Więzień Labiryntu - James Dashner

kada113

Agnnes zachęciłaś mnie Smile

Jej, skoro taka ona świetna, to chyba warto Smile

elipsa

A właśnie mój entuzjazm opadł ;l poczekam na więcej opinii w takim razie Very Happy

Agnnes

ven_detta

Agnnes, dopiero teraz miałam chwilę, by przeczytać Twoją recenzję i w sumie... dalej równie mocno chcę przeczytać "Więźnia", ale trochę sprowadziłaś mnie na Ziemię Wink

To dobrze, bo zazwyczaj jak się nastawiam na nie wiadomo co, to potem się rozczarowuję, a jak wypisałaś wady, jakie wg Ciebie miała książka, to przynajmniej wiem, że mogę się ich spodziewać Very Happy

Myślę, że mi się spodoba, bo właśnie tego typu historii mi teraz potrzeba i nigdy ich za wiele Wink

Jak mi wpłynie trochę kasy, to od razu zamówię, bo nigdzie nie mogę jej znaleźć, chociażby po to, żeby ją sobie przekartkować, cholera Razz

A te przekręcone przekleństwa akurat mnie rozbawiły Very Happy

Chociaż domyślam się, że po kilku stronach takiej sieczki można się zirytować, ale już spotkałam się z czymś takim (np. w serialu Battlestar Galactica zamiast "fuck" mówili "frak", żeby serial mógł być emitowany w godzinach popołudniowych xD) i na pewno sprawdzę jak to wygląda w oryginale, jak nadarzy się okazja, bo naprawdę mnie to ciekawi Very Happy

tombraiderka009

Wczoraj przeczytałam i powiem tylko, że warto było czekać te 4 miesiące na nią.

Thomas ze swymi nowymi przyjaciółmi nie wie, dlaczego znaleźli się w Labiryncie. Wiedzą tylko to, że muszą znaleźć wyjście. Pierwszym problemem jest to, że następnego dnia z Pudła wyciągają kolejnego Strefera, co dziwne jest nim nieprzytomna dziewczyna. Niektórzy w Strefie stają się nieufni wobec Thomasa i nowo przybyłej - myślą, że ta dwójka coś wie, czego oni nie pamiętają.
Drugim problemem są Buldożercy, którzy błąkają się w nocy, jak i w dzień po Labiryncie, szukając pożywienia, którymi są Zwiadowcy. Thomas jest zafascynowany wbiegającymi z własnej woli Streferami do Labiryntu i pewnego dnia zaczepia jednego z nich, aby dowiedzieć się więcej o ich zadaniu.
Po trzech dniach, kiedy Thomas zrobił coś tak głupiego, a zarazem też tak odważnego, Rada Opiekunów postanawia zrobić ze świeżucha Zwiadowcę.
W końcu w Sterfie, jak i w Labiryncie zaczynają się dziać różne niepokojące rzeczy. Thomas i jego przyjaciele żywią coraz większą nienawiść do Stwórców, za to, co im zrobili, dlatego mają zamiar zrobić coś, czego nigdy by nie dokonali z własnej woli.
Ale teraz jest inaczej. Teraz już nic nigdy nie będzie takie jak kiedyś.

Książka jest niesamowita. Wciąga już od pierwszej strony i nie daje się znużyć choćby na chwilę. Opowiada o odwadze jak i strachu, przyjaźni, zaufaniu, poświęceniu oraz nadziei na lepsze jutro. Przepełniona akcją i tajemniczością, daje wiele wrażeń i nieprzespanych nocy. Polecam, bo naprawdę warto. Ocena: 10/10

PS.(dla tych, co przeczytali): Co to był ten twarzostan?

Agnnes

ven_detta

Jejku, jejku, ja też skończyłam wczoraj! Very Happy

I wyobraźcie sobie, że jak tylko kurier mi ją podrzucił, zajrzałam na pierwszą stronę, żeby w ogóle obczaić tą książkę, a po pierwszej stronie zaczęłam czytać następną i następną, i następną i... nawet nie zauważyłam kiedy się wciągnęłam. Very Happy

Gdyby nie przymusowa przerwa w piątek, skończyłabym ją za jednym zamachem, tak uzależnia. Wink

Fabuła jest wszystkim raczej znana, więc ją sobie daruję, ale chciałabym się skupić na świecie wykreowanym przez autora. Wszystko poznajemy oczami głównego bohatera – Thomasa, który jest w tym wszystkim świeżuchem, do tego skołowanym i zagubionym, tak samo jak czytelnik. Sama koncepcja Strefy otoczonej śmiertelnie niebezpiecznym Labiryntem, będącym jednocześnie jedyną szansą na ocalenie, wywoływała we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony ciężko mi było uwierzyć, że takie coś może być realne, nawet w niedalekiej przyszłości i z początku byłam trochę sceptycznie nastawiona. Ale jednocześnie wywołało to u mnie całą gamę emocji – od fascynacji po niepokój, im więcej się o wszystkim dowiadywałam. Zwłaszcza, że w międzyczasie miałam już swoje podejrzenia i mnóstwo teorii, dlaczego to całe środowisko nie wydaje się do końca autentyczne. Wink

A poza tym, nasunęło mi się kilka skojarzeń GONE albo "Incarceron" Catherine Fisher – tam też bohaterowie musieli funkcjonować w nienaturalnych warunkach. A sam Labirynt nasuwał mi na myśl przerażający system z filmu "The Cube"! Shocked

Mieszkańców Strefy było sporo – nastoletnich chłopców, właściwie – ale tylko z kilkoma zapoznajemy się bliżej. Ich zachowanie i osobowości idealnie oddawały atmosferę tego miejsca, ich życia – musieli zbyt dorosnąć szybko, by walczyć o przetrwanie, przez co większość była znużona i sfrustrowana, tym samym – nie należą do przyjemniaczków. Razz

A jednak, chociaż żaden nie podbił specjalnie mojego serca, nawet nie zorientowałam się, kiedy zaczęło mi na nich zależeć! Very Happy

Głównego bohatera nie da się nie lubić, zwłaszcza, że jako czytelnik mamy okazję poznać go dość dobrze – mamy wgląd we wszystkie jego myśli i targające nim emocje, które prawie zawsze mogłam odnieść również do siebie. Smile

Ale szczególnie spodobała mi się jedna sprawa, która niestety będzie spoilerem:

Agnnes

Fajnie Ven, że też Ci się podobało Wink

ven_detta

Agnnes

Co do tego pierwszego to faktycznie, w Gone musieli o to wszystko walczyć, a tu wszystko mieli, no ale mimo wszystko, duża grupa chłopców - to trudno sobie wyobrazić żeby nie chciało im się trochę bardziej rozrabiać, albo po prostu pokazać kto tu naprawdę jest szefem i pobić się o władzę, a tu naprawdę wszystko było takie.. dorosłe Wink

Ale dobrze, i tak mieli wystarczająco problemów na głowie.

ven_detta

No tak, generalnie się zgadzam, ale patrząc na kary, jakie były im tam wymierzane, to wydaje mi się, że zwłaszcza po tym czasie, jaki już tam spędzili, mogło im się odechcieć rozrabiać Razz

Ale racja, mogliby się czasami zachowywać mniej jak dorośli - był może jeden taki moment tylko, a szkoda Wink

sujeczka

Pozwolicie dziewczyny, że włączę się do dyskusji (hurra! Very Happy

), bo też wczoraj przeczytałam "Więźnia Labiryntu" Wink

I też mi się baaardzo spodobał Very Happy

Ale w przeciwieństwie do ven, nie wciągnęłam się w tę historię od razu Razz

Zwalam jednak winę na mój kryzys czytelniczy, bo gdy sięgnęłam po tę książkę drugi raz... już naprawdę ciężko było mi się od niej oderwać Wink

Zwłaszcza, że "Więzień Labiryntu" intryguje już od samego początku Smile

Myślę, że dzieje się tak między innymi dlatego, że wreszcie znajdujemy się w takim samym położeniu, co główny bohater książki. Nie chodzi mi tu oczywiście o to, że znajdujemy się w Strefie, choć momentami faktycznie czułam się, jakbym tam była, ale o to, że nasza wiedza jest praktycznie równa wiedzy Thomasa. Tak jak on, nie orientujemy się zbytnio w tym, co się dzieje, jak teraz wygląda świat, co do tego doprowadziło... Bo praktycznie we wszystkich innych książkach to bohater nas zapoznaje z tym, co go otacza, a tutaj on dopiero poznaje to wszystko wraz z nami. Ogólnie było to genialne, ale momentami byłam sfrustrowana, jak nikt nic nie chciał Thomasowi powiedzieć i mówił, że dowie się tego w swoim czasie Razz

No faaak

Ale to dowiadywanie się było naprawdę super, bo z każdą nową informacją było coraz to bardziej srogo, nie? ;P Atmosfera tajemnicy z każdą stroną zagęszczała się niesamowicie, więc nie sposób było odłożyć czytanie "WL" na później, bo od razu chciało się wszystko wiedzieć... Ale niestety trzeba było poczekać, wszystko po kolei Smile

Bohaterów było całkiem sporo, a że autor skupił narrację na Thomasie, poznajemy ich z jego punktu widzenia. Nie jest więc tak jak chociażby w "Gone", gdzie mamy wgląd w kilka/kilkanaście charakterów, i dlatego w "Więźniu Labiryntu" charaktery bohaterów nie zostały jakoś idealnie przedstawione. Lepiej poznaliśmy zaledwie ich garstkę, ale za to z tej garstki, każdy się czymś wyróżniał. Polubiłam zwłaszcza Newta, Minho i Chucka Smile

Poza tym myślę, że autor bardziej chciał pokazać chłopaków jako społeczność i to mu naprawdę wyszło. I tak jak Wam, mi też skojarzyło się to ich społeczeństwo z "Gone".

ven_detta

Haha, Suu, myślę, że o "Więźniu" po prostu nie da się krótko napisać Very Happy

Ogólnie to w większości się zgadzamy Smile

A co do nurtujących spraw... Very Happy

Zuz@

Ja przeczytałam Very Happy

! Ale póki co nie mogę się włączyć w dyskusję, bo ciągle nie przeczytałam książki xD
ale mam na nią ochotę jak widzę kurde te spoilery xD

Agnnes

To ja Zuu, jeszcze dołożę kolejne spoilery i cię pokuszę Wink

Ven, napisałaś w tym spoilerze prawie wszystko co nasunęło mi się na myśl po recenzji Suu Very Happy

sujeczka

ven_detta

Agnnes

MUlka

Skończyłam Smile

Przeczytałam Wasze recenzje i spoilery , przespałam się z tym i mam toootalny mętlik Cool

Zacznę od tego, że książka była świetna Smile

Na pewno nie tak dobra jak Igrzyska ale dla mnie osobiście lepsza od GONE. Dlaczego? prawdopodobnie dlatego, że nie było tego chaosu i natłoku postaci - mimo, że było wielu bohaterów to jakoś łatwiej było zapamiętać kto jest kim i od czego - w GONE potrafię gubić się do dziś Smile

Poza tym jakoś tak lekko się czytało, mimo że było o czym myśleć. Czasami pomysły jakie mi do głowy przychodziły Rolling Eyes

od Matrixa po Truman Show i Lost powodowały, że musiałam książkę odłożyć i wszystko przemyśleć ... Szczerze nadal do końca wszystkiego nie rozumiem Very Happy

z resztą z tego co widzę nie jestem sama Smile

Dołożę swoje 3 grosze, ostrzegam może być chaotycznie Smile

Agnnes

MUlka

ven_detta

Fajnie, MUlka, że i Tobie "Więzień" się spodobał Very Happy

I oczywiście, Twoja wypowiedź dała mi trochę do myślenia w pewnych kwestiach Wink

1.

MUlka

"The Cube" zapomniałam Smile

, tez na początku o tym myslalam Smile

jak sie mnie połówek spytał co znowu za głupoty [tu bez komentarza] czytam, to właśnie mu tłumaczyłam porównując do Sześcianu ...

Chuck

Agnnes

Musiałam się zacząć uczyć macierzy żeby mi się w końcu rozjaśniło w głowie, bo zupełnie już przestałam ogarniać te wasze teorie.

MUlka