Opowiadanie Wigilijne - Martycja

sujeczka

Opowiadanie Wigilijne

Dzień zaczął się jak zawsze, czyli od wschodu słońca. Tak jak każdej zimy, promienie słoneczne z ociągnięciem rozświetlały zimny poranek. Dwa psiaki o wdzięcznych imionach Balbina i Spooky już od dawna biegały po zaśnieżonym podwórku. Im nie przeszkadzał chłód poranka, bo dzięki zimowej sierści było im cieplutko. Dla psiaków nie jest ważne czy jest nocy czy dzień. Spać mogą kiedy chcą, bawić się mogą ile chcą i robić wszystko o czym tylko mogą sobie pomyśleć. Co prawda w nocy spały trochę, ale to tylko dlatego, że zmęczyły się ciągłym bieganiem i obszczekiwaniem całego podwórka gdyż ich ciocia, ośmioletnia Patty, wolała siedzieć w budzie wypełnionej sianem i suchą skoszoną trawą.

Balbina usiadła pod furtką, która prowadzi na kolejne podwórko, na którym w dużym jednorodzinnym domku, mieszka cała ludzka rodzina. Samiczki już dawno zrobiły podział w hierarchii stada składającego się z trzech psiaków płci żeńskiej, dwoje ludzi płci żeńskiej oraz dwoje ludzi płci męskiej. Wiedziały, że najwyższe stanowisko w stadzie obejmuje samica o imieniu „mama”. To ona zawsze wszystkim wydaje rozkazy. Następnie jest druga samica o imieniu ”Marta”, która w zależności od humoru jest dla psów kochana i czuła albo rozkazująca i niedostępna. Dalej jest samiec o imieniu ”tata”, który kręci się po podwórku i czasem zabiera psy na spacer do lasu, a następnie młody samiec, na którego wszyscy krzyczą, ma na imię ”Sebastiandojasnejcholery”. Gdyby nie to, że jest większy od nich, psów, pewnie byłby w rankingu pod nimi. Brązowa pół roczna suczka dalej siedziała pod płotem rozmyślając. Patty, jest na tym podwórku najważniejsza, bo jest największa, najsilniejsza i najmądrzejsza. Potem jestem ja, bo pomimo sześciu miesięcy życia, mam masywniejszy kark od mojej siostry. Hmmm....

Spooky w tym czasie siedziała pod drzewem i spoglądała na inną część ludzkiego domu. Jej czarna sierść bardzo wyraźnie odznaczała się na tle białego pół metrowego, zimnego puchu. Ziewnęła przeciągle, rozejrzała się po całym terenie i spojrzała w okno, z którego najczęściej widać ludzi. Mignęło kilka kształtów, ale żaden człowiek nie wyjrzał przez okno i nie pomachał do psów, jak to maja w zwyczaju około śniadania. Spooky i Balbina nie potrafią zrozumieć po co ich ludzie w ogóle do nich machają. Przecież oni nic z tego nie mają. Ciocia Patty powiedziała, że ludzie są czasem naprawdę dziwni. Na przykład, kilka dni temu Marta i Mama ubierały igłowe drzewa w jakieś kolorowe światełka, a kiedy ona i jej siostra przybiegły aby spróbować jak to smakuje, odganiały je i mówiły stanowczym tonem „zostaw”. Zostaw oznaczało, że nie mogą jeść w danym momencie, ale potem zawsze mogły spróbować, tym razem w ogóle niczego nie ugryzły, bo Marta pokazała kij z włochatą głową, a one strasznie nie lubiły jak tym kijem ona je odganiała.

Światełka świecą się tylko jak jest ciemno, dzięki czemu widać wyraźniej podwórko. Może dlatego, że ludzie źle widzą? Samiczka podbiegła do swojej siostry i siadła obok niej. Teraz obie wpatrywały się w to samo okno, gdzie czasem było widać kogoś ze stada. Zawsze do południa, jedna z samic do nich wychodziła. Czasami też obie je odwiedzały i za każdym razem bawiły się z nimi, głaskały je albo zabierały na spacer. Nie przepadały za tymi sznurkami którymi były obwiązywane jak wychodziły na obcy teren, ale cieszyły się, że w ogóle gdzieś z nimi chodziły. Obie spojrzały na budę, z której wyjrzała ciocia Patty. Przeciągnęła się, rozejrzała i wróciła do swojego legowiska. Cioci było zimnawo, gdyż tej zimy wyjątkowo mocno wyliniała i nie ma jej teraz zbytnio co grzać. Na szczęście siostry mają sporo gęstego futerka, więc im ten ziąb nie przeszkadza. Będą dalej obserwować wielką ludzką budę, bo ktoś w końcu powinien do nich wyjść.

Mijały godziny, a nikt z osobników Homo-Sapiens nie wyszedł na dwór. Zaczęło się ściemniać, co oznaczało, że jest popołudnie. Psiaki jak na warcie dalej siedziały pod furtką. Oczywiście raz po raz biegły do budy na chwilkę aby skonsultować się z przywódcą stada, na temat podejrzanego ludzkiego zachowania. Zaczęły się bać, że nikt tego dnia do nich nie wyjdzie. W pewnym momencie zobaczyły dwa światła przy bramie. Znieruchomiały na dźwięk ludzkiego pojazdu, który podjechał pod dom. Zaczęły merdać ogonami, gdyż to oznaczało, że zaraz ktoś do nich podejdzie i zacznie mówić tym niezrozumiałym gaworzącym głosem. Usłyszały trzask i kilka ludzkich głosów. Obie zaczęły poszczekiwać aby dać znać, że czekają na ludzi. Nawet Patty wyszła z budy i pobiegła pod furtkę. Również zaczęła poszczekiwać, ale z innego powodu. Ona wyczuła, że ludzie nie należą do stada, a obcy nie powinni przebywać na ich terytorium. Po kolejnych chwilach ludzkiego gwaru i odgłosów kroków nastąpiło trzaśnięcie drzwiami i wszystko ucichło. Siostry zaczęły nasłuchiwać, czy aby ktoś nie został. Niestety nikt się nie pokazał.

Ciocia wróciła do budy, a Balbina i Spooky zaczęły podgryzać śnieg. Zimą nie było sensu podchodzić do garnka z wodą, bo i tak z niego pić się nie dało. Zrobiły krótki obchód wokół płotu, obwąchując ślady małych skrzydlatych stworzonek, przekąsiły kilka ostrych listków z drzewa igłowego i wróciły pod furtkę. Dlaczego nikt do tej pory do nich nie wyszedł? Czy ludzie zapomnieli, że one siedzą i czekają na jakiegokolwiek osobnika? Czy ludzie już nie chcą ich odwiedzać? A co jeśli teraz będą musiały być same bez ich opieki? Co z pożywieniem? Co z zabawą? Co z głaskaniem? Co z tym miłym dla ucha głosem? Obie przytuliły się do siebie. Pobiegły znów do Patty, ale ona ziewnięciem skwitowała ich niepotrzebne zamartwianie się. Co prawda, ona jest najstarsza i najdłużej zna ludzi, ale nie jest powiedziane, że ludzie zawsze będą tak samo postępować. Duży pies starał się wytłumaczyć szczeniakom, że zimą, a zwłaszcza jak są światełka na drzewie, na ludzi trzeba bardzo długo czekać. Obie trochę uspokojone wróciły pod płot. Siedząc tak pod nim, po pewnym czasie zrobiły się strasznie senne. Najpierw Balbina położyła się i wtuliła w siebie, a Spooky widząc, że siostra leży, wykorzystała ją jako poduszkę. Mniejsza wtuliła się w większą i położyła pysk na grzbiecie z brązową sierścią. Obie po chwili zaczęły drzemać.

Po paru godzinach ich czułe uszka zaczęły podrygiwać, dając znać, że ktoś się zbliża. Otworzyły oczy i spojrzały w okno, w którym zrobiło się jasno. Czyżby ludzkie samice w końcu sobie o nich przypomniały? Po chwili usłyszały trzask drzwi i kroki na schodach. Prędko stanęły na łapach, a ich długie ogony poszły w ruch. Na początku wolny, jakby niepewny, a jak tylko dojrzały Martę, to ogony zaczęły zaiwaniać w lewo i w prawo. Patty słysząc kroki również wybiegła z budy z merdającym ogonem. Dziewczyna podeszła do nich, otworzyła furtkę i wypuściła wszystkie na drugą stronę ogrodzenia. Psiaki widząc wielki gar parującego jedzenia poczuły coś dziwnego w gardłach, a później w pyskach. Słowa chciały wydostać się z ich strun głosowych i oto magicznym sposobem mogły w trzech prostych słowach wyrazić całą swoją frustrację widząc samicę z ich jedzeniem:
-”Najwyższy kurwa czas!” - Przemówiły ludzkim głosem.

Koniec

Oxy

Pietrwsze przeczytane przeze mnie opowiadanie Smile

. Przyznam, ze opowiadania o zwierzakach sie po Tobie nie spodziewalam. To opowiadanie jest oryginalne ale i nie przesadzone, z pazurem na koncu. Zaskoczylas mnie, pozytywnie, bo podobalo mi sie. Lubie Twoj styl pisania, czyta sie szybko i przyjemnie.

Zuz@

Bardzo ciekawy pomysł Smile

Nie spodziewałam się opowiadania o psiakach w czasie wigilii xD I to zdanie na koncu mnie pobiło! Super się czyta ,chociaz czegoś mi brakuje. Ale i tak jest na plus ;D

ZjedzCota

Faktycznie, końcówka jest zabójcza Smile

Podobało mi się też to "Sebastiandojasnejcholery" czy jakoś tak. Nie jest to może niewiadomo jak wybitne, ale miło się czyta. Klimacik świąt jest fajnie uchwycony no i ten stary przesąd, że zwierzęta mówią ludzikim głosem(jak byłam mała to powiedział mi o tym dziadek i długo byłam przekonana, że to prawda). Ogólnie jak zwykle nie zawiodłaś nas swoim humorem Smile

ven_detta

świetny pomysł! Very Happy

kompletnie zapomniałam o gadających zwierzętach, a przedstawienie tego wszystkiego z ich punktu widzenia strasznie mi się spodobało. lekko i przyjemnie się czytało, długość w sam raz. no i, oczywiście, te perełki "Sebastiandojasnejcholery" i ostatnie zdanie - cudo ;D

Lenalee

Zacznę od błędów. Na początku pomyślałam sobie, że wypiszę wszystkie, ale bez przesady w końcu, tym bardziej, że w Twoim opowiadaniu jest ich dość sporo. Dlatego wyróżnię Ci niektóre z tych, które najbardziej rzuciły mi się w oczy (byłoby ich dużo więcej, ale nie chce mi się Razz

).

Behema

No to ja też zacznę od błędów... poprawiania:
1.

@lma

Lenalee

Behema, wypadałoby komentować opowiadanie, a nie mój komentarz, bo komentowanie czyjejś opinii na temat jakiegoś opowiadania jest, moim zdaniem... żałosne i niepoważne. Z całym szacunkiem rzecz jasna.

Behema

Lenalee

Behema, nie rozumiem, naprawdę tak ciężko zaakceptować to, że skrytykowałam opowiadanie Martycji? Mam je zachwalać w niebiosa, skoro ono moim zdaniem w ogóle na to nie zasługuje? Poza tym jeżeli Martycja chciałaby, żebym zbetowała całkowicie jej opowiadanie (a bardzo szczerze w to wątpię), to napisałaby do mnie z prośbą o to. Ja wypisałam tylko te błędy, które rzuciły mi się w oko i zrobiłam to po to, żeby jej pomóc (bo chciałam to zrobić), a nie po to, żeby się przechwalać. To absurdalna myśl, szczególnie, że zdecydowanie nie mam powodów do przechwałek, jak sama już zauważyłaś, również robię błędy i to nie jest powód do wstydu. Jeżeli ktoś nie potrafi przyjąć krytyki innych ludzi - wtedy właśnie powinien się wstydzić.

Zuz@

Moze przeniesiecie dyskusje o tym ,która jest fajna na PW ,bo myślę ,ze Martycji bardziej zalezało na ocenie jej opowiadania ,a nie klotni kto ma racje jeśli chodzi o użcie słowa 'KURWA'?

Lenalee

Kurcze, Zuu, źle mnie zrozumiałaś. Pisząc to, w ogóle nie pomyślałam o komentarzach innych osób. Chodziło mi o to, że nie mam zamiaru kłamać na temat opowiadania, skoro ono nie zasługuje na wielką pochwałę, tylko pisać prawdę. A jeżeli ktoś nie chce szczerej opinii, to ja w ogóle nie będę się odzywać. I to wszystko, nic więcej nie miałam na myśli, nic nie ma między wierszami. Nie chciałam Was w ogóle obrazić, ale jeżeli ktoś poczuł się urażony, to przepraszam. Nie trzeba się znowu tak bardzo unosić. Wink

Ja już kończę swoje niepotrzebne wywody, bo widzę, że wielka afera się z tego robi (zaraz pewnie zrobi się większa). Swoje na temat tego opowiadania powiedziałam i nie mam zamiaru dodawać nic więcej.

Zuz@

A to przepraszam, mój błąd Smile

Ale teraz prznajmniej nikt nie zrozumie tego tak jak ja Smile

Moze zbyt przewrażliwiona jestem w takich sprawach ^^.
A teraz proponuje przestac psuc Martycji temat xD

Behema

Kadzia

Ekhem . Martycjo pomysł na twoje opowiadanie był genialny i bardzo oryginalny . Do jego wykonania zastrzeżeń nie mam, a błędy mało mnie interesują ; ) Przykro mi, że nie napiszę więcej, ale obecnie używam klawiatury ekranowej i trochę mi ciężko . A na koniec dodam jeszcze, że całość bardzo mi się podobała . Wink

Martycja

Ja od siebie pragnę dodać, że moje opowiadanie jest oparte na prawdziwych faktach autentycznych Very Happy

Niby moje psy nie przemówiły do mnie ludzkim głosem, ale ich miny mówiły same za siebie xD

Do lenalee:
Bardzo bardzo bardzo bardzo bardzo dziękuję za zwrócenie uwagi na moje prawie wszystkie błędy jakie popełniłam. Gdyby nie ty pewnie nadal żyłabym w niewiedzy i dalej popełniałabym takie KARYGODNE błędy przez które pewnie spaprałabym sobie życie Smile

Szkoda że nie chciało ci się wszystkich błędów wypisywać Sad

Tak na to liczyłam (bardzo bardzo bardzo). Ale spoko czytając wypowiedzi twoje i Behemy (na temat moich błędów) nieźle się bawiłam Wink

Pamiętasz jak Ci ostatnim razem pisałam, że takie rozdrabnianie jest upierdliwe? Smile

Nie ma nic do wyłapywania błędów, ale następnym razem skup się bardziej na fabule Wink

Do Behemy
Jak ja cie nie lubię!! To ja się powinnam kłócić, nie ty!! xD Oby to był ostatni raz! Razz

Do @lma
Dobry pomysł z takim konkursem Very Happy

Tylko czy to będzie fair w stosunku do innych? xD Nie każdy umie wyłapywać błędy w języku polskim! No chyba, że będzie angielski do wyboru Very Happy

Do Oxy, Zuzy, ZjedzCoty, ven_detty i Kadzi
Cieszę się, że wam się podobało i że was zaskoczyłam Smile

Przyznam, że oto mi właśnie chodziło Very Happy

Aby nikt się nie spodziewał i żeby moja praca wyróżniała się na tle innych Wink

sujeczka

Haha, boskie opowiadanie Very Happy

Przez cały czas jak je czytałam miałam uśmiech na twarzy, jest takie urocze xD
Totalnie rozwaliło mnie ostatnie zdanie i "Sebastiandojasnejcholery" xD Uwielbiam Twoje poczucie humoru Smile

Cała historia prosta, niby nie ma w niej nic odkrywczego, ale jak dla mnie najbardziej ze wszystkich opowiadań oddaje ducha świąt Very Happy