, to życzenie nie zadziała.
Następnego dnia obudziłam się w szpitalu. Nie minęło dużo czasu, zanim przestałam widzieć cokolwiek. Myślałam tylko o tym, że udało mi się uratować Anę.

marli

szczerze mówiąc niezbyt wyszło mi to opowiadanie . chyba najgorsze jakie do tej pory napisałam ; o

Ellfie

A więc tak... Ogólnie pomysł fajny, choć mogłaś do rozbudować. Gdybyś posiedziała nad tym opowiadaniem dłużej, na pewno wyszedłby Ci świetny tekst... Nie mówię, że ten jest zły. Nie jest, choć nie jest rewelacyjny. Opisujesz wszystko jednym ciągiem, jakbyś po prostu opisywała jakąś jedną sytuację. Jeju, pomysł mi się naprawdę podobał, koniec był nawet fajny, ale całość... Hmm... Nie wiem, zastanowię się jeszcze nad tym.

A i nie skreślaj od razu swojego opowiadania. One jest takie, jakim je widzisz. ;p

Oxy

Twoje opowiadanko jest krotkie, ale czyta sie je milo. Przyznam, ze liczylam na cos wiecej, bo wciagnal mnie poczatek, ale skoro piszesz, ze to jedno z Twoich gorszych opowiadan to musisz sie kiedys podzoielic tymi lepszymi Smile

mi sie podobalo, napewno jeszcze bedziesz sie rozwijac w tym kierunku. Powodzenia.

Lenalee

Zacznę od błędów, bo później będzie mi łatwiej skomentować całość opowiadania. Wink

Naikari

Zuz@

Pomysł był naprawdę niezły,. trzeba Ci to przyznać. Niestety samo opowiadanie jest dla mnie za krótkie, i nim zdążyłam się wciągnąć był już koniec. Jakby nad nim trochę poprawcowac, dopisac jakies dialogi, rozwinąć sytuacje i ogolnie podzielic na czesci to wyszłoby naprawdę dobre opowiadanie, chociaz teraz tez jest nieźle.

marli

Lenalee
Na wszystkich moich zadaniach z języka polskiego znajdują się błędy interpunkcyjne i językowe , to nigdy nie było moją mocną stroną . zwykle mam dobre pomysły , dobrze rozwinięte ( pomijając to opowiadanie ) , ale tracę punkty na błędach
więc wybaczcie mi , ale dopiero teraz po wypisaniu ich , zauważam je ; )

opwiadanie byłoby dłuższe , ale pisałam je w ostatniej chwili niestety . nad kolejnym opowiadaniem napewno posiedzę dłużej :D

ven_detta

Hm, w sumie wszystko, co chciałam powiedzieć, już zostało powiedziane przez dziewczyny, więc nie będę za bardzo powtarzać ;P Tylko wspomnę.
Podobało mi się, bo czytanie tego opowiadania było lekkie i przyjemne, ale faktycznie - za krótkie, jakbym czytała streszczenie wydarzeń. W sumie niczego nie dowiedzieliśmy o bohaterkach, poza tym, że są dobrymi przyjaciółkami.
No, ale ogólnie fajny pomysł Wink

sujeczka

Kurcze, pomysł miałaś genialny Very Happy

Ta zamiana, wypadek i sama końcówka - naprawdę niezłe Wink

Gorzej niestety z samym wykonaniem... Mam na myśli to, że strasznie popędziłaś z akcją. Wszystko od razu zmierza do końca, mam wrażenie, jakbyś chciała jak najszybciej do niego doprowadzić, nie dopisując zbytnio tego, co działo się między zamianą a wypadkiem... A szkoda, bo opowiadanie i tak wyszło fajne, ale o wiele lepsze byłoby, gdyby zostały przedstawione główne bohaterki, ich wzajemne relacje, relacje z rodzinami... Wtedy opowiadanie byłoby pełniejsze Wink

Ale pisać umiesz, dobrze się to czytało, wciągnęło mnie Wink

Mam nadzieję, że kiedyś rozwiniesz to opowiadanie w coś dłuższego Wink

Martycja

Opowiadanie krótkie, ale to już chyba każdy zauważył Wink

Mnie się ta długość bardzo podobała Very Happy

To tak jakbym czytała wpis w pamiętniku głównej bohaterki, w którym streściła co też się wydarzyło w minionym roku Smile

Wyróżnia się na tle innych, jest ciekawe, język łatwo przyswajalny (i długość nie ma tu nic do rzeczy! Można napisać krótki utwór i nieźle się napocić przy jego czytaniu Razz

) Drobne błędy, ale da się wyćwiczyć przy większej uwadze albo przy pomocy koleżanki, która przeczyta i zwróci uwagę Wink

booki

Zgadzam się z tym, co powiedziały moje poprzedniczki. Opowiadanie jest ciekawe, lecz trochę za krótkie i jak już ktoś napisał pisałaś jednym ciągiem i bez dialogów. Zakończenie mnie urzekło,bardzo mi się spodobało, a pomysł na opowiadanie był bardzo ciekawy. Ogólnie opowiadanie mi się podobało i jak jeszcze coś napiszesz to na pewno dużo osób chętnie to przeczyta Smile

ZjedzCota

Faktycznie pomysł miałaś super, ta cała zamiana. Tylko strasznie pojechałaś skrótem, mam nadzieję, że to jeszcze rozwniesz, bo początek i koniec są świetne. Szkoda, że nie mia żadnych opisów, nawet króciótki dialog mógłby trochę przybliżyć nam postacie. Nigdy bym nie wpadła na takie coś Wink

Witan

nie napiszę chyba nic nowego, bo wszystko co się dało napisały dziewczyny. ale lecimy:
primo, pomysł fajny. aczkolwiek, nie chcę cię obrazić ani nic, ale nie wykorzystałaś jego potencjału. zanim się naprawdę wciągnęłam, opowiadanie się skończyło. i tak jak powiedziała większość dziewczyn, historia była lekko za krótka.
secundo, nie poznałam psychiki bohaterek. zazwyczaj lubię przeanalizować na szybko punkt widzenia bohaterów, a tutaj prawie że nie miałam takiej możliwości.
tertio, nie załamuj się. każdy, cokolwiek by robił - szył, pisał, śpiewał - może mieć chwile, gdy coś mu nie wyjdzie. a tobie nie tyle nie wyszło, co nie dokończyłaś. bo naprawdę, naprawdę, chciałabym, żebyś zebrała się w sobie, rozbudowała trochę to opowiadanie co napisałaś i nam pokazała, na ile naprawdę cię stać. nie naciskam, ani nic, to tylko taka moja wewnętrzna prośba ;p
dlatego, głowa do góry i nie ma co się dołować, tylko pracować. ćwiczenie czyni mistrza! : >

Behema

Bardzo mi się podoba Twoje opowiadanie. Troszkę jak szkic dla wydawnictwa o czym ma być Twoja następna książka. ;P Pokusiłabym się o zasugerowanie Tobie rozbudowy całości chociaż do długości noweli. Masz bardzo lekki styl pisania. Dla mnie poziom liceum.
Kropek, przecinków i spacji się nie czepiam, bo czepialska z natury nie jestem.

Jednakże:
Wyszłam do łazienki
Wbrew temu co mówi Lenalee forma "wyszłam do" jest poprawna, jednak odnosi się głównie do wychodzenia na zewnątrz a'la "Wyszłam do sklepu" bądź, gdy jesteś w obcym miejscu i ktoś pyta, gdzie przed chwilą byłaś to możesz wtedy właśnie odpowiedzieć "Wyszłam do łazienki".

dziola.

podpisuję się pod wypowiedziami dziewczyn. Jak już bylo mówione świetny pomysł. Tylko wykonanie krótkie. Już nie będę się powtarzać tylko powiem, że: najważniejsze, że napisałaś opowiadanie od początku do końca ^^. Kiedyś sama zaczęłam jedno pisać ale za nic nie mogłam go skończyć.
Jeszcze trochę poćwiczysz i będzie dobrze Smile

.

`wyszłam do łazienki`. Mimo że wydaje się dziwnie brzmieć chyba jest dobrze... xd.